Profesyonel destekten kastınız nedir? Psikologa mı gittiniz psikiyatriye mi?Merhaba kızlar, yakında 30 olmak üzereyim. İyi bir işim var, hayatım yoğun ve dolu geçiyor. Her gün sporumu yapıyorum, sosyal hayatımı aksatmıyorum. Tatillere gidiyorum yurt dışına çıkıyorum. Hobilerim var. Mutfağı seviyorum vb. işte… Ancak sevilme, ilişki yaşama isteğimi asla bastıramıyorum. Bir buçuk yıl önce Hakaret ve tehdit sebebiyle mahkemede biten 3 yıllık ilişkim sonrası iyice delirmiş gibiyim. Yıpranmış haldeydim ama toparladım. 5-6 kişiyle tanıştım, biri hayatımda ve arada yokluyor duygumuz yok, diğerleriyle ikinci buluşma bile olmadı. Ya ben beğenmedim ya onlar. Geçtiğimiz aralık ayında bir tanesi Lovebombing yaptı neredeyse, ondan aşırı etkilenmiştim. Görür görmez elektrik aldık birbirimizden. Bu sefer olacak dedim umutlandım. Uzak mesafeydi, bir hafta sonra telefonlarımı açmamaya başladı. Sonra engelledi. Epey bunalıma girdim.
Neyse uzatmak istemiyorum, her dakika “neden sevilmiyorum, neden kimse benimle ilgilenmiyor” diye kendi kendimi yiyorum. İnternette özellikle bu tarz konuları okuyorum. Videolar izliyorum. Yaptığım her aktivitede bu lanet düşünceler aklımda ve çıkmıyor. Kendimi değersiz de hissetmiyorum bu arada. Profesyonel yardım da aldım. İşin içinden çıkamıyorum. İçimden ağlamak bile gelmiyor. Kendimi donuk hissediyorum. Evet hayatıma devam ediyorum ama takıntılarım beynimi ele geçirmiş durumda. Astroloji yorumları okumaya bile başladım. İnanmazdım normalde.
Gerçekten çıldırmak üzereyim. Belki yalnızlık daha iyidir diye kendimi avutamıyorum bile. Ne yapmalıyım sizce?
İşte bu yüzden kendimi ruh hastası gibi hissediyorum.Valla keşke bende iyi bi işim olsa yoğun dolu dolu geçse tatillere falan çıksam bu kadar erkek diye ağlamam yaa Daha ne isterim diye mutlu olmaya çalışırım vakti gelince zaten o sizi bulur
Gerek yok yani macera ya aksiyona falan
ikisine de gittimProfesyonel destekten kastınız nedir? Psikologa mı gittiniz psikiyatriye mi?
İlaçları kullanıyor musunuz, kullanmaya devam ediyor musunuz?İşte bu yüzden kendimi ruh hastası gibi hissediyorum.
ikisine de gittim
Kesinlikle kaygılı bağlanma problemim var. Teşekkür ederim güzel yorumunuz içinİlişki kurma şeklinizde sorun var belki de bağlanma sorununuz olabilir. Her şeyi akışına bırakın. Hayatınızda illa bir erkek olmasına gerek yok. Hayatınızın, işinizin tadını çıkarın. Ne güzel tatile de çıkıyormuşsunuz. Sizin yerinizde olmayı çok isterdimumarım karşınıza iyi birisi çıkar. Hakkınızda hayırlısı olsun
İlaç tavsiye etmiyorum dedi. İlaçlık işiniz yok dedi. Terapiye başladım.İlaçları kullanıyor musunuz, kullanmaya devam ediyor musunuz?
Aynen öyle :) Herkes yatak peşinde olunca cinsellikten de gerçek anlamda soğudum, çok beğensem de kimseyle bir şey yaşayasım gelmiyor.Bebişim hasta değilsin normal yani hormonların başa vurması. İnsan vücudunda her şey kafa değil hormonlar da vücudu gayet yönetiyor, cinsellik uzun süre yaşamazsan da gayet sağlığına etkileri negatif oluyor mesela. Sende bir acaiplik yok zaman acaip daha doğrusu zamane erkekleri acaip, en fenedi görüneni bile applerde mapplerde 5 kızla konuşuyor soruyorsun var mı ciddi ilşki, el-cevap:yok abla takılıyorum böyle iyiyim. Garip yani erkek gibi erkek kalmadı artık.
Rica ederim. O halde bağlanma şekliniz üzerinde yoğunlaşın. Ruhsal olarak kendine dikkat etmek de bir özbakımdır. Kendinizi ihmal etmeyin. Umarım daha iyi olursunuz.Kesinlikle kaygılı bağlanma problemim var. Teşekkür ederim güzel yorumunuz için
Seçilmeyin seçin. Yani karşınıza çıkan erkekleri tanımadan sevgisinden karakterinden emin olmadan anlam yüklemeyin. Kısa süre içinde size umut vermeden giden erkeklere de saygı duyunMerhaba kızlar, yakında 30 olmak üzereyim. İyi bir işim var, hayatım yoğun ve dolu geçiyor. Her gün sporumu yapıyorum, sosyal hayatımı aksatmıyorum. Tatillere gidiyorum yurt dışına çıkıyorum. Hobilerim var. Mutfağı seviyorum vb. işte… Ancak sevilme, ilişki yaşama isteğimi asla bastıramıyorum. Bir buçuk yıl önce Hakaret ve tehdit sebebiyle mahkemede biten 3 yıllık ilişkim sonrası iyice delirmiş gibiyim. Yıpranmış haldeydim ama toparladım. 5-6 kişiyle tanıştım, biri hayatımda ve arada yokluyor duygumuz yok, diğerleriyle ikinci buluşma bile olmadı. Ya ben beğenmedim ya onlar. Geçtiğimiz aralık ayında bir tanesi Lovebombing yaptı neredeyse, ondan aşırı etkilenmiştim. Görür görmez elektrik aldık birbirimizden. Bu sefer olacak dedim umutlandım. Uzak mesafeydi, bir hafta sonra telefonlarımı açmamaya başladı. Sonra engelledi. Epey bunalıma girdim.
Neyse uzatmak istemiyorum, her dakika “neden sevilmiyorum, neden kimse benimle ilgilenmiyor” diye kendi kendimi yiyorum. İnternette özellikle bu tarz konuları okuyorum. Videolar izliyorum. Yaptığım her aktivitede bu lanet düşünceler aklımda ve çıkmıyor. Kendimi değersiz de hissetmiyorum bu arada. Profesyonel yardım da aldım. İşin içinden çıkamıyorum. İçimden ağlamak bile gelmiyor. Kendimi donuk hissediyorum. Evet hayatıma devam ediyorum ama takıntılarım beynimi ele geçirmiş durumda. Astroloji yorumları okumaya bile başladım. İnanmazdım normalde.
Gerçekten çıldırmak üzereyim. Belki yalnızlık daha iyidir diye kendimi avutamıyorum bile. Ne yapmalıyım sizce?
Önemli olan ruh sağlığımız gerçekten. Beni çok zorlayan vücut ve mide ağrılarım bile kendimi iyi hissettiğimde geçiyor.Rica ederim. O halde bağlanma şekliniz üzerinde yoğunlaşın. Ruhsal olarak kendine dikkat etmek de bir özbakımdır. Kendinizi ihmal etmeyin. Umarım daha iyi olursunuz.
Ben de 29 yaşındayım son zamanlarda erkeklerden çok soğudum olmasa da olur diyecek kıvama geldim ama nedense cinsel istek ve hormonlar yerinde durmuyor, depresyona bile girsem, anksiyete zirveye de çıksa yine libido tavan. Ben de bu konuda destek alacağım doktordan.
Zaten seçilmiyorum galiba. Direkt anlam yüklüyorum çok büyük bir hata. Umut verip yarı yolda bırakan da çok oldu.Seçilmeyin seçin. Yani karşınıza çıkan erkekleri tanımadan sevgisinden karakterinden emin olmadan anlam yüklemeyin. Kısa süre içinde size umut vermeden giden erkeklere de saygı duyun
Bazen siz istemeyen taraf olursunuz bazen başkası bizi istemez bu normal ama umut vermeden yalansız bir yaklaşım olması şartıyla.
Amacı sadece cinsellik olmayan, gerçekten seven, ilgili ,merhametli ,dürüst erkeklerin olduğuna inanıyorum hâlâ.Önemli olan ruh sağlığımız gerçekten. Beni çok zorlayan vücut ve mide ağrılarım bile kendimi iyi hissettiğimde geçiyor.
karşılaştığım her erkek cinsellik konusuna bodoslama girince libido kalmadı bende. Sadece duygusal açlık var şu an. Kimsenin de kimseyi sevmediğini düşünmeye başladım gerçi
İlaç tavsiye etmiyorum dedi. İlaçlık işiniz yok dedi. Terapiye başladım.
Ben inanmıyorum artık. Eski sevgilim böyleydi ilk bir sene . Çok aşık oldum kendimi açtım. Ama içinden şeytanı sollayacak bir karakter çıktı.. hiçbir ümidim kalmadı, kimseyle selamlaşmak bile istemiyorum artık.Amacı sadece cinsellik olmayan, gerçekten seven, ilgili ,merhametli ,dürüst erkeklerin olduğuna inanıyorum hâlâ.
Cinsellik çok önemli bir ihtiyaç fakat tanımadan etmeden direkt bodoslama cinsellik konusu açtıklarında libido kalmaması normal yani. Umarım en doğru zamanda karşınıza iyi birisi çıkar.
Doğru sanırım. Kanıt arıyorum. Bir de eskiden canımı yakmış herkese mutlu olduğumu göstermek de istiyorum. Bu hastalıklı bir düşünce.3yıllık ilişkiniz kötü bir şekilde bittiğinden dolayı 'sevildiğinizi kanıtlamak için' sevgi arayışına giriyorsunuz ama bu döngü, hayatınıza daha da yanlış insanlar sokabilir. Terapilerinizde psikoloğunuzu tam dediğim şeye yönlendirirseniz çözüme varabileceğinize inanıyorum.
Sevilme isteğimi bastıramıyorum … ciddi ilişkisi olanlara yüzüğü olanları kıskanıyorum benim eksiğim ne düşünmekten neden beni seçen bi erkek yol diye düşünmekten çıldırıyorumMerhaba kızlar, yakında 30 olmak üzereyim. İyi bir işim var, hayatım yoğun ve dolu geçiyor. Her gün sporumu yapıyorum, sosyal hayatımı aksatmıyorum. Tatillere gidiyorum yurt dışına çıkıyorum. Hobilerim var. Mutfağı seviyorum vb. işte… Ancak sevilme, ilişki yaşama isteğimi asla bastıramıyorum. Bir buçuk yıl önce Hakaret ve tehdit sebebiyle mahkemede biten 3 yıllık ilişkim sonrası iyice delirmiş gibiyim. Yıpranmış haldeydim ama toparladım. 5-6 kişiyle tanıştım, biri hayatımda ve arada yokluyor duygumuz yok, diğerleriyle ikinci buluşma bile olmadı. Ya ben beğenmedim ya onlar. Geçtiğimiz aralık ayında bir tanesi Lovebombing yaptı neredeyse, ondan aşırı etkilenmiştim. Görür görmez elektrik aldık birbirimizden. Bu sefer olacak dedim umutlandım. Uzak mesafeydi, bir hafta sonra telefonlarımı açmamaya başladı. Sonra engelledi. Epey bunalıma girdim.
Neyse uzatmak istemiyorum, her dakika “neden sevilmiyorum, neden kimse benimle ilgilenmiyor” diye kendi kendimi yiyorum. İnternette özellikle bu tarz konuları okuyorum. Videolar izliyorum. Yaptığım her aktivitede bu lanet düşünceler aklımda ve çıkmıyor. Kendimi değersiz de hissetmiyorum bu arada. Profesyonel yardım da aldım. İşin içinden çıkamıyorum. İçimden ağlamak bile gelmiyor. Kendimi donuk hissediyorum. Evet hayatıma devam ediyorum ama takıntılarım beynimi ele geçirmiş durumda. Astroloji yorumları okumaya bile başladım. İnanmazdım normalde.
Gerçekten çıldırmak üzereyim. Belki yalnızlık daha iyidir diye kendimi avutamıyorum bile. Ne yapmalıyım sizce?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?