Sevgilisinden Ayrılanlar Kulübü


Ondan soğumama sebebin hala onunla yaşamak istediğin bir şeylerin varolmasıyla ilgili olabilir mi?
Benim de böyle bir durumum vardı. Sevgili olamamıştım tam olarak ama görüşüyordum.
Sonra görüşmeyi kestik ; ben mahvoldum.
Aradan 2 yıl geçti ; baktım ki hala zırlıyorum; dedim ben buluşacağım , yine görüşeceğim bu çocukla.
Düşündüğüm her şeyi gerçekleştirince buz gibi soğudum ondan. Sende de benimki gibi bir durum varsa aklından atman için yapman gerekeni yapıp, durumu kabullenmen lazım sonrasında.
Yoksa yok yere üzülmüş olacaksın. İnan ki zaman kaybı.
Ben pişmanım; aslında bana uygun olmayan bir salağı mal gibi düşünüp zamanımı ziyan ettiğim için.
 
Son düzenleme:

Yaşamak istediğim şeyler tabi ki vardı. Ben ayrılmayı hiç istemedim ki seviyordum. Hiç beklemediğim bir anda hiç beklemediğim bir şekilde bitti. Hala istiyorum onu ve buna anlam veremiyorum bunca zaman geçti neden hala soğuyamadım. Değmeyecek biri için üzüldüğümün farkındayım ama insan söz geçiremiyor kimse kendi iradesiyle bu durumdan kurtulamamıştır bence. Siz bile üzüldükten sonra pişman olmuşsunuz.
 

Ben onunla istediklerimi yaşadıktan sonra pişmanlık duydum.
Boş yere, aslında çok aptal birine aşık olduğumu sandığımı anladım çünkü.
Bir nevi aydınlanma yaşadım.

Ve bu yaşadığım şeyden sonra kendimi kontrol edebilmeyi öğrendim ve irademle uzak durdum daha sonradan karşıma çıkan bir insandan.
Çünkü olmaması gereken bir durumdu.

Yani kimse kendi iradesiyle kurtulamamıştır derken çok yanılıyorsun.
Bu bir seçimdir. Ağlayıp üzülmeyi seçeceğime, mantığımla hareket etmeyi, aklımı başka şeylere kanalize etmeyi öğrendim ben.

Bir de duygusal anlamda gerçek üzüntü yaşamak çok kısa sürermiş aslında. 1 hafta bile değil.
Gerisi insanın kendi kuruntusuymuş. Seçim senin.
 

İradesiyle kurtulamamıştır diyorum çünkü ben inanmıyorum kimse "bu beni hak etmiyor, aptalın teki zaten" dediği anda bitirsin. Hepsi aradan çok zaman geçtikten sonra veya başkası hayatına girdikten sonra uzaktan bakınca anlıyor hata yaptığını. İradenle uzak durabilmişsin ama hiç başlamamış bir ilişkiden bahsediyorsun ikincisinde. Şu anki tecrübemle ben de yapabilirim onu. Mesele bir öncekini unutmak. Yaşamak istediklerini yaşamadan unutabildin mi? Yaşayıp da unuttuktan sonra zaman kaybıymış dersin tabi ama işte o an içindeyken diyemiyor insan bunu. Anlatmak istediğim bu.
 
Şuan acayip bi aşk acısı çekiyorum kızlar.Dün gece 2 yıllık ilişkim bitti.İçim yanıyor.O kadar çok şey paylaştık ki beraber ben bu ayrılığın altından nasıl kalkıcam bilmiyorum.Annemlere bile söyleyemedim dilim varmadı belli etmemeye çalışıyorum ama arada kendi kendime titriyorum.Tez zamanda atlatırım inşallah ya.
 


Çok kötü bir durum bu canım Allah yardımcın olsun..Aynı duyguları yasıyoruz.
Çok kötü çok zor..hele aradan uzun zaman geçmiş ama bakıyosun ki hala unutamamıssın bu çok kötü
 

Cok dogru. Insan kendi kendine yuceltiyor karsisindakini. Hissettigin duygularin, verdigin degerin karsidakiyle pek bir ilgisi yok aslinda, onlar tamamen senin kendi kendine yasattigin duygular.

Yine geri donup tamamen bitirebilme sansina sahip olmana sevindim..
 
Daha önceden buraya sözlenmeyi düşünüyorum erkek arkadaşımla yazmıştım...Şimdiyse ayrıldığımızı yazıyorum. Hayat cidden çok garip. Çocukluğumdan beri ayrılıklar,hastalıklar,ölümler içinde büyüdüğüm için o kadar canım acımadı 3 saat oldu ayrılalı daha cok yeni ama kesin bitti. Hayatta herşey insanlar için , üzüldüğüm an kendime anneni,babanı kardeşini kaybedebilirdin senin burda oturup ağlaman haksızlık,sımarıklık diyorum.Hakikaten de öyle cocugunu kaybeden,hayatını kolsuz,bacaksız şekilde yaşamak zorunda kalan insanları düşününce şımarıklık benim yaptığım.Ama bugun kendime izin veriyorum saat 12ye kadar çikolata,cips,sigara,slow music bunlarla takılıp zırıl zırıl ağlıcam..Yarın iznimi bitiriyorum Allah kimseye kaldıramayacağı yükü vermezmiş bugunumuze de şükür Rabbim hepimizin yardımcısı olsun arkadaşlar :)
 
10 aydır gayet güzel giden ve sevdiğimi düşündüğüm bir erkek arkadaşım.. ama sorunum çok başka..

Eski erkek arkadaşımın bana yaptığını hala üzerimden atamadım, hazmedemiyorum, 1 buçuk sene geçti, hala aklıma gelince kalbime bıçak saplanıyor gibi oluyor.. Kimseye anlatamıyorum bunu, ama içimi boşaltmam lazım. Her gece rüyamda görmekten çok sıkıldım.

Ve sevgilim de beni gayet mutlu eden biri, ayrılmayı hiç düşünmediğim biri... ama eskiye olan bu geçmek bilmez duygularım beni perişan ediyor. Bazen çok mutsuz oluyorum.

Ne yapmam lazım? Sevgi veya özlem değil benim ki, sadece hazmedemiyorum. Beni kötü bir duruma düşürdü, bunu kaldıramıyorum sinirleniyorum.
 

Şu an inanılmaz moralimi bozdun, ben de yeni birine aşık olunca geçer diye umut ediyordum. Benim de 1 sene oldu sevmiyorum özlemiyorum ama dediğin gibi kızgınlık ve hazmedememe var.
 
Şu an inanılmaz moralimi bozdun, ben de yeni birine aşık olunca geçer diye umut ediyordum. Benim de 1 sene oldu sevmiyorum özlemiyorum ama dediğin gibi kızgınlık ve hazmedememe var.

ya işte o gurur kırılması, sinirlenme, hazmedememe olayı geçmiyor sanırım.. veya kör kütük aşık olmak lazım ki karşındaki sana her türlü duyguyu unuttursun, sadece aşkı hisset.. bilmiyorum. ben yapı itibariyle gözü kara aşık olabilen biri değilim, belki ondandır..

ama sevgilim olmadan önceye göre çok daha iyiyim, eskiden her dakika aklıma gelirdi, şimdi sadece geceleri geliyor :)) hala sinirliyim tabi.
 

Ya ben o kadar değilim aslında her gece düşünmüyorum büyük oranda unuttum sayılır. Biri yok hayatımda eğer olursa tamamen geçer diye düşünüyorum. Gurur kırılması cidden çok kötü ama yaa ,insanın özgüveni zedeleniyor.
 
erkekler cidden çok garip neden kendilerini en başta çok farlı tanıtırlarki neden olmadıkları biri gibi gözükürler ve en sonunda sen asıl onu tanıyınca ben buyum işine gelirse tavrı takınırlarki... Ben de doğru insanı bulamadım bugüne kadar ve şuna artık eminim kendinden taviz vererek alttan alarak yürümüyo ilişki dahası seni kolay lokma görüyo ona olan güvenini zayıflık sanıyo ve seni kaybetmekten çekinmiyo karşı taraf sen böyle olunca... En kötüsü kullanılmışlık hissi ve çaresizlik hem kaybeden zararlı çıkan taraf hem haklı taraf olmak.... Karşı taraf hemen başka ilişkilere yelken açıyoda sen bitürlü hazmedemiyosun işte....
 
Neden geçen yıllarınıza acıyorsunuz ki?
Sevgilinizle geçirdiğiniz güzel günleri silip atıyorsunuz resmen.
İlle de sonunda evlilik mi olması gerekiyor çöpe gitti lafını kullanmamak için?
Evlendikten sonra da ayrılabilir insanlar.
Böyle sonuç odaklı düşünmek hayatın her anından zevk almaya engel olur.
Biraz da ilişkinin neler öğrettiğine , neler kazandırdığına bakmak lazım.
Yaşadığımız süreçtir önemli olan.
Sonuç değil.
Herkes ister sevdiğiyle yuva kursun, ayrılmasın vs. ama her iki tarafta da aynı tutku frekansı yakalanmayınca ayrılmak mecbur.
Geçmişe acımamak gerekiyor bence.
Yaşadıklarımızın arkasında durup, ayrılığı kabullenmektir en güzeli.
Ruh sağlığımız için de bu önemlidir.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…