• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sevgilim fazla mı anneci?

Pek problem olmuyor fakat burda en önemli etken “annesi” eğer aranızdaki köprüyü sağlam tutarsa problem yok benim eşimde annecidir ama annesine gösterdiği saygı sevgi ile bana gösterdiği her zaman eşit dozdadır yani annem annem diyip durmaz gerektiği yerde karım da diyebilir bu çok ince bir çizgi bunu çizmesi lazım sevgiliyken işe gittiğinde günde 40 kere konuşurdu annesiyle ama benim kayınvalidem melek gibi bir insandır ben bile annemden çok ararım günde 4 defa konuşuruz heralde yani eşimin ona bağlı olması beni hiç rahatsız etmiyor çünkü biz bir problem yaşadığımızda ben kv anlattığımda hemen eşimi dizginleyebiliyor abisi öyle değil biraz soğuktur ama eşim herşeyine koşar sebebi kayınvalidemin zamanında biraz ezilmiş bir kadın olması eşi tarafından yani baba hala yaşıyor tabi artık yaş geçti şimdi iyiler ama zamanında olan olunca eşim şuan aşırı koruma içgüdüsüne sahip belki sizin sevgiliniz de öyledir umuyorum kayınvalideniz iyi bir insandır yoksa çekilmezdi eminim... Benim 3 yıl sevgililik 1 yıl da evliliğim dolacak kayınvalidemden çok memnunum eşimin onun her istediğini yapması beni hiçbir zaman rahatsız etmedi.
 
İyi geceler herkese,

Benim 5 aydır süren bir ilişkim var. Ben 22 yaşındayım o 26. Az sonra bahsedeceğim şey haricinde erkek arkadaşımın karakteriyle alakalı herhangi bir problemim yok.

Kendisi bana biraz fazla anneci geliyor. Tabii ki annelerimize can feda ama bana hareketleri bazen fazla geliyor. Örneğin, telefonla konuşurken annesi ararsa suratıma kapatıyor, ya da evde annesi çağırırsa yine alelacele telefonu kapatıyor. Anneyle tartışılmaz anne kutsaldır diye düşünüyor. Oysa ben bazen annelerimizle de ters düşebileceğimize inanıyorum, kalp kırmadan tartışılabilir. Günün nasıl geçti diye sorduğumda mutlaka annesinden bahsediyor. Çok yoruldu, tansiyonu fırladı, dışarı gezdirmeye çıkardım gibi. Bir erkek kardeşi var ve o biraz asi gibi. Kardeşi annesiyle kavga etse babası yerine hep bu araya girip ilgileniyor. Beni sık sık annesine benzetiyor. (karakter olarak) Anneler gününde de bir şiir paylaştı ve o şiirde "birinci kadınsın" minvalinde bir satır geçiyordu.

Biz iki kız kardeşiz. Daha önce sadece bir sevgilim oldu ve onun da ailesiyle sorunları olduğu için annesiyle pek konuşmuyordu. Yani önümde referans alabileceğim sağlıklı bir anne oğul ilişkisi yok. Sizce bunlar normal mi? Deneyiminize dayanarak nasıl bir şeyle karşılaşırsam arkama bakmadan kaçmalıyım? Hangi hareketleri anneye saygı, hangilerini bana saygısızlık olarak görmeliyim?

Bu arada gerçekten sizlerin görüşlerinize çok değer veriyorum ve dediklerinize mutlaka kulak vereceğim.
Bence yol yakınken bırak gitsin elbette annesini sevsin ailesini sevebilen insanların ilşkileri daha iyi ama bu annesine tapıyor resmen yolun başında size seti göstermiş hiç atlamayın ordan
 
ben karşımdaki insanın aile ilişkilerine önem vermesini tercih eden biriyimdir. annesine, babasına, kardeşlerine sevgi, saygı duymasını ve ilgilenmesini isterim. fakat bunun da bir dozu olmalıdır.
yani hayatında doğru yerde doğru öncelik sıralamasını yapabilmelidir.
sizin sevgilinizde bu ayar kaçık.

muhtemelen annesi eşinden umduğu ilgiyi göremiyor. diğer çocuğu da daha başına buyruk olduğu için ihale sizin sevgilinize kalıyor. sağlıklı bir ilişki değil bu.

bir de annemi gezdirmeye çıkardım cümlesi çok itici. annemle gezmeye gittik doğru bir cümle.
 
bilerek üstüne basa basa anlatıyor bence annem de annem. Sizi eğriltmeye çalışıyor adaptasyon yaşayın diye resmen. Hani alışsın da ilerde annesyle ilişkiye laf edemesin. Dengeyi kuramaz bu adam. Zaten gezmeye çıkardım lafından belli baya baya görev gibi görüyor. İlerde sorun yaşasan annesiyle vay haline. Yol yakınken alışmadan kaç. He ben olsam yalan söylemezdim. Ben eşime daha ilk tanıştığım gün söylemiştim eğer anne kuzusuysan benden uzak dur başlamadan bitsin ben çok gördüm çevremde ben çekemem demiştim.
 
Buradaki ayrılıkların çok büyük bir bölümü erkeklerin “eşimle yeni ailemi kurdum” kavramını kafasında oturtamamasından çıkıyor.

Kendisi önceliklerini gayet net söylemiş.
Annesi bir laf etmese bile erkek arkadaş durup dururken kavga çıkartacak gibi görünüyor.

Kaçın.
 
Bence ayrılmaya net karar verdiysen durumu açıklayarak senin annenle ilişkini sağlıklı bulmadım kendini baba yerine koymuşsun gibilerinden güzel bi yazı yazıp ayrıl çünkü bu sorunlu ilişkisini farketsin kabul etmese bile bi düşünür en azından çünkü belliki kendininde psikolojisi iyi değil
 
Annesi çağırdığında telefonu yüzünüze kapatıyormus başka referansa gerek var mı? Bugün yüzünüze telefonu kapatan yarın annesiyle girdiğiniz ikili tartışmada size soz hakki dahi tanımaz susturur
 
İyi geceler herkese,

Benim 5 aydır süren bir ilişkim var. Ben 22 yaşındayım o 26. Az sonra bahsedeceğim şey haricinde erkek arkadaşımın karakteriyle alakalı herhangi bir problemim yok.

Kendisi bana biraz fazla anneci geliyor. Tabii ki annelerimize can feda ama bana hareketleri bazen fazla geliyor. Örneğin, telefonla konuşurken annesi ararsa suratıma kapatıyor, ya da evde annesi çağırırsa yine alelacele telefonu kapatıyor. Anneyle tartışılmaz anne kutsaldır diye düşünüyor. Oysa ben bazen annelerimizle de ters düşebileceğimize inanıyorum, kalp kırmadan tartışılabilir. Günün nasıl geçti diye sorduğumda mutlaka annesinden bahsediyor. Çok yoruldu, tansiyonu fırladı, dışarı gezdirmeye çıkardım gibi. Bir erkek kardeşi var ve o biraz asi gibi. Kardeşi annesiyle kavga etse babası yerine hep bu araya girip ilgileniyor. Beni sık sık annesine benzetiyor. (karakter olarak) Anneler gününde de bir şiir paylaştı ve o şiirde "birinci kadınsın" minvalinde bir satır geçiyordu.

Biz iki kız kardeşiz. Daha önce sadece bir sevgilim oldu ve onun da ailesiyle sorunları olduğu için annesiyle pek konuşmuyordu. Yani önümde referans alabileceğim sağlıklı bir anne oğul ilişkisi yok. Sizce bunlar normal mi? Deneyiminize dayanarak nasıl bir şeyle karşılaşırsam arkama bakmadan kaçmalıyım? Hangi hareketleri anneye saygı, hangilerini bana saygısızlık olarak görmeliyim?

Bu arada gerçekten sizlerin görüşlerinize çok değer veriyorum ve dediklerinize mutlaka kulak vereceğim.
Bncede anneci benimde 3 yıllık ilişkim vardı annesi o kadar düşkündü ki benimkine Allaaahh dedim ilerde evlenirsem cekicem çok dikkat ettim annesi aradiginda oglusum annem bitanem nerdesin diyodu benimkide hih anne noldu soyle onun yanindayim gelmicem fln icim rahatladi 😄
 
Annesi aradığında telefonu suratına kapatması bana göre bir hakaret, Derim ki ne oluyor kardeşim? , annesiyle tartışmamalı zaten tansiyonu varmış, belki alel acele telefonu kapatması kardeşinin ona bir şey yapma korkusu yüzünden de olabilir bilemiyorum.
 
İyi geceler herkese,

Benim 5 aydır süren bir ilişkim var. Ben 22 yaşındayım o 26. Az sonra bahsedeceğim şey haricinde erkek arkadaşımın karakteriyle alakalı herhangi bir problemim yok.

Kendisi bana biraz fazla anneci geliyor. Tabii ki annelerimize can feda ama bana hareketleri bazen fazla geliyor. Örneğin, telefonla konuşurken annesi ararsa suratıma kapatıyor, ya da evde annesi çağırırsa yine alelacele telefonu kapatıyor. Anneyle tartışılmaz anne kutsaldır diye düşünüyor. Oysa ben bazen annelerimizle de ters düşebileceğimize inanıyorum, kalp kırmadan tartışılabilir. Günün nasıl geçti diye sorduğumda mutlaka annesinden bahsediyor. Çok yoruldu, tansiyonu fırladı, dışarı gezdirmeye çıkardım gibi. Bir erkek kardeşi var ve o biraz asi gibi. Kardeşi annesiyle kavga etse babası yerine hep bu araya girip ilgileniyor. Beni sık sık annesine benzetiyor. (karakter olarak) Anneler gününde de bir şiir paylaştı ve o şiirde "birinci kadınsın" minvalinde bir satır geçiyordu.

Biz iki kız kardeşiz. Daha önce sadece bir sevgilim oldu ve onun da ailesiyle sorunları olduğu için annesiyle pek konuşmuyordu. Yani önümde referans alabileceğim sağlıklı bir anne oğul ilişkisi yok. Sizce bunlar normal mi? Deneyiminize dayanarak nasıl bir şeyle karşılaşırsam arkama bakmadan kaçmalıyım? Hangi hareketleri anneye saygı, hangilerini bana saygısızlık olarak görmeliyim?

Bu arada gerçekten sizlerin görüşlerinize çok değer veriyorum ve dediklerinize mutlaka kulak vereceğim.
O dengeyi koruması önemli sizi kötü hissettirmemeli ve dediğiniz gibi bazen annesine hayır diyebilmeli. Abimin böyle bir durumdaki tavrı sevgilisini öncelemek oluyor ve onunla görüşüp konuşurken annemi veya bizi daha geride tutuyor ve müdahale etmemizi veya konuşmasını görüşmesini bölmemizi istemiyor, bunlara izin vermiyor. Anneler ölçüyü çok bilmiyor ve herşeye müdahil olmak istiyorlar çoğu zaman, o yüzden annenin durması gereken yeri beyefendiler belirlemeli bence, sevgiliniz annesine düşkünse biraz zaman alabilir ve zor olabilir. Kolay gelsin 🌼
 
Yazdıklarınız için cevap yeterli bence. Annelerimiz hepimiz için önemli fakat bir ilişki ya da evlilikte anne ile eş/sevgili ayrılması gerekiyor sınırların belirlenmesi gerekiyor diye düşünüyorum. Sevgiliniz tam bir anneci ileride ilişkiniz ne olur bilemem ama annesi hep aranızda olacak bunu bilin.
 
Benim eski sevgilimde böyleydi, annem hasta anneme şu oldu anneme bu oldu, ardından annesiyle baş başa tatiller, sokakta elinden tutup gezdirmeler, neyse dedim çok seviyor demekki annesini
Olay şuraya geldi annem şehirdışına çıktı neden arayıp güle güle demedin, kendi annene hediye aldın benimkine de alacaksın evlenince 1 liralık bsy fazla almayacaksın annene
Annem seni kendi kızı gibi görüyor sen de neden kendi annen gibi davranmıyorsun
Sonra dedim ki başlarım senin annene tekmeyi koyduğum gibi uzadı gitti
 
Tuhaf gelecek ama bana oyle gelmedi. Ne guzel saygili, sevgili. Yarin bir gun senin de oglun oldugunda o da oyle yetisecek. Aile baglari kuvvetli ve deger veren biri belliki. Esim de aynen boyledir ve bir kez bile annesiyle beni ters dusurmedi. Ve ben onun bu ozelligine hayranim. O onu karninda tasimis, buyutmus, yetirtirmis ahlakli sekilde. Benim icin onunla yers dusseydi zaten ben kahrolurdum. Orta yolu her zaman buldu. Ve ben ona her seferinde yine asik oldm
 
Back