- 20 Şubat 2010
- 32.896
- 6.247
- 448
Kızlar bana da yardım edin ne olurBir sene oldu biz ayrılalı ama ben hala unutamamışım. Aştım sanıyordum, geçti gitti sanıyordum ama dün anladım ben hala baya baya seviyorum. O kadar kötü oluyorum ki aklıma geldikçe gözlerim doluyor. Üstelik ayrılırken çok kötü davrandı bana insan gibi ayrılamadık. Ben de acımdan hakaretler ettim ama gözümde zerre küçülmedi anlamıyorum. Hala yükseklerde benim için. Sevgilisiyle bile gördüm onu ama soğuyamıyorum bir türlü. Gururum incindi tamam ama bir gurur yüzünden de bir insan bu kadar süre unutulmaz mı? Ve en kötü tarafına ondan sonra kimse olmadı, kimseden hoşlanmadım bile. Burada insanlar eşlerinden dert yanıyor onlara bile imreniyorum ben de bir gün birine "eşim" diyebilecek miyim diye. Mutsuzum ne yapacağım bana bir akıl verin.
Ondan soğumama sebebin hala onunla yaşamak istediğin bir şeylerin varolmasıyla ilgili olabilir mi?
Benim de böyle bir durumum vardı. Sevgili olamamıştım tam olarak ama görüşüyordum.
Sonra görüşmeyi kestik ; ben mahvoldum.
Aradan 2 yıl geçti ; baktım ki hala zırlıyorum; dedim ben buluşacağım , yine görüşeceğim bu çocukla.
Düşündüğüm her şeyi gerçekleştirince buz gibi soğudum ondan. Sende de benimki gibi bir durum varsa aklından atman için yapman gerekeni yapıp, durumu kabullenmen lazım sonrasında.
Yoksa yok yere üzülmüş olacaksın. İnan ki zaman kaybı.
Ben pişmanım; aslında bana uygun olmayan bir salağı mal gibi düşünüp zamanımı ziyan ettiğim için.
Yaşamak istediğim şeyler tabi ki vardı. Ben ayrılmayı hiç istemedim ki seviyordum. Hiç beklemediğim bir anda hiç beklemediğim bir şekilde bitti. Hala istiyorum onu ve buna anlam veremiyorum bunca zaman geçti neden hala soğuyamadım. Değmeyecek biri için üzüldüğümün farkındayım ama insan söz geçiremiyor kimse kendi iradesiyle bu durumdan kurtulamamıştır bence. Siz bile üzüldükten sonra pişman olmuşsunuz.
Ben onunla istediklerimi yaşadıktan sonra pişmanlık duydum.
Boş yere, aslında çok aptal birine aşık olduğumu sandığımı anladım çünkü.
Bir nevi aydınlanma yaşadım.
Ve bu yaşadığım şeyden sonra kendimi kontrol edebilmeyi öğrendim ve irademle uzak durdum daha sonradan karşıma çıkan bir insandan.
Çünkü olmaması gereken bir durumdu.
Yani kimse kendi iradesiyle kurtulamamıştır derken çok yanılıyorsun.
Bu bir seçimdir. Ağlayıp üzülmeyi seçeceğime, mantığımla hareket etmeyi, aklımı başka şeylere kanalize etmeyi öğrendim ben.
Bir de duygusal anlamda gerçek üzüntü yaşamak çok kısa sürermiş aslında. 1 hafta bile değil.
Gerisi insanın kendi kuruntusuymuş. Seçim senin.
Kızlar bana da yardım edin ne olurBir sene oldu biz ayrılalı ama ben hala unutamamışım. Aştım sanıyordum, geçti gitti sanıyordum ama dün anladım ben hala baya baya seviyorum. O kadar kötü oluyorum ki aklıma geldikçe gözlerim doluyor. Üstelik ayrılırken çok kötü davrandı bana insan gibi ayrılamadık. Ben de acımdan hakaretler ettim ama gözümde zerre küçülmedi anlamıyorum. Hala yükseklerde benim için. Sevgilisiyle bile gördüm onu ama soğuyamıyorum bir türlü. Gururum incindi tamam ama bir gurur yüzünden de bir insan bu kadar süre unutulmaz mı? Ve en kötü tarafına ondan sonra kimse olmadı, kimseden hoşlanmadım bile. Burada insanlar eşlerinden dert yanıyor onlara bile imreniyorum ben de bir gün birine "eşim" diyebilecek miyim diye. Mutsuzum ne yapacağım bana bir akıl verin.
Ben onunla istediklerimi yaşadıktan sonra pişmanlık duydum.
Boş yere, aslında çok aptal birine aşık olduğumu sandığımı anladım çünkü.
Bir nevi aydınlanma yaşadım.
Ve bu yaşadığım şeyden sonra kendimi kontrol edebilmeyi öğrendim ve irademle uzak durdum daha sonradan karşıma çıkan bir insandan.
Çünkü olmaması gereken bir durumdu.
Yani kimse kendi iradesiyle kurtulamamıştır derken çok yanılıyorsun.
Bu bir seçimdir. Ağlayıp üzülmeyi seçeceğime, mantığımla hareket etmeyi, aklımı başka şeylere kanalize etmeyi öğrendim ben.
Bir de duygusal anlamda gerçek üzüntü yaşamak çok kısa sürermiş aslında. 1 hafta bile değil.
Gerisi insanın kendi kuruntusuymuş. Seçim senin.
10 aydır gayet güzel giden ve sevdiğimi düşündüğüm bir erkek arkadaşım.. ama sorunum çok başka..
Eski erkek arkadaşımın bana yaptığını hala üzerimden atamadım, hazmedemiyorum, 1 buçuk sene geçti, hala aklıma gelince kalbime bıçak saplanıyor gibi oluyor.. Kimseye anlatamıyorum bunu, ama içimi boşaltmam lazım. Her gece rüyamda görmekten çok sıkıldım.
Ve sevgilim de beni gayet mutlu eden biri, ayrılmayı hiç düşünmediğim biri... ama eskiye olan bu geçmek bilmez duygularım beni perişan ediyor. Bazen çok mutsuz oluyorum.
Ne yapmam lazım? Sevgi veya özlem değil benim ki, sadece hazmedemiyorum. Beni kötü bir duruma düşürdü, bunu kaldıramıyorum sinirleniyorum.
Şu an inanılmaz moralimi bozdun, ben de yeni birine aşık olunca geçer diye umut ediyordum. Benim de 1 sene oldu sevmiyorum özlemiyorum ama dediğin gibi kızgınlık ve hazmedememe var.
ya işte o gurur kırılması, sinirlenme, hazmedememe olayı geçmiyor sanırım.. veya kör kütük aşık olmak lazım ki karşındaki sana her türlü duyguyu unuttursun, sadece aşkı hisset.. bilmiyorum. ben yapı itibariyle gözü kara aşık olabilen biri değilim, belki ondandır..
ama sevgilim olmadan önceye göre çok daha iyiyim, eskiden her dakika aklıma gelirdi, şimdi sadece geceleri geliyor :)) hala sinirliyim tabi.
noldu kurabiyemkızlar benimde bir ilişkim yok artık
noldu kurabiyem
bence barışırsınız tekrarcanım bitirdi saçma sapan bi sebeple hakaretler havada uçuştu falan
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?