- 7 Ağustos 2007
- 69
- 0
Ben ona tapıordum ya düşün mükemmel diordum hatta ben ona layık değilim o daha iyilerine layık diordum. Nasıl bitti anlmış değilim. İnan varya defaşarca konuştuk annem konuştu olmuyor
Bence evlilikte sevgi yeterli değildir.Sevgisiz olmaz ama sadece sevgiyle de olmaz. Mantık ve duygular birlikte yürürse zaten sedace evlilik değil bütün ilişkiler yolunda gider.Önemli olan bu dengeyi kurup öyle karar verebilmek. Tamam çok seviyorsun ama ömrünü geçireceğin adama bir de dışarıdan bakmak, mantık çerçevesi içinde bütün şartları düşünmek öyle karar vermek lazım.Bunu söylemek kolay ama bu şekilde olmuyor çoğu zaman çünkü aşk insanın gözünü kör ediyor, dünyanın en mükemmel insanı gibi görünüyor karşıdaki...bu da işin doğası galiba...yapacak bişey yok...bu noktadan sonra yapılacak olan hoşgörülü olmak ve karşındakinin huylarını kabullenmeye çalışmak,rahatsız olunan şeyleri karşılıklı oturup konuşmak,çok çıkmaza girdiyse de biraz zamana bırakmak,o da olmadıysa çocuk yapmadan bir an önce ayrılmak...
canım daha evlılıgınız çok yenı çok normal ben 9. aydayım ama ılk 6 ayı kabustu aynı sızın gıbıydık.artık bıttı yurume dıyodum zaman ıçınde erkekler evlılıgı anlıyolar.ama bayanlara gore çok geç akıllarına gelıyo evlı oldukları.o yuzden hıç canını sıkma oluruna bırak herseyı.tartısma bıle.gerek yok sonra sende sıtrese gırıyosun.sakın oldugunuz bır donem oturun konusun.bırde her ıkı tarafta da o benı asla bırakmaz dusuncesı olmamalı.o zaman her ıkı tarafta dıgerının sabrını çok zorlar.benım esım su an asla onu bırakmayacagımı dusunmuyo. ben de esım benı asla bırakmaz dıyemem ıste bu dusunce her ıkı tarafın kendısıne çekı duzen vermesını saglıyo.bız hala gelgıtler yasıyoruz.hem bılyomusun bız gorucu usulu evlendık.bırbırımızı hıç tanımadan sevgı yok ılgı vardı.ıste dusun neler yasadıgımı bı de tayınle ısyerımde degıstı.hersey zamanla oturuyo.sımdı çok ıyıyız çok sukur ama ılk6 ay benım rasmen kabusumdu.hersey yoluna gırecektır.allaha emanet ol
işte aynı sen gibi bende benimde işim yerim şehrim herşeyim değişti. Geceleri kabuslar görmeye başladım sinirden stresten. Bizde çok az flört ettik. Herkes senin dediğin gibi dior ama bilmiorum nasıl sabredim. Nasıl dayanırım yaşlandım :1no2:resmen
canım bende esımın 2.esıyım hem gorucu usulu evlendık. adamlar ılk evlılıgındekı sorunları ıkıncı evlılıgını tasıyolar.hersey ı mahvedıyolar.ılk aylarımızda daha benı tanımazken yorum yapmaya basladı benımkı. zora gelınce bıter gıbı laflar.baktım olmayacak ben ondan relax davrandım ne derdıme bıterse bıter ne yanı nereye kadar sonra benımkı kendını toparlamaya basladı.sımdı 2.evlılıgı oldugundan dolayı çocuk yapmaktan korkuyo.benımde bebegımın olması ıçın tedavı gormem gerekıyo bır turlu tedavıye yanasmıyo.artı aılesıne duskun yanı bıssuru sorun ama sorunları dusunmuyorum artık psıkıyatrıye gıttım antıdepresan basladılar valla allah bılır.annemın bır lafı var herzaman soylerım kadının bohçası kolunun altında der. bunun gıbı sımdı ben dusunmuyorum ne olursa olur hersey bır yere kadar.kavga ederek evlılıgımı ve kendımı yıpratmıyorum herseyede boyun eymıyorum.bıraz da kadının bırseyler yapabılecegını gostermek lazım bunlara
evlilikte sevgi saygı ikiside gerekli bunu kaybedince o evliliktede bişeyler bitmeye başlıyor mecburiyetler yüxünden devam ediliyor ilk 6 ayda bende çok sorunlar yaşadım hemde öyle böyle değil her ay boşanma kararları alıyordum ağustosta 2 senem doluyor bişeyler yerine oturdu bence acele etme seninde bizim gibi maddi sorunlarınız varsa bunlarda çok etkiliyor evliliği zamanla borçta kapanır herşey yoluna girer ama sadece senin çabanla olmaz her iki kişinin çabasıda gerekli sen bir yere kadar fedakarlık yapabilirsin karşı taraf kendini serer herşeyi senden beklerse işin çok zor erkekler hep böyledir zora gelemez of pofff aslında çoğu yük kadınların üstünde farkında değiller
evliliklerde ilk yıllar çok sarsıntılıdır canım beklediğini bulamayınca insanlar hayal kırıklığına uğruyor..geçen bir yazıda şu yazıyordu:
"insanlar evlenince ilk pişmanlıklarını evlendikleri ilk sabah birbirlerinin yataktan çıktıkları ilk hallerini görünce yaşarmış"
eğer dayanabilirseniz bu dönem de geçecektir..
allah sabır versin..
Sevgili arkadaşlar,
Bir forumda yazarken aklıma geldi size de sorayım dedim. Başlık da belirttiğim gibi sevmek ne derece önemli.
Ben evlenmeden önce sevgimin her şeye yeteceğini sanardım. Öyle kocamandı ki kelimeler kifayetsiz kalırdı. Hatta bazen sevgimin büyüklüğünü ona anlatamadığım için karnıma ağrılar girerdi. Yani fiziksel boyutu bile aşmıştı bırak ruhu. Sonra onsuz olmayacığımı, geçirdiğim her saniyenin onsuz boş olduğunu anladım ve evlendim.
Şuan ki düşüncem;
Sevgi evlilikte hiç önemli değil. Eğer önemli olsaydı şuan da mutlu bir yuvam olurduoysa şimdi o birbirine aşık 2 insan gözleriyle birbirine düşmanca bakıyor. Sevmek nedense hiç birşeye yetmiyor... Çünkü bazı bencillikleri sevgi kapatmıyor diyorsun ki beni sevse böyle yapmaz, sen diyorsun ki sevmem böyle düşünmem. Yani arkadaşlar ben işin içinden çıkamadım düşünüyorum düşünüyorum çıkamıyorum:bbo:
Sevmek çok önemli,evliliği yürütebilmek için.Ama karşınızda ki doğru kişi ise eğer.Bunun için de evlilik kararı alırken,olaylara kendi gözünüzle değil de sizi sevenlerin {aileniz}gözü ile bakabilseydiniz,bence hayatınız belki farklı olabilirdi.Ama böyle dediğim için lütfen bana gücenmeyin, genel de böyle oluyor da....boş verin herşeyi mutlu olmayı deneyin , herşeye rağmen...çünkü çoğu zaman,bizler bile olayları abartıp kendimizi kendimiz mutsuz edebiliyoruz.selamlar canım.:teselli: