- 17 Mayıs 2014
- 27
- 16
- 88
- 52
- Konu Sahibi ilkayilmaz
- #1
Tüm sigara bırakma yöntemlerini denedim. En sonunda bu illetten kurtuldum. Süreci/günlüğümü sizinle paylaşmak istedim....
19 yaşımdan beri 25 yıldır günde 2 paket sigara içiyorum. Son 7 yıldır sigarayı bırakmak için mücadele veriyorum. Bant sakız hipnoz terapi ilaç allan carr hepsini denedim. Bırakma sürecinde çektiğim acılar sonrasında tekrardan sar başa yapmak özgüvenimi feci sarstı. Çok güçlü ve hakim bir insan olmama rağmen bu illet öyle bir illet ki kurtulamadım. beni içten fethetmiş. Truva atı. Bana nereden saldırdığını bilmiyorum. İçimde sigaraya karşı gereksiz bir sevgi var. Sanki hayatta tutunduğum tek dal o. Ancak şunu kesin bir şekilde ifade ediyorum ki Allan Carr semineri sayesinde sigarayı bırakmayı gerçek anlamda düşünmeye başladım. Kafamdaki pek çok tabu bu sayede kırıldı. Seminere 2 kez gittim. Hala netten izliyorum. Anlatılanları anlıyorum fakat bilinçaltıma idrak ettiremiyorum. Dedim ya içimde gereksiz bir sevgi var bir bağ var ne olduğunu bilmediğim bir şey var.
Tek istediğim akşam eve gidip koltuğa uzanmak ve rahatça sigara içmek. Malum iş hatayı, sigara içmek için dışarı çıkmak gerek. Ha bir de yoksunluğu var tabi. Acıdan böcek gibi kıvrandıran beynime soldan soldan vuran içimdeki açlık. Toplantılar ... benden başka sigara içen olmadığı için toplantılar uzar da uzar. Bana ne olur? Önce dizler başlar, sonra eller sonra sandalye oynamaya başlar, anlamazlar. Kafamda baloncuklar başlar, laptopu kimin kafasında kırsam sandalyeyi kime fırlatsam... bu böyle sürer gider. En zeki olan ben, her çözümü bulan en hızlı kişi olan ben, nikotin yoksunluğu vurunca adımı bile unutur hale gelen yine ben. İçmeyenlerin böyle bir derdi yok.
Ha bir de sigara mağduru olmayanların ahkam kesmeleri var tabi. "sigarayı bırakmalısın çok zararlı, azaltarak bıraksan?" Sen de alnının ortasına telefonumu yesen 3. Kaşın açılsa diyorum içimden ama mecbur susuyorum. Ağzımı bir açsam, kamyonun freni patlayacak işin sonu karakolda bitecek.
Formlarda yazanları tek tek okudum. Hepimiz aynı tuzağın içinde kıvranıyoruz. Kurtulup da uçup gidenlerden güzel haberler duymak istiyoruz. Bu acıyı çekip buradan çıkınca nasıl bir hayat bulacağız bilmek istiyoruz. Bu illetten kurtulmak mümkün mü duymak istiyoruz. Bırakma sürecinde neler yaşayacağız duymak istiyoruz. Bu yüzden bu günlüğe başladım.
İş hayatında hiperaktif olan ben eve varıp da koltuk ve sigarama kavuşunca saatlerce bu şekilde yaşıyorum. Tüm hafta sonu koltukta elimde telefon masada kahve ve sigara. Uyuşuk uyuşuk 2 gün koltuktan kalkmıyorum. Sigarayı bırakınca evde de hareketli olacağım sanırım. Belki ev işi bile yaparım kim bilir. Bu arada tansiyon problemi ile doktora gittim kalp kolestrol şeker normal ancak efor testini bitiremedim. 2. Dakikada tükendim. Yani çanlar kimin için çalıyor filmine başrol adayıyım.
Sanırım esas sorun bırakma kararı. Bırakmak istiyoruz ama gerçekte bırakmak istemiyoruz. Günlerdir nette yöntemleri inceliyorum. Yorumları okuyorum. İki konu üzerinde yoğunlaştım. Gerçekten vazgeçtiğim şey ney? Kaybedeceğim şey ne ? Ve bir de kız evi ağlar erkek evi kutlar örneğini veren üyenin yazısı çok etkili.
Bir kaç gün kendime bu iki soruyu devamlı soracağım. Gerçekten vazgeçtiğim şey ne?
10.11.2016
2 gün champix denedim. Eyvah eyvah. Hayattan koptum. Ağır depresyon. Herşey anlamsız. Yaşamaktan hiç keyif almıyorum. Hayret, ilk denememde böyle bir etkisi olmamıştı. Bu sefer neden böyle oldu bilemedim. Hayalkırıklığı oldu. İlacı kestim. Tekrar hayata dönmek güzel.
12.11.16
Az önce akşam şekerlemesinden uyandım. Ciğerlerim yanıyor. İçmesem ne olur dedim. Kendimle biraz eğleneyim. İçmeyeyim bakalım vücudun neresinde ne oluyor? Amaç sadece gözlem yapmak. 45 dk oldu. Şimdiye dek 4 dal içmiş olurdum. Cumartesi gecesi. Stres yok. Yapılacak iş yok. Zaman bana ait. Kendimi serbest bıraktım, derin ve yavaş nefes alıyorum. Hafiften bir açlık. Hafiften bir karıncalanma. Ufak bir parça yemek yedim. 2 yudum kadar. Yeterli. Kendimi dikkatle gözlemliyorum. Kriz geliyor nefes alıyorum geçiyor. Krizi beynimde büyütmüyorum. Nefes alıyorum kendimi gözlemliyorum. Kendime izin verdim. Burası kız evi değil erkek evi. Hayatımı geri alıyorum. Vazgeçtiğim hiçbir şey yok.
Champix in bir ilaç tanıtım videosu var. Nikotinin beyni ne şekilde etkilediğini gösteriyor. Doğal bir ödül sisteminden faydalanıyor. Bunu bilmek iyi oldu. Artık bana nereden saldırdığını biliyorum. 15 dk daha geçti. Hala ciddi anlamda kriz yok. Acaba kafada bitirmek denen şey bana da mı oldu? O artık her ne demekse?
Hafiften bir sersemlik var :) keyifli. Ciğere oksijen çekmek hoş bir şey gülümsetiyor.
Karnımdaki boşluk ve gerginlik hissine kendimden çıkıp dışarıdan bakıyorum. Aslında hafif bir şey.
Biri damarıma basana kadar bu şekilde takılacağım.
Damara basan bitmiyor ki. Al yaktım bir tane.
31.12.2016
Campix ten umudu kestiğime göre bana uyacak başka birşey bulmam lazım. 1.5 aydır devamlı araştırıyorum. Nikotin beyinde dopamin-endorfin üreten reseptörlere yapışıyormuş. Beyin de bu dopamini doğal uyaranlara göre değil de nikotine göre üretmeye başlıyormuş. Yani nikotin yoksa cinnet var. Beyin çalışmıyor. Bizi buna mahkum edenlerin yatacak yeri yok.
Yani aslında bağımlı olduğumuz şey sigara değil. Beynin nikotine bilinç dışı ya da kontrol dışı vermiş olduğu cevaba/tepkiye bağımlıyız. Beyni tembelleştirdik bütün olay bu.
Allan Car seansı ile 6 ay bırakmıştım. Bu benim için bir mucize. O sıralar işimi kaybetmiştim. 20 kilo aldım. İçimdeki açlık bitmedi bir türlü. Sonunda pes ettim. Koşarak sigara aldığımı hatırlıyorum. Çoçuklar gibi şendim. Ne kadar çok sevinmiştim anlatamam.
TABEX isimli bir ilaç duydum. Vareniklin değil de Cytisine içeren bir hap. Sarı akasya ağacından ya da çiçeğinden yapılıyormuş. Bulgar yapımı. 1962 den beri üretiliyormuş. Ruslar buna "fake tobacco" diyorlarmış. Haftaya Bulgaristandan gelmiş olacak. Ne olur ne olmaz diye 2 kutu sipariş ettim. Yurtdışındaki kullanıcı yorumları ümit vaad ediyor. Depresyon yaşamadan bırakmak mümkün diyorlar. Bitkiselmiş. Yan etkisi yokmuş. Kullanıcı yorumları da aynı şekilde. Bu kadar kolay olacağını tahmin etmemiştik diyorlar.
04.01.2017
TABEX e başladım. Bu gün 2 saatte bir toplam 6 hap yuttum. Bazen sigara içerken boş içiyor gibi hissediyorum. Kendimde herhangi bir değişiklik hissetmedim. Sadece erkenden uykum geldi. Gidip yatacağım.
05.01.2017
10 saat uyudum ama hala çok uykum var. Gün boyu esnedim. Bugün de 6 hap. Hala bir değişiklik yok. TABEX içiyor muyum yoksa içmiyor muyum belli değil.
Saat 3 oldu. Bu sefer de uykum gelmiyor. Hafiften bir sinir hali var. Kalkıp sigara içeyim ama bir etkisi olamayacak ki dedim. Sonra da kendime şaştım kaldım. Demek gerçekten ilaç beyindeki nikotine bağlı rahatlama hissini alamadığı için kayıtlarını değiştiriyor. Hadi hayırlısı.
06.01.2017
Bu sabah uyandım üşütmüşüm. Yalnız enteresan bir durum var kafam mal gibi uyanmadım. Normalde uyanınca 3 sigara içmeden gözümü açamazdım. Şirkete gidene kadar içmedim. Hatta şirkette de 1 saat kadar daha içmedim. Enteresan.
Saat 14:30 şu ana dek 5 dal içtim. Şimdiye 10 taneyi geçmiş olurdum. Bu arada çok hastayım grip sanırım. Doktora gideceğim.
16:00 süper, grip olmuşum. Serum + hava takviyesi yapıyor. Bu arada benim nikotin çekilmelerim olması gerekirdi ama yoklar. Enteresan. Antibiyotik, vitamin, ateş düşürücü ve ağrı kesici verildi. Doktor sakın sigara içme dedi. Hah dedim tam oldu. Sigarayı yarın bıracaktım. Ha yarın ha bugün ne farkeder ki. Fırsat bu fırsat bıraksam çok iyi olur. Kafamı yokluyorum, nikotin krizi pek yok. Hafiften bir talep var ama fazla değil. Eve gittim yemek yedim ve uyudum. Hala sigara içmedim. İçmek istiyorum tabi ama kriz yok. İçmesem olur.
Şuan sigarayı bırakalı 10 saat oldu. Tabi ki sigara istiyorum ama krize girmiyorum. TABEX İşe yarıyor. 2,5 günde sigarayı bıraktım. Su içiyorum. İçimde açlık yok, yemeğe çereze saldırmıyorum. Hatta hiç canım istemiyor.
Reçetesinde yüksek tansiyon hastaları kullanmasın diyordu. Sebebini anladım. Biraz kalp atışlarını arttırıyor. Ama rahatsız edici değil.
07.01.2017
Bu sabah ilk kez sabah sigarası içmeyeceğim bir sabah olacak. Dün sigarayı bıraktım. Korkuyorum. Acaba kriz ne zaman gelecek?
Saat 9 da TABEX in günlük ilaç saati başlayacak. Saat daha 6. 3 saat var. Saat 6 mı? Ben bu saatte nasıl uyandım ki? Normalde saat 8 de alarmları dahi duymazdım.
3 saattir evde dolaşıyorum. Kriz filan yok. Sigara tabi ki hep aklımda. Ama kriz yok. Enteresan.
Saat14:00 bugün cumartesi. Geziyorum. Bugün kendime izin verdim. Hiçbir şey düşünmüyorum.
Sigara hep aklımda. Olsun. Sadece aklımda. İçsem olur içmesem de olur. İçten gelen fiziksel bir zorlama yok.
08.01.2017
Bugün pazar. Yine erkenden uyandım. Nefesim çok rahat. Üzerime bir enerji geldi. Sanki 10 yaş öncesinin enerjisi. Sigara yüzünden uyuşuk uyuşuk yaşadığım için olması gereken enerjimin hiç farkında değilim.
Saat 13:00 sigara zorlamaya başladı. Aşırı zor değil ama dünkü kadar da kolay değil.
Bu arada TABEX iştah kesiyor. Şekerli ve yağlı şeyler görünce midem bulanıyor. Çiğ sebze ve meyve ve su iyi geliyor.
Bu pazar bitmek bilmedi. Biliyorum ki yarın daha iyi olacak ama şu an maalesef bu şekilde hissetmiyorum. Bırakmasam mı acaba? Yakın bir arkadaşımı aradım. Ben sigarayı neden bıraktım dedim. Sağolsun bana hatırlattı. Su içmeye devam.
09.01.2017
Bugün sigarayı bırakalı 4. Gün. Ve ilk mesai günü. Bakalım işyerinde neler olacak? Hesap kitap zorlayacak mı?
Gün güzel geçti. Sigara hep aklımda ama kriz yok. Süper. Yüzüm beyazlamaya başladı. Diş etlerindeki morluklar kısım kısım pembeye dönüyor. Dışarıda kar var. Pencereden seyretmek hoş. Sokağa çıkıp sigara içmek zorunda değilim.
Akşam eve dönerken benzinciye uğrayıp sigara almak zorunda değilim.
Bu arada hafiften kilo vermeye başladım. Şekeri kesmek ne kadar etkiliymiş.
Mutluyum.
22.01.17 -15. Gün
Genel olarak iyi geçiyor. İçimde açlık olmuyor. Psikolojik kısmı ile mücadele devam.
Sadece 9. Günde ve 14. Günde zorluk yaşadım
9. Gün gece rüyamda 1 paket sigara içmiştim sabah ciğerlerim yanıyordu. Bütün gün mücadele ettim fakat akşam üstü yenildim. 2 tane sigara üst üste içtim. TABEX kullandığım için sigaralar beyne hiç etki etmedi. Ağzımda iğrenç bir tad dışında bir fayda görmedim. Artık daha bu pis şeyi içmem.
14. Gün ise aşırı açlık geldi. Bir türlü doymuyorum. Midem patlamak üzere. Bir sürü bitkisel çay içtim yok fayda. Evde rezene çayı buldum. Nihayet rahatladım açlık kesildi.
03.03.2017
Ocal sonunda TABEX bitti. TABEX olmadan nasıl olacak diye çok endişe ediyor idim. Şubat ayı bu şekilde korku ile geçti. Pek zorlanmadım. Bir kutu yedek almıştım. 3 günde 1 adet ilaç içtim. İçmesem de olurdu aslında. Bugün itibariyle Tam 2 aydır sigara içmemiş bir insanım. Spora başladım. Rahat nefes alabiliyorum. Hatta 10 dk koşabiliyorum. :) nikotin krizleri günde 1 veya 2 kere geliyor. Gelince durup bekliyorum. Saat tutuyorum. Yarım saat sandığım kriz aslında 2-3 dakika sürüyor. Bir de şiddeti daha az.
Artık cildim kayış gibi kokmuyor. Cildim beyazladı. Diş etlerim mor idi pembe oldu. Daha sakin bir insan oldum. ( kriz anları hariç tabi) genel olarak sağlı ve mutluyum. İnşallah daim olur.
19 yaşımdan beri 25 yıldır günde 2 paket sigara içiyorum. Son 7 yıldır sigarayı bırakmak için mücadele veriyorum. Bant sakız hipnoz terapi ilaç allan carr hepsini denedim. Bırakma sürecinde çektiğim acılar sonrasında tekrardan sar başa yapmak özgüvenimi feci sarstı. Çok güçlü ve hakim bir insan olmama rağmen bu illet öyle bir illet ki kurtulamadım. beni içten fethetmiş. Truva atı. Bana nereden saldırdığını bilmiyorum. İçimde sigaraya karşı gereksiz bir sevgi var. Sanki hayatta tutunduğum tek dal o. Ancak şunu kesin bir şekilde ifade ediyorum ki Allan Carr semineri sayesinde sigarayı bırakmayı gerçek anlamda düşünmeye başladım. Kafamdaki pek çok tabu bu sayede kırıldı. Seminere 2 kez gittim. Hala netten izliyorum. Anlatılanları anlıyorum fakat bilinçaltıma idrak ettiremiyorum. Dedim ya içimde gereksiz bir sevgi var bir bağ var ne olduğunu bilmediğim bir şey var.
Tek istediğim akşam eve gidip koltuğa uzanmak ve rahatça sigara içmek. Malum iş hatayı, sigara içmek için dışarı çıkmak gerek. Ha bir de yoksunluğu var tabi. Acıdan böcek gibi kıvrandıran beynime soldan soldan vuran içimdeki açlık. Toplantılar ... benden başka sigara içen olmadığı için toplantılar uzar da uzar. Bana ne olur? Önce dizler başlar, sonra eller sonra sandalye oynamaya başlar, anlamazlar. Kafamda baloncuklar başlar, laptopu kimin kafasında kırsam sandalyeyi kime fırlatsam... bu böyle sürer gider. En zeki olan ben, her çözümü bulan en hızlı kişi olan ben, nikotin yoksunluğu vurunca adımı bile unutur hale gelen yine ben. İçmeyenlerin böyle bir derdi yok.
Ha bir de sigara mağduru olmayanların ahkam kesmeleri var tabi. "sigarayı bırakmalısın çok zararlı, azaltarak bıraksan?" Sen de alnının ortasına telefonumu yesen 3. Kaşın açılsa diyorum içimden ama mecbur susuyorum. Ağzımı bir açsam, kamyonun freni patlayacak işin sonu karakolda bitecek.
Formlarda yazanları tek tek okudum. Hepimiz aynı tuzağın içinde kıvranıyoruz. Kurtulup da uçup gidenlerden güzel haberler duymak istiyoruz. Bu acıyı çekip buradan çıkınca nasıl bir hayat bulacağız bilmek istiyoruz. Bu illetten kurtulmak mümkün mü duymak istiyoruz. Bırakma sürecinde neler yaşayacağız duymak istiyoruz. Bu yüzden bu günlüğe başladım.
İş hayatında hiperaktif olan ben eve varıp da koltuk ve sigarama kavuşunca saatlerce bu şekilde yaşıyorum. Tüm hafta sonu koltukta elimde telefon masada kahve ve sigara. Uyuşuk uyuşuk 2 gün koltuktan kalkmıyorum. Sigarayı bırakınca evde de hareketli olacağım sanırım. Belki ev işi bile yaparım kim bilir. Bu arada tansiyon problemi ile doktora gittim kalp kolestrol şeker normal ancak efor testini bitiremedim. 2. Dakikada tükendim. Yani çanlar kimin için çalıyor filmine başrol adayıyım.
Sanırım esas sorun bırakma kararı. Bırakmak istiyoruz ama gerçekte bırakmak istemiyoruz. Günlerdir nette yöntemleri inceliyorum. Yorumları okuyorum. İki konu üzerinde yoğunlaştım. Gerçekten vazgeçtiğim şey ney? Kaybedeceğim şey ne ? Ve bir de kız evi ağlar erkek evi kutlar örneğini veren üyenin yazısı çok etkili.
Bir kaç gün kendime bu iki soruyu devamlı soracağım. Gerçekten vazgeçtiğim şey ne?
10.11.2016
2 gün champix denedim. Eyvah eyvah. Hayattan koptum. Ağır depresyon. Herşey anlamsız. Yaşamaktan hiç keyif almıyorum. Hayret, ilk denememde böyle bir etkisi olmamıştı. Bu sefer neden böyle oldu bilemedim. Hayalkırıklığı oldu. İlacı kestim. Tekrar hayata dönmek güzel.
12.11.16
Az önce akşam şekerlemesinden uyandım. Ciğerlerim yanıyor. İçmesem ne olur dedim. Kendimle biraz eğleneyim. İçmeyeyim bakalım vücudun neresinde ne oluyor? Amaç sadece gözlem yapmak. 45 dk oldu. Şimdiye dek 4 dal içmiş olurdum. Cumartesi gecesi. Stres yok. Yapılacak iş yok. Zaman bana ait. Kendimi serbest bıraktım, derin ve yavaş nefes alıyorum. Hafiften bir açlık. Hafiften bir karıncalanma. Ufak bir parça yemek yedim. 2 yudum kadar. Yeterli. Kendimi dikkatle gözlemliyorum. Kriz geliyor nefes alıyorum geçiyor. Krizi beynimde büyütmüyorum. Nefes alıyorum kendimi gözlemliyorum. Kendime izin verdim. Burası kız evi değil erkek evi. Hayatımı geri alıyorum. Vazgeçtiğim hiçbir şey yok.
Champix in bir ilaç tanıtım videosu var. Nikotinin beyni ne şekilde etkilediğini gösteriyor. Doğal bir ödül sisteminden faydalanıyor. Bunu bilmek iyi oldu. Artık bana nereden saldırdığını biliyorum. 15 dk daha geçti. Hala ciddi anlamda kriz yok. Acaba kafada bitirmek denen şey bana da mı oldu? O artık her ne demekse?
Hafiften bir sersemlik var :) keyifli. Ciğere oksijen çekmek hoş bir şey gülümsetiyor.
Karnımdaki boşluk ve gerginlik hissine kendimden çıkıp dışarıdan bakıyorum. Aslında hafif bir şey.
Biri damarıma basana kadar bu şekilde takılacağım.
Damara basan bitmiyor ki. Al yaktım bir tane.
31.12.2016
Campix ten umudu kestiğime göre bana uyacak başka birşey bulmam lazım. 1.5 aydır devamlı araştırıyorum. Nikotin beyinde dopamin-endorfin üreten reseptörlere yapışıyormuş. Beyin de bu dopamini doğal uyaranlara göre değil de nikotine göre üretmeye başlıyormuş. Yani nikotin yoksa cinnet var. Beyin çalışmıyor. Bizi buna mahkum edenlerin yatacak yeri yok.
Yani aslında bağımlı olduğumuz şey sigara değil. Beynin nikotine bilinç dışı ya da kontrol dışı vermiş olduğu cevaba/tepkiye bağımlıyız. Beyni tembelleştirdik bütün olay bu.
Allan Car seansı ile 6 ay bırakmıştım. Bu benim için bir mucize. O sıralar işimi kaybetmiştim. 20 kilo aldım. İçimdeki açlık bitmedi bir türlü. Sonunda pes ettim. Koşarak sigara aldığımı hatırlıyorum. Çoçuklar gibi şendim. Ne kadar çok sevinmiştim anlatamam.
TABEX isimli bir ilaç duydum. Vareniklin değil de Cytisine içeren bir hap. Sarı akasya ağacından ya da çiçeğinden yapılıyormuş. Bulgar yapımı. 1962 den beri üretiliyormuş. Ruslar buna "fake tobacco" diyorlarmış. Haftaya Bulgaristandan gelmiş olacak. Ne olur ne olmaz diye 2 kutu sipariş ettim. Yurtdışındaki kullanıcı yorumları ümit vaad ediyor. Depresyon yaşamadan bırakmak mümkün diyorlar. Bitkiselmiş. Yan etkisi yokmuş. Kullanıcı yorumları da aynı şekilde. Bu kadar kolay olacağını tahmin etmemiştik diyorlar.
04.01.2017
TABEX e başladım. Bu gün 2 saatte bir toplam 6 hap yuttum. Bazen sigara içerken boş içiyor gibi hissediyorum. Kendimde herhangi bir değişiklik hissetmedim. Sadece erkenden uykum geldi. Gidip yatacağım.
05.01.2017
10 saat uyudum ama hala çok uykum var. Gün boyu esnedim. Bugün de 6 hap. Hala bir değişiklik yok. TABEX içiyor muyum yoksa içmiyor muyum belli değil.
Saat 3 oldu. Bu sefer de uykum gelmiyor. Hafiften bir sinir hali var. Kalkıp sigara içeyim ama bir etkisi olamayacak ki dedim. Sonra da kendime şaştım kaldım. Demek gerçekten ilaç beyindeki nikotine bağlı rahatlama hissini alamadığı için kayıtlarını değiştiriyor. Hadi hayırlısı.
06.01.2017
Bu sabah uyandım üşütmüşüm. Yalnız enteresan bir durum var kafam mal gibi uyanmadım. Normalde uyanınca 3 sigara içmeden gözümü açamazdım. Şirkete gidene kadar içmedim. Hatta şirkette de 1 saat kadar daha içmedim. Enteresan.
Saat 14:30 şu ana dek 5 dal içtim. Şimdiye 10 taneyi geçmiş olurdum. Bu arada çok hastayım grip sanırım. Doktora gideceğim.
16:00 süper, grip olmuşum. Serum + hava takviyesi yapıyor. Bu arada benim nikotin çekilmelerim olması gerekirdi ama yoklar. Enteresan. Antibiyotik, vitamin, ateş düşürücü ve ağrı kesici verildi. Doktor sakın sigara içme dedi. Hah dedim tam oldu. Sigarayı yarın bıracaktım. Ha yarın ha bugün ne farkeder ki. Fırsat bu fırsat bıraksam çok iyi olur. Kafamı yokluyorum, nikotin krizi pek yok. Hafiften bir talep var ama fazla değil. Eve gittim yemek yedim ve uyudum. Hala sigara içmedim. İçmek istiyorum tabi ama kriz yok. İçmesem olur.
Şuan sigarayı bırakalı 10 saat oldu. Tabi ki sigara istiyorum ama krize girmiyorum. TABEX İşe yarıyor. 2,5 günde sigarayı bıraktım. Su içiyorum. İçimde açlık yok, yemeğe çereze saldırmıyorum. Hatta hiç canım istemiyor.
Reçetesinde yüksek tansiyon hastaları kullanmasın diyordu. Sebebini anladım. Biraz kalp atışlarını arttırıyor. Ama rahatsız edici değil.
07.01.2017
Bu sabah ilk kez sabah sigarası içmeyeceğim bir sabah olacak. Dün sigarayı bıraktım. Korkuyorum. Acaba kriz ne zaman gelecek?
Saat 9 da TABEX in günlük ilaç saati başlayacak. Saat daha 6. 3 saat var. Saat 6 mı? Ben bu saatte nasıl uyandım ki? Normalde saat 8 de alarmları dahi duymazdım.
3 saattir evde dolaşıyorum. Kriz filan yok. Sigara tabi ki hep aklımda. Ama kriz yok. Enteresan.
Saat14:00 bugün cumartesi. Geziyorum. Bugün kendime izin verdim. Hiçbir şey düşünmüyorum.
Sigara hep aklımda. Olsun. Sadece aklımda. İçsem olur içmesem de olur. İçten gelen fiziksel bir zorlama yok.
08.01.2017
Bugün pazar. Yine erkenden uyandım. Nefesim çok rahat. Üzerime bir enerji geldi. Sanki 10 yaş öncesinin enerjisi. Sigara yüzünden uyuşuk uyuşuk yaşadığım için olması gereken enerjimin hiç farkında değilim.
Saat 13:00 sigara zorlamaya başladı. Aşırı zor değil ama dünkü kadar da kolay değil.
Bu arada TABEX iştah kesiyor. Şekerli ve yağlı şeyler görünce midem bulanıyor. Çiğ sebze ve meyve ve su iyi geliyor.
Bu pazar bitmek bilmedi. Biliyorum ki yarın daha iyi olacak ama şu an maalesef bu şekilde hissetmiyorum. Bırakmasam mı acaba? Yakın bir arkadaşımı aradım. Ben sigarayı neden bıraktım dedim. Sağolsun bana hatırlattı. Su içmeye devam.
09.01.2017
Bugün sigarayı bırakalı 4. Gün. Ve ilk mesai günü. Bakalım işyerinde neler olacak? Hesap kitap zorlayacak mı?
Gün güzel geçti. Sigara hep aklımda ama kriz yok. Süper. Yüzüm beyazlamaya başladı. Diş etlerindeki morluklar kısım kısım pembeye dönüyor. Dışarıda kar var. Pencereden seyretmek hoş. Sokağa çıkıp sigara içmek zorunda değilim.
Akşam eve dönerken benzinciye uğrayıp sigara almak zorunda değilim.
Bu arada hafiften kilo vermeye başladım. Şekeri kesmek ne kadar etkiliymiş.
Mutluyum.
22.01.17 -15. Gün
Genel olarak iyi geçiyor. İçimde açlık olmuyor. Psikolojik kısmı ile mücadele devam.
Sadece 9. Günde ve 14. Günde zorluk yaşadım
9. Gün gece rüyamda 1 paket sigara içmiştim sabah ciğerlerim yanıyordu. Bütün gün mücadele ettim fakat akşam üstü yenildim. 2 tane sigara üst üste içtim. TABEX kullandığım için sigaralar beyne hiç etki etmedi. Ağzımda iğrenç bir tad dışında bir fayda görmedim. Artık daha bu pis şeyi içmem.
14. Gün ise aşırı açlık geldi. Bir türlü doymuyorum. Midem patlamak üzere. Bir sürü bitkisel çay içtim yok fayda. Evde rezene çayı buldum. Nihayet rahatladım açlık kesildi.
03.03.2017
Ocal sonunda TABEX bitti. TABEX olmadan nasıl olacak diye çok endişe ediyor idim. Şubat ayı bu şekilde korku ile geçti. Pek zorlanmadım. Bir kutu yedek almıştım. 3 günde 1 adet ilaç içtim. İçmesem de olurdu aslında. Bugün itibariyle Tam 2 aydır sigara içmemiş bir insanım. Spora başladım. Rahat nefes alabiliyorum. Hatta 10 dk koşabiliyorum. :) nikotin krizleri günde 1 veya 2 kere geliyor. Gelince durup bekliyorum. Saat tutuyorum. Yarım saat sandığım kriz aslında 2-3 dakika sürüyor. Bir de şiddeti daha az.
Artık cildim kayış gibi kokmuyor. Cildim beyazladı. Diş etlerim mor idi pembe oldu. Daha sakin bir insan oldum. ( kriz anları hariç tabi) genel olarak sağlı ve mutluyum. İnşallah daim olur.
Son düzenleyen: Moderatör: