• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sezeryan doğumla bebeğini kaybedip :( tekrardan hamilelik düşünenler...

aynı gruptaydık canım. ekim transfer grubundaydık.
şimdi sezeryan olunca işte ben yine plesenta previa olur muyum diye korkuyorum. 1 donmuş embriyom var cesaret edemiyorum.
doğum izni kullandım dün de işe başladım.
6 ay mı doğum izni kullandım canım ?
 
Benim embriyom yok ama daha önce doğal yolla gebe kalmıştım. Hem de ilk denemede. Yine hemen olur ve aynı senaryoyu yaşarım diye korkuyorum. Ekimde kontrole gideceğim, doktor korunma derse cesaret ederim belki. Sana da hepimize de sağlıkla nasip olur inşallah 🤲
Inşallah. Sizin de benim de sezaryenlerimiz çok riskliydi .
Peki operasyonu yapan doktor yeni bir gebelikte aynı durumun yaşanması konusunda bsy dedi mi?
Bu arada ben ekim ayında rahim filmi çektircem,bakalım ne durumda
 
Inşallah. Sizin de benim de sezaryenlerimiz çok riskliydi .
Peki operasyonu yapan doktor yeni bir gebelikte aynı durumun yaşanması konusunda bsy dedi mi?
Bu arada ben ekim ayında rahim filmi çektircem,bakalım ne durumda
Doktor laparoskopi yapalım. Hasar kalmış mı bakalım dedi. Ben ameliyat istemiyorum. Rahim filmi der belki ekimde
 
Bugün tam 1 yil oldu kızımı kaybedeli, cok şükür Rabbim bi evlat nasip etti, oğlum olucak, ama içim cok buruk bugün, hic bisey yapasım yok, özlüyorum bebeğimi.. Kendimi üzüp oğlumu da üzmek istemiyorum ama iyi değilim bugün 😥
çok üzgünüm. kendime ayrı sizlere ayrı üzülüyorum. tarifi yok bu acının bu eksikliğin, evet hersey eksik hersey yarım şuan, evimde hayatımda kocaman bir boşluk var. benim 45 gün oldu. yaşıyor muyum, kendimde miyim bilmiyorum. hiç bir şey yapasım yok, hiç bir beklentim yok, hayalim yok. en kötüsü de sucluluk. kendimi sucluyorum. ben sebep oldum diyorum. sebep bulunamadı sonra doktor belki şekerdendir dedi. son hafta ölçüm yapmadım zaten bisey olmaz hersey yolunda diye, bi an da yükseldi belkide, anlamadım, hissetmedim. ben mi sebep oldum diyorum ve bu cok ağır. iki gün önce doktordaydık ultrasyonda hersey normaldi. nst ye baglayın dedim, hiç bağlamadınız ya bi sıkıntı varsa dedim, gerek yok dedi. iki gün sonra gitti yavrum,38. hafta. çok da güzeldi yavrum, gördüm. kendimi bildim bileli hep anne olmak istemistim, baskalarının cocuklarına kendi cocugum gibi baktım hep, artık hayallerim gercek olacaktı, yuvam şenlenecekti. olmadı. geceleri dua ediyorum zaman geriye donse diyorum. ‘Allahım sen ol dersin olur, nolur zaman geriye dönsün, bunlar olmamıs olsun’ diyorum. her sabah aynı kabusa uyanıyorum. geceleri uyumak icin ilaç alıyorum onu da almasam hiç tutar tarafım yok. delirmek üzereyim gibi geliyo. zaten nasıl delirmedik sasıyorum.
 
O
çok üzgünüm. kendime ayrı sizlere ayrı üzülüyorum. tarifi yok bu acının bu eksikliğin, evet hersey eksik hersey yarım şuan, evimde hayatımda kocaman bir boşluk var. benim 45 gün oldu. yaşıyor muyum, kendimde miyim bilmiyorum. hiç bir şey yapasım yok, hiç bir beklentim yok, hayalim yok. en kötüsü de sucluluk. kendimi sucluyorum. ben sebep oldum diyorum. sebep bulunamadı sonra doktor belki şekerdendir dedi. son hafta ölçüm yapmadım zaten bisey olmaz hersey yolunda diye, bi an da yükseldi belkide, anlamadım, hissetmedim. ben mi sebep oldum diyorum ve bu cok ağır. iki gün önce doktordaydık ultrasyonda hersey normaldi. nst ye baglayın dedim, hiç bağlamadınız ya bi sıkıntı varsa dedim, gerek yok dedi. iki gün sonra gitti yavrum,38. hafta. çok da güzeldi yavrum, gördüm. kendimi bildim bileli hep anne olmak istemistim, baskalarının cocuklarına kendi cocugum gibi baktım hep, artık hayallerim gercek olacaktı, yuvam şenlenecekti. olmadı. geceleri dua ediyorum zaman geriye donse diyorum. ‘Allahım sen ol dersin olur, nolur zaman geriye dönsün, bunlar olmamıs olsun’ diyorum. her sabah aynı kabusa uyanıyorum. geceleri uyumak icin ilaç alıyorum onu da almasam hiç tutar tarafım yok. delirmek üzereyim gibi geliyo. zaten nasıl delirmedik sasıyorum.
Beni nst ye bağladılar da ne oldu kadın nst yi beğenmemesine rağmen beni eve gönderdi hep diyorum zaman geri aksın senin suçun değil bende ilk başlarda kendimi suçladım keşke o gün başka doktora gitseydim diye ama kader olacak varsa oluyo basiretimiz bağlanıyo kendine teselli vermeye gayret et iyi olmaya çalış iyi olduğunda mucizeler yakınında olacak zor çok zor bizi bizden başka anlayan olmuyor kendini asla suçlama beterin beteri var bilemeyiz bizim bilmediğimiz aklımızın yetmediği rabbimin bize hangi mutluluğu ne zaman yaşatacağını bilemeyiz ben bu raddeye gelebildiysem sende yapabilirsin evet çok istedim istedik yine olacak bebeğimiz belki gelecek olan bebeğe iyi bir anne olmak istiyorsak önce hergün kendimizi onarmalıyız bu sayfanın geçmişinde bir arkadaş şöyle demiş biz sıramızı savdık evet böyle düşünmek iyi hissettirdi kimseye yaşatmasın son olalım ama iyi olalım bu sayfadaki kimse istemezdi değilmi ozaman sende bende suçlu değiliz oku bak bu sayfayı baştan göreceksin ne zorluklar yaşanmış ne mucizeler olmuş tam bir kitap gibi bizden önce yaşamış olan arkadaşlarım birer birer sağlıklı bebekleri olmuş onlar burda birlikte atlatmışlar doğanlar şimdi en büyüğü 9 yaşında hepsine sağlıklı ömür versin rabbim oku bak gerçekten iyi geliyor
 
çok üzgünüm. kendime ayrı sizlere ayrı üzülüyorum. tarifi yok bu acının bu eksikliğin, evet hersey eksik hersey yarım şuan, evimde hayatımda kocaman bir boşluk var. benim 45 gün oldu. yaşıyor muyum, kendimde miyim bilmiyorum. hiç bir şey yapasım yok, hiç bir beklentim yok, hayalim yok. en kötüsü de sucluluk. kendimi sucluyorum. ben sebep oldum diyorum. sebep bulunamadı sonra doktor belki şekerdendir dedi. son hafta ölçüm yapmadım zaten bisey olmaz hersey yolunda diye, bi an da yükseldi belkide, anlamadım, hissetmedim. ben mi sebep oldum diyorum ve bu cok ağır. iki gün önce doktordaydık ultrasyonda hersey normaldi. nst ye baglayın dedim, hiç bağlamadınız ya bi sıkıntı varsa dedim, gerek yok dedi. iki gün sonra gitti yavrum,38. hafta. çok da güzeldi yavrum, gördüm. kendimi bildim bileli hep anne olmak istemistim, baskalarının cocuklarına kendi cocugum gibi baktım hep, artık hayallerim gercek olacaktı, yuvam şenlenecekti. olmadı. geceleri dua ediyorum zaman geriye donse diyorum. ‘Allahım sen ol dersin olur, nolur zaman geriye dönsün, bunlar olmamıs olsun’ diyorum. her sabah aynı kabusa uyanıyorum. geceleri uyumak icin ilaç alıyorum onu da almasam hiç tutar tarafım yok. delirmek üzereyim gibi geliyo. zaten nasıl delirmedik sasıyorum.
Rabbim sabır versin hepimize inşallah
 
49. gün oğlummm yavrumm annemm ciğerlerimi yaktın da gittin oğlum, kara kara yaktın da gittin. nerelere gideyim, kafamı nerelere vurayım, hangi taşın dibine oturup da ağlayayım oğlummmm. annemmm.
 
Aynı sen nasılsın doktora gittinmi
cerrahpaşaya gittim genetik testleri yaptırdım, sonuclar daha cıkmadı. gerekli tüm testleri istediler mi bilmiyorum. aslında kanuni sultan süleymanda yaptırmak daha mantıklıydı sanki, genelde orda yaptırmıslar. sen yaptırdın mı?
 
cerrahpaşaya gittim genetik testleri yaptırdım, sonuclar daha cıkmadı. gerekli tüm testleri istediler mi bilmiyorum. aslında kanuni sultan süleymanda yaptırmak daha mantıklıydı sanki, genelde orda yaptırmıslar. sen yaptırdın mı?
Ben bitürlü gidemedim ama bu hafta inşallah bir aksilik çıkmazsa gidecem bekleme süresi hakkında bişey dedimi doktorlar
 
ah nelerden korktuk hep aynı :KK43: dikiş yerine mi yerleşir, sezeryandan sonra tüpler ya da rahim yapışmış mıdır, tekrar hamile kalabilir miyim, ne zaman kalırım.. ben de bebeğimi 20. haftada kalbinin sol tarafı gelişmediği için kaybettim. bir daha hamile kalamam çok zor olacak herşey gibi geliyordu. Doktorlar rastlantısal dese de genlerimizden oluyor belki de diyip burda yumurta sperm donasyonu sayfalarında geziyordum eşimde ya da benim genimizde birşey varsa nasıl donör buluruz diye onu bile araştırdım, evlat edinme prosedürlerini okuyordum. İnsan en kötüsünü düşünüp o evlada kavuşabilmek için en son çareleri bile araştırabiliyor. Sabırlar diliyorum burdaki arkadaşlarım hepimiz aynı yollardan geçtik ben 11 ay sonra ilk denemeyi yapabildim çok şükür hemen nasip oldu bütün melek annelerine de olacak inşallah. Bizleri meleklerimiz koruduğu için kardeşleri o kadar bekletmiyor göreceksiniz. Yeter ki siz toparlanın. Hepimize sağlıkla bebeklerimize kavuşup uzun ömürler boyu sağlıkla mutlulukla büyütmek nasip olsun
Hikayeniz bana o kadar yakın ki 40 gün önce 26 haftalık bebeğimizi kalbinde ve kemiklerinde sorun olduğu için kaybettik... gen sonuçlarını otopsi sonuçlarını beklerken daha üzüntümüz dinmeden araştırmaya başladık.. tek dileğimiz sağlıklı bir bebek kucağımıza almak.. melek kızımızı asla unutmayacağız ama belki sağlıklı bir bebeğimiz olunca biraz olsun acımız diner ümidiyle yaşıyoruz....umarım yaşadığınız mutluluk bize de nasip olur...
 
Hikayeniz bana o kadar yakın ki 40 gün önce 26 haftalık bebeğimizi kalbinde ve kemiklerinde sorun olduğu için kaybettik... gen sonuçlarını otopsi sonuçlarını beklerken daha üzüntümüz dinmeden araştırmaya başladık.. tek dileğimiz sağlıklı bir bebek kucağımıza almak.. melek kızımızı asla unutmayacağız ama belki sağlıklı bir bebeğimiz olunca biraz olsun acımız diner ümidiyle yaşıyoruz....umarım yaşadığınız mutluluk bize de nasip olur...
Allah sabir versin daha çok yeni. Insan hem giden evladina yanıyor hem kafasinda evlat sahibi olabilecek mi diye bir suru endise oluyor. Tekrar hamile kalınca acının bir yanı biraz olsun diniyor en azindan. Kaybettigim evladıma o kadar cok uzuldum ki hamileligimi bile anlayamadim ilk 3 ay hala kizimi ozlemeye aglamaya devam ettim. Hic hamileymisim gibi gelmiyordu daha yeni yeni alisiyorum. Hersey yine yarim kalir diye de zaman zaman cok korkuyorum Allah vermesin bidaha kaldirabilir miyim bilmiyorum. Hepimiz aşacağız bu gunleri insallah. Siz de guzel haberleri vereceksiniz bize 🌸
 
insallahh.rabbim kimseye bu acıyı yaşatmasın tek diyebildiğim hala kalbimde bir ağrı var o geçmiyor..bu kadar gözyaşı nasıl hala gözlerimden akıyor anlayamıyorum..
umarım evlatlarımıza sarılır onları koklarız meleklerimizin acısı biraz olsun diner....
 
Back