siyahzeytin'in başarı öyküsü...

siyahzeytin .!.:

gizmocuk sen şanslılardanmışsın 2 sene öncesine kadar. bence sana daha çok koyar kilolu olmak. biz gibiler-yani hep toplu, topalak, tombik, balık etli..vs- alışığız az çok, bence sen daha dikkatli ol. ben hep topluydum buna rağmen psikolojim çok bozuldu, amman haaa üzme kendini başarılar....

Genişletmek için tıkla...

cnm okadar çok üzdüler ki şu iki senede beni, alıştım sanırım. Uzun süredir görmediğim tüm eş dost "sen ne olmuşsun böyle" dedi. Bide "bu ne hal?, Şişmişsin" gibi cümleler kurarakmafoldumben.Hatta biri yarım saat aralıksız güldü halime kaydirigubbakcemile3
bende olumsuz yorumlardan daha çok etkilenip daha çok yedim.
ben zayıfken tek bir arkadaşıma bile şişmansın kilo almışsın demedim, belki alınırlar üzülürler diye ama o tip yorumlar yapmadığım arkadaşlarım çok moralimi bozdular bu süreçte.
Şimdi kimseyi takmadan yoluma devam edicem moralim düzgün saat 2.30 ve ben acıkmadım guclubacismile

bu ne psikolojisi biliyo musun? benden başka kimse zayıf olmasın, güzel olmasın, giydiği yakışmasın olayı. özellikle kadınlar hemcinslerine karşı çok acımasız. aynı zamanda hep rekabette. size ne ya, yerim içerim ister şilerim ister patlarım, size nee. öyle gıcık oluyorum ki anlatamam. sen zayıfken etrafına karşı saygılı davranıyomuşsun ne güzel. ama insanlar hep bi açık bekliyo bazen. ama bu sadece kilolarla ilgili değildir bence. hayatında herşey yolundaysa çok şükür diyebiliyosan bu günkü haline batar bazen bazılarına. senin mutsuzluğunla mutlu olurlar. hani her şakanın altında bi gerçeklik payı vardır derler ya. öyle işte. üç beş iyi dosttan bahsetmiyorum. samimi olanlardan bahsetmiyorum. aslında iyisi mi hayatındaki bu gereksizleri ayıklamalı. seni üzmelerine izin vermemek en güzeli.

siyahzeytin...tebrik ediyorum seni...yazdıkların çok motive etti beni..benim yaşadıklarım da seninle hemen hemen aynı..iki yaş arayla iki kızım var..biri 5 aylık diğeri 2,5 yaşında...bi de 7 yaşında okula giden bi kızım var..benim de koşturmam çok anlattığın gibi..ama 3. doğumdan sonra bana bi haller oldu..korkunç bir iştah ve tembellik başladı...hem çok yiyorum hem de fazla iş yapamıyorum...öğleye kadar kızım okula gdene kadar evi yüzeysel bi temizliyorum ondan sonra halim falan kalmıyor...diğer ikisinin yemeğiyle kakasıyla uğraşıyorum..bu arada ben de ne bulursam indiriyorum mideye...temebelliğimin en büyük nedenlerinden biri de uykusuzluk...geceleri geç yatıyorum...2-3 kez emzirmeye kalkıyorum sonra sabah da erken kalkıyorum tabi...öğleden sonra olunca pilim bitiyor..69la hamile kaldım..93le doğuma gittim ve şimdi 88 kiloyum..senin yaptıklarını deniycem..umarım senin gibi de başarılı olurum..

eflatun; Allah sana da kolaylık versin inşaallah. zor dönemler geçiriyoruz. haddim olmayarak bir iki saotamada bulunmak istiyorum senin için. kızmasın umarım. yeni okuduğum okul-sosyoloji- ve ayrıca diğer okuduğum, dinlediğim bilgiler ve kendi hayat tecrübeme dayanarak söylüyorum. kendini salmanın esas nedeni uykusuzluk mu sadece? "nerdeyim, anne olmak bana yetiyo mu?..." gibi sorular kafana takılıyo olabilir mi? pasif bi depresyon, ya da duygu durumunu bozacak sıkıntılar olabilir öi özelinde? 2 ufak bebekle uğraşmak çoook zor, Allah bağışlasın inşaaalah hepimizinkini. sende bide büyük varmış. pilim bitiyo diyosun, biter tabi. ama hayat enerjin bitmemeli, sanki bi yılgınlık sezdim, 1 çocuk uğraş gerektirir, 2. çocuk savaş. 3. yü hiiiç öğrenmek istemiyorum, durmadan dua ediyorum:)
önce durumunu netleştirmelisin bence, bana kızanlar olabilir herşeye yorum getirip burnumu sokuyorum, ahkam kesiyorum gibi hissedebilir. ama sadece fikirlerimi söylüyorum, belki dediklerimden birkaçı işe yarar:) durumunu netleştirip, asıl sıkıntıyı yakalayabilirsen, bence öncelikle hayat motivasyonun artacaktır. hayatının dizginlerini eline alıp, gün içinde "kendin" için ufak zamanlar çalabilmeye başlarsın. daha sonra mutluluk bulaşıcı olmaya başlar, o zaman kilo vermek de çocuk bakmak da ev işleri de hallolur.
tabi bunlar benim yaşadıklarımla da pararlel:) aynı yollardan geçtim hemen hemen. yani motivasyon ve mutluluk içten başladı, ruhumdan sonra bedenimde devam etti. bilemiyorum ne derece doğru ama böyle düşünüyorum. kolaylıklar dilerim sana.

süpppeerrsin nınımm. tatlılar sabaha, harika bi başlangıç. hem zaten vermen gereken de bişey değilki saadece 4 kilocuk. ve doğru bi saptama:) çok kiloluysan çok veriyosun, % hesabı gibi. test ettim. ama tahminlerim şöyle; sadece bu yaptığın ufak değişiklikle bile 2 ayda en geç temizlersin bu 4 kilocuğu:) sana da kolaylıklar dilerim. hep beraber zayıflayalım, kiloları atalım, oooh hafifleyelim:)))

siyahzeytin teşekkür ederm canım...neden kızayım ki sana...haksız da sayılmazsın...zaten aylardır depresyona girdim giricem diye korkarak yaşıyorum...ama dediğin gibi insan kendine vakit ayırınca mutluluğu yakalıyabiliyor...evde çok oturuyorum küçük olduklarından biyere gidesim gelmiyor..aslında sıkıntımın çoğu bu yüzdenmiş..bugün farkettim...kuzenim bugün geldi sabahtan seni bugün götürücem illa dedi...çıktık arkadaşlara gittik...nasıl mutlu oldum anlatamam...biraz kendime gldim walla...yemek yemek hiç aklıma gelmedi...inan akşam yemeğini bile çoook da iştahlı yemedim..aslında bazı boşluklar yaşıyoruz zaman zaman ve bu boşlukları yemekle doldurmaya çalışıyoruz....artık sürekli yapıcam bunu...kendime vakit ayırıcam..umarım faydası olur..

arkadaşlar hiç kilo sorunu olmayan biriyim şuanda ..topikte zayıflama kürlerinde sizler için bi yazı paylaştım...umarım killarınızı vermede size yardımcı olur..çünkü bende bi zamanlar balık etinde bi bayandım..şimdi şuanda hiç diyet yapmama rağmen daima aynı kilomdayım..genel olarak dikkat ettiğim şeyler ise hayatıma uyguladığım geniş zamalara yaydığım alışkanlıklar haline geldi..bençok mutluyum..ve düşüncelerimizin bedenimiz üzerinde ne kadar etkisi olduğunu biliyorumm..inanıyorumm..mutlu bedenler sürekli tatlı yiyen istediğini yiyen beden değildir..mutlu beden sahibin idaresinde iradesinde olan bedendir..ölçü sizsiniz kasmaya kendinizi sıkı diyetlerle zorrlamaya lüzum yok..sadece bedeninize patronun "SİZ" olduğunu öğretmek gerekiyor..sevgiler..umarım hepiniz hedeflerinizde emin ve inançlı olarak bunu başarırsınız...

merhaba siyahzeytin beslenme tarzını kendi beslenme tarzıma benzettim ve de ben de hikayemi yazmak istedim.
Ben okuldaki seminerlerimiz bitince ( 30 haziranda bitiyor) 1 temmuzda kilo verme işine ciddi anlamda karar verip uygulamaya koyuldum o sırada bu forumu keşfettim çok da harika oldu. bir de baktım aradan vakit geçmeye başladıkça güzel kilo veriyorum verdikçe doğru yolda olduğuma iyice inandım. benim sorunum kilo verme sırasında tansiyon düşüklüğü yaşamamdı ,tansiyon düşüklüğü muhabbeti beni zaten bunca zamandır kilo vermekten geri durduran şeydi. ama şükür yaz tatili olmasını da fırsat bilerek dedim deneyeyim bakalım ne olacak. ve foruma yazdığım gibi aynen yazdıklarımı yedim içtim ya da yaptım.Ramazan ayında orucu rahat tutabilmek için dedim az yiyeyim ramazanda birden aç kalınca zorlanmayayım diye diyete daha doğrusu sağlıklı beslenmeye başladım .dediğim gibi kilo da verdim oruçlarımı tutarken de hiç zorlanmadım oruçken bile günde 30 dk açtım müziği dans ettim 100 kere ip atlar gibi hopladım 15 - 20 dk kondüsyon bisikletime bindim.
ramazan bitti yaz tatilinin devamında sadece haftada 3 gün gün aşırı açtım müziği dansettim 30-45 dk.
ama şu anda hiç spor aktivitesiyle uğraşmıyorum okulda çok fazla enerji harcıyorum çünkü. ve okulda ara öğünlerim çok fazla kuru erik, kuru kayısı,elma 200 ml süt, 1 paket maviyeşil light çubuk kraker ve su başlıca favorilerim.
8 kilo 2.5 ayda yaklaşık 3 ayda sağlıklı bir şekilde gitti . önemli olan da bu idi benim için. SAĞLIKLI BİR ŞEKİLDE FAZLA KİLOLARDAN KURTULMAK.

ve de en önemli düsturum şu oldu hep ve olacak BEN BU KİLOLARI 1 GÜNDE ALMADIM Kİ 1 GÜNDE MUCİZE BEKLEYİP VEREBİLEYİM. ONUN İÇİN SABIRLA AZİMLE SAĞLIKLI HUZURLU GÜNLERE EMİN ADIMLARLA İLERLEYEREK FAZLIKLARDAN KURTULMAK. evet işte bu idi motivasyonumu güçlü kılan.
herşeyi yedim içtim hiç kendimi kasmadım.tadıyla tuzuyla pişirdim ama çok ölçülü yedim ve sonuç ortada. yeri geldi 2 profiterol 1 çatal kazandibi yedim gerisini sen düşün .kısacası benim hikayem bu.
BEN DİYET YAPMIYORUM SAĞLIKLI BESLEMEYİ ÖĞRENDİM VE HAYATIM BOYUNCA UYGULAYACAĞIM BİR PRENSİP HALİNE GETİRDİM

gizmocuk .!.:

Siyahzeytin senin çok doğru ve akılcı saptamalarda bulunduğunu düşünüyorum. Kelimenin tam anlamıyla, hislerime tercuman oluyosun. Burda okumaktan en çok hoşlandığım yazıların sahibisin, belirtmek istedim:) Teşekkürler cnm.

Genişletmek için tıkla...

gizmocuk :) çok teşekkür ederim. çok mutlu oldum inan ki. hep korkarak yazıyorum. çok fazla paylaşımım yok aslında. bazı topiklerde atışmalar, kızgınlıklar vs. hiç hoşuma gitmiyor ve maruz da kalmak istemiyorum. birbirimizi sadece sanal alemde o da takma isimlerle tanısak bile, bir kötü söz işitmek tüm günümü etkiliyor. dedim ya çekinerek yazıyorum o yüzden. ukalalık, çokbilmişlik vs. denir diye korkuyorum açıkçası. senin bu güzel cümlelerin benim ömrüm boyunca mutlu olacağım anılarım arasına girdi. ve bana fikirlerimi paylaşabilmem açısından cesaret verdi. tekrar teşekkür ederim. :)

siyahzeytin .!.:

eflatun; Allah sana da kolaylık versin inşaallah. zor dönemler geçiriyoruz. haddim olmayarak bir iki saotamada bulunmak istiyorum senin için. kızmasın umarım. yeni okuduğum okul-sosyoloji- ve ayrıca diğer okuduğum, dinlediğim bilgiler ve kendi hayat tecrübeme dayanarak söylüyorum. kendini salmanın esas nedeni uykusuzluk mu sadece? "nerdeyim, anne olmak bana yetiyo mu?..." gibi sorular kafana takılıyo olabilir mi? pasif bi depresyon, ya da duygu durumunu bozacak sıkıntılar olabilir öi özelinde? 2 ufak bebekle uğraşmak çoook zor, Allah bağışlasın inşaaalah hepimizinkini. sende bide büyük varmış. pilim bitiyo diyosun, biter tabi. ama hayat enerjin bitmemeli, sanki bi yılgınlık sezdim, 1 çocuk uğraş gerektirir, 2. çocuk savaş. 3. yü hiiiç öğrenmek istemiyorum, durmadan dua ediyorum:)
önce durumunu netleştirmelisin bence, bana kızanlar olabilir herşeye yorum getirip burnumu sokuyorum, ahkam kesiyorum gibi hissedebilir. ama sadece fikirlerimi söylüyorum, belki dediklerimden birkaçı işe yarar:) durumunu netleştirip, asıl sıkıntıyı yakalayabilirsen, bence öncelikle hayat motivasyonun artacaktır. hayatının dizginlerini eline alıp, gün içinde "kendin" için ufak zamanlar çalabilmeye başlarsın. daha sonra mutluluk bulaşıcı olmaya başlar, o zaman kilo vermek de çocuk bakmak da ev işleri de hallolur.
tabi bunlar benim yaşadıklarımla da pararlel:) aynı yollardan geçtim hemen hemen. yani motivasyon ve mutluluk içten başladı, ruhumdan sonra bedenimde devam etti. bilemiyorum ne derece doğru ama böyle düşünüyorum. kolaylıklar dilerim sana.

Genişletmek için tıkla...

sen tam da beni anlatmışsın siyahzeytincim.Bir oğlum var ve çalışan bir anneyim, oğlum akşama kadar kreşte hala bebek üstelik 2.5 yaşını biraz geçti.Yani işi gücü oyun.Ne yemek hazırlamaya ne evi doğru düzgün toplamaya vaktim var.Akşamları o uyuduktan sonra şunu yapayım bunu yapayım diye hırslanıyorum ama resmen sızıp kalıyorum.Hem iş hem ev hem çocuk tükeniyorum.Aslında ne kadar çok seviyorum pilatesi ve vakit ayırabilmek istiyorum yok yok ayıramıyorum bu beni daha da çok mutsuz ediyor kısır döngü kg alıyorum.İradeliyim bu işi biliyorum daha önce gayet sağlıklı kilolar verdim ama sorunum motivasyon ve ruhumun mutluluğa henüz erişememesi.Biliyorum ki bunu halledersem kg vermeyi zaten başaracağım.Ve aklımdan hiç gitmeyen soru: "Nasıl bir anneyim, çocuğumu mutlu edebiliyor muyum" yetebiliyor muyum önce bunu çözemedim ben:çok üzgünüm:

farmasi .!.:

merhaba siyahzeytin beslenme tarzını kendi beslenme tarzıma benzettim ve de ben de hikayemi yazmak istedim.
Ben okuldaki seminerlerimiz bitince ( 30 haziranda bitiyor) 1 temmuzda kilo verme işine ciddi anlamda karar verip uygulamaya koyuldum o sırada bu forumu keşfettim çok da harika oldu. bir de baktım aradan vakit geçmeye başladıkça güzel kilo veriyorum verdikçe doğru yolda olduğuma iyice inandım. benim sorunum kilo verme sırasında tansiyon düşüklüğü yaşamamdı ,tansiyon düşüklüğü muhabbeti beni zaten bunca zamandır kilo vermekten geri durduran şeydi. ama şükür yaz tatili olmasını da fırsat bilerek dedim deneyeyim bakalım ne olacak. ve foruma yazdığım gibi aynen yazdıklarımı yedim içtim ya da yaptım.Ramazan ayında orucu rahat tutabilmek için dedim az yiyeyim ramazanda birden aç kalınca zorlanmayayım diye diyete daha doğrusu sağlıklı beslenmeye başladım .dediğim gibi kilo da verdim oruçlarımı tutarken de hiç zorlanmadım oruçken bile günde 30 dk açtım müziği dans ettim 100 kere ip atlar gibi hopladım 15 - 20 dk kondüsyon bisikletime bindim.
ramazan bitti yaz tatilinin devamında sadece haftada 3 gün gün aşırı açtım müziği dansettim 30-45 dk.
ama şu anda hiç spor aktivitesiyle uğraşmıyorum okulda çok fazla enerji harcıyorum çünkü. ve okulda ara öğünlerim çok fazla kuru erik, kuru kayısı,elma 200 ml süt, 1 paket maviyeşil light çubuk kraker ve su başlıca favorilerim.
8 kilo 2.5 ayda yaklaşık 3 ayda sağlıklı bir şekilde gitti . önemli olan da bu idi benim için. SAĞLIKLI BİR ŞEKİLDE FAZLA KİLOLARDAN KURTULMAK.

ve de en önemli düsturum şu oldu hep ve olacak BEN BU KİLOLARI 1 GÜNDE ALMADIM Kİ 1 GÜNDE MUCİZE BEKLEYİP VEREBİLEYİM. ONUN İÇİN SABIRLA AZİMLE SAĞLIKLI HUZURLU GÜNLERE EMİN ADIMLARLA İLERLEYEREK FAZLIKLARDAN KURTULMAK. evet işte bu idi motivasyonumu güçlü kılan.
herşeyi yedim içtim hiç kendimi kasmadım.tadıyla tuzuyla pişirdim ama çok ölçülü yedim ve sonuç ortada. yeri geldi 2 profiterol 1 çatal kazandibi yedim gerisini sen düşün .kısacası benim hikayem bu.
BEN DİYET YAPMIYORUM SAĞLIKLI BESLEMEYİ ÖĞRENDİM VE HAYATIM BOYUNCA UYGULAYACAĞIM BİR PRENSİP HALİNE GETİRDİM

Genişletmek için tıkla...

çok güzel bir mantık ben de böyle 6-7 kg verdim herşeyi ama herşeyi yiyeyerk hayatıma azıcık spor katarak ama siyahzeytine yazdığım şeyler yüzünden 1-2 kg aldım yine.6-7 kg versem tüm kg sorunum çözülecek aslında.

farmasi, mantık süper. bence de beslenme tarzlarımız benziyo. senin yazdıkların da eminim bana bişeyler katacak. sonuçta bazen bir cümle hayat değiştirir. bazen uyguladığın bir davranış vardır lakin sloganın yoktur. ya da beynin de o davranışın sözcüklere yansıması yoktur. işte o yüzden her hayatı her fikri okumak gerek bence. yazında büyük harflerle yazdıkların gerçekten çook önemli. "BEN BU KİLOLARI 1 GÜNDE ALMADIM Kİ 1 GÜNDE MUCİZE BEKLEYİP VEREBİLEYİM"
bu mucize kelimesi hep içimi ısıtmıştır. biz hep aniden olan mucizelere inandık. sihirli bir değnek, bir peri, bir lamba.... hep bir anda piyango çıksın da zengin olalım, bir anda kilo verelim de zayıf olalım, bir anda bir anda... sabretmeyi öğrenmek, en zoru bu oldu, o da bir anda olmadı. bilmiyorum belki de hayatta hiçbirşeyi uğraşmadan, emek vermeden hatta bazen savaşmadan kazanamadım. kazanma yollarını denedim ama olmadı. işe girmek için torpil aradım, bulamadım, bulduklarım iş yapmadı. sevdiğim adamla canım kocamla hemen evlenmek istedim beklemek zorunda kaldım. bebek istedim ama hemen istedim, sadece stres yaptığım için zehir gibi bir yıl geçirdim ve eşime de geçirttim. hamile kaldım hemen doğsun istedim, 9 ay bekledim. dişi çksın, yürüsün.... uzattım yine, yani hep bekledim, her işim için-fatura bile- kendim koştum. ama o sabırsız ben, sabretmeyi öğrendim. tecrübeler bana hep bişey kattı. anladım ki eksik bilgi, eksik emek eşittir eksik hayal. tevekkülü bile eksik edermişim meğer. duayı bile.. kendime döndüm, önce okudum, bulabildiğim erişebildiğim kadar, sonra tahlil etmeye çalıştım yaşantılarımı, etrafimdekileri ve tabiiki kendimi. özeleştiri yaptım ama dürüstçe, mesela hep kendimi özgüveni yüksek biliridim, topluluktan korkmaz bilirdim. bi döndüm geçmişime, lisede bile içten içe ezikmişim meğer. hep bi ayıplanma korkusu varmış. eksiklerimi yüzeysel kapatmışım. bunu itiraf ettim kendime. rahatladım. şimdi biliyorum nerede huzursuzlanıcam, mutsuz olucam. oraya gitmiyorum. böyle hissetmek beni kemiriyormuş meğer. ve hıncımı ya kendimden ya da sevdiklerimden çıkarıyormuşum. hayatımdan çıkaramayacım mekanlara ve şahıslara da kabullenip bakmayı deniyorum. bu seferde öyle olsun ne yapalım demeyi öğreniyorum. yaniii hep öğreniyorum, hayatımın bu en karmaşık döneminde karmaşıklığın içinde dinginliğe doğru adım adım ve emin bi şekilde ilerliyorum. şu ara kilo veremiyorum. 72 de takıldım kaldım. olsun dinlenme dönemim. biliyorum ki şu an hırslansam bile başaramayacağım. bi soluklanmaya ihtiyacım var. ne kadar sürer bilemiyorum. ama kendime eziyet etmeyeceğim. dikkatli davranıyorum o kadar. eğer hırs yaparsam, şu an için gücüm olmadığını bildiğim halde koşmaya devam edersem takılır düşerim. ve bu bi kısır döngüye girer. verdiklerimi de parça parça alırım. biraz uzun oldu yine :) kendimi tahlil ediyorum da ondan. belki kelimelerle ilk kez anlatıyorum, zihnimden satırlara ilk kez döküyorum. ama nasıl rahatladım anlatamam. tartıda eksilen bişey göremeyince mutsuz olmaya başlamıştım. ama inşaallah şu andan sonra bileceğim ki aslında dinlenmedeyim. sabah bunun farkında değildim. işte böyle kızlar. yazmak istedim. :)))

benben bu çalışan çalışmayan tüm annelerin sorunu aslında. fırsatın olursa "süper anne sendromu" olarak bi araştır. ben fırsatım olrsa araştırı buraya eklerim. yalnız bu sendrom önce psikolojik olarak sonrada kas sinir sisteminin etkilenmesi olarak hoş olmayan sonuçlar doğuruyormuş. aslında bıraksak da biraz ütü beklese, ya da bi gün toplamadan yatsak oyuncakları, ne olur ki? dünya mı durur, kıyamet mi kopar. azıcık ara sıra sadece çocuklarımıza, kocamıza, kendimize vakit ayırmalıyız. ben de buna gayret edicem artık. en iyi anne mutlu annedir di mi? en iyi eş de mutlu eştir.

siyahzeytin .!.:

benben bu çalışan çalışmayan tüm annelerin sorunu aslında. fırsatın olursa "süper anne sendromu" olarak bi araştır. ben fırsatım olrsa araştırı buraya eklerim. yalnız bu sendrom önce psikolojik olarak sonrada kas sinir sisteminin etkilenmesi olarak hoş olmayan sonuçlar doğuruyormuş. aslında bıraksak da biraz ütü beklese, ya da bi gün toplamadan yatsak oyuncakları, ne olur ki? dünya mı durur, kıyamet mi kopar. azıcık ara sıra sadece çocuklarımıza, kocamıza, kendimize vakit ayırmalıyız. ben de buna gayret edicem artık. en iyi anne mutlu annedir di mi? en iyi eş de mutlu eştir.

Genişletmek için tıkla...

biraz baktım zeytincim içinde bulunduğum sendroma birebir uyuyor demekki yakalanmışım ben de.işi gücü yetiştirmekten geçtim ben artık gerçekten mükemmel eş anne ve ev hanımı olmam mümkün değil zaten üstelik de hergün işe giderek.