Popüler Konu Sevgili günlük...

Kendime bir tokat patlatasım geliyor bir süredir ara ara...
Neptün enerjisi dünya ile çok uyumsuz ve bundan çok sıkıldığım bir zamandayım...
Çok istiyorum ama yapamıyorum bir şeyleri, kendimi hazırlamaya çalışıyorum yıllardır ama zor, gerçekten zor...
Bazıları için "üstelik farkında ama nasıl yapamıyor" bazıları için "istemiyor, tembel" ama işin özü öyle değil işte(yine tembellik var evet).
Sevmiyorum seni dünya, sadece bir şeyler yapmak zorunda hissediyorum iyi yaşamak için. Ve bunu anca sevdiğim şeyleri yapmaya çalışarak idare edebilirim gibi geliyor... Öncelikli ihtiyacım manevi doyum ama bu gidişle zorlu bir geçiş süreci yaşayabilirim.
Allah'ım...

İşin içinde eğlence, zevk almak yoksa ben de hareket(spor) de yok ama sağlığımı de etkiliyor böyle -_-

bugün yine annemin odasına gittim resimlerimizi açtım ,sevdiği şarkıları dinledim..
yine ilk günkü gibi yandı içim..
öyle yalnızım ki anne,öyle bir boşluk yerin..
ilk defa rüyamda sarıldık annemle pazar günü..
gerçek gibi idi..
uyanınca çok üzülüyor insan ama..

Kaygılarımı yönetebilmem lazım...

Ruhum yorgun günlük... Yorgunum.

Geçmişten bir arama.. Şuan o kadar istemiyorum ki... Şu durumda geçmişten kimseyle konuşmak istemiyorum. Hatta günümüzden de istemiyorum. İş güç soracak kimseyle konuşmak istemiyorum...
Hayırsız görünüyor olabilirim ama umurumda değil... Ruhumu gereksiz daraltan şeyler bunlar... Kimseye açıklama yapmak istemiyorum...

günlükçüm izne ayrılmadan bi görüşelim dedim seninle.inş herşey umduğum gibi geçerde huzurlu bir şekilde dönerim izinden.telaşlıyım.heyecanlıyım.kaygılıyım.içim yine tuhaf.midemde minik kelebkler var gibi.ağrı veriyor.evden ayrılacağım zaman hep böyle oluyor.işlerimi bugün halletmem lazım.dinlenmek huzur bulmak istiyorum.omuzlarım çok yorgun kafamda tabi.
ufak bi not ekleyeyim belki işe yarar
520 aktif para hızlıca harekete geç
veeeeeeeee
3396815 sağlılıkla dön bedenime

Sevgili gunliik
Bazi insanlarin onlarla hic muhattap olmuyor olmama ragmen bana laf sokmaya ve iclerindeki ofkeyi bastirma mucadelelerine cok guluyorum.
Bir insan kiskancliktan kudur kudur kudurdugunu bu kadar belli edemezdi dimi
Bencede
Oh olsun kiiizzz oh olsun sana sinsirella seni

İstediğim zaman insanlardan, çevremden uzaklaşıp yalnız kalabilmeyi, bunun için kendime yetecek kadar maddi imkan ve sağlık sıhhat, kimseye ihtiyaç duymamayı diliyorum(çevreme de aynı şekilde)... Ve istediğim, beni iyi hissettiren şeyleri yapabilmeyi... Bazen gerçekten tam bir yalnızlık ihtiyacı hissediyorum ve bu imkanı bulamayınca geriliyorum... Manen kimse yok zaten genelde enerjim emiliyor...

En büyük şansım kendimi bilmek ve farkındalığım galiba... Çok şükür...

Ne olur canımın acısı geçsin Dayanamıyorum.. Canım çok acıyor bugün..

Allah'ım, bana kalbimden geçenlerden en azından birini yapabilmeyi kısa sürede nasip et lütfen. Lütfen...
Ruhum o kadar çok istiyor ki bunu artık...
Evet temel dileğim uzun vadede istediklerimi de yapabilmemi sağlayacak bir iş ve uzmanlık sahibi olmak...
Ama bazen bu kalbimin istekleri o kadar zorluyor ki beni, şifa gibi gelecek biliyorum... Yapanları görünce gözlerim doluyor...
Lütfen...

Sevgili günlük;
3 yıldır yaşadıklarımı sandığım şeyler bir kabus olsa,ben uyansam, o yoldan dönsem ve hiç evlenmesem?
Kötü haldeyim günlük... Bebeğim kucağımda, önlerine atlamak fikri beynimin içinde yoldan geçen arabalara bakarken buluyorum kaldırımın kıyısında kendimi..

Mars mı geçiyor venüs mü biri geçsin artık başağa da ferahlayalım yeter. Nem çok feci...

En son ne zaman yazdım bilmiyorum sana günlüğüm ama hep önemli şeyler olunca umudumu ve sabrımı hiç kaybetmemiş olduğum için isyan moduna girmiyorum. Çünkü gerçekten sabrın sonu selamet...
Bundan 4 sene önce ne çok ağlardım. 2 düşük yaptığım için hiç çocuğum olmayacak gibi gelirdi bazen...
Ama şimdi biri 3 yaşında biri 2 aylık iki güzel evladım var çok şükür... Üstelik 2. Si öyle bir anda sürpriz birşekilde geldi ki hayatımıza mucize oldu resmen...
Yine malum Kastamonu yollarında ağlarken dua etmiştim Allaha nolur çocuğumdan eşimden ayrı kalmayım kavuşalım tünelin ucunu göster yeter diye dua etmiştim. 1 hafta içinde senin haberini aldık benim 2. Meleğim... Şimdi ise bir umut bekliyorum umudumu kaybetmeden İstanbula gelebilmeyi...evet devletten özele geçmek var ucunda ama olsun akşamları eşimle çocuklarımla evde birarada olmak var artık... Ve atHayat o da olacak oyüzden çok rahatım şuanda...
Hayat planladığın gibi gitmezmiş. İstediği gibi davranırmış öğrendim artık
Günlüğüm o mutlu haberi de yazacağım buraya hem de en yakın zamanda hissediyorum....

Bir günlüğüm var. Arada ona yazmayı seviyorum. Çoğu insan umut dolu şeyler yazınca rahatlar ama ben tam tersi... Her şey aynı bu şekilde kötü olmaya devam edecek, hiç bir şey düzelmeyecek diye yazıyorum. Ve acaip rahatlıyorum. Dışarıya karşı umutlu ve pozitif gözükmeyi adet edinmişim ama aslında içimden geçenleri bu şekilde bir yere yazmak beni çok rahatlatıyor. Zaten hiç bir şeyin düzeldiği yoksa neden umut edip sürekli beklenti içine gireyim ki ? hayat dediğin şey bilinçli varlıklar olarak yaratılıp yaşamaya zorlandığımız bir kurgu. evet zorlama! Yaşıyorum ben de, itirazım olmadan...

Yoruldum. Manen çok yoruldum.
Yeter artık istemediğim şeyleri yapmak istemiyorum.
İnsanların konuşup durmasını istemiyorum.
Sıkıldım!
Allah'ım yardım et, aile, komşu, akraba vs. çevremden hiç kimse karışmadan kendi yolumu bulmak istiyorum...
Kendi istediğimi yapmak istiyorum...
Offfffff.......
Kimse konuşmasa keşke, kimse karışmasa. Ruhum daralıyor, gereksiz kaygılanıyorum ve bu önümü tıkıyor iyice.

Şu günlerde bebeğimi kucağıma alacaktım be günlük ...
Ama olmadı.Nasıl güzeldi tek beden de iki can olmak , nasıl güzeldi içimde o miniği hissetmek en güçsüz anlarımda elimi karnıma götürüp sabret annecim bu kötü günler geçicek diyip onunla konuşmak bile çok güzeldi ya o pıt pıt atan kalp atışlarını duyduğum an benim kalp atışlarımın hızlanması bu mutluluğun tarifi yok günlük.O benim en derin yaram oldu o benim kapanmayacak bir yaram minik kelebeğimmmm seni hiç bir zaman unutmıcam sen her gün benim aklımdasın sen benim ilkim ilk heycanımsın annemmm