Sıkıştığım köşeden çekip çıkarır mısınız beni?

5 aydır bi çocukla konuşuyorum. onu ilk ben gördüm,hiç muhabbetimiz yoken bi şekilde ne yaptım ne ettim onunla konuşmaya başladım amacıma ulaştım. günler geçti o kadar cazip gelmeye başladı ki hareketleri olsun her şeyi işte. 1 bucuk ene once biriyle beraber olmuş en son. 1,5 sene çıkmışlar. iyi kötü günler geçirdik.. kızlar çok dengesiz burcu ikizler üstüne bide yükseleide ikizler. düşman başına yahu. bir hafta iyiysek iki hafta kötü oluyoruz anlayacaginiz. bazen gunlerce konusadıgımız oldu. ama vazgecemiyorum bi takıntı var alışmışlık var. bizde gelip kaldığı oldu. beraber uyumuştuk. ben en son dayanamadım ve artık nereye kadar böyle devvam edicek dedm hala arkadaşız hala bi adı yok aramızdaki şeyin. ama görseniz sevgili dersiniz. ben uzun zamandır bu durumdayım bunun senle alakası yok ama knusmak stemiyosanda bişy diyemem dedi bana. bunu bana başında söyleseydi bi beklentm olazdı böye. kafayı yemezdim boş yere. neyse 1 ay kadar zaman gecti hala konusuyoru ama bu sefer artık bende pek sevgili taraftarı degilim. sankı beraber olursak herşey bitecekmiş gibi geliyor. biz böyle oldukça o heycan hiç bitmiyor gizli kaçamaklar gerçekten çok güzel duygylar içersindeyim. mesela önceden bana ne kızardı ne trip atardı ne kıskanırdı ama şimdi bi sahipleme duygusu başladı onda o kadar hoşuma gidiyor ki sanki gün geçtikte dahadaiyiye gidiyor. allahım nazar değmesin. hiçbir fiktim yok bana karşı ne hissediyor diye.. ama bi erkek bişey hissetmediği bi kızı neden sahiplensin? neden aylarca sadece onunla konuşsun? kafamda çok soru var. belkıide sevgili olmamasının nedeni 'başına gelecekleri başından bilmek.' vardır ya o olabilir diyr düşünüyorum. belki o da korkuyordur soğumaktan eski heycanın kalmayacagından sonunu bile bile bi ilişkiye başlamaktan. artık bende hiçbi şekilde bu konuda konumuorum baskı yapmıyorum sıkmıyorum. ama böylede çok kısıtlıyım kızlar ya napsam bilmiyorum ne düşünür hakkımda diye düşünüp duruyorum. en basit örneginden mesela öpüşmemiz. bunu dogru duzgun yapmaya cesaretim yetmiyor. ya hevesi kaçarsa hakkımda yanlış düşünürse sonuçta sevgili bille degiliz diye düşünüp duruyorum. ama beni 5 ayda zaten tanımıştır yanlış bi düşüncesi olmaz ki diyorum,çıkmıyoruz ama resmileşmemiş bi aşkın içindeyiz diyorum o kadar zaman geçmiş dyorum. ama kendimi bi turlu rahatlatamıyorum. hiç bozulmayalım istiyorum anlayacagınız. ama ne yapavagim hakkında hicbir fikrim yok. köşeye sıkışmış durumdayım. düşündükçe darlanıyorum kalbim sıkkışır gibi oluyor.. anlayacaginiz fikirlerinize vereeginiz tavsiyelere ve dualarınıza cok ihtiyacım var..