- 30 Mayıs 2010
- 1.177
- 5
İçim bir tuhaf bugün günlükçüm, Ben herkesin önünde hayata karşı dimdik görünüşümü korumaya çalışırken, içimde bir şey gün geçtikçe daha çekingen oluyor. Bu aralar tek yaptığım şey her şeyi oluruna bırakmak. Resmen saldım çayıra mevlam kayıra...
Onu çok seviyorum, hele de son günlerde aramızda öyle bir uzlaşma sağlandı ki sanki ömrümün sonuna kadar böyle gidebilirsek kim ne derse desin , kim ne yaparsa yapsın, bizi koparamaz, çelikten bir halat olur bağlarımız. Ben ondan kopamıyorum zaten, insan sevdiğinden neden kopmak istesin ki? nTatlı dille güler yüzle aşılamayacak hiçbir sorun yok aramızda. O da biliyor ki tatlı dili beni cezbediyor. Bazen başka insanlara bakıyorum, çok ama çok mutsuzlarını görüp öyle bi şükrediyorum ki bize. Saygısız olmadım hiçbir zaman eşime, hakkımı da saygılı aradım ben, bu benim oturmuş kişiliğimden dolayı böyle ve hep böyle olacak biliyorum. Ama bazen de çok mutlu kadınlara baktığım zaman, ya evli olmadıklarını evli olanlarında karılarını sadece insanların yanında değil, baş başaiken de göklere çıkaran kocaları olduğunu görüyorum. Benim eşim benim şımarabileceğimi düşünüyor bu koşulda ya da kim bilir belki de evin erkeği olamayacak da ben onu ezicem gibi mi görüyor bilmem. Şimdi sadece hakkımı arıyorum diye eşimi ezmiyorum, ona kızabiliyorum evet bu doğru ama bu da hakkımı aramak için. Düşünsene o zaman bana bu derece kırılacak bir cammışım gibi davransa (Şimdiki gibi) insan nasıl mutlu bir kadın olmaz ki. Ben bana böyle davrandı diye ne ev işlerini ona yükleyecem ne onu ezicem. Ona öyle şeyler yaşatacağım ki... Böyle gitsin Allah'ım ne olur, içimden gelen o sonsuz saygıyı eşime göstermem için sen bize yardımcı ol. Zor zamanlardan geçerken bile birbirimizi hiç kırmadan, incitmeden, en önemli tartışmayı bile sevgi ve saygı çerçevesi içinde geçirmeyi sen bize nasip et İnşallah...:asigimpuyorumnanaktan
Onu çok seviyorum, hele de son günlerde aramızda öyle bir uzlaşma sağlandı ki sanki ömrümün sonuna kadar böyle gidebilirsek kim ne derse desin , kim ne yaparsa yapsın, bizi koparamaz, çelikten bir halat olur bağlarımız. Ben ondan kopamıyorum zaten, insan sevdiğinden neden kopmak istesin ki? nTatlı dille güler yüzle aşılamayacak hiçbir sorun yok aramızda. O da biliyor ki tatlı dili beni cezbediyor. Bazen başka insanlara bakıyorum, çok ama çok mutsuzlarını görüp öyle bi şükrediyorum ki bize. Saygısız olmadım hiçbir zaman eşime, hakkımı da saygılı aradım ben, bu benim oturmuş kişiliğimden dolayı böyle ve hep böyle olacak biliyorum. Ama bazen de çok mutlu kadınlara baktığım zaman, ya evli olmadıklarını evli olanlarında karılarını sadece insanların yanında değil, baş başaiken de göklere çıkaran kocaları olduğunu görüyorum. Benim eşim benim şımarabileceğimi düşünüyor bu koşulda ya da kim bilir belki de evin erkeği olamayacak da ben onu ezicem gibi mi görüyor bilmem. Şimdi sadece hakkımı arıyorum diye eşimi ezmiyorum, ona kızabiliyorum evet bu doğru ama bu da hakkımı aramak için. Düşünsene o zaman bana bu derece kırılacak bir cammışım gibi davransa (Şimdiki gibi) insan nasıl mutlu bir kadın olmaz ki. Ben bana böyle davrandı diye ne ev işlerini ona yükleyecem ne onu ezicem. Ona öyle şeyler yaşatacağım ki... Böyle gitsin Allah'ım ne olur, içimden gelen o sonsuz saygıyı eşime göstermem için sen bize yardımcı ol. Zor zamanlardan geçerken bile birbirimizi hiç kırmadan, incitmeden, en önemli tartışmayı bile sevgi ve saygı çerçevesi içinde geçirmeyi sen bize nasip et İnşallah...:asigimpuyorumnanaktan