Merhaba arkadaşlar..
Biz sevgilimle aynı sınıfta iki öğrenciyiz :)
Sevgilim ailesinden uzakta okuyor, bense kendi şehrimde..
Sevgilim ailesine -özellikle annesine- çok bağlı.
Birlikteliğimizin ilk zamanlarında kadın günde 3 defa arardı.
Sevgilim aramadığında tepki veriyorlar, arayıp bağırıp çağırıyorlar.
Şimdi biraz değiştiler.
Ayrı yaşamaya alıştılar sanıyorum ki.
İlk zamanlar oğludur, arar tabii diyordum ama artık dayanamıyorum.
Hayır, arayıp çocuğu üzmeseler amenna, ama arayıp kendi dertlerinle amiyane tabirle çocuğun kafasını yiyorlar
O da ne yapsın garibim, dinliyor ve üzülüyor.
Hatta bugün başımıza bir olay geldi..
Annesi aradı, anneannesi rahatsızlanmış, çocuğu ağlayarak arıyor, olayı anlatıyor.
Hayır, zaten uzakta.
Küçük bir derdi onları görmediği için büyütüp, dert edebilecek bir kişiliğe sahip.
Çok duygusal, çok hassas...
Kadın çocuğum uzakta, dert edinmesin, üzülmesin demiyor.
Olayı ayrıntısıyla oğluyla paylaşıyor.
O anda ne diyebilirim, bir şey demedim tabiiki.
Geçmiş olsun vs..
Ama kapadığı zaman; ''keşke arayıp, seni üzmeselerdi'' dedim.
O da; ''olur mu öyle şey sevgilim, kavgalarını iletmelerini ben de istemiyorum ama bu sağlık sonuçta'' dedi.
Ailesini korudu yani.
Sinirlerim bozuldu.
Kadıncağıza ben de üzüldüm ama ben kendi ailemle karşılaştırıyorum.
Böyle bir şey olsa, ben uzakta okuyorum, üzülmeyeyim diye bildirmezler bana.
Bunlar niye böyle???
Size danışmak istediğim konu;
İlerde Allah nasip eder, evlenirsek eğer bu mevzu başıma dert olur mu...
Her başları sıkışınca yine oğullarını ararlar mı?
Benim ailem hiç böyle insanlar değil.
Çatışma yaşar mıyım?
Sizin başınızda var mı böyle bir olay?
Yaşadınız mı bu tarz sıkıntılar?
Ne yapmalıyım?
Tüm yorumlara açığım, biliyorum beni kınayanlar da olacaktır elbet ama lütfen benim ruh halimi görün ona göre yorumlayın arkadaşlar.
Tek isteğim bu sizden.
İlginiz ve yorumlarınız için şimdiden teşekkür ederim.
Sevgiler herkese...