Sevgilimden ayrılamıyorum:(((

ammavelakin .!.:

zaten hep böyle işe yaramaz erkeklerden bırakılamaz, canım bu çocuk senin aşkından deli divane olmuş, bir dediğini iki etmeyen biri olsaydı en ufak sorunda ayrılmayı düşünebilirdin. böyle bir şey var malesef kızlarda, zor olan tatlı geliyor ne hikmetse...
ayrılman gerektiğini biliyorsun, ayrıldıktan sonrası için kendine aktiviteler planla, ilgini başka şeylere odakla, arkadaşlarınla takıl, gez, toz, kitap oku, film izle, ama bu adam anlattığın gibi biriyse eğer kesinlikle ayrıl...

Genişletmek için tıkla...

umay86 .!.:

benzer durumu ben de yaşadım alışkanlığa dönüştü mutlu olmasan da vazgeçemiyosun ama bu çok uzatıyo durumu bi gelişme hiç olmuyo sen hep taviz veriyo hep sen eziliyosun aile zaten karşı tarafın gözünde her zaman on planda ve haklı taraf oluyo. Bence sen onu başkasıyla düşünemiyosan kendini başkasıyla görmeyi dene. Kendini ondan soğutmaya bak bu kişi sende takıntı olmuş sadece. Yapma kendine bunu çek kendini tamamen Içinde bitir ama ıste bunu. Ben bitirdim geleceğimiz seninki gibi olacakti ilerde karşılaşacagim kötü durumlara odaklandım soğudum acı pek çekmedim biz de evlenmeyi düşünüyoduk ailesini tanıdım o bizimkileri tanıdı falan

Genişletmek için tıkla...

dutkaram .!.:

bence hemen ayrılın önce kendinizi düşünün bende bi zamanlar böle bir durumdaydım çooooooook şükür atlattım şimdi başkasıyla nişanlıyım geriye bakmak dahi istemiyorum çok şükür bugünlerime allahım ilerisini hayırlı etsin,insan hep güzel olumlu düşünmeye çalışıyor ama adam aynı kısır döngüye devam yani ve hep kendinden gidiyor insanın hep kayıpta hissediyor insan kendini bikaç defa ayrılık teşebbüsünde bulunun diretin ve en sonunda şutlayın canınıza yazık çok ciddiyim keşke daha erken şutlasaydım çok dedim kendime.

Genişletmek için tıkla...

seden23 .!.:

Merhaba arkadaşlar,inşallah benimde soruma cevap verirsiniz.Benim 3 senelik erkek arkadaşımla sorunlarım var ve daha önce ki açtığım başlıkta herkes ayrılmamı söyledi ama ben bunu beceremedim.Devam etme kararı aldım ama sonuç aynı tüm arkadaşlarım,psikoloğum ve etrafımdaki herkes ayrılmamın benim için daha iyi olacağını söylüyor ama ben yapamıyorum.Nedenine gelince de bir sebep yok sadece onu sevdiğimi düşünüp birşeylerin düzeleceğini düşündüğüm için devam ediyorum ama elle tuutulur hiç bir düzelme olmuyor erkek arkadşımda sürekli ailesiyle ve onalara düşkün,arkadaşlarına düşkün,bnim düşüncelerime saygı göstermiyor,hiç bir yere gitmeme izin vermiyor ama kendi dilediği gibi geziyor tüm bunlara rağmen ben hala düzeltmeye çalışıyorum acaba düzelir mi diye.Ama elde var sıfır,olmuyor.Ki biz evlenmeyi düşünüyorduk ben hep sorunları görmezden geldim ama artık patladım,sadece ayrılamıyorum.Hep aklıma onun başkalarıyla olma ihtimali geliyor aklıma,kıskanıyorum onun başkasıyla olmasını istemiyorum.Kusura bakmayın biraz karışık anlattım ama aslında en önemli sorunda ailesi.Onlar ne derse o oluyor,bir ayrılabilsem hayatım çok güzel olcak belki ama ben bunu yapamıyorum..Sizce nasıl ayrılabilirim,ayrıldıktan sonra acı çekmem çok uzun olur mu ne kadar sürer..

Genişletmek için tıkla...