baska bir doktora daha gorünecegım, beklemek istemıyorum 6 ay..
baska bir doktora daha gorünecegım, beklemek istemıyorum 6 ay..Hayırlısı oldun en doğru zamanda sağlıkla sıhhatle olsun inşallah
Ben galiba çok korkuyorum o yüzden 7 ay oldu hala cesaretlenip dokotta gidemiyorum hakkında hayırlısı olsun inşallah ama acele etme derim evet zor günler geçmek bilmiyor sezeryan yaralarına kemik suyu iyi geliyormuş bu arada bilgin olsunbaska bir doktora daha gorünecegım, beklemek istemıyorum 6 ay..
aslında dikiş yerimde ağrı oluyor hala. vücudumda da agrılar oluyor hergün. kemik suyu ya da benzeri seyler yiyemıyorum ki. daha bi haftadır biseyler yiyebiliyorum. hem oğlum artık yiyemiyor diye hem de depresif ruh halimden midem küstü. kahvaltıda sadece bir lokma ekmek atardım agzıma, dahasını yiyemıyordum midem almıyordu. yatarkende bazen süt icebiliyordum o kadar. yani aslında vücudum da bitik durumda. ben de cok korkuyorum. sadece hamilelikten degıl artık her şeyden korkuyorum. bi yandan üc günlük dünya ve hangimize ne olacagı belli degıl hic denememeli cocuk diyorum. ki eşimle de pek yakınlastıgım soylenemez aslında. cünkü herseyden elimi etegimi cekmiş bi haldeydim. daha bu hafta ayakta gezebılıyorum biraz biseyler yiyebılıyorum.Ben galiba çok korkuyorum o yüzden 7 ay oldu hala cesaretlenip dokotta gidemiyorum hakkında hayırlısı olsun inşallah ama acele etme derim evet zor günler geçmek bilmiyor sezeryan yaralarına kemik suyu iyi geliyormuş bu arada bilgin olsun
Her zerreni ne hissettiğini günü gününe o kadar iyi biliyorum ki ahhh ama bak hayat bu isteklerimize ulaşmak için çabalamamız lazın “kader gayrete aşık”kendine vücuduna özen gösterki beklenen güzel günler yakınlaşsın sonrasında keşke demeyelim diye kemik suyunu kaynat yemeklerini pişirirken ilave et o bile fayda kendini mutfak ev işine ver hatta ben bu ara evde bana lazım olur deyip lazım olmayan ne varsa attım çok iyi geldi hadi çıkalım depresyondan kendimize iyi bakalım ki mucizelerimiz bize bir adım daha yaklaşsınaslında dikiş yerimde ağrı oluyor hala. vücudumda da agrılar oluyor hergün. kemik suyu ya da benzeri seyler yiyemıyorum ki. daha bi haftadır biseyler yiyebiliyorum. hem oğlum artık yiyemiyor diye hem de depresif ruh halimden midem küstü. kahvaltıda sadece bir lokma ekmek atardım agzıma, dahasını yiyemıyordum midem almıyordu. yatarkende bazen süt icebiliyordum o kadar. yani aslında vücudum da bitik durumda. ben de cok korkuyorum. sadece hamilelikten degıl artık her şeyden korkuyorum. bi yandan üc günlük dünya ve hangimize ne olacagı belli degıl hic denememeli cocuk diyorum. ki eşimle de pek yakınlastıgım soylenemez aslında. cünkü herseyden elimi etegimi cekmiş bi haldeydim. daha bu hafta ayakta gezebılıyorum biraz biseyler yiyebılıyorum.
özen gösterdik de ne oldu sanki, cok pimpirikli degıldim, pervasız da degıldım. olması gerektiği gibiydi. ama doktor secimim yanlıstı bastan beri bılıyordum. şimdi kendimizi pamuklara sarıp sarmalasak da korkuyla gececek. tekrarlayanları da okudumHer zerreni ne hissettiğini günü gününe o kadar iyi biliyorum ki ahhh ama bak hayat bu isteklerimize ulaşmak için çabalamamız lazın “kader gayrete aşık”kendine vücuduna özen gösterki beklenen güzel günler yakınlaşsın sonrasında keşke demeyelim diye kemik suyunu kaynat yemeklerini pişirirken ilave et o bile fayda kendini mutfak ev işine ver hatta ben bu ara evde bana lazım olur deyip lazım olmayan ne varsa attım çok iyi geldi hadi çıkalım depresyondan kendimize iyi bakalım ki mucizelerimiz bize bir adım daha yaklaşsın
seni o kadar iyi anlıyorum ki benim bebeğimin kalbini gözümün önünde durdurdular ultrasonla bakarak ve ağlamam artınca doktor kurtulacaksın bugün dedi..insan bebeğinden kurtulmak ister mi.. hala gözlerimi kapattığımda kızımın kalbinin durdurulduğu an geliyor gözüme..özen gösterdik de ne oldu sanki, cok pimpirikli degıldim, pervasız da degıldım. olması gerektiği gibiydi. ama doktor secimim yanlıstı bastan beri bılıyordum. şimdi kendimizi pamuklara sarıp sarmalasak da korkuyla gececek. tekrarlayanları da okudumneler hissettiğimi yanlız sen ve burdakiler anlar, baskaları anlamaz zaten. gecenlerde bir komşum dedi ki yeni bebek yaparsın, bak en azından hamile kalabıldıgını bılıyorsun. oyle zoruma gitti ki. yanında boy boy cocukları vardı, birine bisey olsa en azından hamile kalabılıyorsun desem nasıl hissederdi acaba.. kalkalım ayaga ama sen once doktora gitmekle basla derim. en azından testlerini yaptır ki zaten testler temiz cıksada cogu doktor yine de kan sulandırıcı veriyormus ne olur ne olmaz diye onlem amaclı. doktor secimi onemli, once iyi doktorlar bulmamız gerekli.
nasıl bir travma yasadıklarımız.. bazı insanların ve bazı doktorların yaklaşımı bu sekilde, sanki değerini kaybetmiş bir eşya gibi yaklasabılıyorlar. kendi başlarına gelse bizim kadar bile ayakta durabilirler mi acaba! bir can gitti ötesi var mı? bizim dünyamız gitti. umuttan hayalden bahsediyorlar bana, bebek umuttur zaten.. bizim umudumuz gitti. hayallerimiz gitti. ilk günler hayatıma devam edemicekmisim gibi gelirdi. ama ediliyor bir şekilde, mecburen. ama aklımdan cıkmıyor. onun topragın altında olması dayanılmaz birsey. hergün bilmem kaç kez elim karnıma gidicek gibi oluyor, günde onlarca kez onun yokluguyla yüzlesiyorum. cümleleri mi di mi oğlum diye bitirirdim hep, konusmalarımın sonu yutkunmayla bitiyor.seni o kadar iyi anlıyorum ki benim bebeğimin kalbini gözümün önünde durdurdular ultrasonla bakarak ve ağlamam artınca doktor kurtulacaksın bugün dedi..insan bebeğinden kurtulmak ister mi.. hala gözlerimi kapattığımda kızımın kalbinin durdurulduğu an geliyor gözüme..
ben de eşime hep asyanın odasından bana çamaşır sepeti getirir misin, canm asyanın odasını kapatır mısın derdim şimdi odamız bomboş kaldı.. kapısını açmak bile istemiyorum.. bebek arabası küçücük ayakkabıları ellerimle başkalarına sattım, verdim.. elim hep karnıma gidiyor.. özellikle geceleri...gerçekten başta yaşayamam sanıyordum... geçti mi geçmedi ama hayat devam ettinasıl bir travma yasadıklarımız.. bazı insanların ve bazı doktorların yaklaşımı bu sekilde, sanki değerini kaybetmiş bir eşya gibi yaklasabılıyorlar. kendi başlarına gelse bizim kadar bile ayakta durabilirler mi acaba! bir can gitti ötesi var mı? bizim dünyamız gitti. umuttan hayalden bahsediyorlar bana, bebek umuttur zaten.. bizim umudumuz gitti. hayallerimiz gitti. ilk günler hayatıma devam edemicekmisim gibi gelirdi. ama ediliyor bir şekilde, mecburen. ama aklımdan cıkmıyor. onun topragın altında olması dayanılmaz birsey. hergün bilmem kaç kez elim karnıma gidicek gibi oluyor, günde onlarca kez onun yokluguyla yüzlesiyorum. cümleleri mi di mi oğlum diye bitirirdim hep, konusmalarımın sonu yutkunmayla bitiyor.
Çooookkk haklısın bende srnin gibi ne kendimi yordum ne de çok geri durdum işten güçten bana da zevzeğin biri bu sefer çok dikkat ettin ama yinede olmadı demezmi gereksiz kişi beni toplasan ayda 1 kez görmüştür oda camdan öyle saçma şeyler duydum öyle kişiler le karşışaştımki tanıdım zannettiğim insanların hepsi bana yabancı ne yapalım canım mecbur hayat akıyo ve biz bebek istiyoruz bir şeye odaklanmazsak ruhsal olarak iyileşemeyeceğiz bu sayfadaki durumlardan çıkardığım ortak nokta hep doktor hatası bu konuda da çok haklısın yaktılar ciğerimizi ama rabbim büyük cesaretimi toplayabilirsem gideceğim doktora aslında hep bi bahane ben uyduruyorum çünkü korkuyorum bunuda yine sizlerle aşmaya çalışıyorum Allah hepimizin yardımcısı olsun konuşmak istersen özeldende görüşebiliriz birbirimize destek olmak adınaözen gösterdik de ne oldu sanki, cok pimpirikli degıldim, pervasız da degıldım. olması gerektiği gibiydi. ama doktor secimim yanlıstı bastan beri bılıyordum. şimdi kendimizi pamuklara sarıp sarmalasak da korkuyla gececek. tekrarlayanları da okudumneler hissettiğimi yanlız sen ve burdakiler anlar, baskaları anlamaz zaten. gecenlerde bir komşum dedi ki yeni bebek yaparsın, bak en azından hamile kalabıldıgını bılıyorsun. oyle zoruma gitti ki. yanında boy boy cocukları vardı, birine bisey olsa en azından hamile kalabılıyorsun desem nasıl hissederdi acaba.. kalkalım ayaga ama sen once doktora gitmekle basla derim. en azından testlerini yaptır ki zaten testler temiz cıksada cogu doktor yine de kan sulandırıcı veriyormus ne olur ne olmaz diye onlem amaclı. doktor secimi onemli, once iyi doktorlar bulmamız gerekli.
Benimkininde elleri açıktı bebeklerde ellerin açık açık olması açlığa yorumlanır diyorum aç kalmış sabimoğlum dudaklarını büzmüştü, aklımdan cıkmıyor…
ben de hep adını soylerdim, komsularımın arkadaslarımın kücük cocukları da oyle.. evim de hergün bebek, kücük cocuk olurdu benim. cok severim onlarla vakit gecirmeyi ilgilenmeyi, onlarında hep dilindeydi adı.. bu onun di mi, onun odasından şunu alalım, ama karnında o var beni kucagına alıyorsun.. sürekli adı gecerdi.. karnımdayken bile evime beşe getirmisti oğlum. şimdi enteresan bi şekilde adını soyleyemıyorum. adını baskasından duymak da cok zor gelıyor.ben de eşime hep asyanın odasından bana çamaşır sepeti getirir misin, canm asyanın odasını kapatır mısın derdim şimdi odamız bomboş kaldı.. kapısını açmak bile istemiyorum.. bebek arabası küçücük ayakkabıları ellerimle başkalarına sattım, verdim.. elim hep karnıma gidiyor.. özellikle geceleri...gerçekten başta yaşayamam sanıyordum... geçti mi geçmedi ama hayat devam etti
ben tam tersini okumuştum, elleri açıksa toktur derler. yavrumm.. ben baktım yüzüne, dokundum.. fermuarlı ana kucagı gibi birseyde getirdiler yanıma ve basımda beklıyorlardı, zaten bitap bi haldeydim, şoktaydım, çıkarıp kucagıma almak istiyordum ama kızarlar diye soyleyemedim, alamadım.. oysa benim bebeğimdi kime ne.. daha cok vakit gecirseydim keske.. gotürlerken yüzünü kapattılar, dünyam basıma yıkıldı. ‘anne yüzünü kapattılar’ diye feryat ettiğimi biliyorum.. gozlerini acması neler vermezdimBenimkininde elleri açıktı bebeklerde ellerin açık açık olması açlığa yorumlanır diyorum aç kalmış sabim
Evet adı bile hazırdı adı dişime çok yakıştı derdim pandemide bebek ziyaretine gelemeiuceklwri için arkadaşlarım hediye almıştı ve hep telefonda mesajlarda güle güle giysin tuğra paşa derlerdi baya baya alışmıştık en son babam değiştirmek istedi dedim adı dilime çok yakıştı dedim rabbim bir daha nasip edermi bilinmez ama aynı ismi koymam o isim onundu Alper Tuğra canımın canı gözümün yaşı yavrumben de hep adını soylerdim, komsularımın arkadaslarımın kücük cocukları da oyle.. evim de hergün bebek, kücük cocuk olurdu benim. cok severim onlarla vakit gecirmeyi ilgilenmeyi, onlarında hep dilindeydi adı.. bu onun di mi, onun odasından şunu alalım, ama karnında o var beni kucagına alıyorsun.. sürekli adı gecerdi.. karnımdayken bile evime beşe getirmisti oğlum. şimdi enteresan bi şekilde adını soyleyemıyorum. adını baskasından duymak da cok zor gelıyor.
V Var Bir Hayalimiz
geçmiş yıllardaki anneler whatsapp grubu kurmuş, oyle birsey de yapabılırizÇooookkk haklısın bende srnin gibi ne kendimi yordum ne de çok geri durdum işten güçten bana da zevzeğin biri bu sefer çok dikkat ettin ama yinede olmadı demezmi gereksiz kişi beni toplasan ayda 1 kez görmüştür oda camdan öyle saçma şeyler duydum öyle kişiler le karşışaştımki tanıdım zannettiğim insanların hepsi bana yabancı ne yapalım canım mecbur hayat akıyo ve biz bebek istiyoruz bir şeye odaklanmazsak ruhsal olarak iyileşemeyeceğiz bu sayfadaki durumlardan çıkardığım ortak nokta hep doktor hatası bu konuda da çok haklısın yaktılar ciğerimizi ama rabbim büyük cesaretimi toplayabilirsem gideceğim doktora aslında hep bi bahane ben uyduruyorum çünkü korkuyorum bunuda yine sizlerle aşmaya çalışıyorum Allah hepimizin yardımcısı olsun konuşmak istersen özeldende görüşebiliriz birbirimize destek olmak adına
Sen görmüşsün ben fotoğrafını gördüm keşeke bir kerecik görebilseydim adi doktorum normal doğum yaptırırım ama pskolojin bozulur demişti sanki şimdi çok iyi bir pskoljideyimben tam tersini okumuştum, elleri açıksa toktur derler. yavrumm.. ben baktım yüzüne, dokundum.. fermuarlı ana kucagı gibi birseyde getirdiler yanıma ve basımda beklıyorlardı, zaten bitap bi haldeydim, şoktaydım, çıkarıp kucagıma almak istiyordum ama kızarlar diye soyleyemedim, alamadım.. oysa benim bebeğimdi kime ne.. daha cok vakit gecirseydim keske.. gotürlerken yüzünü kapattılar, dünyam basıma yıkıldı. ‘anne yüzünü kapattılar’ diye feryat ettiğimi biliyorum.. gozlerini acması neler vermezdim
Bana uyargeçmiş yıllardaki anneler whatsapp grubu kurmuş, oyle birsey de yapabılıriz
bana da suni sancı vereyım dedi, ben ağlıyordum sadece, kayınvalidem kaldıramaz bu durumu dedi, sezaryene alındım.. kalp atısını duyamıyorum dedi doktor sesi hala kulağımda, öyle bir şok ki, hastanede ki ilk günümü sezaryen öncesini de sonrasını da bölük pörcük hatırlıyorum.Sen görmüşsün ben fotoğrafını gördüm keşeke bir kerecik görebilseydim adi doktorum normal doğum yaptırırım ama pskolojin bozulur demişti sanki şimdi çok iyi bir pskoljideyim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?