Popüler Konu Sevgili günlük...

Cok yoruldum gunluk kafam cok dolu rahatlamak istiyorum ama olmuyor ne yapacam bilmiyorum sakinlesmek istiyorum hayatim duzene girsin istiyorum para istiyorum off off hicbise keyif vermiyor be gunluk

Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın, yukarıdan vuran incecik ışıkla bu kuyuda yaşamaya alışmaya çalışıyorum.. Ama çok yorucu...

Gıtmek ıstıyorum herseyı unutup .Hala aklı bende ya bu nasıl bırşey ıstemedıgım bırı anlamıyor zorla da olmaz ki bu işler rezıl olmakta ıstemıyorum allahım kurtar benı.Nasıl bır noktaya vardı bu hayatım karanlık ışık dıye bırsey yok mahvoldum bazen hayat bu kadar mı zor bu kadar mı yorucu güçlenmek istedıkce çökuyorum ,yoruluyorum .Çok yorgunum bıtkınım tatıle ıhtıyacım var uzun uzadıya bıtkınım hıc bırsey ıstedıgım gıbı degıl hayallerım neredeler .Yürümek istıyorum yururken yasamımı dusunmek bıtmek bılmeyen acılarımı yalnızlıgımı ,hayat enerjımın nasıl yok oldugunu .Aglamak mı gozum de yas da kalmadı yada hangı bırıne akıtayım onu dusunuyorum .Kelımeler kelımeler onlar bıle benden bıktı mutlu ol der gıbı tabı ki ben de guluyorum ama guluşumun ardı bın bır acı .Evımı özledım huzuru özledım ,martıları özledım ben yasamayı özledım .Gıtmek istıyorum burdan kacarcasına arkama bakmadan ne zaman gulmeye kalksam bırseyler manı oluyor yutuyorum işte böyle .

Havada bir şeyler oluyor yine galiba.. Ruhum daralıyor...

Bir gün kendi evim olacak ve o evde huzurla durabilecek miyim acaba, enerji ağırlığı olmadan, sürekli bela okuyan bir insan olmadan, zırt pırt tartışmalar olmadan, sorunlar yaşamadan...
Bir kaç kere en fazla 2 hafta falan yaşadım bu duyguyu kendime gelmiştim, pozitif enerjiye ihtiyacım var sürekli aksini yaşamak çok ağırlık yapıyor.

Ruhumun özgür kalmaya ihtiyacı var..

Sildik birbirimizi, rüyam çıktı. Psikolojik rüyaydı belki ama yine de aynı şey oldu. Üzülerek sildim.
Anlaşamayacağımız belliydi zaten. Dönüşü de olmamalı, canımız sıkılıyor anca.
Çok canım sıkıldı ama kötü de sayılmam, gururuma dokununca bir şeyler daha iyi gidiyorum galiba.
Ama keşke fırsatı geldiğinde malum soruyu sorsaydım da açık olsaydı her şey, havada kaldı, vakti de geçti.

Rüyalarım mı çıkıyor denk mi geliyor anlamadım, bir de ikidir evden taşındığımızı görüyorum, bu çıkacak mı bakalım.

Ne guzel aıleler var hayran kalmısımdır .Pıknık yapanlar,hoş sohbet edenler canım kızım canım oğlum dıyenler ya bız den böyleyız .Dertler o kadar cok ki bazen neye uzulecegımı sasırıyorum .Bırde şu çocuk asıl ben onun ıcın hayırlı degılım olsa bılıyorum onun aılesıne arkadaslarına rezıl olacagımı o sebeple hıc kımseyle hıc bırsey dusunmemek lazım bazen ben bıle kendımı sevmıyorum ınsanlar neden sevsın ki .Mutlulugun tanımını bıle bılmıyorum mesela kendımı hep aglarken buluyorum yalnızlık benım ıcın ıyı olan sanırım olması gereken hayırlı olan belkıde.

Yine rüya.. Ve kötü...
Kime inanacağımı bilemiyorum artık...

Gitmek istiyorum burdan yoruldum bıktım artik tatile ihtiyacim var sinopa gitmek istiyorum gezmek icmek istiyorum dayanacak gucum kalmadi su son bir ay o kaadar zordu ki hic taakatim kalmadi nasıl toparlanacam ben bilmiyorum

Bayram sabahı "falanca nolu turkcell hattınızın faturası ..." diye başlayan, olmayan turkcell hattımla alakalı mesajla uyandım, bekle bakalım p.tesiyi Vind

Yanlış secımler yapmısım oysa ne cok sevınıyordum ben bavullarımı toplarken o sıgdırdıgım hayaller de orada kaldılar ve hersey bıttı hıc bır sey hıssetmıyorum sadece bır bebek belkı benım de olurdu belkı anne olurdum herseyden mahrum kaldım .Benım hayatım burada noktalandı gelecek dıye bir sey yok .

Bayram mış gibi iyiymiş gibi normal miş gibi yaşamaktan yoruldum öyle Yoruldum ki Rabbim Rabbim kurban oldugum herşeyin başı saglık ne olur güzel haberler duymayı nasip et bir kapı aç bir yol aç gelsin artık

İyice insanı ketum yapacaklar... Zaten sosyal biri değilim, herkesle çok konuşan biri de değilim, daha kime susayım da ben dedikodu olmasın anlamıyorum ki, hep diken üstü yaşamak Enerjilerden kolay etkilenmesem böyle olmazdı belki ama çaresi yok...

Hayatta ihtiyacım olan, istediğim şeyleri bilip ulaşmanın zor olduğunu fark edip alışmış olsam bile o isteğin arttığı bir an oluyor, ateş gibi düşüyor içime bir anlık.
Şuan ne oldu dersen günlük; rahatça değer vermek istiyorum birine, rahatça sevmek istiyorum, rahatça güvenmek. "Rahatça", korkusuzca ben olacağım bir liman... Bilmiyorum mümkün olacak mı. Gözlerim doldu. Galiba şu aralar ayrıca bir boşluk zamanlarımdayım, geçecektir.