- 13 Mayıs 2016
- 42
- 54
- 38
- 43
Yazdıklarını okuyunca kalbime bıçak saplandı sanki.başın sağolsun canım.bende 10 nisanda 35 haftalik bebeğimi kaybettim benim de 2. Çocuğumdu ilk cocugum 10 yaşinda bende sezeryan oldum yani nerdeyse birebir aynı şeyleri yaşamısız.işte imtihan dünyası malesef bizim de imtihanımız böyleymiş.ne ilkiz ne de son olacağız.cok ağladım kendimi parçaladım.günlerce göz yaşı döktüm ama ne yaparsan yap gelmiyor geri.işte kaderde bunu yaşamakta varmiş.daha yeni yeni hayata tekrar dönüyorum.kimseyi dinleme ve acını yaşa.allah sabir versin hepimize.yanliz değilsin.rabbimden gelene boynumuz kıldan ince yapacak bişey yok bolca dua et.inşallah rabbim kucağımizı dolduracak ve bu aciyı tekrar yaşatmayacak ben rabbime güveniyorum.ne kadar üzüldügümü gördü tekrar kıyamaz diyorum.sevindirecek insallah bu sefer diyorum.rabbim sabır versin.Allaha emanet ol ve asla isyan etme.bizim göremedigimiz birşeyler vardır mutlaka.hayırda şer .şerde hayir.Allah yardimcimız olsun canim cümlemizin.
Basin sagolsun ayni gunler ayni acilari yasamisiz benimki daha kucuktu 22haftalikti. Rabbim sabir versin cumlemize nasil gececek bu aci bilmiyorumCanım ağlayarak okudum yazdıklarını başın sağolsun Rabbim tekrar yaşatmasın. Aynı şeyleri yaşamışız ama benimki 30 haftalık tı sabah 14 Temmuz saat ikide kotroldeydim çok iyiydi kalp atışlarında dinledik akşam 11 den sonra hareketlerini hissetmedim 15 temmuzda sezaryenle aldılar yavrumu benden hala ağlıyorum unutamıyorum bu üçüncü yürek yangınım Rabbim sabrını versin sana ve tüm yavrusunu kaybedenlere Rabbim en kısa zamanda tekrar nasip etsin tüm isteyenlere
Rabbim sabir ve dayanma gucu versin diger ebedi yerinizde kavusmayi nasip etsin kardesim insallah...Allah tüm melek annelerine sabır versin.
12 Eylül sabahına kadar herşey öylesine güzeldi ki,o gün dünyam başıma yıkıldı sanki. 15 eylülde sezeryanla kızıma kavuşacaktım ki olmadı. 12 eylül sabahı bebeğimin harrketlerini hissedemedim. Meyve suyu içtim,üç tane çikolata yedim,sağıma yattım soluma yattım yok yok.. Kıpırdamıyordu. Doktoruma yazdım,hastaneye gidip nst ye bağlanmamı söyledi ve bebeğimin kalbi atmıyordu. Nasıl dayanılmaz bir acıydı böyle bu. Doktorum seminerde olduğu için başka bir doktor geldi ve ulttasonlada baktı,ardından dopler ile bakıldı. Yaşamıyordu bebeğim,eşimle ağlamaya başladık birbirimize sarılarak,bir rüyadaymışcasına. Beni acil sezeryana aldılar. 7 yaşında bir oğlum var,o da sezeryan olduğu için sezeryanla aldılar yavrumu hiç göremedim,toprağa koydular yavrumu. Otopsi istemedik,doktorun söylediğine göre görünen hiç.bir sorun yokmuş. O güne kadar herşey çok normaldi. Hatta 4 gün önce kontrole gitmiştim ve cuma için sezeryan kararı almıştık. Ne yazık ki salı günü yavrumu kaybettim. Hala inanamıyorum nasıl geçicek bu acı bilmiyorum. Öyle çok istemiştim ki dayanılır gibi değil.. Hep düşünüyorum nedenler arıyorum.. Şimdi bir daha nasıl cesaret edicem bilemiyorum ve yaşım 35, br daha ki 3. sezeryanım olucak. Bebeğimemi yanayım,bundan sonrasına mı bilemiyorum. Allahım sabır ver diyorum ama hep evde şu an bir bebek olacağını düşlüyorum ve başlıyprum ağlamaya. Oğlum geçen akşam diyor ki anne şimdi kardeşim ölmeseydi kollarımda olucaktı diyor. Ben diyorum yine olur,ama yine ölürse diyor bana. O da öyle merakla bekledi ki kardeşini kavuşamadan melek oldu yavrum. Burdaki doktor bana Recep Has ı önerdi. Bana randevu alacakmış 3 ay sonrası için,üzülme sen daha iki sezeryan yaparsın diyor yalan doğru. Ama yavrum aklımdan gitmiyor,kıpırtıları sanki hala içimde. Nasıl geçevek bilemiyorum
Canım allah razı olsun. Benimde bi hafta öncesi çamaşırım fazla ıslandı korktum. Dr gittim bi ped taktılar suyumu değilmi diye bide kontrol ettiler alttan. suyu değil dediler iki gün sonra kendi drma gittim suyun fazla dedi erken doğum yapma riskin var dedi. Ciğer geliştirici iğne vuralım iki doz dedi. Ama benim diğer çocuklarımda da suyum fazlaydı bi sorun olmuyor du dedim. yok dedi iğneyi vurul dedi. İğneyi vuruldum o akşam belimden sırtıma doğru ağrı başladı hareket edemiyordum midemede vurmuştu hiç bişi yiyip içemedim iki gün. Dördüncü gün tekrar gittim Dr iğneden değil şikayetlerin gel muayene edelim bebek nasıl dedi. Ultrason la baktı bişi yok çok iyi dedi kalp atışlarını dinletti hastaneden çıktık. Akşam 11 e kadar hareket vardı sonra hissetmedim saat 12 de abimin eşine dedim hareketlerini hissetmiyorum bi saattir dedim yok ya bişi yoktur uyuyordur dedi. Ama hiç o kadar uzun hareketsiz durmazdı çok hareketliydi. O gece sabahı sabah ettim uyuyamadım neler yaptım hareket etsin diye yok hareket etmiyor. Sabah 7 de kız kardeşime söyledim oda evham yapıyorsun bişeyi yoktur. Ama için rahat etsin gel gidelim dedi hemen en yakın hastaneye gittik ultrason la baktı iyimi dedim o kahrolası kelime malesef kalbi durmuş dedi. Nasıl olur ya nasıl daha dün kalp atışlarını dinledim bişeyi yoktu iyiydi. Hareketleri hissetmediğim zaman durmuş kalbi. Dünya başıma yıkıldı ey yer yarıl altına gireyim. Kardeşim hemen drumu aradı buraya gelin dedi hemen gittik yine bi umut var içimde o Dr bilmemiştir iyi benim kızım. Kendi durumda baktı ultrason da oda evet kalbi durmuş dedi. Ya sen dün iyi demedinmi bi kaç saat içinde nasıl olur. Olabiliyor böyle ani ölüm dedi. Zaten dru dinlemedim çıktım odasından dünyam yıkıldı başıma. Beni bi kaç saat sonra sezaryene aldılar. Eşim görmemi istemedi daha kötü olursun dedi. Doğduğunda sadece karnını kolunu ve saçlarını gördüm. Yüzünün önünde bi çarşaf vardı hemşirede hep önüme geçiyordu göremedim. Gösterin demeye cesaret edemedim. Çünkü kendimi suçluyordum. Halada öyle. Kuzumun karnına ve koluna baktım hadi kızım nolur üzme anneni bi hareket bi kıpırdama bi tepki ver. Dua ettim nolur allahım yaşıyor desinler. Demediler çarşafa sarıp götürdüler. Ben daha kendimde değilken eşim hastane gömüyormuş bende izin verdim dedi. Biz Tekirdağ da oturuyoruz bu yaşadıklarım İstanbulda oldu o durumda sağlıklı düşünemiyordum daha doğrusu o günde sıkışmıştım kim ne diyor duymuyordum anlamıyordum. Bişi diyemedim. Hastane gömmüş yavrumu mezarı nerde bilmiyorum. Kendime geldiğimde eşime neden hastaneye verdin getirseydi burda defnetseydik dedim. Sen o durumdayken benim aklım sendeyken neyi nasıl yapacağımı bilmiyordum. Kızımı nasıl arabama koyup mezarlığa götürecektim yapamazdım dedi. Bu yüzden eşime çok kızıyorum 17 haftalık kuzumuda hastanenin gömme sine izin vermişti iki yıl önce. bul yavrumun mezarını dedim. Tamam dedi. Ama hala bulma çabaları göstermiyor. Ben gidip bulucam kuzumu. Kuzum sana bakmaya cesaret edemediğim için affet seni gömerken yanında olamadığım için yerini bilmediğim için affet anneni. Bu benim üçüncü kuzum melek oldu ilk kuzuma sonra baya yıkılmıştım 5 yıl gözümün yaşı dinmemişti sonra oğlum doğdu azda olsa acımı hafifletti yaşama bağladı ama bu kızımın vefatı beni tekrar en başa döndürdü şimdi üçüne yanıyorum üçüne ağlıyorum. Keşkeler bitirdi beni. Allahım hiç kimseyi evladı ile sınama bu sınav çok zor. Sen bütün bebeklerini kaybedenlere ve bütün çocuk isteyenlere en kısa zamanda hayırlı evlatlar nasip et YarabbiCanım seninde başın sağolsun. Allah sabır versin? Neden böyle oluyor diye düşünüyorum günlerdir. Seninde aynı gün içinde olmuş. Dayanması çok zor. Bende perşembe akşamı iç çamaşırım biraz fazla ıslanmıştı,ertesi sabahta kontrol olduğu için panik yapmadım. Cuma sabahı doktorumuza gittik ve beni alttan da kontrol etti,turnusol kağıdına sürdü ve renk değiştirmediği için bebeğin suyu değil dedi. Oysa ben nasılda istiyordum bebeğin suyu hemen alalım demesini. 37 haftalıkolmuştuk ve o gün izne de çıkmıştım. Ama hamileliğim çok zor geçti. Bütün yaz geceleri uyuyamadım. Kasılmalarım ve ağrılarımda vardı ama hep düzensizdi. Oğlumda hiç böyle şeyler olmamıştı ve 36 haftalık suyum geldiği için almışlardı ve çok sağlıklıydı. Cuma doktor kontrolünün ardından salı sabahı da bu olay oldu. Şimdi aklımda bin türlü soru. Benim yüzümden mi,doktor yüzünden mi kendimce hep nedenler aramaktayım. Bunu yapmamalıyım biliyorum ama her sabah kalkınca yanımda bir beşik hayali ile uyanıyorum ama yavrum yok. Herşey Allah'tan diyorum içim acıyarak. Unutulur mu bilmiyorum. Tekrar hamile kalmak ta çok korkutuyor beni. Hepimizin Allah yardımcısı olsun
Allah razı olsun canım seninde başın sağolsun. Bana sorsalar en çok ne zoruna gitti diye. Hastaneden eli kucağı kalbi boş çıkmak derim. Herkes boş puset ile hastaneye girip dolu çıkıyordu ben sadece gözlerim yaşlı bende böyle çıkacaktım ama elim yüreğimde çıktım. O kadar zor ki doğum yapmışsın ağrıların var ama yanın boş. Bebek yok. Doğum yapanlar süt gelsin diye uğraşır. Bana sütüm kesilsin diye ilaç verdiler. Kuzumu emzirme hayalleri öpüp koklama hayalleri kurarken gün sayarken biran önce gese şu günler diye sana bebeğinin öldüğünü söylüyorlar. Offf Rabbim hepimize sabır versin kimseye evlat acısı vermesin tekrar nasip etsin hepimize inşallah.Basin sagolsun ayni gunler ayni acilari yasamisiz benimki daha kucuktu 22haftalikti. Rabbim sabir versin cumlemize nasil gececek bu aci bilmiyorum
Seni cok iyi anliyorum. Yan tarafta bebek sesleri gelirken odamdaki bebek yatagi bombostu. Sut gelmesin diye ilac verdiler tulbentle sardik siki sikiAllah razı olsun canım seninde başın sağolsun. Bana sorsalar en çok ne zoruna gitti diye. Hastaneden eli kucağı kalbi boş çıkmak derim. Herkes boş puset ile hastaneye girip dolu çıkıyordu ben sadece gözlerim yaşlı bende böyle çıkacaktım ama elim yüreğimde çıktım. O kadar zor ki doğum yapmışsın ağrıların var ama yanın boş. Bebek yok. Doğum yapanlar süt gelsin diye uğraşır. Bana sütüm kesilsin diye ilaç verdiler. Kuzumu emzirme hayalleri öpüp koklama hayalleri kurarken gün sayarken biran önce gese şu günler diye sana bebeğinin öldüğünü söylüyorlar. Offf Rabbim hepimize sabır versin kimseye evlat acısı vermesin tekrar nasip etsin hepimize inşallah.
Allah sabır versin. Rabbim bizi güçlü bulmuş bize güvenmiş demek ki. Çok zor olsa da bize düşen tevekkül etmek teslim olmak. Bende 3 ay önce ikiz bebeklerimi kaybettim. Öyle bir acı ki ne yapsan geçmiyor. Recep hasa gitmiştim bende çok iyi bir doktor kesinlikle tavsiye ederimAllah tüm melek annelerine sabır versin.
12 Eylül sabahına kadar herşey öylesine güzeldi ki,o gün dünyam başıma yıkıldı sanki. 15 eylülde sezeryanla kızıma kavuşacaktım ki olmadı. 12 eylül sabahı bebeğimin harrketlerini hissedemedim. Meyve suyu içtim,üç tane çikolata yedim,sağıma yattım soluma yattım yok yok.. Kıpırdamıyordu. Doktoruma yazdım,hastaneye gidip nst ye bağlanmamı söyledi ve bebeğimin kalbi atmıyordu. Nasıl dayanılmaz bir acıydı böyle bu. Doktorum seminerde olduğu için başka bir doktor geldi ve ulttasonlada baktı,ardından dopler ile bakıldı. Yaşamıyordu bebeğim,eşimle ağlamaya başladık birbirimize sarılarak,bir rüyadaymışcasına. Beni acil sezeryana aldılar. 7 yaşında bir oğlum var,o da sezeryan olduğu için sezeryanla aldılar yavrumu hiç göremedim,toprağa koydular yavrumu. Otopsi istemedik,doktorun söylediğine göre görünen hiç.bir sorun yokmuş. O güne kadar herşey çok normaldi. Hatta 4 gün önce kontrole gitmiştim ve cuma için sezeryan kararı almıştık. Ne yazık ki salı günü yavrumu kaybettim. Hala inanamıyorum nasıl geçicek bu acı bilmiyorum. Öyle çok istemiştim ki dayanılır gibi değil.. Hep düşünüyorum nedenler arıyorum.. Şimdi bir daha nasıl cesaret edicem bilemiyorum ve yaşım 35, br daha ki 3. sezeryanım olucak. Bebeğimemi yanayım,bundan sonrasına mı bilemiyorum. Allahım sabır ver diyorum ama hep evde şu an bir bebek olacağını düşlüyorum ve başlıyprum ağlamaya. Oğlum geçen akşam diyor ki anne şimdi kardeşim ölmeseydi kollarımda olucaktı diyor. Ben diyorum yine olur,ama yine ölürse diyor bana. O da öyle merakla bekledi ki kardeşini kavuşamadan melek oldu yavrum. Burdaki doktor bana Recep Has ı önerdi. Bana randevu alacakmış 3 ay sonrası için,üzülme sen daha iki sezeryan yaparsın diyor yalan doğru. Ama yavrum aklımdan gitmiyor,kıpırtıları sanki hala içimde. Nasıl geçevek bilemiyorum
bir tanıdıgım vardı bebeği olmzdı yıllarca ağladı üzüldü sonra alıştı akranları coğu 2. 3 . Doğururken o çok üzüldü.. Sonra bi gün hamile olduğunu öğrendik ikizmiş 5. Ayda açılması oldu kanaması falan filan yaşamaz demişler morelini bozmuşlar kızın taşınmaz ikiz demişler kulak ardı etti lafları şimdi yavruları okadar maceradan sonra kucagında sende üzülme hamileliğine odaklan rabbim sabırlı kulunu güzel ödüllendirir...stres herşeyi çeker güzel düşün ki rabbim kavuştursun sizleri İlkin mi olucak bu yavruların :)Sevgili melek anneleri hepimizin acısı bir birbirimizi çok iyi anladık hayatlarımızı okuyup bazen şükrettik... Ben hamileliğim öğrendim çok şükür Rabbim nasip etti ama aldığım haber beni çok korkuttu bebekler ikizmiş Rabbimin mucizeleri bitmez... Kesinlikle çocuğun olmaz diyorlardı Rabbim ol dedi oldu... Şimdi yavrularımın korkusu sardı beni 6.5 ay oldu doğum yapalı 1 aylık hamileyim.. Sezeryan arası çok kısa oluyor korkuyorum... Müslümanların müslümana duası kabul olurmuş.. Nolur dua edin teyzeleri... Rabbim bağışlasın..
Hayır ilk değil ama hu acıdan sonra sanki ilk iş gibi geliyor ve yaşadıklarım umutsuzluklarım ardından gelen mucizelerim benim yüzümü güldürdübir tanıdıgım vardı bebeği olmzdı yıllarca ağladı üzüldü sonra alıştı akranları coğu 2. 3 . Doğururken o çok üzüldü.. Sonra bi gün hamile olduğunu öğrendik ikizmiş 5. Ayda açılması oldu kanaması falan filan yaşamaz demişler morelini bozmuşlar kızın taşınmaz ikiz demişler kulak ardı etti lafları şimdi yavruları okadar maceradan sonra kucagında sende üzülme hamileliğine odaklan rabbim sabırlı kulunu güzel ödüllendirir...stres herşeyi çeker güzel düşün ki rabbim kavuştursun sizleri İlkin mi olucak bu yavruların :)
cocugun var değil mi ?Hayır ilk değil ama hu acıdan sonra sanki ilk iş gibi geliyor ve yaşadıklarım umutsuzluklarım ardından gelen mucizelerim benim yüzümü güldürdü
Evet şükür var Rabbim bağışlarsacocugun var değil mi ?
Canım çok sevindim. Allah analı babalı büyütmeyi nasıp etsin. Rabbim evlat hasreti çeken herkese hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin.Selam melek anneleri.eskiler beni tanır.2 yıl boyunca beklediğim aşılama bile yaptığım bi gebeligim oldu.sorunsuz sıkıntsz hersey yolunda olan bir gebelik.ve normal dogumu beklerken 39.haftamda hastanedeyken sancm ve kanamam başlad.acil sezaryana alndm.sonra odaya ciktim bebegimi bekledim ama gelmedi.kaybetmistm kızımı hasretle bekledigim bebegimi bir defa görmek nasip bile olmadı.elimizd bebek çantasıyla kucagimiz bos yüreğimiz param parça ciktik hastaneden.bu acı gecmez bitmez dinmez dedim.doktugum gözyaşını ettigim dualari yalnz Allah bilir.ve tekrardan gebe kalamama korkusu ve kaybetme endişesi.6 ay sonra düşünmeye basladk yeni bir bebegi bütün korkulara ragmen.ama Rabbim 3 ay iinde gebe kalmayı nasip etti.sonra biraz endiselu biraz evhamli bir gebelik.ya dikislere bişey olur korkusu.gebelik ay degil hafta degil gün hesapladm.ama hep dua ettim her gördüğumden dua istedim.ve 22 eylül sabahı 37+2 de minik mucizeme kavustum.hala inanamiyorum.cok şükür Rabbim nasip etti.isteyen herkese yüreği yanan bütün annelere dogumda dua ettim.hayatımın en ağır imtihann üstünden tam 18 ay sonra tesellisine kavuştum.burda yüreği yananlara umut olmak istedim.Rabbim olmazları olduruyo.en karanlık zamanda aydınlığa çıkardı beni.ins sizler de yasarsnz bu mutlulugu
Çok sevindim Rabbim yavrunu bağışlasın İnş maşallah sizeSelam melek anneleri.eskiler beni tanır.2 yıl boyunca beklediğim aşılama bile yaptığım bi gebeligim oldu.sorunsuz sıkıntsz hersey yolunda olan bir gebelik.ve normal dogumu beklerken 39.haftamda hastanedeyken sancm ve kanamam başlad.acil sezaryana alndm.sonra odaya ciktim bebegimi bekledim ama gelmedi.kaybetmistm kızımı hasretle bekledigim bebegimi bir defa görmek nasip bile olmadı.elimizd bebek çantasıyla kucagimiz bos yüreğimiz param parça ciktik hastaneden.bu acı gecmez bitmez dinmez dedim.doktugum gözyaşını ettigim dualari yalnz Allah bilir.ve tekrardan gebe kalamama korkusu ve kaybetme endişesi.6 ay sonra düşünmeye basladk yeni bir bebegi bütün korkulara ragmen.ama Rabbim 3 ay iinde gebe kalmayı nasip etti.sonra biraz endiselu biraz evhamli bir gebelik.ya dikislere bişey olur korkusu.gebelik ay degil hafta degil gün hesapladm.ama hep dua ettim her gördüğumden dua istedim.ve 22 eylül sabahı 37+2 de minik mucizeme kavustum.hala inanamiyorum.cok şükür Rabbim nasip etti.isteyen herkese yüreği yanan bütün annelere dogumda dua ettim.hayatımın en ağır imtihann üstünden tam 18 ay sonra tesellisine kavuştum.burda yüreği yananlara umut olmak istedim.Rabbim olmazları olduruyo.en karanlık zamanda aydınlığa çıkardı beni.ins sizler de yasarsnz bu mutlulugu
Hayirli olsun allah anali babali buyutmeyi nasip etsin. Boyle haberler almak umut veriyor hepimize.Selam melek anneleri.eskiler beni tanır.2 yıl boyunca beklediğim aşılama bile yaptığım bi gebeligim oldu.sorunsuz sıkıntsz hersey yolunda olan bir gebelik.ve normal dogumu beklerken 39.haftamda hastanedeyken sancm ve kanamam başlad.acil sezaryana alndm.sonra odaya ciktim bebegimi bekledim ama gelmedi.kaybetmistm kızımı hasretle bekledigim bebegimi bir defa görmek nasip bile olmadı.elimizd bebek çantasıyla kucagimiz bos yüreğimiz param parça ciktik hastaneden.bu acı gecmez bitmez dinmez dedim.doktugum gözyaşını ettigim dualari yalnz Allah bilir.ve tekrardan gebe kalamama korkusu ve kaybetme endişesi.6 ay sonra düşünmeye basladk yeni bir bebegi bütün korkulara ragmen.ama Rabbim 3 ay iinde gebe kalmayı nasip etti.sonra biraz endiselu biraz evhamli bir gebelik.ya dikislere bişey olur korkusu.gebelik ay degil hafta degil gün hesapladm.ama hep dua ettim her gördüğumden dua istedim.ve 22 eylül sabahı 37+2 de minik mucizeme kavustum.hala inanamiyorum.cok şükür Rabbim nasip etti.isteyen herkese yüreği yanan bütün annelere dogumda dua ettim.hayatımın en ağır imtihann üstünden tam 18 ay sonra tesellisine kavuştum.burda yüreği yananlara umut olmak istedim.Rabbim olmazları olduruyo.en karanlık zamanda aydınlığa çıkardı beni.ins sizler de yasarsnz bu mutlulugu
Selam melek anneleri.eskiler beni tanır.2 yıl boyunca beklediğim aşılama bile yaptığım bi gebeligim oldu.sorunsuz sıkıntsz hersey yolunda olan bir gebelik.ve normal dogumu beklerken 39.haftamda hastanedeyken sancm ve kanamam başlad.acil sezaryana alndm.sonra odaya ciktim bebegimi bekledim ama gelmedi.kaybetmistm kızımı hasretle bekledigim bebegimi bir defa görmek nasip bile olmadı.elimizd bebek çantasıyla kucagimiz bos yüreğimiz param parça ciktik hastaneden.bu acı gecmez bitmez dinmez dedim.doktugum gözyaşını ettigim dualari yalnz Allah bilir.ve tekrardan gebe kalamama korkusu ve kaybetme endişesi.6 ay sonra düşünmeye basladk yeni bir bebegi bütün korkulara ragmen.ama Rabbim 3 ay iinde gebe kalmayı nasip etti.sonra biraz endiselu biraz evhamli bir gebelik.ya dikislere bişey olur korkusu.gebelik ay degil hafta degil gün hesapladm.ama hep dua ettim her gördüğumden dua istedim.ve 22 eylül sabahı 37+2 de minik mucizeme kavustum.hala inanamiyorum.cok şükür Rabbim nasip etti.isteyen herkese yüreği yanan bütün annelere dogumda dua ettim.hayatımın en ağır imtihann üstünden tam 18 ay sonra tesellisine kavuştum.burda yüreği yananlara umut olmak istedim.Rabbim olmazları olduruyo.en karanlık zamanda aydınlığa çıkardı beni.ins sizler de yasarsnz bu mutlulugu
Merhaba arkadaşlar. Öncelikle Allahim hepimize sabir versin. Ben de 27 haftalik bebeğimi kaybedeli 2 ay oldu. Kaybettiğimi öğrenmeden 3 gün önce rutin kontrolümde hiçbir sorun yoktu. 3 gün sonra bebeğim hareket etmediği için dr a gittiğimde kalbinin durduğunu öğrendim. Yaşadığım acı tarif edilmez ve hiç azalmıyor. Yapılabilecek bütün testler neredeyse yapıldı ve preeklampsi geçirdiğim ve ölüm sebebinin bu olduğu söylendi bir prof. Tarafından. Bu ilk gebeliğimdi. Merak ettiğim preeklempsi sebebi ile bebeğini kaybedip tekrar bu sorunla kayıp yaşayanlar ya da bebeğini sağlıkla kucağına alan arkadaşlar var mı? Oglumun acısı asla geçmeyecek ama bir kardeşi olsun istiyorum. Allah hepimizin gönlüne göre versin inşallah.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?