- Konu Sahibi TubiornatTubi
- #1
'Thomas Cook, bir araştırma gezisi sırasında Atlas Okyanusu'nun ıssızbir
yerinde, milyonlarca kuşun havada çığlıklarla daireler çizerek uçtuğunu
görür. Kulakları sağır edecek kadar yüksek sesle çığlıklar atan kuşlardan
yorgun olanlar, okyanusun dev dalgaları arasına kendilerini atarak intihar
etmektedirler! Bu olayı yıllar boyunca birçok balıkçı görür, birçok bilim
adamı araştırır.Kuş bilimcileri yaptıkları araştırmalarda göçmen kuşların
farklı yönlerden gelerek okyanusta bu noktada birleştiklerini keşfederler,
ancak intihar etmelerinin nedenini çözemezler. Yıllar süren araştırmalar
sonucunda bu trajik olayın yaşandığı yerde bir ada olduğunu;kuşların göç
yolu üzerinde bulunan bu adanın bir deprem sonucunda okyanusa gömüldüğünü
bulurlar.
İnsanların yokluğunu bile fark etmedikleri ada kuşlar için göç yollarının
vazgeçilmez bir durağıdır. Kuşlar binlerce yıllık alışkanlıkla adanın yerini
bilmektedirler ve uzun, yıpratıcı bir yolculuktan sonra aradıkları adayı
bulamayınca, yorgunluktan bitkin bedenlerini çığlık çığlığa okyanusun
sularına gömmektedirler.
Peki ya siz... Sizin hiç bir adanız oldu mu? Yaşamın uzun göç yollarında
size bir yudum taze soluk verecek, yolunuza dinç olarak devam etmenizi
sağlayacak bir adanız var mı? Bir gün yerinde bulamazsanız, ille de ulaşmak
ve sığınmak için başınızın döndüğü, dengenizi yitirinceye kadar çırpınıp
kanat çırptığınız bir ada oluşturabildiniz mi kendinize?
Sınırsızca her şeyi paylaşabileceğiniz bir dost, yola birlikte çıkacak kadar
güven duyduğunuz bir arkadaş, size daima huzur ve mutluluk verecek bir ses,
ulaşmak için yıllardır uğraş verdiğiniz bir amaç edinebildiniz mi? Bugün,
daha bir iyi bakın çevrenize. Size gelen, sizin gittiğiniz, sizi bulan,
sizin bulduğunuz kaç adanız var çevrenizde? Kaç tane durup nefeslendiğiniz
ada oluşturmuşsunuz kendinize...
'' Bugün bir düşünün siz kaç kişiye ada olabildiniz ki
insanlar size gelip dinlenebilsinler".
yerinde, milyonlarca kuşun havada çığlıklarla daireler çizerek uçtuğunu
görür. Kulakları sağır edecek kadar yüksek sesle çığlıklar atan kuşlardan
yorgun olanlar, okyanusun dev dalgaları arasına kendilerini atarak intihar
etmektedirler! Bu olayı yıllar boyunca birçok balıkçı görür, birçok bilim
adamı araştırır.Kuş bilimcileri yaptıkları araştırmalarda göçmen kuşların
farklı yönlerden gelerek okyanusta bu noktada birleştiklerini keşfederler,
ancak intihar etmelerinin nedenini çözemezler. Yıllar süren araştırmalar
sonucunda bu trajik olayın yaşandığı yerde bir ada olduğunu;kuşların göç
yolu üzerinde bulunan bu adanın bir deprem sonucunda okyanusa gömüldüğünü
bulurlar.
İnsanların yokluğunu bile fark etmedikleri ada kuşlar için göç yollarının
vazgeçilmez bir durağıdır. Kuşlar binlerce yıllık alışkanlıkla adanın yerini
bilmektedirler ve uzun, yıpratıcı bir yolculuktan sonra aradıkları adayı
bulamayınca, yorgunluktan bitkin bedenlerini çığlık çığlığa okyanusun
sularına gömmektedirler.
Peki ya siz... Sizin hiç bir adanız oldu mu? Yaşamın uzun göç yollarında
size bir yudum taze soluk verecek, yolunuza dinç olarak devam etmenizi
sağlayacak bir adanız var mı? Bir gün yerinde bulamazsanız, ille de ulaşmak
ve sığınmak için başınızın döndüğü, dengenizi yitirinceye kadar çırpınıp
kanat çırptığınız bir ada oluşturabildiniz mi kendinize?
Sınırsızca her şeyi paylaşabileceğiniz bir dost, yola birlikte çıkacak kadar
güven duyduğunuz bir arkadaş, size daima huzur ve mutluluk verecek bir ses,
ulaşmak için yıllardır uğraş verdiğiniz bir amaç edinebildiniz mi? Bugün,
daha bir iyi bakın çevrenize. Size gelen, sizin gittiğiniz, sizi bulan,
sizin bulduğunuz kaç adanız var çevrenizde? Kaç tane durup nefeslendiğiniz
ada oluşturmuşsunuz kendinize...
'' Bugün bir düşünün siz kaç kişiye ada olabildiniz ki
insanlar size gelip dinlenebilsinler".
