- Konu Sahibi LyudmilaAnyaAleksandrovna
-
- #1
merhabalar,
arkadaşımın 1,5 yıllık bir ilişkisi var. bu yakınlarda sevgilisiyle bakire/bakir olmakla ilgili konuşurken "benim eski sevgilim evli olmasına rağmen ilişki teklifini reddetmiştim" türünden bir cümle çıkmış ağzından erkek arkadaşının. daha doğrusu arkadaşın demesine göre ağzından kaçmış. arkadaş da şok olmuş tabi, çünkü önceki sevgililerini bekar olarak biliyordu. sonra konuşmuşlar o konuyu, adamın demesine göre kadın evliymiş ve okuldayken arkadaşlarmış, bu da onu o zamanlar seviyormuş platonik olarak. okullar bittikten yıllar sonra karşılaşıyorlar ve arkadaş olarak konuşmaya başlıyorlar. sonra sevgili olmuşlar, iki yıl çıkmışlar. kadın hamile kalınca kocasından, bu da ayrılmış.
arkadaşım baya üzgün, emin olmamakla birlikte gözlemlediğim kadarıyla sevgilisinden soğudu gibi. evliliğe can atarken ben güvenemem ona diyor. evlilik olayına ciddi bakan bir erkek nasıl olur da evli biriyle sevgili olur diye sorguluyor olayı. şimdi olayın tuhaf kısmı ise farklı zamanlarda bu konuyu konuşmuşlar halletmeye çalışmak için, sevgilisi ilk anlattığı olayın detay kısımlarını farklı söylemeye başlamış. mesela okuldayken ona aşıktım yıllar sonra görünce kapıldım derken; ilkokul arkadaşımdı aynı sınıfta bile değildik sima olarak tanıyorduk birbirimizi, ilk başta evli olduğunu söylemedi sevgili olduktan sonra söyledi falan demeye başlamış. neden çocuk olunca terkettin, yeni mi evliydi sorusuna da; 6-7 yıllık evliydi yine de kendime yediremedim hamile olmasını bana korunduğunu söylemişti demiş. başka çocuğu var mı diye sormuş, bilmiyorum bana yok dedi yok biliyorum falan demiş.... yani anlayacağınız hikaye ya tümden yalan, ya da kızı kaybetme korkusuyla saçmalıyor iyice.
bana fikrimi sordu sen olsan ne yapardın diye, üzgün olduğu için fazla bir şey diyemedim ama ben olsam ayrılırdım belki dedim. cidden ben olsam ayrılırım, bu konuda tavrım net. her şeyden önce bir karakter meselesi bu. tatmin edici bir cevap da değil verdikleri. bir hataydı ben de pişman oldum sonradan demesi yetmezdi bana, ben yanlış buluyorum böyle bir ilişkiyi 2 yıl hem de. büyük konuşmamak lazım fakat olay yanlış ve inandırıcı değil. benden önce olmuş bitmiş gözüyle de bakamam her olayına. bana göre olayın bir de cinsellik sebebiyle olup olmadığı da net değil, sevdim demiş ama bilemiyoruz. ki öyleyse o daha da çirkin bir şey.
size sorum, arkadaşıma nasıl destek olacağımı bilmiyorum. yani net tavrımı ona belirgin bir şekilde yansıtayım mı ? ayrılacak gibi duruyor zaten, ama sevgilisi binbir tür dil döküyor kıza. o da ayrılalım diyemiyor şu an.
sizin başınıza gelse ne düşünürdünüz ?
arkadaşımın 1,5 yıllık bir ilişkisi var. bu yakınlarda sevgilisiyle bakire/bakir olmakla ilgili konuşurken "benim eski sevgilim evli olmasına rağmen ilişki teklifini reddetmiştim" türünden bir cümle çıkmış ağzından erkek arkadaşının. daha doğrusu arkadaşın demesine göre ağzından kaçmış. arkadaş da şok olmuş tabi, çünkü önceki sevgililerini bekar olarak biliyordu. sonra konuşmuşlar o konuyu, adamın demesine göre kadın evliymiş ve okuldayken arkadaşlarmış, bu da onu o zamanlar seviyormuş platonik olarak. okullar bittikten yıllar sonra karşılaşıyorlar ve arkadaş olarak konuşmaya başlıyorlar. sonra sevgili olmuşlar, iki yıl çıkmışlar. kadın hamile kalınca kocasından, bu da ayrılmış.
arkadaşım baya üzgün, emin olmamakla birlikte gözlemlediğim kadarıyla sevgilisinden soğudu gibi. evliliğe can atarken ben güvenemem ona diyor. evlilik olayına ciddi bakan bir erkek nasıl olur da evli biriyle sevgili olur diye sorguluyor olayı. şimdi olayın tuhaf kısmı ise farklı zamanlarda bu konuyu konuşmuşlar halletmeye çalışmak için, sevgilisi ilk anlattığı olayın detay kısımlarını farklı söylemeye başlamış. mesela okuldayken ona aşıktım yıllar sonra görünce kapıldım derken; ilkokul arkadaşımdı aynı sınıfta bile değildik sima olarak tanıyorduk birbirimizi, ilk başta evli olduğunu söylemedi sevgili olduktan sonra söyledi falan demeye başlamış. neden çocuk olunca terkettin, yeni mi evliydi sorusuna da; 6-7 yıllık evliydi yine de kendime yediremedim hamile olmasını bana korunduğunu söylemişti demiş. başka çocuğu var mı diye sormuş, bilmiyorum bana yok dedi yok biliyorum falan demiş.... yani anlayacağınız hikaye ya tümden yalan, ya da kızı kaybetme korkusuyla saçmalıyor iyice.
bana fikrimi sordu sen olsan ne yapardın diye, üzgün olduğu için fazla bir şey diyemedim ama ben olsam ayrılırdım belki dedim. cidden ben olsam ayrılırım, bu konuda tavrım net. her şeyden önce bir karakter meselesi bu. tatmin edici bir cevap da değil verdikleri. bir hataydı ben de pişman oldum sonradan demesi yetmezdi bana, ben yanlış buluyorum böyle bir ilişkiyi 2 yıl hem de. büyük konuşmamak lazım fakat olay yanlış ve inandırıcı değil. benden önce olmuş bitmiş gözüyle de bakamam her olayına. bana göre olayın bir de cinsellik sebebiyle olup olmadığı da net değil, sevdim demiş ama bilemiyoruz. ki öyleyse o daha da çirkin bir şey.
size sorum, arkadaşıma nasıl destek olacağımı bilmiyorum. yani net tavrımı ona belirgin bir şekilde yansıtayım mı ? ayrılacak gibi duruyor zaten, ama sevgilisi binbir tür dil döküyor kıza. o da ayrılalım diyemiyor şu an.
sizin başınıza gelse ne düşünürdünüz ?