• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sezeryan doğumla bebeğini kaybedip :( tekrardan hamilelik düşünenler...

Canım benim 2,5 yıl oldu benim de oğlumu kaybedeli. 17 aylık bir kardeşi var şuanda. Sanırım hepimiz aynı duyguları yaşıyoruz. Emin ol aynı şeyleri hepimiz hissettik , hissediyoruz. Sana şunu diyebilirim ki en iyi ilaç kesinlikle meleklerimizin kardeşleri. Ben kardeşini kucağıma aldıktan sonra bile hep korktum kaybedeceğim diye, düşün hamilelikteki endişelerimi. Kaybetme korkusu hep oluyor ama bende Metehanım 1 yaşını doldurduktan sonra azaldı. Meleğimin acısını sorarsan, her an aklıma gelmiyor artık ama her gün aklımdan geçiyor. Zaman zaman Metehanımı öpüp koklarken bir kere de Mustafamı öpüyormuş, kokluyormuş gibi öpüp kokluyorum. Zaman zaman süzülüyor yaşlar gözlerimden ama o ilk zamanlardaki yangının yerini közler aldı. Közler aldı diyorum çünkü biliyorum ki ölene kadar sönmeyecek bu yangın...

Bebeğini kaybetme sebeplerini araştırıp, alabileceğin önlemleri aldıktan sonra hiç beklemeden gebe kalmaya çalış derim ben sana. En iyi ilaç bu çünkü...

Canım benim diyorum ya bizi en iyi yaşayanlar anlar o yüzden buraya yazıyorum bunları duymak iyi geldi bende acımı biraz olsun hafifletir diye çok istiyorum ama yaşayan insanlara yine de sormak istedim ne hissettiler diye bende zaten pıhtılaşma için test yaptırdım sonucu mayısta çıkacak inşallah bekliyorum doktor 6 ay dolunca hamile kalabilirsin dedi diyorum ya bir an geliyo hemen olsun istiyorum sonra da eski şeyler aklıma gelir mi diye çok korkuyorum ilk hamileliğim anılarım beni şuan en çok zorlayan o günleri hatırlamak çünkü hamile olduğumu öğrensem ne yaparım onları bile düşünüyorum ama söylediklerin çok iyi geldi sağol sizi görmek en güzel umut
 
Arada buraya girip yazılanları okuyorum buradaki herkes kader arkadaşı birbirini en iyi anlayan insanlar başka kimse anlamıyor sanki içimdekileri kimseye anlatasım gelmiyor 4 buçuk ay oldu ama hala içim yanıyor unutmak zaten mümkün değil onu kabullendim ama en azından hafiflesin diye sürekli dua ediyorum çok şükür iyi de olsam aklımdan kalbimden çıkmıyor ne kadar zormuş ancak yaşayan bilir bir yandan oğlumun kardeşi hayırlısıyla en erken vakitte gelsin istiyorum acım hafifler inşallah diye ama bazen de korkuyorum acaba ne hissederim diye hamilelik nasıl geçer hem büyük bir istek hemde korku var duygularımı kestiremiyorum rabbim hepimizin yardımcısı olsun hep dua ediyorum sadece kendime değil benim gibi olan her anneye. Böyle bi olaydan sonra evlatlarını kucağına alan anneler ne hissettiniz hamilelikte ve sonrasında acınızı hafifletti mi yoksa daha çok mu aklınıza geldi


Benimde oglum sekiz buçuk aylık oldu. Geçmez dedigim günler geçti... Bu acının tek ilaci yeniden bebek sahibi olmak ve Allah'a sığınmak bol dua etmek çünkü derman onda.
Hamilelik korku ve kaybetme duygusu ile geçiyor. Normal bir gebelik geçiremiyrsun, hazırlık yapamıyrsorsun. Bebegini kucağına aldığın zaman herşeye değiyor ama ama yine korkuların bitmiyor canım. o ağladığında sende agliyorsun birsey olacak diye endişe ediyrsun. Tabi bunlar bebegin büyüdükçe azalıyor. Geriye dönüp baktığında ne kadar aci cekmisim nasil dayanmisim diyrsun.
Inşallah bütün melek annelerine tekrar bir evlat Rabbim nasip eder. Onlarin bir gülüşü her seye değiyor.
Kendi adıma söyleyim ben cok korktum agladm uykularim kaçtı fakat Allah a sığındm her çıkmaza girdigimde dua ettim ve kabul olacagina inandim yani inancimin ferahlığı vardi.
Melegim hep aklımda kardesini kokladikca hem şükrediyorum hemde uzuluyrm. burasi oglumdan ani kaldı herşeyimi burda paylastm. Bana cok iyi geldi
 
Canım benim diyorum ya bizi en iyi yaşayanlar anlar o yüzden buraya yazıyorum bunları duymak iyi geldi bende acımı biraz olsun hafifletir diye çok istiyorum ama yaşayan insanlara yine de sormak istedim ne hissettiler diye bende zaten pıhtılaşma için test yaptırdım sonucu mayısta çıkacak inşallah bekliyorum doktor 6 ay dolunca hamile kalabilirsin dedi diyorum ya bir an geliyo hemen olsun istiyorum sonra da eski şeyler aklıma gelir mi diye çok korkuyorum ilk hamileliğim anılarım beni şuan en çok zorlayan o günleri hatırlamak çünkü hamile olduğumu öğrensem ne yaparım onları bile düşünüyorum ama söylediklerin çok iyi geldi sağol sizi görmek en güzel umut

Biliyorum öyle olduğunu. O sebeple ben de eskisi kadar sık olmasa da girmeye çalışıyorum buraya. Evet acım tazeleniyor buraya her girdiğimde ama bir kişiye bile yardımcı olabilmek, bir kişiye bile umut olabilmek duygusu daha ağır basıyor. Diyorum Yasemin ya sen bildiklerini paylaşmadığın için bir melek annesi bir kere daha aynı acıyı yaşarsa... O sebeple buraya aklıma her geldiğinde giriyor ve elimden geldiğince sizlere destek ve yardımcı olmaya çalışıyorum...

Dualarım hep sizlerle. Nasıl yandığımızı, neler yaşadığımızı sadece bizler biliriz, sadece bu acıyı yaşayanlar bilir. O sebeple her gün evladımı kokladığımda hem şükrediyorum hem de melek annelerine dua ediyorum "Ya Rabbim tüm melek annelerine bu duyguyu tattır" diye...
 
iste bu benim hikayem
canlarim buraya yazdıgım gunleri hatırlıyorum
2016 temmuz ayında servikal dıs gebelikden kurtaj oldum sonrası agrılı zor bir donemdi burada paylasmıs dertlesmisdim tekrar yazıp kafanızı sisirmim
sonrası
2017 ocak ayı ve cift cizgiyi gordum sevindim ama korkuyla karısan bir sevgi beta testleriyle takip ediyorum vee evet tekrar betada bozuk yukseliş oldu icimde zaten korku artmıs testte bunu onaylıyor sanki dr.umu aradım kontrole cagırdı ve cumleler soyle evet yine aynı yerde dıs gebelik kurtaj yolu gorundu randevu alındı vs vs ben aglak ben mutsuz sanki ne zaman geciyor nede nefes rahat alıyorum ve son degişmedi 2. dıs gebelik aynısı ve tekrar operasyon derken bir yıkım daha
psikolojimden bahsetmek istemiyorum zira hepiniz tahmin ediyorsunuz biliyorsunuz dr. tekrar olma olasılıgı yok demem dedi ama yuzde 20 dedi sonrası kontrol vs hersey normale donmeye baslıyor derken 2017 mayıs ayı cift cizgi artık heyecanlanmaya bile korkuyorum son aynı olabilir diyerekden
test yaptım ilk deger iyi fakat 2 gun sonraki artıs onemli ve tekrar test yaptırdım. Dakika da bir hastane lab. sonucuma bakıyorum cıkdımı diye veee evet deger guzel yukselmis ama hala sevinemiyorum keseyi gormeden rahatlama yok
dr.uma yazdım ve hesaplayarak randevu tarihi verdi gunler var beklicem mecburum
dr.da randevu saatini bekliyorum kalbim yerindemi cıkdımı bilmiyorum muaynede kese dogru yerde dedi dr. cıglık atasım var
evet ilk hamileliğim degilde ilk cocugum olmicakdı ancak bebiş isteyip yasanan dıs gebelikler beni ziyadesiyle uzmus ve yormusdu
ama her yasanan farklı bir olay her bebek heyecanı baska bır heyecan
sevinc heyecan hersey karısdı dr.un orada
tabi sadece keseyi gorduk kalbi atacakmı diye yeni streslere yelken acdım saglıcakla dogsun diye surekli dua ediyordum
simdimi soylim MasaAllah ufaklıgım kucagımda yuzbınlerce hamdolsun Allaha
bunları yazdım zira zor gunler biliyorum 2 kez dıs gebelik gecirdim rahimagzındaydı dıs gebeliklerim
Sizleri coook ıyı anlıyorum o yuzden yazmak istedim lutfen guclu olmaya calısın
Allah hepinizin hakkında hayırlısını versin hersey gonlunuzce olsun canlarım
 
Benimde oglum sekiz buçuk aylık oldu. Geçmez dedigim günler geçti... Bu acının tek ilaci yeniden bebek sahibi olmak ve Allah'a sığınmak bol dua etmek çünkü derman onda.
Hamilelik korku ve kaybetme duygusu ile geçiyor. Normal bir gebelik geçiremiyrsun, hazırlık yapamıyrsorsun. Bebegini kucağına aldığın zaman herşeye değiyor ama ama yine korkuların bitmiyor canım. o ağladığında sende agliyorsun birsey olacak diye endişe ediyrsun. Tabi bunlar bebegin büyüdükçe azalıyor. Geriye dönüp baktığında ne kadar aci cekmisim nasil dayanmisim diyrsun.
Inşallah bütün melek annelerine tekrar bir evlat Rabbim nasip eder. Onlarin bir gülüşü her seye değiyor.
Kendi adıma söyleyim ben cok korktum agladm uykularim kaçtı fakat Allah a sığındm her çıkmaza girdigimde dua ettim ve kabul olacagina inandim yani inancimin ferahlığı vardi.
Melegim hep aklımda kardesini kokladikca hem şükrediyorum hemde uzuluyrm. burasi oglumdan ani kaldı herşeyimi burda paylastm. Bana cok iyi geldi

Sizden bunları duymak çok güzel okudukça Umut oluyor ama işte şimdilik zor çok dua ediyorum zaten insanın elinden başka bişey gelmiyo Allah’a sığınmaktan başka ama çok özlüyorum hiç görmedim ama çok özlüyorum hamilelik günlerim aklıma geliyo ne güzel günlerdi diyorum hergün nerdeyse her an aklımda içim çok acıyor rabbim yardım ediyor ama böyle bi acıdan sonra eskisi gibi olmuyor hiçbişey inşallah kardeşi olunca bende sizinle aynı duyguları yaşarım içimdeki acı hafiflesin istiyorum. Sağolun ama desteğiniz için diyorum ya bunları okumak bile bir Umut mutlu olma sebebi
 
Biliyorum öyle olduğunu. O sebeple ben de eskisi kadar sık olmasa da girmeye çalışıyorum buraya. Evet acım tazeleniyor buraya her girdiğimde ama bir kişiye bile yardımcı olabilmek, bir kişiye bile umut olabilmek duygusu daha ağır basıyor. Diyorum Yasemin ya sen bildiklerini paylaşmadığın için bir melek annesi bir kere daha aynı acıyı yaşarsa... O sebeple buraya aklıma her geldiğinde giriyor ve elimden geldiğince sizlere destek ve yardımcı olmaya çalışıyorum...

Dualarım hep sizlerle. Nasıl yandığımızı, neler yaşadığımızı sadece bizler biliriz, sadece bu acıyı yaşayanlar bilir. O sebeple her gün evladımı kokladığımda hem şükrediyorum hem de melek annelerine dua ediyorum "Ya Rabbim tüm melek annelerine bu duyguyu tattır" diye...

Canım benim tekrar hatırlatmak istemem ama allah sizden razı olsun destek oluyorsunuz dediğin gibi bizi bir tek bizim gibi olanlar anlıyor kimseye soramadığım şeyleri yazıyorum burda kendi kendime düşününce sanki hep böyle kalacakmışım gibi geliyor ama sizin yazdıklarınız Umut oluyor dualarınızı eksik etmeyin ne olur inşallah bende birgün burda Umut olurum başkalarına tabi keşke bu acıyı yaşayan olmasa ama malesef
 
Sizden bunları duymak çok güzel okudukça Umut oluyor ama işte şimdilik zor çok dua ediyorum zaten insanın elinden başka bişey gelmiyo Allah’a sığınmaktan başka ama çok özlüyorum hiç görmedim ama çok özlüyorum hamilelik günlerim aklıma geliyo ne güzel günlerdi diyorum hergün nerdeyse her an aklımda içim çok acıyor rabbim yardım ediyor ama böyle bi acıdan sonra eskisi gibi olmuyor hiçbişey inşallah kardeşi olunca bende sizinle aynı duyguları yaşarım içimdeki acı hafiflesin istiyorum. Sağolun ama desteğiniz için diyorum ya bunları okumak bile bir Umut mutlu olma sebebi


Inşallah sende melegine kavusacaksim sakin ümitsizliğe kapilma. Hepimiz ayni süreçten geçtik. Ne yaşadığını ne kadar aci çektiğini biliyorum seni cok iyi anliyorum. ilk bir yil geçince kendini daha iyi hissedeceksin cunku 1 yil anilarla dolu. Gecen sene bu ay sunu yapmistim , bebegime bunu almistim, doguma su kadar kaldı... hep boyle gececek ilk yil. Sonra mecburen kabulleniyrsun iste.
Oglumu kaybedeli 3 yil bitti bende hic gormedim. Unuttum mu hayir tabiki. Daha iyiyim ama o zor geçmez dedgim gunlerin saniyesini bile unutmadm acimi çaresizliğimi düşündükçe bu halime sukrediyrum. Sabır canm inan mutlu gunler cok uzak degil. Bekle sabır goster tevekkül et. Insallah mükafatını sende göreceksin buna inan. Bu zor zamanlarinin aynisini yasamis biri olarak bana inan
 
Selamünaleyküm kader arkadaşlarım yavrum içimi hala yakarken yeni umudunu bekliyorum inş ... Korkularla acılarla artık iyice ağırlaştım dikişlerim ödümü koparıyor doktor bey hiç umursamıyor bu durumu korkma ben 2ay sonra kalanları gördüm hiç bişey olmaz Diyo dikişler için kalmadan önce yok bekle diyenler şimdi hiçbirşey olmaz diyor hepimizin korkusu nezaman kalabilirim sorusu biliyorum Oyüzden bunu özellikle söylüyorum Rabbim içimizdeki acıyı hafifletsin İnş Rabbim hepimize tekrar evlat duygusunu sağ salim nasip etsin inş dua edin bizede inş
 
Kızlar merhaba..Ben geçen yıl Nısan ayında 21 haftalık kız bebegımı kaybettım..Normal dogumla sunı sancı verılerek dogum yaptım..Cok acı gunlerdı hatırladıkca ıstemsızce yaşlar dokuluyor gozlerımden..Şu an 15 haftalık hamıleyım..Inanın stresten korkudan hamılelıgımın tadını bıle cıkaramıyorum..Yıne bısey olursa yıne bebegımı kaybedersem naparım dusuncesı hep aklımda..Rısklerım devam edıyor..Doktorum "genetık tasiyıcı bır hastalıgınız varsa tekrar edecektır geçen yıl kı durum"dedı..Sımdı bır arkadasımdan geldım..Oda hamıle 3 aylık..Sımdıden bebegının doğumu ıcın fotografcı arıyor bebegının kurabıyelerı falan nasıl olcak dıye arastırıyor..O kadar mutlu kı..Ne kadar guzel dedım icımden keske bende boyle mutlu mutlu hamılelıgımı herkwsle paylassam dedım..Annem ve babam dısında hıc kımse bılmıyor..Dilım varmıyor soylemeye korkuyorum..Hıc bır arkadaşım bılmıyor..Geçen gun kızımı kaybedelı tam 1 sene oldu dıye mezarına gıttım..annem kızdı..sen hala geçen senedemısın bıttı geçti unut sımdıye bak dedı..Ama Inanın ınsan unutamıyor..Özluyorum kızımı..Sımdıkı bebegım erkek..Her gun dua edıyorum" oglum sen benı bırakıp gıtme"dıye..Bızı bızden baska kımse anlamaz bunu cok ıyı anladım..O yuzden sıze yazmak ıstedım..Bana dua edermısınız??Hıc cocugum yok anne olmayı o kadar ıstıyorum kı..Bu arada 2 genımde pıhtılaşma var..Clexane ıgne ve coraspırın kullaniyorum..
 
Kızım
Gelemiyorum yanına
O küçücük mezarı görmek
Seni mezarın içinde bilmek çok zor geliyor
Baharım
Genç kızlık hayalim
Her gece sana aldığım kıyafetlerınin resimlerine baka baka ağlıyorum
Yastığım hiç kurumuyor
Kalbimdeki ateş hiç azalmıyor aksine
Özlüyorum çok özlüyorum
 
Inşallah sende melegine kavusacaksim sakin ümitsizliğe kapilma. Hepimiz ayni süreçten geçtik. Ne yaşadığını ne kadar aci çektiğini biliyorum seni cok iyi anliyorum. ilk bir yil geçince kendini daha iyi hissedeceksin cunku 1 yil anilarla dolu. Gecen sene bu ay sunu yapmistim , bebegime bunu almistim, doguma su kadar kaldı... hep boyle gececek ilk yil. Sonra mecburen kabulleniyrsun iste.
Oglumu kaybedeli 3 yil bitti bende hic gormedim. Unuttum mu hayir tabiki. Daha iyiyim ama o zor geçmez dedgim gunlerin saniyesini bile unutmadm acimi çaresizliğimi düşündükçe bu halime sukrediyrum. Sabır canm inan mutlu gunler cok uzak degil. Bekle sabır goster tevekkül et. Insallah mükafatını sende göreceksin buna inan. Bu zor zamanlarinin aynisini yasamis biri olarak bana inan

Gerçekten çok ama çok sağolun Allah razı olsun ve evlatlarınıza hayırlı uzun ömürler versin o kadar içim rahatlıyor ki bunları duyunca başkası söylese bu kadar etkili olmuyor ama seninle aynı acıyı yaşamış birinden bunları duymak içimdeki umudu artırıyor hiç bir zaman onu unutamam bundan Eminim dediğin gibi bir yıl çok zor geçecek 26 Nisan geliyor şimdi öğrendiğim tarih İnan ki korkuyorum nasıl geçiricem diye ama rabbim inşallah bu zorluğunda kolaylığını verir ona sığınmaktan başka çare yok bi de sizler varsınız çok şükür
 
Merhaba ben 36. Haftamda gelişim geriliği nedeniyle 33 ile uyumlu doğum yaptım ve bebeğimi kaybettim. 28. Haftama kadar coraspin 28 den doğuma kadar clexane iğne kullanmama rağmen boyle oldu. Yüreğimin acısına mı yanayım ikinci gebelikte tekrarlar korkusuna mı bilmiyorum.benm rahime giden damarlardan birinde çentik vardı sanırım ondan kaynaklı oldu nasıl önlem alırım bilmiyorum. Yüreğim çok yanıyor dayanamıyorum evladım gözümün önünden hiç gitmiyor ne olur bana da yardım edin.
 
Merhaba ben 36. Haftamda gelişim geriliği nedeniyle 33 ile uyumlu doğum yaptım ve bebeğimi kaybettim. 28. Haftama kadar coraspin 28 den doğuma kadar clexane iğne kullanmama rağmen boyle oldu. Yüreğimin acısına mı yanayım ikinci gebelikte tekrarlar korkusuna mı bilmiyorum.benm rahime giden damarlardan birinde çentik vardı sanırım ondan kaynaklı oldu nasıl önlem alırım bilmiyorum. Yüreğim çok yanıyor dayanamıyorum evladım gözümün önünden hiç gitmiyor ne olur bana da yardım edin.
Canim oncelikle basin sagolsun. Genetik tahlillerini yaptir iyi bir doktora git. Sonrasi zaten allaha kalmis. Kader kismet demekten baska caremiz yok. Hepimiz ayni durumdayiz emin ol kolay gecmiyor. Bebegi kaybetme sebebin neydi?? Bende 29 haftadayken kaybettim. Haberlerde gordum benim bebegimden daha kucuk bebekler hayata tutundu. Ama bunlari dusunup bunaltmiyorum artik kendimi. Bu arada damarlarda centik bende de vardi..
 
M Merveyasar Allahım sabirlarin en büyüğünü versin arkadaşım sanada zamanla bu acıyla yaşamaya alışıyorsun , hiç geçmeyecek bir acı yarim kalmış bir hikaye.....onların en güzel yer de olduklarini bilmek biraz rahatlatiyor , bizler onları pamukları sarsaydık bu dünyada şimdi bulundukları yer gibi rahat ettiremezdik.bunlarin hepsi teselli peygamber efendimiz ağlamış evladini acısına imtihan ağır yük ağır.....
Benim bebegimde de gelişim geriliği vardı canım...ne kadar doğdu bebeğin acını tazelemek istemem ama bilgi alışverişinde bulunmak isterim seninle.
 
M Merveyasar Allahım sabirlarin en büyüğünü versin arkadaşım sanada zamanla bu acıyla yaşamaya alışıyorsun , hiç geçmeyecek bir acı yarim kalmış bir hikaye.....onların en güzel yer de olduklarini bilmek biraz rahatlatiyor , bizler onları pamukları sarsaydık bu dünyada şimdi bulundukları yer gibi rahat ettiremezdik.bunlarin hepsi teselli peygamber efendimiz ağlamış evladini acısına imtihan ağır yük ağır.....
Benim bebegimde de gelişim geriliği vardı canım...ne kadar doğdu bebeğin acını tazelemek istemem ama bilgi alışverişinde bulunmak isterim seninle.
Bebeğim 36 haftalıktı ama karnı ve bacak boyu 32 de görünüyordu. Son aya kadar gerilik bir haftaydı son ay boyle oldu. Suyum azdı ve doplerde direnç görülünce acil doğuma alındım ciğer geliştirici bile yapılmadı. Bebeğim doğdu akciğerleri gelişmemiş kalbinde de geçici sıkıntılar vardı ikisi birbirini tetikledi enfeksiyon da olunca dayanamadı yavrum çok canım yanıyor. Pulmoner hipertansiyon sebebiyle vefat etti dediler.
 
M Merveyasar Allahım sabirlarin en büyüğünü versin arkadaşım sanada zamanla bu acıyla yaşamaya alışıyorsun , hiç geçmeyecek bir acı yarim kalmış bir hikaye.....onların en güzel yer de olduklarini bilmek biraz rahatlatiyor , bizler onları pamukları sarsaydık bu dünyada şimdi bulundukları yer gibi rahat ettiremezdik.bunlarin hepsi teselli peygamber efendimiz ağlamış evladini acısına imtihan ağır yük ağır.....
Benim bebegimde de gelişim geriliği vardı canım...ne kadar doğdu bebeğin acını tazelemek istemem ama bilgi alışverişinde bulunmak isterim seninle.
Öyle küçük bi bebek de değildi 2 kilo 45 cm prematüre bile sayılmaz dediler ama sıkıntılarına dayanamadı güzel oğlum gelişimi haftasıyla uyumlu olsaydı bu sıkıntıları belki olmıycaktı bu nasıl bir acıdır nefes alamıyorum
 
Canim oncelikle basin sagolsun. Genetik tahlillerini yaptir iyi bir doktora git. Sonrasi zaten allaha kalmis. Kader kismet demekten baska caremiz yok. Hepimiz ayni durumdayiz emin ol kolay gecmiyor. Bebegi kaybetme sebebin neydi?? Bende 29 haftadayken kaybettim. Haberlerde gordum benim bebegimden daha kucuk bebekler hayata tutundu. Ama bunlari dusunup bunaltmiyorum artik kendimi. Bu arada damarlarda centik bende de vardi..
Akciğerleri gelişmemişti tam olarak kalbinde de bikaç sıkıntı vardı geçici sıkıntılardı ama ikisi birbirini tetikledi dayanamadı oğlum. Doktorunuz size damarlarda çentik ile ilgili bişey söyledi mi alabileceğimiz önlemler var mı
 
Akciğerleri gelişmemişti tam olarak kalbinde de bikaç sıkıntı vardı geçici sıkıntılardı ama ikisi birbirini tetikledi dayanamadı oğlum. Doktorunuz size damarlarda çentik ile ilgili bişey söyledi mi alabileceğimiz önlemler var mı
Centik kalici birsey degil. Bebek olusmaya basladiginda kordonunda olusan birsey. Kan pihtilasmasindan olabilir dedi doktorum. Bebegi kaybetmene neden degil dedi. Kan sulandiriciyla cozumu var dedi. Ikinci gebelikte olusmadi benim. Iki kere kayip yasadim ama ayni problemden degil. Icinizi ferah tutmaya calisin. Sezeryan mi oldunuz bu arada??
 
M Merveyasar acın daha çok taze canım acını yaşayacaksın aylar geçtikçe alışacaksın başka yolu yok
Son ay hiç gelismedi ozaman gelişimi durdu senin bebeğinin.daha oncesi 1 hafta gerilik diyosun cünkü bende 20. haftada başladı gerilik kafa hep haftasında kol bacak boyu 4-5 hafta karın çevresi 3 hafta geri idi.asimetrikte anne yada plesenta kaynaklı oluyormuş büyük olasılıkla.evet bebeklerimizin gelişimi iyi olsaydı böyle olmazdı.ayni şeyleri yaşamışız küvezde idik bizde enfeksiyon nedeni ile değerleri düşmüştü aslında sonra ne olduysa saldı kendini.
Son haftalarda çentik bende de vardı. doktorum bu haftalarda sorun teşkil etmediğini olabileceğini söylemişti.​
 
Back