- 18 Ocak 2020
- 820
- 2.326
-
- Konu Sahibi kariyerkadin
- #1
Merhaba.
Eşimle ilgili ciddi bir problemim var. Beni sevmediğine inanmaya başladım. Evlendiğimizden beri isteksizlik problemiyle savaşıyoruz. Kadın olmama rağmen ondan daha istekliyim. O hep inkar etti, baskı yapıyorum diye hep beni suçladı. Boşanmaya karar verdik 1 yılın sonunda. Ama olmadı, seviyorduk çünkü. 1 hafta sonra barıştık. İlk hafta çok istekli davrandı. Ama sonra ben ıslanmadığımı fark ettim. İlk zamanlar eşim beni öpünce, tenime dokununca karnımda kelebekler uçuşurdu. Onlar kayboldu sanki. Tabii boşanma aşamasında ağır bir antidepresana da başladım. Yan etkileri cinsel isteksizlik yazıyordu, galiba o etkiyi gösterdi.
Barışmamızın üzerinden 3 ay geçti. İlk hafta haricinde hiç sevişmedik. Ben istemedim, ıslanmıyorum dedim. O da sen ne zaman hazır olursan dedi, ''anlayış'' gösterdiğini söyledi. Geçenlerde konuştuk, dedim: Hiç mastürbasyon da mı yapmıyorsun? İsteğim var ama yapmıyorum, tutuyorum kendimi dedi. Her ne kadar çok zor bir ihtimal de olsa ilk baştaki isteksizliğini bildiğimden olabilir dedim.
İşin kötüsü ben de 3 aydır mastürbasyon yapmıyorum. Eskisi gibi isteğim yok sanırım. Yani elbette sevişmek, zevk almak, sevdiğimle beraber olmak, düzenli cinsel hayat yaşamak istiyorum. Ama hormonal bir dürtü hissetmiyorum. Sadece 3 ay içerisinde 5-10 kere rüyamda orgazm oldum. Eşimle ya da hiç tanımadığım insanlarla sevişerek, hatta kadın bile vardı...
Neyse çok uzattım. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Kimseye anlatamıyorum. Eşimle konuşmak hiçbir şeye çözüm getirmiyor. Aksine yine eskiye döner gibiyiz. 2 gündür tek kelime konuşmadık aynı evde.
Şimdi terapiye gidin diyeceksiniz. Kabul etmedi. Sorunumuz olduğuna inanmıyor. Çok ağladım. Yeni evli gibi değiliz, aramızda tutku yok diye. Aşk yetmiyor diye... Sevdiğimle sevişemiyorum daha ötesi var mı?
Zamanla hallolur diyor. Asla anlamıyor, benim gibi hissetmiyor. Üzülmüyor benim gibi. İlk zamanlar onun isteksizliği yüzünden ben o kadar sorun çıkardım, ağladım, kızdım, bağırdım. Şimdi ben uzağım. Ama ne teklif ediyor ne de bu onun canını sıkıyor. Onun isteksizliği için doktorlar mı teklif etmedim, yöntemler mi denemedim... O ise benim ıslanma problemim hakkında düşünmüyor, konuşmuyor bile.
Evet ilacın yan etkisi var üzerimde. Ama o ilacı bırakırsam çok gergin oluyorum, sürekli kavga çıkarıyorum. Şu an başka bir sebepten dolayı 2 gündür küsüz. Ve bu kez onun peşinden ben koşmak istemiyorum. Asla ben de hatalıyım demiyor özür dilemiyor. İnsan karısının gönlünü almak ister. Aynı evde ondan uzak olmak istemez. Cinsellik anlamında da değil, sarılmak öpmek ister.... Ama ona küsmem, kendisi haksız dahi olsa umrunda değil. İlla kısasa kısas yapacak.
Çok mutsuzum şu an. Ciddi anlamda başımı alıp kaçasım var kimselere söylemeden. Aileme söylesem herkes onun beni çok sevdiğini söylüyor. Barışıkken sorun yok çünkü. Bakalım siz ne diyeceksiniz...
Eşimle ilgili ciddi bir problemim var. Beni sevmediğine inanmaya başladım. Evlendiğimizden beri isteksizlik problemiyle savaşıyoruz. Kadın olmama rağmen ondan daha istekliyim. O hep inkar etti, baskı yapıyorum diye hep beni suçladı. Boşanmaya karar verdik 1 yılın sonunda. Ama olmadı, seviyorduk çünkü. 1 hafta sonra barıştık. İlk hafta çok istekli davrandı. Ama sonra ben ıslanmadığımı fark ettim. İlk zamanlar eşim beni öpünce, tenime dokununca karnımda kelebekler uçuşurdu. Onlar kayboldu sanki. Tabii boşanma aşamasında ağır bir antidepresana da başladım. Yan etkileri cinsel isteksizlik yazıyordu, galiba o etkiyi gösterdi.
Barışmamızın üzerinden 3 ay geçti. İlk hafta haricinde hiç sevişmedik. Ben istemedim, ıslanmıyorum dedim. O da sen ne zaman hazır olursan dedi, ''anlayış'' gösterdiğini söyledi. Geçenlerde konuştuk, dedim: Hiç mastürbasyon da mı yapmıyorsun? İsteğim var ama yapmıyorum, tutuyorum kendimi dedi. Her ne kadar çok zor bir ihtimal de olsa ilk baştaki isteksizliğini bildiğimden olabilir dedim.
İşin kötüsü ben de 3 aydır mastürbasyon yapmıyorum. Eskisi gibi isteğim yok sanırım. Yani elbette sevişmek, zevk almak, sevdiğimle beraber olmak, düzenli cinsel hayat yaşamak istiyorum. Ama hormonal bir dürtü hissetmiyorum. Sadece 3 ay içerisinde 5-10 kere rüyamda orgazm oldum. Eşimle ya da hiç tanımadığım insanlarla sevişerek, hatta kadın bile vardı...
Neyse çok uzattım. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Kimseye anlatamıyorum. Eşimle konuşmak hiçbir şeye çözüm getirmiyor. Aksine yine eskiye döner gibiyiz. 2 gündür tek kelime konuşmadık aynı evde.
Şimdi terapiye gidin diyeceksiniz. Kabul etmedi. Sorunumuz olduğuna inanmıyor. Çok ağladım. Yeni evli gibi değiliz, aramızda tutku yok diye. Aşk yetmiyor diye... Sevdiğimle sevişemiyorum daha ötesi var mı?
Zamanla hallolur diyor. Asla anlamıyor, benim gibi hissetmiyor. Üzülmüyor benim gibi. İlk zamanlar onun isteksizliği yüzünden ben o kadar sorun çıkardım, ağladım, kızdım, bağırdım. Şimdi ben uzağım. Ama ne teklif ediyor ne de bu onun canını sıkıyor. Onun isteksizliği için doktorlar mı teklif etmedim, yöntemler mi denemedim... O ise benim ıslanma problemim hakkında düşünmüyor, konuşmuyor bile.
Evet ilacın yan etkisi var üzerimde. Ama o ilacı bırakırsam çok gergin oluyorum, sürekli kavga çıkarıyorum. Şu an başka bir sebepten dolayı 2 gündür küsüz. Ve bu kez onun peşinden ben koşmak istemiyorum. Asla ben de hatalıyım demiyor özür dilemiyor. İnsan karısının gönlünü almak ister. Aynı evde ondan uzak olmak istemez. Cinsellik anlamında da değil, sarılmak öpmek ister.... Ama ona küsmem, kendisi haksız dahi olsa umrunda değil. İlla kısasa kısas yapacak.
Çok mutsuzum şu an. Ciddi anlamda başımı alıp kaçasım var kimselere söylemeden. Aileme söylesem herkes onun beni çok sevdiğini söylüyor. Barışıkken sorun yok çünkü. Bakalım siz ne diyeceksiniz...
Son düzenleme: