Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz. Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Bu erkeklerin ailesi neden böyleler ki? Bdv da bakiyorum hep erkegin ailesi yuva yikan oluyor.. ya erkek ailesine söz geciremiyor / gecirmek istemiyor yada ailesi karisiyor herseye.. anlam veremiyorum. Kiz aileleri daha olumlu daha yardimseverken erkek ailesi hep istiyor?
Moralim bozuluyor bunlari okudugumda kendi kendime esimin ailesine kiziyorum haksiz yere ki beni el üstünde tutan insanlar..
Hayallerımın bıttıgı ve tukendıgım noktadayım benım için yapılacak hiç bir sey yok öylece beklıyorum ,öylesıne yasıyorum ,kımsenın dusundugu yok gerekte yok artık hevesım de yok sadece aglamak gelıyor ıcımden bu zavallılıgıma hıc bırsey yapamayısıma çaresızlıgıme .Ben aynaya baktıgımdagöruyorun herseyı nekadar çırkın nekadar sevılmeyecek bır tatlılıgı olmayan bır ınsan oldugum hiç bir cekıcılıgım yok .Zaman hıc bırseyı degıstırmedı malesef .Dünyanın neresındeyım ve nıcın varım ben bılmıyorum .
Bir eski bene bir de şimdiki bene bakıyorum, git gide rahatlıyorum, git gide iyiye yöneliyorum, düşük egodan kurtulmaya başlıyorum, enerjim yükseliyor. Biraz uyumsuz frekansım var toplum içinde farkındayım, yani zamanla farkına vardım şaşıra şaşıra, çok kastım kendimi, ön yargılara ve yanlış anlaşılmalara maruz kalıyorum, neden bilmiyorum sinsi fesat insanlar çekiyorum kendime, dış etkenler enerjimi çabuk düşürüyor bunu yenmeliyim. Olduğum gibi kabul etmeliler beni yoruldum, denge kurmalıyım. Rabbim dualarımı hep duydun şükürler olsun... Çok şükür bugünüme...
sevgili günlük çook uzun zaman oldu sana yazmayali sana güzel haberler getirmeyi ben artik anneyim demeyi ne çok isterdim ama maalesef Rabbim nasip etmedi henüz ben yinede umut ve umutsuzluk arası o ince çizgide bekliyorum bazen çok üzüldüğüm anlar oluyor bazende hayat devam ediyor gün gelicek Rabbim bana da nasip edecek vardir bunda da bi hayir diyorum evde kaldığım zamanlar yanlızlik çok üzüyor beni bi ses bi nefes mutluluk kaynagimiz olacak bi mucize diliyorum her vakit namazlarimda, yillar çok cabuk geçiyor ben benden gitmeden gelir ins mucizem 12 yıl olmuş onu bekleyeli beni bekleteli ahh bir gelse onu bir güzel patakliycam niye bizi bu kadar çok beklettin diye
ve sen benim evim,yuvam,gönül bağım,hayattaki en güzel şansım. hâlâ ilk gün ki gibi'sin hatta daha da fazla bu öyle güzel ki,senden başka hayat yok bana ‘benimle kalmalısın bir ömür’
Çok sıkıldım yalnız kalmaktan. Her koşulda yalnızım. Tamam herkes yalnız ama ben sanki daha yalnızım. Tek bir arkadaşım bile yok. Çaresizce telefondan birilerine yazıp cvp almaya çalışıyorum. Mutlu değilim. Yalnızım mutsuzum kendi sesimi unuttum. Çıkıp bi çay içebileceğim bir arkadaşım bile yok. Bunları yazmak için bir defterim bile yok.
Yazacak cok sey birikiyor icimde. Dilimin ucunda, aklimda duruyor ama yazmaya bile useniyorum. Bi de yazinca n'oluyo ki, o insanlar duyup anliyo mu, kendini duzeltiyo mu... Düşünmekten basim sisiyor, midem bulaniyor insanlardan ama elimden gelen bir sey yok. Üzücü. Yorucu.