Canım ayakta durmaya çalış ve bence psikolojik destek de al. Eğer bebeğin odasına girmek seni üzüyorsa kapısını kapat ve asla girme. Ben hala giremiyorum oğlumun odasına

kardeşi için hazırlarken odayı nasıl dayanacağım bilmiyorum. Şimdiden bunları düşünüyorum ve kalbim sıkışıyor. Yaşadıklarımız kolay değil hem de hiç değil. Daraldığın zaman Rabbim bana sabır ver diye dua et. Ben ağlama krizlerimde bir taraftan ağlayıp bir taraftan da Rabbim sabır ver bana diye dua ederdim ve bir süre sonra geçerdi ağlama krizim. O emin ol çok iyi bir yerde annesi. Ve şöyle düşün sen ağladıkça ve sen üzüldükçe o da mutlu olamıyor. Onun üzülmesini ister misin annesi? Ben dayanamayıp her ağladığımda aklıma bunu getiriyorum ve sonra "tamam oğlum ağlamıyorum, bak sildim göz yaşlarımı, üzülme sen" deyip siliyorum göz yaşlarımı. Unutma Rabbim bizi kahretmedi, farkında değiliz ama aslında ödüllendirdi. Belki bebeğimize hamileyken yaptığımız küçük bir iyilik O'nun çok hoşuna gitti ve bizi bu şekilde ödüllendirdi. Bilemeyiz ki canım... Düşünsene biz bir anne olarak evlatlarımızı ne kadar çok seviyoruz sence bizi yaratan Rabbim bizi üzmeye, bizi kahretmeye kıyar mı? Onun merhameti hepimizden çok çok daha fazla. İçini ferah tutmaya çalış canım. Aklını başka şeylerle oyala. Çalışmıyorsan eğer spora yazıl, spora git. Halk Eğitim Merkezlerinin açtığı hobi kursları var, onlara katıl. Evde insan kafayı yiyiyor çünkü. Ben bu yüzden doğum iznimin sadece bir ayını kullanmıştım, sonra hemen işe başladım aklım dağılsın diye...