Şiirlerim

Belki ağlamıyordur artık resimdeki kadın
Vazgeçmiştir kaderinin çizilmesinden
Yorulmuştur
Ressamın böyle güzel bir kadını üzmesinden

İşte yine kaybolmak istiyorum
Kimse aramasın, sormasın
Korkmasın
Dönerim kapım aşınmadan
Bet sesli alarm çalmadan

Sadece biraz duracağım
Fazla sıkılmış avuçlarım
Bir fiyatı varsa askıda kalmamın
Ceplerimi boşaltıp bir dalga sesi alacağım

Aç hadi sesi
Belki bastırırsın içinden geleni
Bak hadi manzaraya
Belki bulursun aradığın güzelliği

Ah boş ver sen bunları
Aç hadi sesi
Ve al kalemle kağıdı
Karala sağır ederken kulakları

Zamanla öğrenirsin ışığın zaafını
O büyüler iç gıdıklayan cilvesiyle
Ve karanlığa saklar cevapları

Sonra kaçamazsın kendinden
Bir bitmeyen gece
Bir de kül tablası pencerede

Bu tıpkı papatyaların o aşık olduğumuz kokuyu hiç alamayacak olması gibi
Tuhaf
Bununla yaşayabiliyor insan
Ve onsuz da görebildiğinde
Açılıyor ışıklar

Sakla kalbinden geçeni
Sakla ama kaybetme
Sahi, bulurdun kendini
Bir küsseydi aklın fikrine

Öyle soğumuş ki rüyaların
Ateşe aldırmıyor uykuların
O zaman acı veriyor şeytana bile
Tutup sürüklediği saçların

Zamanın birinde bıraktım sesini
Duyulmuyor artık zamâne yüzünden
Odamın tavanından damlar sözlerin
Yakmasa bari aktığı yerden

Suretler

Bir hikaye seç, durakta ki yüzlerden,
Yürüyen, üşüyen, gözleyen.
Tere tezat parfüm kokuları,
Kurumuş soğukta ojeli parmakları.

Kulaklığını takar, yola söylenirken
Ekşitir yüzünü, insan sevmeyen.
Mendili çıkarır, alerjiye küfreden
Uzaklaşır, diğerleri kaygıdan ölmeden.

Vakti dolan gider, biri beklerken saati,
Kimi yanlış yerdedir, kaçırır treni.
Saklar telaş içine, kitap gibi sureti,
Okuruna tanıdıktır, bu yerden çoktan gidişi.

Bir iç çekişe sığar mazi
Anlamsız bir yorgunluk gözlerde
Saatlerce film izlemiş gibi
O deniz, okşayıp geçen rüzgar
Dalgadan derin muhabbeti
Uyanır soğukla ürperip
Yetişir zamanın kendisi
Karıştı çocuk sesine
Bir anlık dalgınlık üzeri

Açılır odanın tavanı bahçeye
Kokusuz çiçekler sere serpe
Süzülür iklimi belirsiz geceye
Bir uyku için başka bin bedele

Bir yolu yok andan kaçmanın
Bütün sesleri susturmanın
Fısıltıyı duymamış gibi yapmanın
El salla küçük kız
Vakti dolmuş kanmanın
Bakma öyle çırılçıplak gidişine
Giyinmeye vakti yok yalnızlığın
Koşarak geçecek yokuşları
Sonra duracak ruhun sahibinde
Ruhun sarılmış aşk içinde
Artık hakikat duydukların
Sen o sancılı beden içinde
Bir gün bile yalnız kalmadın