20 yıllık sigara içiciliğimi, bağımlılığımı bırakalı bu gün 6. Gün. Nikotin bandı desteğiyle bıraktım/ bırakmaya çalışıyorum. Genel olarak duygusal oluşumdan kaynaklı İlk üç gün sürekli ağlıyordum. Artık ağlamıyorum ama hala olsa içerim düşüncesindeyim. Çünkü eşimin isteğiyle bıraktım. Dedikleri gibi bunu insan önce kendi aklında bitirmeli.
Bırakmayı hep düşünüyordum ama sigara içmeyi seviyordum. Düşünsenize iyi-kötü her anınızda yanınızda. Mutluyken, üzgüngen, sinirliyken , hele bir de çevrenizde içenlerde varsa sohbet muhabbet esnasında. Yemekten sonra, artık ya yemek yemek istemiyorum yada sonrasında sigara içemeyeceğim için yemeği uzatıyorum. Çok sevdiğim çay tat vermiyor çünkü çayla birlikte sigara içemiyorum.
En çok zorlandığım kısım sigara krizleri bastırdığında, o isteği öteleyebilmek. O isteği bastırmak benim için öyle zor ki. Yerine hiç bir şey konulmuyor ve sanki boşluğa düşmüş gibiyim.
Şu 6 günlük süreçte en sinir olduğum ( bu arada bu süreçte sinir katsayınızda artıyor) , sigarayı bırakında bırakın diyenlerin ;bırakınca ilk bilmem kaçıncı saatte şu olur, şuranız temizlenir, böyle dinçleşirsiniz. Kimisi der ki kriz anında şeker,ciklet, kuruyemiş, meyve su tüketin. Kimisi derki yerine bişey koymayın.
Yok farklı aktiviteler edinin, spor yapın v.s v.s.... ağzı olan konuşmuş. Ama sanıyorum bu akılları verenler hiç sigara kullanmamışlar. Bu dönem sanki çok sevdiğiniz birinin yasını tutuyormuşsunuz gibi. Yas dönemi yani. İnşaallah atlatabilirim çünkü
Çok öfkeli, mutsuz, yoksun ve de çaresiz hissediyorum.
Son olarak yarışmacı arkadaşlara başarılar dilerim :)