hayat öyle gelmiştiki üzerime bütün derdi ve tüm kederiyle,bir yolcuysum hayat denizinde dalgalar arasında,ordan oraya salınırdım kalbim teknesiyle.ıssız bir ada vardı ıssızlıkların tam göbeğinde,tam derinliklerinde.biliyordum uzak değildi yaklaşmıştım,kürek çekiyordum yorulsada kollarım,biliyordum birgün bulacağım ve artık o ada benim sonsuzluğum olacaktı ve ben orada yaşayacak,orada ölecek,oraya gömülecektim.bu inanç bu amaç vardı yüreğimde.
karanlık gecelerde bile kürek çekiyordum aydınlığa evet aydınlık vardı yolun sonunda.elbet ki sabah olacaktı,güneş ışıl ışıl doğacaktı.titriyordum ama adanın beni sarmasını hayal ederk içimi ısıtıyordum.kalbim teknesi su almaya başlamıştı boğulmakta yakındı yaşamakta.boğulmak öldüremezdi beni ama kavuşamamak sonrası keder bitirirdi.
birgün gözlerimi açtığımda kalbim teknesinin teleskobunda bir ışık görmüştüm.ewet ewet o ışıktı.beklediğim hayal ettiğim,kürek çektiğim,çırpındığım adaydı.benim adamdı sonsuzluğum,yolculuğumun sonuydu,avuçlarımın içindeki izlerde bile yollar o adaya çıkıyordu.sanki gözlerimden boşalıyordu tekneme dolan sular.sessizdi her yer kızgın kızgın esen hiddetli rüzgarlar bile mutluluk esiyordu sanki.taşıyordum mutluluktan.ellerimi uzattım daha ilk anda tuttum adayı sımsıkıca birdaha bırakmamaya söz verircesine.
kalbimin teknesini sıkıca bağladım gidemez artık hiçbiryere.gözbebeğim yeni doğmuştu sanki gözlerimde.elalı gibiydi rengi en güzel renkler içinde,yemyeşil oluyordu rengi sevgiyşe beslendiğinde.onu ben besleyecektim,ben büyütecektim,asla ağlatmayacak,ağlamasına izin bile vermeyecektm.ve söz vermiştim kendime hep yeşile döndürecektim rengini sevgimle.uyuduğunda göz kapaklarımı örtecektm üzerine,ninniler söylecektm üzüldüğünde.kirpiklerimle savaşacaktım tehlikelerle yinede ona zarar gelmesine asla izin vermeycektm.
sen benim gözbebeğimsin,bebeğimsin gözlerimde büyüdün ve her zmanda orada büyümeye devam ediceksin.dünyadaki tüm sevgililer içn sadece 1 gün var ve o günü kutluyorlar o gün hatırlıyorlar sevdiklerini benimse hergünüm sevgililer günü çünkü benim sevgilim,benim gözbebeğim,benim bitanem 1 günü değil 1 ömrü hakedior.
bu yüzden aşkım sayfa başına bakrsan 14 şubatı atlayarak başka bir günle devam ettm yazdıklarıma.çünkü ben seni 1 günlük değil koskocaaa bir ömürlük sevdim.
biraz uzun oldu arkadaşlar kusura bakmayın ama paylaşmak istedim bu mektubu benm için kendi yazmış aşkım ve hediyenin içine koymuş pazartesi akşamı verdi bana.
lmaz:
sevindim ilk sevgilililer gününü güzel hatırlayacak olmana