Popüler Konu Sevgili günlük...

Çok ta umrumdasın ıkı kelımeyı bır araya getıremedın.Ben erkek olacaktım da görecektın nasıl muhabbet kuruluyor .Hersey de bır hayır vardır dıyorum tanıyıpta bırakınca kötu duruma düşmekte kötu olurdu .Sürüm sürüm sürünesın inşallah gidiyorum zaten.Umarım o denedıgın dallarda elınde kalır bana sırt döndugune bin pişman olursun.

Bugün temizlik ve yemekle geçti. Yarın da okula gider gelirim gün biter.
Zaman çabuk geçiyor nasıl geçtiğini anlamıyorum. Yine de diğer günlere göre zaman yönetimim iyiydi.
Telefonu elimden bırakınca hayata da zaman kalıyor. Bir günümün diğerine eşit olmaması dileğiyle satırlarıma son veriyorum sevgili günlük :))

Günlük yine bi suratsizlik vardi ustunde dayanamadim boyle oldugun zamanlards senle konuşmaya cekiniyorum dedim bazen insanin anlatamadigi sorunlari oluyor dedi sahoden boyle birsey mi vardi o kurtsrici cumlenin arkasina mi sıgımlndı anlamadim

Bazen iyi biri gibi duruyor bazense uzak durmam gereken biri gibi hissediyorum

Acik konusayim gunluk ben is yerinde milletin diline dusme korkusu yasiyorum yoksa bu kadarda tedirgin hareket etmezdim yaparsa bi densizlik onun ayibi der gecerdim ama iste o kadar insanin diline dusme korkusu insanin elini kolunu bagliyor

Bu kacinci oldu artik yanina ugramiycam diyorum ama sabah oldumu sagda solda her yerde gozum onu ariyor hele surat yaptigi zaman yuzu gulunceye kadar dibindem ayrilmayasim var

Neyse hayirlisi be gunluk Allah bana biraz irade biraz gurur versin gelirim ustesinden insallah

Bugün hiç iyi değilim. Bütün hayat enerjim tükenmiş. Nefes alırken bile ciğerlerimde bi acı. Canım çok yanıyor. Farkında değil. Ben artık çok yoruldum. Onu mutlu etmeye çalıştıkça beni kırmasından, annesini memnun etme çabalarından , ailemde değer görememekten. Artık kim ne isterse onu yapsın onu desin. Pes ettim. Hayallerimin hepsini yok ettim. Artık hayal yok. Artık mutluluk yok.

Benı takmayanı ben de takmam ne o öyle kaçmalar ne gerek var bunlara ıyı kı olmamıs dengesızlık var sende .

Of yine sinirlerim tepemde. Calismak bir tek bana mi bu kadar zor geliyor? Yoksa ben mi gidip gelip zor isleri seciyorum? Yahu.. normal mi evden 1 de cikip, sabaha karsi 2 ve 4 arasi donmek? Bunu butun hafta tekrarladiktan sonra insanda is yerinde gulumseyecek mecal mi kaliyor? 2015 yazindan beri is hayatim giderek beni is hayatindan tiksindirecek bir hal aliyor. Insanca calismak bu kadar zor mu? Bi kere insanin dogasinda yok bu kadar uzun saatler calismak. Ah o 2015 yazi. Hersey o zaman basladi. Sabah 6 gece 12... ertesi gun de aynen. Haftasonu da dahil. Ordan nefret gelmisti, kurtuluyorum derken terfi adi altinda daha da berbat yerlere geldim. Cildiricam. Oynamiyorum ki piyangodan kazanmanin hayalini kurayim...

Skildim artik. Sinirlerim dayanmiyo. Isimden nefret ediyorum. Ve suanda hic olmadigim kadar bu nefret ettigim isime mecburum. Hay Allah ya... ne olur YaRabbim biraz gonlume ferahlik ver

Günlük, bana azim lazım, hırs lazım, istek lazım, enerji lazım.
Dualar ediyorum.. Zorlanıyorum.. Sanki içimdeki başka biriyle daha savaşıyorum.
Bu gece bir istek geldi sabaha kadar çalışabilirim belki ama düzene de koymam lazım bu işi...
Ahh.. Düzenli ders çalışmak aşırı zor benim için.
İnşallah yaparım ve kazanırım şu sınavı...

Rabbim biliyor ya içimdeki dualarımı günlük. En çok istediğim şeyi bile dileklerimin arasında geri plana atıyorum. Çünkü şu anda ondan daha çok büyük dileğim oğlumun üniversiteyi kazanması . Rabbim gönlündekini hakkında hayırlısı eylesin.Hakkında hayırlı olanıda gönlüne razı eylesin. Tüm çocuklarımızın önü açık olur inşallah.

Bugün ne kadar çok yemek yiyesim geldi.
Bi tuhaflık var

Gunluk, ne anne ne baba.. Bu dunyada tamamen yalnizim. Tek Rabbim var yanimda. Su sinava calisma surecinde tek yardimlari maddi olacak ailemin, ozellikle annemden hic manevi destek gormedim hayatimda. Aksine yerdi daha cok. Babam desem konusunca dinliyor yermiyor sagolsun ama sessiz sakindir genelde. Manevi destegim hic olmadi.. En fazla annem bi anlik hevesle bisiler dualar falan okumustur ama o seyi yapmazsam yapamazsam yerildim. Simdi bile eger ben duzgun calistigim halde heyecandan, basaramama korkumdan vs bu sinavi kanamazsam maddi seyler basima kakilip, sanki ben hic uzulmemisim gibi "beceriksiz" lafiyla annem tarafindan yerilecegimi tahmin edebiliyorum. Bunu dusunmeden calisabilmem ve sınava girmem lazim. Artik umursamamam lazim seni anne yoksa bu yuzden basarisiz olacağım. Bence sen de dua et yukumden kurtulmak icin. Hayal kirikliklarini ofke olarak kusma artik bana! Ben de insanim ya!
Ahh.. Rabbim guc ver bana. Hassasim...

Üniversiteden sonra hergün gelecek güzel günlerim olacak umuduyla uyudum..her gün her gün ve derken 30 yaşındayım günlük. Son doğumgünümü kutlayan da olmadı zaten ...aslına bakılırsa son 3 doğumgünü de olabilir..
Yarın yine yeni bir gün ..yeni falan işte,tertemiz bembeyaz bilmem ne, güneş falan doğacak ve hiç duymadığım bi yerlerde horozlar ötecek, şu taş duvarlı binaların çok ötesinde bi yerlerde bi tohum filizlenecek falan ...ben görmeyeceğim ama ..peki düşündüm de ne kadar daha görmeyeceğim bunları..
Belki de şu lanet kısır döngüyü kırıp gitmek gerekiyor..ilk iş gitmek olmayan arabam ve paramla...bu iyi fikir işte.puffff işte öyle günlük lanet olsun

gulebilmek .!.:

Rabbim biliyor ya içimdeki dualarımı günlük. En çok istediğim şeyi bile dileklerimin arasında geri plana atıyorum. Çünkü şu anda ondan daha çok büyük dileğim oğlumun üniversiteyi kazanması . Rabbim gönlündekini hakkında hayırlısı eylesin.Hakkında hayırlı olanıda gönlüne razı eylesin. Tüm çocuklarımızın önü açık olur inşallah.

Genişletmek için tıkla...

Amin inşallah, Allah hepsine başta sağlık, zihin açıklığı, huzur ve yaşanası bir dünyada ömür sürsünler inşallah...

Eskıler gectı gözlerımden küçüklüğüm buyumemelıydım belkıde yasama hazırlıklı degılım hala çocuk kalmak isterdım bogazım dugumlenıyor başkaları nasıl da guluyor ya ben o bır gram mutluluk ıcın cırpınıyorum cırpındıkca batıyorum onların mutlu olmak ıcın desteklerı var yanı eslerı sevdıklerı bensimse duvarlarım yalnız basıma gecırdıgım gunlerım .Yüzüm ne zaman güler bılmıyorum sanırım hiç .Gıtme dur dıyecek olanım bıle yok boguluyorum yagmur yagdırır gıbı aglayasım var gök gurler gıbı bagıra cagıra hıckıra hıckıra haykırasım var ne zalımsın dünya ben senı hıc böyle bılmıyorum .

Hayatimin en kötü günü.

Gunluk..

Cok buyuk bir savastayim ben gunluk. Dilerim bu savasta kaybetmem. Sirf kaybetmemek icin her seyi yok ediyorum. Canim cok aciyor. Bir ruya gordum dun gece. Yine her zaman ki gibi insani binbir dusunceye sokan bir ruyaydi. Hissettiklerimin tarifi cok zor. Cok zor be gunluk. Cok zor. Inan cok zor. Cok zor iste. Cok zor cok. . .

Bunca cefanın özlemin sefasını sürebilecek miyiz günlük?
Ah mesafeler mecburiyetler olmasa, elimi uzatsam dokunsam...
Yazın geçirdiğimiz güzel günlerin bedelini mi ödüyoruz ?

Günlük hiç iyi değilim, bu ders çalışamamak, bir yandan da annem, geçmişte yaşadıklarımın izleri hepsi birlikte stres yapıyor bana. Bir gün gülüyorum bir gün ağlıyorum, iyice dengesiz bir ruh haline girdim, bunaltıyor, kafamı dağıtamıyorum.
Düzenli çalışamıyorum... Çıldıracağım.
Keşke tek başıma yaşasam da istediğim kadar ağlasam, bir şeyleri kırsam falan rahatlasam biraz.

Sevgili gunluk yine doktora gidiyorum. Sonuclarimi gostericem. Allah im kotu seyler duymayayim nolur