Merhaba ben 21 yaşındayım, erkek arkadaşım da öyle. Yaklaşık 5 aydır birlikteyiz. 10 gün önce benimle birden iletişimini kesti ne aramalarıma ne mesajlarıma cevap veriyordu. Beni terk etti sanmıştım ama sonra öğrendim ki tüm arkadaşlarıyla okuluyla işiyle alakasını kesmiş. 10 gün sonunda benimle konuştu, bipolar teşhisi konulduğunu, ilaç kullanmaya başladığını ama henüz alışamadığını, bana söyleyecek gücü de bulamadığını söyledi. Hiç böyle bi şeyle karşılaşacağımı düşünmüyordum. Ben her zaman onun yanında olmak ona destek olmak istiyorum fakat bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum elime patlamak üzere olan bi bomba vermiş gibiler sanki. Böyle bi şey yaşayan/yaşamış veya yardımcı olabilecek biri varsa o kadar memnun olurum ki.
Merhaba ben 21 yaşındayım, erkek arkadaşım da öyle. Yaklaşık 5 aydır birlikteyiz. 10 gün önce benimle birden iletişimini kesti ne aramalarıma ne mesajlarıma cevap veriyordu. Beni terk etti sanmıştım ama sonra öğrendim ki tüm arkadaşlarıyla okuluyla işiyle alakasını kesmiş. 10 gün sonunda benimle konuştu, bipolar teşhisi konulduğunu, ilaç kullanmaya başladığını ama henüz alışamadığını, bana söyleyecek gücü de bulamadığını söyledi. Hiç böyle bi şeyle karşılaşacağımı düşünmüyordum. Ben her zaman onun yanında olmak ona destek olmak istiyorum fakat bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum elime patlamak üzere olan bi bomba vermiş gibiler sanki. Böyle bi şey yaşayan/yaşamış veya yardımcı olabilecek biri varsa o kadar memnun olurum ki.
Merhaba ben 21 yaşındayım, erkek arkadaşım da öyle. Yaklaşık 5 aydır birlikteyiz. 10 gün önce benimle birden iletişimini kesti ne aramalarıma ne mesajlarıma cevap veriyordu. Beni terk etti sanmıştım ama sonra öğrendim ki tüm arkadaşlarıyla okuluyla işiyle alakasını kesmiş. 10 gün sonunda benimle konuştu, bipolar teşhisi konulduğunu, ilaç kullanmaya başladığını ama henüz alışamadığını, bana söyleyecek gücü de bulamadığını söyledi. Hiç böyle bi şeyle karşılaşacağımı düşünmüyordum. Ben her zaman onun yanında olmak ona destek olmak istiyorum fakat bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum elime patlamak üzere olan bi bomba vermiş gibiler sanki. Böyle bi şey yaşayan/yaşamış veya yardımcı olabilecek biri varsa o kadar memnun olurum ki.
Siz bu rahatsızlığa kapılirsanız ya da bir yakınınız?Kesinlikle koşarak uzaklaş
5 ay yeni diyorsunuz ama önemli olan geçirdiğimiz zaman değil o zamanda paylaştıklarımız. Ben böyle değer verdiğim sevdiğim birini hasta olduğunu öğrendikten sonra bırakamam ki.. teşekkür ederim yine deCan'ım yanlış anlama ama 5 aydır birlikteyiz demişsin eğer çok çok aşık değilsen vazgeç gerçekten zor , normal ilişkilere normal insanlarda bile çok zorluklar var birde bipolar.. Bilemeyeceğim hani geçmişiniz olsa sonradan böyle bir rahatsızlık çıksa yanında dur destekle derim ama 5 ay çok yeni değil mi? İkiniz içinde iyi bir Zaman gibi Yinede sen bilirsin hayat senin Canım
Daha önce böyle bi şey yaşamadım gerçekten bilmiyorum ama ilaçların her şeyi normale dönüştüreceğine inanmaya çalışıyorum şuan sadece. Onu da buna inandırmalıyım.Tedavisi bir ömür sürebilir bu arada, iyileşmeye bilir. İyileşse de tekrarlayabilir. Çok umutsuz konuşmak istemem ama zor birşey. İlaç tedavisine başlandıysa terapiyle filan halledilemeyecek durumda olabilir. İyi düşünmeni öneririm. Yaşın daha çok küçük.
Üzülerek söylüyorum ki aynı zamanda diyabet zaten doğuştan. Bu sorun yaşatmamıştı bu zamana kadar ikimize de, ben ona uyum sağlıyorum o da bana. Ama böyle bi durumda ne olacak bilmiyorum işte belki de senin şansın yaver gitmedi kötüsüyle karşılaştırdı çok üzüldüm senin adına.. fakat ben umutsuzluğa kapılmak istemiyorumBipolar değil ama eski sevgilim şeker hastaydı çocukluğundan beri olan yani günde 5 kez kendisine iğnesini yapamazsa yaşayamayacak kadar ciddi . Çok destek oldum yanında oldum ailemi karşıma aldım sonuç mu ? Bi b.k olmadı Canım değmez en ufak seyde hastalığını öne sürdü ben ona hayatımı feda etmek üzereyken açık biri olduğum için kapan ailem böyle istiyor gibi saçmalıklara girdi. İyiki ayrılmışım o Yaşta yanlış Kararmış Allah korumuş .
Filmi izlemedim teşekkür ederim iyi dileğiniz için ama neden herkes kötü örnekler veriyor ben umut bulmak için paylaşmak istemiştim bunudelibal filmindeki çocukta bipolardı ani duygu değişimleri vardı sonu kötü bitti zaten.Genetik yatkınlıkta büyük etken Allah şifa versin
Haklısınız bi yandan ama yarına çıkabileceğimiz belli değilken bu sebepten ayrılmam ondan.Eger ciddi bir gelecek dusunmuyorsan yol yakinken ayril derim, cunku genetik bir rahatsizlik 3 nesile kadar gidebiliyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?