sevgilime yalan söyledim affetmiş gibi yaptı

Ben erkek arkadaşınıza hak veriyorum.

Bir kere yalan söyleyip sonradan konu açıldıgında tekrar tekrar yalan söylemişsiniz. Hem sizi kandırmamış, sevdiği için bırakamamış bence. Eğer dediğiniz gibi en başta herkese söylenemeyecek birşeyse konusunu açtırmasaydınız. Mesela örnek vermek gerekirse, ben önceden biriyle birlikte olmuşsam, bunu sevgilim bana soramaz sordurmam. İşler ciddiye binmeden bu kadar özel birşeyi elbette her önüme gelene söylemem ben. Ama konusunu da açtırmam.

Birde sonradan dayanamadım söyledim demişsiniz, bence bu da kötü. Şimdi diyeceksiniz ki ben dürüstlük yaptım evet haklısınız da tutamamışsınız ancak insanda güven kırılır bence. Bana göre, yalan söylemek yerine, hiçbirşey söylememek daha iyi.

valla ben bu konuda nedense tarafsız olamıyorum,yani kadınların her zaman daha naif olduklarını düşünerekten hemcinslerimi tutuyorum.belki de feminist bir düşünce yapısınıa sahibim bilmiyorum.maalesef erkekler geçmişi çok fazla irdeliyorlar.ve bu yüzden geleceğe gölge düşürüyorlar.ben bir ilişkiye başlanırken her iki tarafın da geçmişi sorgulamaya hakkı olmadığını düşünüyorum.yaşadığımız şeylerin hesabını o güne kadar hiç tanımadığımız birine vermek ne derece doğru.üstüne üstlük başıma geldiğinden biliyorum,dürüstlük kar etmiyor.hem dürüstlük istiyorlar,dürüst olduğunuzda da önce sizi anlamış gibi davranıp bir zaman sonra da ısıtıp ısıtıp önünüze çıkarıyorlar.ya da yüzeysel anlatmanız yetmiyor derinlemesine konuyu didiklemek istiyorlar.ve daha da kötüsü ona güvenip anlattığınız şeyi ayrılık gibi bir durumda size karşı kullanıp,sizi perişanlığa sürüklüyorlar.ve inanın bunu yapmaz dediğiniz insanlar bile yapabiliyor.peki onlar bizden güven istiyorlar da bize güven verebiliyorlar mı?bence kimse kimseye birşeyin hesabını vermek ya da anlatmak istemediği bir şeyi anlatmak zorunda değil.bunun dürüst olup olmamakla alakası yok.ama bir konu sorulduğunda da bence yalan söylemek yerine o kişiden(eğer ki ısrarla deşip merak ediyorsa)ayrılmak lazım en baştan.çünkü geçmişe takıntılı biriyle mutlu olunmaz.

neroli .!.:

valla ben bu konuda nedense tarafsız olamıyorum,yani kadınların her zaman daha naif olduklarını düşünerekten hemcinslerimi tutuyorum.belki de feminist bir düşünce yapısınıa sahibim bilmiyorum.maalesef erkekler geçmişi çok fazla irdeliyorlar.ve bu yüzden geleceğe gölge düşürüyorlar.ben bir ilişkiye başlanırken her iki tarafın da geçmişi sorgulamaya hakkı olmadığını düşünüyorum.yaşadığımız şeylerin hesabını o güne kadar hiç tanımadığımız birine vermek ne derece doğru.üstüne üstlük başıma geldiğinden biliyorum,dürüstlük kar etmiyor.hem dürüstlük istiyorlar,dürüst olduğunuzda da önce sizi anlamış gibi davranıp bir zaman sonra da ısıtıp ısıtıp önünüze çıkarıyorlar.ya da yüzeysel anlatmanız yetmiyor derinlemesine konuyu didiklemek istiyorlar.ve daha da kötüsü ona güvenip anlattığınız şeyi ayrılık gibi bir durumda size karşı kullanıp,sizi perişanlığa sürüklüyorlar.ve inanın bunu yapmaz dediğiniz insanlar bile yapabiliyor.peki onlar bizden güven istiyorlar da bize güven verebiliyorlar mı?bence kimse kimseye birşeyin hesabını vermek ya da anlatmak istemediği bir şeyi anlatmak zorunda değil.bunun dürüst olup olmamakla alakası yok.ama bir konu sorulduğunda da bence yalan söylemek yerine o kişiden(eğer ki ısrarla deşip merak ediyorsa)ayrılmak lazım en baştan.çünkü geçmişe takıntılı biriyle mutlu olunmaz.

Genişletmek için tıkla...

Bende sizin gibi düşünüyorum ama burda adam geçmişe takıntılı değil ki. Yalana takılmış, yalanı affedememiş. Belki doğrusunu söyleseydi takılmayacaktı. Şimdi sezarın hakkı sezara. Kimse hayatını birlikte geçireceği insanın uzun zaman ısrarla evet evet dediği birşeye durduk yere aslında hayır demesini de hoş karşılamaz ki. Ben olsam bende istemem kabullenemem.

Fotosentez .!.:

Ben erkek arkadaşınıza hak veriyorum.

Bir kere yalan söyleyip sonradan konu açıldıgında tekrar tekrar yalan söylemişsiniz. Hem sizi kandırmamış, sevdiği için bırakamamış bence. Eğer dediğiniz gibi en başta herkese söylenemeyecek birşeyse konusunu açtırmasaydınız. Mesela örnek vermek gerekirse, ben önceden biriyle birlikte olmuşsam, bunu sevgilim bana soramaz sordurmam. İşler ciddiye binmeden bu kadar özel birşeyi elbette her önüme gelene söylemem ben. Ama konusunu da açtırmam.

Birde sonradan dayanamadım söyledim demişsiniz, bence bu da kötü. Şimdi diyeceksiniz ki ben dürüstlük yaptım evet haklısınız da tutamamışsınız ancak insanda güven kırılır bence. Bana göre, yalan söylemek yerine, hiçbirşey söylememek daha iyi.

Genişletmek için tıkla...

Kızın erkek arkadaşına hak verdiğini söylüyorsun, benzer bir durumda adamın en tolere edemeyeceği tavrı sergileyeceğini de söylüyorsun aynı zamanda. Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu :))

"Ben önceden biriyle birlikte olmuşsam, bunu sevgilim bana soramaz sordurtmam" demişsin, çok güzel söylemişsin arkadaşım ama senin hak verdiğin erkek profili şu tavra prim vermez, anında şutlanırsın. (Başlık sahibinin erkek arkadaşını savunuyormuşsun ya). Ha yalan, ha anlatmama, ikisi de aynı kapıya çıkar. Savunduğun/hak verdiğin erkek modeline göre sen de yalancı sayılıyorsun kısacası, bilgin olsun dedim ^_^

yazıp yazıp siliyorum gerçekten açıklayamıyorum durumu bütün çıplaklığıyla. şöyle söyleyeyim. sevgilime bu ilişkiye başlarken geçmişte bi hata yaptığımı ve beni kabul edecekse böyle kabul etmesi gerektiğini söyledim. aslında o hata bana ait değildi. tamamen benim kontrolüm dışında gerçekleşmiş bir şeydi. ona bunu söyleyemedim. beni aciz görmesinden çekindim. ama zamanla onunla evlenmeye karar verdim ve bütün gerçeği anlattım. kendimi onun yerine koyduğumda ben olsaydım ikinci duruma daha çok sevinirdim diyorum. ama o buna sevinmek yerine, ona yalan söylemiş olmama takılıyor. ve bu yüzden gittiğim yere bile inanmıyor.ben öyle hissediyorum bana öyle hissettiriyor.

kkubraa .!.:

yazıp yazıp siliyorum gerçekten açıklayamıyorum durumu bütün çıplaklığıyla. şöyle söyleyeyim. sevgilime bu ilişkiye başlarken geçmişte bi hata yaptığımı ve beni kabul edecekse böyle kabul etmesi gerektiğini söyledim. aslında o hata bana ait değildi. tamamen benim kontrolüm dışında gerçekleşmiş bir şeydi. ona bunu söyleyemedim. beni aciz görmesinden çekindim. ama zamanla onunla evlenmeye karar verdim ve bütün gerçeği anlattım. kendimi onun yerine koyduğumda ben olsaydım ikinci duruma daha çok sevinirdim diyorum. ama o buna sevinmek yerine, ona yalan söylemiş olmama takılıyor. ve bu yüzden gittiğim yere bile inanmıyor.ben öyle hissediyorum bana öyle hissettiriyor.

Genişletmek için tıkla...

Ya o gittiğin yere bile inanmaması, sürekli sorgulaması adamın yapısı, kılıf aramasın hiç yok şöyle yok böyle diye... Ben inanmıyorum en azından. Gerçi nasıl bir yalan söylediğini tam olarak algılayamadığımız için yorum yapmak yersiz olacak. Yine de tavırlarının karakter özelliği olduğunu düşünüyorum. Var öyle erkekler.

Aerynn .!.:

Kızın erkek arkadaşına hak verdiğini söylüyorsun, benzer bir durumda adamın en tolere edemeyeceği tavrı sergileyeceğini de söylüyorsun aynı zamanda. Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu :))

"Ben önceden biriyle birlikte olmuşsam, bunu sevgilim bana soramaz sordurtmam" demişsin, çok güzel söylemişsin arkadaşım ama senin hak verdiğin erkek profili şu tavra prim vermez, anında şutlanırsın. (Başlık sahibinin erkek arkadaşını savunuyormuşsun ya). Ha yalan, ha anlatmama, ikisi de aynı kapıya çıkar. Savunduğun/hak verdiğin erkek modeline göre sen de yalancı sayılıyorsun kısacası, bilgin olsun dedim ^_^

Genişletmek için tıkla...

O belli olmaz, her erkek aynı değil :)

Hemen açıklayayım. yalan söylemekle, erken olan bir konuda birşey söylememek aynı şey değildir.

Verdiğim örnekte bir adam daha yeniyken bana sen biriyle birlikte oldun mu diye soramaz. Olsam da soramaz olmasam da soramaz. Orda ben ona cevabı veririm. Ha şutlanadabilirim. Bir erkek bu yüzden beni şutlayacaksa öyle bir öküzle evlenmeme de gerek yok. Hem şu da var burda her seviyeden kadın var. Her kültürden her seviyeden... Bazı kadınlar geçmişimi sorgulayamaz derken bazı kadınlarda ben tertemiz gelmeliyim geçmişim çok önemli diyorsa, aynı şey erkekler içinde geçerli.

Ben bu şekilde bir ortamda yaşamıyorum. Benim çevrem, arkadaşlarım, ailem, böyle şeyleri sorun etmezler. Böyle bir soruyu karşılarındaki bayana soramazlar. Ben böyle büyüdüm, o yüzden karşımdaki adama bu soruyu sordurmam, sorsada cevap vermem olup olmamam önemli değil. Hiçbir adam bana yeniyken bunu soramaz.

Ancak kalkıp olan birşeyi yok dersem, bi zaman sonra aaaa evet oldu desem bu aynı şey değil. Ben yukarda yalan söylemekten bahsetmiyorum. İnsanların hadlerini bilmesi gerektiğini, zamanında önce kişilerin birbirlerinin özel hayatına giremeyeceğini söylüyorum. Bu bana göre, benim yaşam tarzıma göre yalan değil, insanın kendine duydugu saygıdır.

Benim bahsettiğim şey yaşadığım şeyi anlatmama değil, zamanından önce kimseye özelimi açmamamdır. İkisi arasında fark var.

Fotosentez .!.:

O belli olmaz, her erkek aynı değil :)

Hemen açıklayayım. yalan söylemekle, erken olan bir konuda birşey söylememek aynı şey değildir.

Verdiğim örnekte bir adam daha yeniyken bana sen biriyle birlikte oldun mu diye soramaz. Olsam da soramaz olmasam da soramaz. Orda ben ona cevabı veririm. Ha şutlanadabilirim. Bir erkek bu yüzden beni şutlayacaksa öyle bir öküzle evlenmeme de gerek yok. Hem şu da var burda her seviyeden kadın var. Her kültürden her seviyeden... Bazı kadınlar geçmişimi sorgulayamaz derken bazı kadınlarda ben tertemiz gelmeliyim geçmişim çok önemli diyorsa, aynı şey erkekler içinde geçerli.

Ben bu şekilde bir ortamda yaşamıyorum. Benim çevrem, arkadaşlarım, ailem, böyle şeyleri sorun etmezler. Böyle bir soruyu karşılarındaki bayana soramazlar. Ben böyle büyüdüm, o yüzden karşımdaki adama bu soruyu sordurmam, sorsada cevap vermem olup olmamam önemli değil. Hiçbir adam bana yeniyken bunu soramaz.

Ancak kalkıp olan birşeyi yok dersem, bi zaman sonra aaaa evet oldu desem bu aynı şey değil. Ben yukarda yalan söylemekten bahsetmiyorum. İnsanların hadlerini bilmesi gerektiğini, zamanında önce kişilerin birbirlerinin özel hayatına giremeyeceğini söylüyorum. Bu bana göre, benim yaşam tarzıma göre yalan değil, insanın kendine duydugu saygıdır.

Benim bahsettiğim şey yaşadığım şeyi anlatmama değil, zamanından önce kimseye özelimi açmamamdır. İkisi arasında fark var.

Genişletmek için tıkla...

Valla sen yalan söylememek yerine hiçbir şey söylememeyi tercih ederim demişsin. Yani direkt hasıraltı ederim, hiçbir şekilde sorusunu dahi soramaz diyorsun. Ben de sana diyorum ki hasıraltı etmek de bir tür yalandır bu gibi erkekler için. Olmuş bir şeyi olmamış gibi göstermek oluyor hasıraltı etmek çünkü yok sayıyorsun.

Güzelim inan bana o işler hiç belli olmuyor. CEO olmuş adam bile bunun lafını yapabilir. Ben burada bekaret vs tartışmıyorum. Tavrının ne şekilde değerlendirileceğinden bahsediyorum.

Neyse umarım hasıraltı ettiğin şeyler gün yüzüne çıkmaz ve yalancı konumuna düşmezsin...

Fotosentez .!.:

Bende sizin gibi düşünüyorum ama burda adam geçmişe takıntılı değil ki. Yalana takılmış, yalanı affedememiş. Belki doğrusunu söyleseydi takılmayacaktı. Şimdi sezarın hakkı sezara. Kimse hayatını birlikte geçireceği insanın uzun zaman ısrarla evet evet dediği birşeye durduk yere aslında hayır demesini de hoş karşılamaz ki. Ben olsam bende istemem kabullenemem.

Genişletmek için tıkla...

ama konu geçmişteki bir olayla ilgili ve benim arkadaşın konusundan anladığım kadarıyla,o yalan söylenilen konu ikide bir de açılmış.eğer geçmişe takıntılı değilse geçmişteki konu neden ikide bir açılıyor.?ben burada iyi bir niyet göremedim.ve ben bıktım şu erkeklerin geçmiş takıntısından.biz onlar için mi yaşıyoruz bu hayatı sizce?bir insanın bir kere söylediği yalan affedilebilir ama bir insan devamlı yalan söylüyorsa o bir yalancıdır ve güven vermez.niye bu kadar acımasız bu arkadaşın sevgilisi?kimse hata yapmıyor mu bu hayatta?

az önce sevgilim aradı ve beni sevdiğini ama birbirimizi yıprattığımızı, bu ayrılığın küslük biçiminde olmasını istediğini söyledi. ben de kabul ettim. bir süre birbirimizi sıkboğaz etmemeye karar verdik.

kkubraa .!.:

az önce sevgilim aradı ve beni sevdiğini ama birbirimizi yıprattığımızı, bu ayrılığın küslük biçiminde olmasını istediğini söyledi. ben de kabul ettim. bir süre birbirimizi sıkboğaz etmemeye karar verdik.

Genişletmek için tıkla...

Ay çok sevindim. Umarım içten bir şekilde söylemiştir :)

Aerynn .!.:

Ay çok sevindim. Umarım içten bir şekilde söylemiştir :)

Genişletmek için tıkla...

teşekkür ediyorum Allah cc hayırlısını versin ne diyelim. hala bundan sonra ne olacağı konusunda kararsızım.

kkubraa .!.:

az önce sevgilim aradı ve beni sevdiğini ama birbirimizi yıprattığımızı, bu ayrılığın küslük biçiminde olmasını istediğini söyledi. ben de kabul ettim. bir süre birbirimizi sıkboğaz etmemeye karar verdik.

Genişletmek için tıkla...

Ben düzeleceğine inanıyorum

Sadece biraz zaman...

devamlı suçu hatayı onda aramışssın kendini onun yerine koy bence ve düşün hayatını adayacağın insan sana yalan söylese bir daha güvenirmisin? hayır değilmi :)

Bundan sonra dikkatli adım atman lazım yalan ile başlamışsın kendi iyiliğin için oda güven problemi yaşamıştır daha ne yalanları vardır acaba diye ? Hakkınızda hayırlı olsun ama güven gittimi herşey gidiyor kusura bakmayın sağlıklı bir ilişki olmaz şu saatten sonra barışsanız dahi...

kkubraa .!.:

yazıp yazıp siliyorum gerçekten açıklayamıyorum durumu bütün çıplaklığıyla. şöyle söyleyeyim. sevgilime bu ilişkiye başlarken geçmişte bi hata yaptığımı ve beni kabul edecekse böyle kabul etmesi gerektiğini söyledim. aslında o hata bana ait değildi. tamamen benim kontrolüm dışında gerçekleşmiş bir şeydi. ona bunu söyleyemedim. beni aciz görmesinden çekindim. ama zamanla onunla evlenmeye karar verdim ve bütün gerçeği anlattım. kendimi onun yerine koyduğumda ben olsaydım ikinci duruma daha çok sevinirdim diyorum. ama o buna sevinmek yerine, ona yalan söylemiş olmama takılıyor. ve bu yüzden gittiğim yere bile inanmıyor.ben öyle hissediyorum bana öyle hissettiriyor.

Genişletmek için tıkla...

Sen böyle diyorsun ama o böylemi algıyor sence ? Erkekler bizlerin bir çok yalanını biliyor senin söylediğin ne kadar doğru olsa da kafası o yöne gidecektir. Yalan en başta söylenmiş bundan sonra her doğrunda bile acaba diyecek.

Bende yaptım aynı hatayı evlilik zamanı söyledim birşeyler ki hiç konusunu açtırmadım bi ton laf yedim sonra geri dönmek istedi ben istemedim. Bayağı sonra başka biri oldu teklifinde anlattım kendimi bir şey beklemesini asla kullanmaya kalkmamasını vs. kabul etmedi ve başlamadan bitti en güzeli bu şekil ne anıların batıyor içine ne bişey.

Güven olmayınca aşk, sevgi, saygı her şey yalan oluyormuş. Bunu çok iyi bilirim, tekrar güvenmek çok zordur. Sizi anlıyorum yeni tanıdığınız bir insanla sizin için önemli olan bir konuyu direkt paylaşmak zorunda değilsiniz ama keşke, şuan konuşmak istemiyorum belki daha sonra diye geçiştirseydiniz yararı olur muydu bilemem tabii, neyse artık bu ilişki bu şekilde devam etseydi hem senin hayatın zorlaşacaktı, hemde onun yeniden güven duygusunun oluşması zaman ister çünkü, umarım bundan sonrası hakkında hayırlı olan olur.

Belki bu bir önyargı ya da bende yer etmiş bir dogma ama bence erkeklerde
paranoya ve güvensizlik, her an bir yerden filizlenmeye hazır bir sarmaşık
gibidir... Bundan çok daha basit bir olay benim de başıma gelmişti ve o dönem
hayatımdaki herşeyden, uğruna vazgeçtiğim adam kendi paranoyalarında
boğulmaya başlayıp güvensizliği iftira boyutuna taşıdığında ilişkinin hiçbir yere
gitmeyeceğini anladım. Cem Karaca'nın şarkısı kıvamına (' Biz dön baba dönelim, geliyoz
aynı yere...') gelmiştik. Tüm bunlar Öss dönemine de denk gelince psikolog yolları
bana göründü ve olayın kangren olmuş bir organa dönüşünü idrak etmem bundan sonra
oldu. Sonra kesip attım, nefes aldım resmen.

Umarım sizin durumunuz kangren değildir ama aşk denilen duygu yüzünden insanın
objektif bakması zordur. Durumunuzu iyi irdeleyip karar almanız her durumda en
makul olandır. Sizi, sizden daha iyi anlayan olmaz.

Ben edindiğim o tecrübeden sonra yaşadıklarımın arkasında durmayı ,ki o dönemde yaşadığım
ve sonuçlarına katlandığım şey çocukça bir meseleydi, onları anlatmayı göze alamadığım
kimseyi hayatıma sokmamayı, kimseye yaşadıklarım için hesap vermemeyi 'yolum' olarak
seçtim.

Ve bir şey daha, bizi üzen aslında biziz. Ya bizi üzecek şeyler yapıyoruz ya da bizi üzmelerine
izin veriyoruz. Her türlü üzüntümüzden kendimiz mesulüz...