sınav stresi.. (okursanız mutlu olurum..)

izinliikinciuyelik

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
23 Mart 2021
10
10
merhaba kızlar,

nickten de anlaşıldığı üzere izinli bir şekilde ikinci üyeliğimi açtım.
çünkü bu yaşadıklarımdan o kadar utanıyorum o kadar utanıyorum ki ailemin buraya yazdıklarımı hasbelkader okuyup daha fazla üzülmelerini istemiyorum.
nasıl başlayacağımı bilmiyorum... imla hatası yaparsam ya da fazla uzun, iç karartıcı bir yazı olursa lütfen affedin.

sorunum sınav kaygısı.
kısaca bilgi vereyim, üniversite öğrencisiyim. bölümüm ağır sayılan bir bölüm ve okulum ne yazık ki öğrencilerini mağdur etmekle ünlü bir okul.
bölüm arkadaşlarımızdan ve büyüklerimizden intihar eden çok oldu. gerek hastanede görülen mobbing, gerek fakülte uygulamaları... bunalttı kısaca kızlar. kaç arkadaşım antidepresana başladı. güya geleceğin pırıl pırıl gençleri olacak, insanlığa fayda verecektik.
neyse...

tembel bir öğrenci sayılmam. günlük belli bir saati tamamlarım. güncel konuları takip ederim, ek kaynak okur ve bir dersi birden fazla hocadan dinlerim fırsatını bulursam. her yiğidin yoğurt yemesinden bir teknik çıkarırım.
çıkartırdım.
senenin başında ilk anksiyete ya da panik atak krizim iki komite sınavımızın birleştirilmesiyle ortaya çıktı. hayatımda ilk kez böyle bir şey yaşıyordum.
ne olduğunu, ne yapmam gerektiğini bile anlayamadan berbat bir kuyunun içinde buldum kendimi.
aylardır o kuyudan çıkamıyorum.

ailem her şeyin en güzelini vermiş, mükemmel insanlar.
bir kere olsun şiddet görmedim, kötü söz duymadım, yalnız bırakılmadım, oda cezası almadım. çoğu çocuk için oda cezası bile lüksken (ayrı odası olmadığı için) bana... muhteşem bir hayat sundular... allahın cezası bana...

berbat bir sınav sonucu getirdim. yaz tatilinde bile çalışmanın karşılığı olarak utanç verici bir not aldım. dekanımız açık açık bu sene pek öğrenci geçirme taraftarı olmadıklarını söyledi.
daha fazla yazarsam okulum ifşa olur... türkiye gündemine gelmiş, haberlere çıkmış bir okul. biz hiçbir sınavımızı online olmadık. fakat bu süreçten beklentimiz online sınav değildi, birazcık daha anlayışlı davranılmasıydı.
yapmadılar.
inanın bana kızlar... yapmadılar.
konum olan TUS sorularını çözüyorum, textbook okuyup (alanımızın ders kitapları gibi düşünebilirsiniz) çalışıyorum. bilmiyorum ki ben daha ne yapayım.

en son yapılan sınavdan bir gece önce o kadar şiddetli bir kriz geçirdim ki, sınava girmeden bilet alıp evime döndüm. çünkü avcumun içi gibi bildiğim şeyi bile unutmuştum. sanki aklımda hiçbir şey kalmamıştı. tamamen sıfırdım. giremedim sınava. çok korktum.
yaklaşık 1 ay oluyor bu yaşanalı.
ve ben 1 aydır, istisnasız her gün aynı krizin tekrarını yaşıyorum.
ya yine yapamazsam ya sınıfta kalırsam ya başarısız olursam...
ne yaparım diyorum...
ailem bu halime görünce üzülüyor. onları üzmemek için kıyıda köşede ağlıyorum. hiçbir şey yokmuş gibi davranıyorum. paramparça oluyorum.
ah.. onlara daha fazla eziyet olmaktansa ölümü tercih ederim. lakin şu an intihar etsem daha çok üzülürler. daha çok iş açarım başlarına. yaşamaya ve doğal yollarla bazı şeylerin bitmesini beklemeye mecburum.

kaygı durumum için NLP danışmanıyla görüştüm, psikiyatriye yönlendirdi. psikiyatri antidepresan verdi. içsem uyku yapar, zihnimi dağıtır (gerçi şu an da pek düzgün çalışmıyor) ders çalışamam. ilaçların farmomekaniğini biliyorum az buçuk... şu süreçte kullanamam...

bilmiyorum kızlar... ne yapacağım hiç bilmiyorum... çok korkuyorum sadece, bunu biliyorum.
hayatımdaki tek sorun notlarım evet. evet dünyanın sonu değil fakat dünyanın başlangıcı neydi ki?
benim dünyamın sonu bu işte...
tavsiyelerinize çok ihtiyacım var.
lütfen... müsaitseniz yazın

kusura bakmayın çok uzun ve dağınık oldu,
iyi günler dilerim hepinize
 
Bu psikopat akademisyenlere lanet olsun. Anlamıyorum öğrencileri strese sokmaktan, sınıfta bırakmaktan ne tür bir şeytani zevk alıyorlar. Ego mastürbasyonundan başka bir şey değil. Bizim üniversitenin mühendislik ve mimarlık bölümü hocaları da aynı şeyi yapıyordu. Benim hocalarım onlar gibi değildi ama onlar da vasıfsızlardı asdasdsadsad neyse.
Bence yapabileceğiniz en mantıklı şey terapi almak, madem ilaç kullanmak istemiyorsunuz. Ya da psikoloğunuzla tekrar görüşün, ders çalışmak zorunda olduğunuzdan vs. bahsedin size daha hafif bir şey versin.
Başka üniversiteye geçiş yapma imkanınız var mı?
 
Psikiyatriye git ve terapi al.
Doktor olacaksın Allah aşkına farmakoloji biliyorum diye uygun görülen ilacı kullanmamak olur mu :)
çok haklısınız.. yaptığım hareket inanılmaz bilinçsizce farkındayım fakat kaygı sorunum için günde 10 saat uyutan bir ilaç kullanıp çalışma süremi azaltırsam konuları yetiştirme imkanım pek olmaz diye düşünüyorum 🥺

Nasıl yani okul kasıtlı olarak öğrenci mi bırakıyor? Ya da online eğitimden verim alınmadığı için mi tekrar planlıyorlar?
kasıtlı olarak öğrenci bırakmak...
bizde alttan ya da üstten ders almak yok. not ortalaması 70in altındaysa sınıfta kalınıyor. ne yazık ki her sene 60-70 kişi (140 kişilik sınıftan) sınıfta kalıyor ve okulumuz bununla övünen, kaliteli eğitim verdiğini savunan bir okul...
 
Bu psikopat akademisyenlere lanet olsun. Anlamıyorum öğrencileri strese sokmaktan, sınıfta bırakmaktan ne tür bir şeytani zevk alıyorlar. Ego mastürbasyonundan başka bir şey değil. Bizim üniversitenin mühendislik ve mimarlık bölümü hocaları da aynı şeyi yapıyordu. Benim hocalarım onlar gibi değildi ama onlar da vasıfsızlardı asdasdsadsad neyse.
Bence yapabileceğiniz en mantıklı şey terapi almak, madem ilaç kullanmak istemiyorsunuz. Ya da psikoloğunuzla tekrar görüşün, ders çalışmak zorunda olduğunuzdan vs. bahsedin size daha hafif bir şey versin.
Başka üniversiteye geçiş yapma imkanınız var mı?
o kadar doğru bir noktaya değinmişsiniz ki... gerçekten artık bir şeylerin değişmesi için daha ne kadar kayıp verilmeli diye sorguluyorum.
kaç tane hayat söndü bu sebeplerden.
nasıl uyuyorlar, nasıl vicdan azabı çekmiyorlar hayret verici...

dediğiniz gibi terapilere devam etmekten başka çarem yok.
yatay geçiş imkanım aslında teorik olarak var fakat not ortalaması önemli bir faktör.
bizde tırmalaya tırmalaya 70 ortalama yapmış bir öğrenci sınıfta kalmaktan kurtulduğu için seviniyor. diğer okullarda öğrencilerin notlarına bakıyorum 85-90... hayal gibi...
kaldı ki bu sene hemen hemen tüm fakülteler online yaptı sınavları... yani imkansız gibi benim geçişim 😓
 
Hani tereciye tere satmak gibi olmasın ama dr.unuzla durumu konuştuğunuzda size uygun ilaçları verecektir.
Gece düzenli uyutup gündüz sizi ayık saklayacak, sakinleştirecek ilaçları düzenler
Ya atakları ötelemeyi öğreneceksiniz ya ilaç kullanacaksınız.
Konuları yetiştirme endişeniz var ama sınavda panik yaşayıp sınavı tamamen kaybetme ihtimalinizde var.
İlaç kullanmasanız bile siz bir psikiyatrla ve psikologla görüşün derim. Dr. İşini kestirip atmayın.
 
bence de destek al
ne bu bu kadar utanılacak bir şey deyince aman allahım neler okuyacağım dedim
sınıfta kalma stresiymiş... bunda ne var yahu?
kalırsan kalırsın ayy hayat o kadar uzun ki bir dönüp bakınca ay bunu dert ettiğime inanamıyoruaaaaaaaamm diyeceksin inan.
inanın normalde gökyüzüne bakınca huzur dolan biriydim... artık göğü o huzurla izlemeyi özledim.
bugün kendi kendime, normal insanlar gibi televizyon izleyip istediğim saatte uyuyabileceğim günler gelecek mi, dedim.
öyle umutsuz öyle enteresan bir haldeyim ki...

bir de bu kaygı krizi dediğim şey geldiğinde elim ayağım tutmuyor.
bir kuyu düşünün, pençelerini duvara sabitlemiş bir şeyin kuyudan kayması gibi.
o duvar tam anlamıyla benim içim oluyor.
başka nasıl tarif edebilirdim bilmiyorum.
hayatımda ilk kez yaşıyorum bunları, sadece dehşete düşüyorum olanlar karşısında...
 
Bu konuyu takipteyim benimde sınav kaygım var direksiyon sınavından heyecan nedeniyle kaldım şimdi ikinci sınav var haftasonu ve ben şimdiden heyecandan uyuyamiyorum var mı bana da önerisi olan ( kusura bakmayın konu sahibi konunuzu sabote etmiş gibi oldum)
 
her antidepresan uyutmuyor biliyorsunuz, sınavlarım var deyip size uygun olanı yazmasinı talep edebilirsiniz dr unuzdan. ayrica o süreçlerden gecmis malignligi ile ünlü bir fakülteden mezunum. belki de ayni yerdir😅 her sey gelip geçiyor emin olun, caninizi sıkmayın. en kotu ne olabilir? 1 sene gec bitirirsiniz . Gec bitirirseniz ne olur? sağlığınızın onemli degil ya
 
Hani tereciye tere satmak gibi olmasın ama dr.unuzla durumu konuştuğunuzda size uygun ilaçları verecektir.
Gece düzenli uyutup gündüz sizi ayık saklayacak, sakinleştirecek ilaçları düzenler
Ya atakları ötelemeyi öğreneceksiniz ya ilaç kullanacaksınız.
Konuları yetiştirme endişeniz var ama sınavda panik yaşayıp sınavı tamamen kaybetme ihtimalinizde var.
İlaç kullanmasanız bile siz bir psikiyatrla ve psikologla görüşün derim. Dr. İşini kestirip atmayın.
çok teşekkür ederim, olur mu hiç tereciye tere satmak 🤍
buraya yazılan her kelime çok değerli.
yazdıklarımın okunmuş olması bile nasıl mutlu etti
her birinize çok minnettarım kızlar çok teşekkür ederim
 
Bu konuyu takipteyim benimde sınav kaygım var direksiyon sınavından heyecan nedeniyle kaldım şimdi ikinci sınav var haftasonu ve ben şimdiden heyecandan uyuyamiyorum var mı bana da önerisi olan ( kusura bakmayın konu sahibi konunuzu sabote etmiş gibi oldum)
ayy estağfurullah umarım bir çözüm bulunur da ikimiz de kurtuluruz... size de başarılar dilerim
 
her antidepresan uyutmuyor biliyorsunuz, sınavlarım var deyip size uygun olanı yazmasinı talep edebilirsiniz dr unuzdan. ayrica o süreçlerden gecmis malignligi ile ünlü bir fakülteden mezunum. belki de ayni yerdir😅 her sey gelip geçiyor emin olun, caninizi sıkmayın. en kotu ne olabilir? 1 sene gec bitirirsiniz . Gec bitirirseniz ne olur? sağlığınızın onemli degil ya
o 1 sene geç bitirmenin düşüncesi bile canımı çok yakıyor.. 🥺
güçlü duruşunuza imrendim. keşke ben de sağlığımdan önemli değil, diyebilsem ancak önemli tutuyorum..
ailemin verdiği imkanların hakkını verememiş, onlara çok büyük ayıplar yapmış gibi hissediyorum..
çıkamıyorum bu döngüden
haklısınız antidepresan konusunu bir daha irdelemeliyim 😔
 
o 1 sene geç bitirmenin düşüncesi bile canımı çok yakıyor.. 🥺
güçlü duruşunuza imrendim. keşke ben de sağlığımdan önemli değil, diyebilsem ancak önemli tutuyorum..
ailemin verdiği imkanların hakkını verememiş, onlara çok büyük ayıplar yapmış gibi hissediyorum..
çıkamıyorum bu döngüden
haklısınız antidepresan konusunu bir daha irdelemeliyim 😔

Bence de ailenize çok büyük ayıplar yapıyorsunuz.

Şu an hamileyim, daha yüzünü görmediğimiz bebeğimiz için geçen gün karı koca oturduk zıbınların pijamaların etiketlerini söktük.

İlerde gelip de karşımıza “ben okulu kendi sağlığımdan dahi önde tutuyorum” derse evet, çok büyük bir ayıp yapar bize karşı.

Havadan konuşuyor gibi gelebilirim ama ben de sıkıntılı bir bölümden mezunum, 2 sene de uzatmalı bitirdim. İyi ki de uzatarak bitirmişim. Eğer erken bitirseydim ne eşimle karşılaşacaktım, ne şimdiki durumumda olacaktım... o zaman kendimi paralıyordum, uzattığım için inanılmaz üzgündüm. Her şerde bir hayır varmış gerçekten.

Doktorunuz ne ilaç verdiyse de lütfen kullanın. Farmakoloji biliyor olabilirsiniz ama tusa hazırlandığınıza göre bir psikiatrist değilsiniz.
 
Gayet mükemmel bir ogrencisin öyle olmasan böyle sorumluluk hissetmezdin ama kendine çok yukleniyorsun okulun uzarsa uzasın geç olsada önemli olan sonuca ulaşmak yapma bunu kendine kendine bu kadar yüklendikce daha çok hata yaparsın herşey notlar değil sen sorumluluk sahibi müthiş bir ogrencisin sadece aşırı kaygilaniyorsun tabiki okulada hocalarada yazıklar olsun bu denli insan strese sokulur mu ne olur biraz destek olunsa
Her akşamın bir sabahı var batan güneş yeniden doğacak
Ve bir gün mezun uyanacaksin
Biraz sabret ve lütfen kendine yüklenme akışına bırak ailen eminim destek olacaktır bu halini bilse .
Sen basarilisin başarı sadece rakamla ölçülmez başarılarının devamını dilerim kardeşim ..
 
merhaba kızlar,

nickten de anlaşıldığı üzere izinli bir şekilde ikinci üyeliğimi açtım.
çünkü bu yaşadıklarımdan o kadar utanıyorum o kadar utanıyorum ki ailemin buraya yazdıklarımı hasbelkader okuyup daha fazla üzülmelerini istemiyorum.
nasıl başlayacağımı bilmiyorum... imla hatası yaparsam ya da fazla uzun, iç karartıcı bir yazı olursa lütfen affedin.

sorunum sınav kaygısı.
kısaca bilgi vereyim, üniversite öğrencisiyim. bölümüm ağır sayılan bir bölüm ve okulum ne yazık ki öğrencilerini mağdur etmekle ünlü bir okul.
bölüm arkadaşlarımızdan ve büyüklerimizden intihar eden çok oldu. gerek hastanede görülen mobbing, gerek fakülte uygulamaları... bunalttı kısaca kızlar. kaç arkadaşım antidepresana başladı. güya geleceğin pırıl pırıl gençleri olacak, insanlığa fayda verecektik.
neyse...

tembel bir öğrenci sayılmam. günlük belli bir saati tamamlarım. güncel konuları takip ederim, ek kaynak okur ve bir dersi birden fazla hocadan dinlerim fırsatını bulursam. her yiğidin yoğurt yemesinden bir teknik çıkarırım.
çıkartırdım.
senenin başında ilk anksiyete ya da panik atak krizim iki komite sınavımızın birleştirilmesiyle ortaya çıktı. hayatımda ilk kez böyle bir şey yaşıyordum.
ne olduğunu, ne yapmam gerektiğini bile anlayamadan berbat bir kuyunun içinde buldum kendimi.
aylardır o kuyudan çıkamıyorum.

ailem her şeyin en güzelini vermiş, mükemmel insanlar.
bir kere olsun şiddet görmedim, kötü söz duymadım, yalnız bırakılmadım, oda cezası almadım. çoğu çocuk için oda cezası bile lüksken (ayrı odası olmadığı için) bana... muhteşem bir hayat sundular... allahın cezası bana...

berbat bir sınav sonucu getirdim. yaz tatilinde bile çalışmanın karşılığı olarak utanç verici bir not aldım. dekanımız açık açık bu sene pek öğrenci geçirme taraftarı olmadıklarını söyledi.
daha fazla yazarsam okulum ifşa olur... türkiye gündemine gelmiş, haberlere çıkmış bir okul. biz hiçbir sınavımızı online olmadık. fakat bu süreçten beklentimiz online sınav değildi, birazcık daha anlayışlı davranılmasıydı.
yapmadılar.
inanın bana kızlar... yapmadılar.
konum olan TUS sorularını çözüyorum, textbook okuyup (alanımızın ders kitapları gibi düşünebilirsiniz) çalışıyorum. bilmiyorum ki ben daha ne yapayım.

en son yapılan sınavdan bir gece önce o kadar şiddetli bir kriz geçirdim ki, sınava girmeden bilet alıp evime döndüm. çünkü avcumun içi gibi bildiğim şeyi bile unutmuştum. sanki aklımda hiçbir şey kalmamıştı. tamamen sıfırdım. giremedim sınava. çok korktum.
yaklaşık 1 ay oluyor bu yaşanalı.
ve ben 1 aydır, istisnasız her gün aynı krizin tekrarını yaşıyorum.
ya yine yapamazsam ya sınıfta kalırsam ya başarısız olursam...
ne yaparım diyorum...
ailem bu halime görünce üzülüyor. onları üzmemek için kıyıda köşede ağlıyorum. hiçbir şey yokmuş gibi davranıyorum. paramparça oluyorum.
ah.. onlara daha fazla eziyet olmaktansa ölümü tercih ederim. lakin şu an intihar etsem daha çok üzülürler. daha çok iş açarım başlarına. yaşamaya ve doğal yollarla bazı şeylerin bitmesini beklemeye mecburum.

kaygı durumum için NLP danışmanıyla görüştüm, psikiyatriye yönlendirdi. psikiyatri antidepresan verdi. içsem uyku yapar, zihnimi dağıtır (gerçi şu an da pek düzgün çalışmıyor) ders çalışamam. ilaçların farmomekaniğini biliyorum az buçuk... şu süreçte kullanamam...

bilmiyorum kızlar... ne yapacağım hiç bilmiyorum... çok korkuyorum sadece, bunu biliyorum.
hayatımdaki tek sorun notlarım evet. evet dünyanın sonu değil fakat dünyanın başlangıcı neydi ki?
benim dünyamın sonu bu işte...
tavsiyelerinize çok ihtiyacım var.
lütfen... müsaitseniz yazın

kusura bakmayın çok uzun ve dağınık oldu,
iyi günler dilerim hepinize
Merhabalar
Bir intörn dr olarak yazmadan gecemedim.. okulunu tahmin ediyorum, büyük ihtimalle aklimdaki okuldur, orada olan arkadaşım olduğundan.. yada cok benzeridir her neyse..

Ben de sinavlarda ozellikle sözlü sinavlarda korkunç stres yaşıyordum. Hatta ayni senin gibi dahiliye sözlümde demistim ki tamam girmiyorum benden kiymetli degil. Sonra çalışır girerim. Neyseki arkadaslarim, sevgilim sürükleyerek yine kal ama sinava gir diye itelediler beni. Sinava girince unuttugum bilmedigimi sandigim her sey aklima geldi, gelmeyen de oldu ama sonucta gercekten dunyanin sonu degilmis. Bir sekilde geçtim. Lutfen sen de düşük alma korkusu yaşama. Seni cok iyi anlıyorum, bizler bugune kadar eve karnesinde 5 uzerinden 4 bile getirmemis ogrenciler olduk, düşük almak gercekten korkutuyor utanc veriyor kotu hissettiriyor, ama degil. Kabullen, kendine izin ver. Mukemmel olmak zorunda değilsin. Sen de insansin herkes gibi. Başarısız olabilirsin, bu senin hakkın. Dunya bie fakülteden sinavdan ibaret degil ki. Sağlığını etkilemesine izkn verme bunlarin, hatta intihar konusunu acmak bile istemiyorum, asla aklindan gecirme.

Ben sunu denemeni oneririm oncelikle, boyle stres oldun diyelim, de ki en kötü ne olabilir? Girdim hoca sordu bilmiyorum dedim kizacak vs çıkacaksın 20 vermiş.. peki dunyanin sonu mu? Hayir. Bir daha çalışır girersin.
Velhasil okulun uzasa bile dunyanin sonu degil. Ha 6 yilda bitirmişsin ha 7 yilda. Inan bana 10 sene sonra bu konu hayatindaki ufak bi ayrinti olarak yer alacak. Ki inan bana, çalışırsan kalmazsin.

Bu arada şunu eklemek istiyorum, Hocalar textbooktan degil slaytlarindan soruyor. Textbook okuduğu icin sinavlari kltu geçen cook arkadasim oldu. Belki yanlis çalışıyor olabilirsin. Hocalarin onem verdigi yerlere çalış, çıkmış sorulara cok iyi çalış. Textbook falan malesef olmuyor. O kadar ayrintili ki hocanin neresine onem verdiğini kestiremiyorsun.

Bir de bence antidepresan ihtiyacin varsa, psikiyatri önerdiyse kullanmalisin. Uyku yapiyor fiye 24 saat uyutacak degil ya, 1 2 saat max yani ve alışırsın.
Bir de passiflorali cay onerebilirim, passiflora bilirsin belki ilac olarak kullanilan bir bitki.

Cok karmakarisik yazdim kusura bakma, ozelden istediğin bir sey olursa sorabilirsin daima, :KK200:
 
Merhaba muhtemelen Ankara Tıptasın. Emin ol okul bitiyor boşa stres yaptığında kalıyorsun. Hem sen insanla uğraşacaksın çalışan mekanizma ile. Ne kadar çok bilgi birikimin olursa çalışma hayatında tus sınavında başarılı olursun. Bizim gibiler için önemli olan okul bitirmek değil hakkı ile bitirmek. Hasta ile başbaşa kaldığında doğru tedaviyi uygulayabilmek. Lütfen psikiyatristin dediği ilaçları iç. En kötü bu seneyi gözden çıkarırsın. Hiçbir sınav senden değerli değil emin ol ailende böyle düşünüyordur
 
X