bu olayların hepsi insanların bizi anlamamasından kaynaklanıyor bence. bende bu dönemde bi çok kişiye çok kırıldım. işyerinden de öyle. kendi grubumdan kişiler başsağlığına gelmediler. ben de dedim sizin kötü gününüzde de ben gelmem artık ne iyisinde ne kötüsünde. halbuki ben giderdim önem veririm, ama hiçkimse samimi diilki. ben sildim biçok kişiyi. şuanda da az insanla konuşuyorum mecbur olmadıkça umrumda diil. işyerinden ayrıldığımda biçoğu ile görüşmeyeceğim nasılsa. samimi diilseniz üzülmeyin bence, kaybedecek bişey yok, boşverin, iyi niyetli olanlar işte bizler hep kaybederiz zaten.. ben diyorum safım ben diye zaten.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Sezeryan doğumla bebeğini kaybedip :( tekrardan hamilelik düşünenler...
- Konu Sahibi 24kasim
- Başlangıç Tarihi
-
- Etiketler
- sezeryan doğum
aynı duayı ben de ettimYok canım, dediğim gibi hiç aynı değildi. Hatta annem beni görünce bu defa kızın olacak herhalde kızım, çok güzelleşmişsin demişti. Tamamen her şeyi farklıydı. Dr. cinsiyetini söylediğinde emin misiniz? diye sormuştum. Hatta detaylı ultrasonda cinsiyeti ne tekrar bakar mısınız demiştim. Bu defa her gittiğimde artık Dr.um dur cinsiyetine de bakalım, değişmiş mi diyor :) Evet hala erkek diyor :)
Rabbim gönlündekini hayırlı eylesin arkadaşım...
Ah canım benim, benim de en yakın arkadaşımla aramda sadece 2 gün vardı. Ben 36.haftada kaybedince ona haber vermedim ama annesini aradım söyledim. Dedim Kübraya söyleme, ama çok dikkat etsin diye tembihledim. Sonradan öğrendi arkadaşım. Beni arayamadı, soramadı. Hatta facebookta bebeğinin resimlerini bile paylaşmışyor. Kardeşi paylaşıyor ve ben o bebeğin resmini her gördüğümde içim yanıyor. Onun ki kız ama diyorum "Benim Mustafam da mı böyle olacaktı? Benim Mustafam da mı böyle gülücükler atacaktı bana...
Ben bebeğimi kaybettikten sonra psikolojik destek aldım. Psikoloğum o bebeği görmemi tavsiye etti çünkü o bebeği görmek cidden benim için dönüm noktası olacaktı. Gidip, gördüm 5 ay sonra... Sandığım kadar çok kötü olmadım. Öyle bir sarıldı ki o bebek bana, sanki minicik şey içimdeki yarayı gördü de merhem olmaya çalıştı... Çok zor yaşadıklarımız, çok zor...
Yazını okudum. Sen de benim gibi hissetmişsin. Ona yazılar yazıyordum ve son cümlem hep aynı biliyor musun? "Beni hiç bırakma bebeğim"... Ben bebeğime tam 28.haftaya gelene kadar hiç bir şey almamıştım... 28.haftada kontrolden çıktık, her şey yolundaydı. Dedim çok şükür oğlum atlattık riskli haftaları, doğsan bile artık bir şekilde tutunursun hayata Allah'ın izniyle... O gün bir sürü, çeşit çeşit kıyafetler almıştım oğluma...
Odası için günlerce dolaştık babasıyla ve sonunda ikimizin de beğendiği bir oda aldık oğluma. 34.haftadayken geldi odası. Güzelce sildim, tozunu aldım havalandırdım. Eşyalarını yıkadım, ütüledim, katladım ve hepsini öpe koklaya yerleştirdim. Pazartesi günü bebek şekerlerini ve süslerini aldım ve dedim oğlum artık her şeyin tamam, hadi gel. Ertesi gün kontrole gittiğimde kalbi durmuştu... Ekranda ben de anladım zaten, kalbi atmıyor diye bağırmıştım...
Oğlum için hazırladığım o odaya giremedim 10 ay. Her girdiğimde ağlama krizine girdim. Şimdi Mustafam için hazırladığım odada kardeşi büyüyecek... Eşyaları nasıl yıkayıp, ütüleyip yerleştireceğim hiç bilmiyorum... Annem gelir, yapar sanırım...
Yani diyeceğim o ki evet senin de acının tarifi yok ama inan büyüdüğünde kaybetmek, hatta eminim ki kucağına alıp da kaybetmek çok çok daha acı... Hareketlerini bile hissetmedin, "Oğlum hadi babaya bir tepik at dediğinde babasına hiç senin sözünü dinleyip tepikler atmadı... Emin ol böylesi çok çok daha acı...
Bu bebeğime hamile olduğumu öğrendiğimde ne dedim biliyor musun? Rabbim kaybedeceksem ne olur hareketlerini hissetmeden, erkenden kaybedeğim dedim... Bir anne böyle dua eder mi? Maalesef biz melek anneleri ediyoruz
ne olur kavuşamayacaksam hareketlerini henüz hiissetmeden gitsin dedim. offf offf offf... umarım karnımızdaki bebişlere sağlıkla uzun ömürle kavuşuruz. tek dileğimiz.
- 3 Haziran 2015
- 36.928
- 118.982
- 598
- 35
bende silmişim. ama ilk bebegimde yaşadığım kabusa ya bu yaşarsam diye diye korkuyorum işte anlayan olmuyor bunu.
hiç kimse anlamadi.. eşim de anlamadi. en iyisi melek anneler anlar işte
anlamayanlarla en iyisi muhattap olmamasi lazim.
5 ayı bekliyorum allahim ne olur dedim nolur kucagimiza almaya nasip et dedim. hep böle dua ediyorum
- 3 Haziran 2015
- 36.928
- 118.982
- 598
- 35
sorma benimle ayni zamanda hamile olanlarin fotosunu da görmüşüm ayni senin düşündüğü gibi düşündüm.Yok canım, dediğim gibi hiç aynı değildi. Hatta annem beni görünce bu defa kızın olacak herhalde kızım, çok güzelleşmişsin demişti. Tamamen her şeyi farklıydı. Dr. cinsiyetini söylediğinde emin misiniz? diye sormuştum. Hatta detaylı ultrasonda cinsiyeti ne tekrar bakar mısınız demiştim. Bu defa her gittiğimde artık Dr.um dur cinsiyetine de bakalım, değişmiş mi diyor :) Evet hala erkek diyor :)
Rabbim gönlündekini hayırlı eylesin arkadaşım...
Ah canım benim, benim de en yakın arkadaşımla aramda sadece 2 gün vardı. Ben 36.haftada kaybedince ona haber vermedim ama annesini aradım söyledim. Dedim Kübraya söyleme, ama çok dikkat etsin diye tembihledim. Sonradan öğrendi arkadaşım. Beni arayamadı, soramadı. Hatta facebookta bebeğinin resimlerini bile paylaşmışyor. Kardeşi paylaşıyor ve ben o bebeğin resmini her gördüğümde içim yanıyor. Onun ki kız ama diyorum "Benim Mustafam da mı böyle olacaktı? Benim Mustafam da mı böyle gülücükler atacaktı bana...
Ben bebeğimi kaybettikten sonra psikolojik destek aldım. Psikoloğum o bebeği görmemi tavsiye etti çünkü o bebeği görmek cidden benim için dönüm noktası olacaktı. Gidip, gördüm 5 ay sonra... Sandığım kadar çok kötü olmadım. Öyle bir sarıldı ki o bebek bana, sanki minicik şey içimdeki yarayı gördü de merhem olmaya çalıştı... Çok zor yaşadıklarımız, çok zor...
Yazını okudum. Sen de benim gibi hissetmişsin. Ona yazılar yazıyordum ve son cümlem hep aynı biliyor musun? "Beni hiç bırakma bebeğim"... Ben bebeğime tam 28.haftaya gelene kadar hiç bir şey almamıştım... 28.haftada kontrolden çıktık, her şey yolundaydı. Dedim çok şükür oğlum atlattık riskli haftaları, doğsan bile artık bir şekilde tutunursun hayata Allah'ın izniyle... O gün bir sürü, çeşit çeşit kıyafetler almıştım oğluma...
Odası için günlerce dolaştık babasıyla ve sonunda ikimizin de beğendiği bir oda aldık oğluma. 34.haftadayken geldi odası. Güzelce sildim, tozunu aldım havalandırdım. Eşyalarını yıkadım, ütüledim, katladım ve hepsini öpe koklaya yerleştirdim. Pazartesi günü bebek şekerlerini ve süslerini aldım ve dedim oğlum artık her şeyin tamam, hadi gel. Ertesi gün kontrole gittiğimde kalbi durmuştu... Ekranda ben de anladım zaten, kalbi atmıyor diye bağırmıştım...
Oğlum için hazırladığım o odaya giremedim 10 ay. Her girdiğimde ağlama krizine girdim. Şimdi Mustafam için hazırladığım odada kardeşi büyüyecek... Eşyaları nasıl yıkayıp, ütüleyip yerleştireceğim hiç bilmiyorum... Annem gelir, yapar sanırım...
Yani diyeceğim o ki evet senin de acının tarifi yok ama inan büyüdüğünde kaybetmek, hatta eminim ki kucağına alıp da kaybetmek çok çok daha acı... Hareketlerini bile hissetmedin, "Oğlum hadi babaya bir tepik at dediğinde babasına hiç senin sözünü dinleyip tepikler atmadı... Emin ol böylesi çok çok daha acı...
Bu bebeğime hamile olduğumu öğrendiğimde ne dedim biliyor musun? Rabbim kaybedeceksem ne olur hareketlerini hissetmeden, erkenden kaybedeğim dedim... Bir anne böyle dua eder mi? Maalesef biz melek anneleri ediyoruz
bi kere dün birinin düğünde oğlumla 1 ay arasi olan çocuk gözleride maviydi.. oğlumun da öleymişti. o çocuğu görünce oğlumu görüyorum. çok zor aci ama artık aciyi hissetsem de. karnimdaki bebegi düşünüyorum artık
- 26 Temmuz 2013
- 2.291
- 2.814
- 333
Çok etkilendim yazdıklarından. Evet hepsi bi teselli haraketler yada yüzünü görmemiş olmak ama inan acı aynı acı çünkü hayaller aynı, giden evlat. Allah bebeğini sag salim sağlıkla kucağına versin ve içinde kalan sevinçleri yaşatsin inş.Yok canım, dediğim gibi hiç aynı değildi. Hatta annem beni görünce bu defa kızın olacak herhalde kızım, çok güzelleşmişsin demişti. Tamamen her şeyi farklıydı. Dr. cinsiyetini söylediğinde emin misiniz? diye sormuştum. Hatta detaylı ultrasonda cinsiyeti ne tekrar bakar mısınız demiştim. Bu defa her gittiğimde artık Dr.um dur cinsiyetine de bakalım, değişmiş mi diyor :) Evet hala erkek diyor :)
Rabbim gönlündekini hayırlı eylesin arkadaşım...
Ah canım benim, benim de en yakın arkadaşımla aramda sadece 2 gün vardı. Ben 36.haftada kaybedince ona haber vermedim ama annesini aradım söyledim. Dedim Kübraya söyleme, ama çok dikkat etsin diye tembihledim. Sonradan öğrendi arkadaşım. Beni arayamadı, soramadı. Hatta facebookta bebeğinin resimlerini bile paylaşmışyor. Kardeşi paylaşıyor ve ben o bebeğin resmini her gördüğümde içim yanıyor. Onun ki kız ama diyorum "Benim Mustafam da mı böyle olacaktı? Benim Mustafam da mı böyle gülücükler atacaktı bana...
Ben bebeğimi kaybettikten sonra psikolojik destek aldım. Psikoloğum o bebeği görmemi tavsiye etti çünkü o bebeği görmek cidden benim için dönüm noktası olacaktı. Gidip, gördüm 5 ay sonra... Sandığım kadar çok kötü olmadım. Öyle bir sarıldı ki o bebek bana, sanki minicik şey içimdeki yarayı gördü de merhem olmaya çalıştı... Çok zor yaşadıklarımız, çok zor...
Yazını okudum. Sen de benim gibi hissetmişsin. Ona yazılar yazıyordum ve son cümlem hep aynı biliyor musun? "Beni hiç bırakma bebeğim"... Ben bebeğime tam 28.haftaya gelene kadar hiç bir şey almamıştım... 28.haftada kontrolden çıktık, her şey yolundaydı. Dedim çok şükür oğlum atlattık riskli haftaları, doğsan bile artık bir şekilde tutunursun hayata Allah'ın izniyle... O gün bir sürü, çeşit çeşit kıyafetler almıştım oğluma...
Odası için günlerce dolaştık babasıyla ve sonunda ikimizin de beğendiği bir oda aldık oğluma. 34.haftadayken geldi odası. Güzelce sildim, tozunu aldım havalandırdım. Eşyalarını yıkadım, ütüledim, katladım ve hepsini öpe koklaya yerleştirdim. Pazartesi günü bebek şekerlerini ve süslerini aldım ve dedim oğlum artık her şeyin tamam, hadi gel. Ertesi gün kontrole gittiğimde kalbi durmuştu... Ekranda ben de anladım zaten, kalbi atmıyor diye bağırmıştım...
Oğlum için hazırladığım o odaya giremedim 10 ay. Her girdiğimde ağlama krizine girdim. Şimdi Mustafam için hazırladığım odada kardeşi büyüyecek... Eşyaları nasıl yıkayıp, ütüleyip yerleştireceğim hiç bilmiyorum... Annem gelir, yapar sanırım...
Yani diyeceğim o ki evet senin de acının tarifi yok ama inan büyüdüğünde kaybetmek, hatta eminim ki kucağına alıp da kaybetmek çok çok daha acı... Hareketlerini bile hissetmedin, "Oğlum hadi babaya bir tepik at dediğinde babasına hiç senin sözünü dinleyip tepikler atmadı... Emin ol böylesi çok çok daha acı...
Bu bebeğime hamile olduğumu öğrendiğimde ne dedim biliyor musun? Rabbim kaybedeceksem ne olur hareketlerini hissetmeden, erkenden kaybedeğim dedim... Bir anne böyle dua eder mi? Maalesef biz melek anneleri ediyoruz
Son düzenleme:
- 26 Temmuz 2013
- 2.291
- 2.814
- 333
B
BlackandBlack
sonra doktor hicbsy demedimi.nedensiz mi durmuş kalbi bebişin.birde ne kadar sonra hamile kaldın tekrar canım.
- 16 Ekim 2015
- 1.721
- 2.312
- 133
- 41
aynı duayı ben de ettim
Amin canım, inşallah... Cumartesi günü benim sıpa 7 saatte sadece bir kere tekme attı. Bir sürü şeker, çikolata, kola yedim içtim yok. Tek bir dönme hareketi bile hissetmedim. Dedim eşime yürü, gidiyoruz Dr.a. O yaşadığım korkuyu anlatamam. Bir taraftan oğlum sen de gitme ne olur diye ağlıyorum, bir taraftan kendimi telkin etmeye çalışıyorum hayır iyi, bir şeyi yok, uyuyordur diye. Gittik Dr.a hastasının çıkmasını beklerken başladı tepiklemeye... Dedim sen bir doğ da bak ben senin popona popona nasıl vuruyorum... :) Hakikaten bunu yapacağım... Doğunca poposuna vuracağım. Bu bizi 2. telaşlandırması...
Ben de kan pıhtılaşması çıktı canım. Bebeğimi besleyen damarları tıkamış vücudumun oluşturduğu pıhtılar. Sonunda preeklampsi de olmuşum. Minik oğlum hem preeklampsiye hem de pıhtılaşmaya daha fazla dayanamamış
Ben 5,5 ay sonra hamile kaldım bu oğluma hem de sezaryanlı olmama rağmen. Çok şükür şu ana kadar da bir problem yaşamadım...Şuan kan sulandırıcı iğne ve hap kullanıyorum... Rabbim aynı acıları bir daha yaşatmasın hiç birimize...
- 16 Mayıs 2015
- 1.653
- 1.917
- 83
- 33
- 16 Ekim 2015
- 1.721
- 2.312
- 133
- 41
Canım Dr.um dedi ki normal doğumla seni riske atamam. Kanamayı durduramayabiliriz. O sebeple sezaryen olmalısın dedi... Ama normal doğum yaptıran Dr.lar da varmış... Bilemedim valla... Benim zaten sezaryen olduğundan dolayı mecbur sezaryen olacak ama ben yine de sormuştum normal doğum olabilir mi diye...
- 26 Temmuz 2013
- 2.291
- 2.814
- 333
Boşver plan yapma bence o an Rabbim nasıl hayırlı ise öyle yönlendirsin.Yeterki sağlıkla al kucağına sezeryan yada normal hic takma kafana.
- 16 Ekim 2015
- 1.721
- 2.312
- 133
- 41
Aynen öyle canım. Karnımızdakiler de bizim evladımız. Onları düşünmek zorundayız artık...sorma benimle ayni zamanda hamile olanlarin fotosunu da görmüşüm ayni senin düşündüğü gibi düşündüm.
bi kere dün birinin düğünde oğlumla 1 ay arasi olan çocuk gözleride maviydi.. oğlumun da öleymişti. o çocuğu görünce oğlumu görüyorum. çok zor aci ama artık aciyi hissetsem de. karnimdaki bebegi düşünüyorum artık
- 3 Haziran 2015
- 36.928
- 118.982
- 598
- 35
bende normal doğumu çok istiyorum. ama bilmiyorum işte.
kan pırtlaşmasi olup da igne vurdurup da normal doğum yapanda varmiş.
olmazsa nabayim sezaryenle doğum yapıcam. sağlıklı olsun da gerisi boş.
- 25 Nisan 2016
- 543
- 457
- 53
- 41
Eltiler hep aynı benim ki de hamileyken bebişin ugs sini at derdi bende mal mal vatsup tan atardım bak bebeğim gideli 7 ay oldu daha bi kere aramadı o yüzden normal yani allah biliyor ve görüyor
- 3 Haziran 2015
- 36.928
- 118.982
- 598
- 35
sen ilki normal doğum yaptıysa normal yapabilirsin. sezaryende korkulacak bişey degil belinden igne vuruluyorsun. ayaklarini hissedilmiyosun. ama narköz etkisi bi kaç güne geçiyo bebek olunca herşey unutursun narköz felan da kalmiyor:) benim epidural sezaryendi sanirim. benim bebegim olmadığı için çok zor günler geçirdim.
- 16 Mayıs 2015
- 1.653
- 1.917
- 83
- 33
Doğum fotoğrafçılığı yapıyordum ben sezeryandan sonra bir çok annenin acıları , yapılan yanlışlar falan çok korkuttu beni , birde pıhtısı sezeryan için belden iğne vurulucaz ya sıkıntı olabiliyor yazıyor ilacın içinde direk kısa omuriliğe kan sızabilir falan yazıyordu iyice korktum. Bebeği kaybettiğimde de ben bilinçsiz olmama rağmen normal doğurucam dedim doktorlar şaşırdı o an ne sandı var ne açılma nerden geldi bu akıl diye büyüktü çünkü Bebek ama şükür oldu ne kesi oldu ne yırtılma oldu
- 14 Mart 2016
- 1.486
- 1.625
- 133
- 14 Mart 2016
- 1.486
- 1.625
- 133
@orkidekaramel canım o video zaten dün efsun diye 8,5 aylık bebeğini kaybetmiş blogger bi annenin sayfasında gördüm bunu hiç haberim yoktu çokk hoşuma gitti paylaşmak istedim sizlerle
- 3 Haziran 2015
- 36.928
- 118.982
- 598
- 35
sergül katonun videosu mu:)
biliyorum youtube kanali vardi onun. çok sevdiğim vloggerdir. japonyada yaşiyordu japonla evliydi.
kızının ölümü ani bebek ölümüymüş galiba.. çok üzülmüşüm ağlamişim.
videolari hep izliyordum. bebegin videosu bile vardi.
Benzer Konular
