- 15 Ocak 2018
- 2.670
- 4.840
- 83
- Konu Sahibi littlewaterspirit
- #1
Geçtiğimiz haftalarda evlat ayrımcılığı diye bir konu açmıştım. Orada bahsettiğim annemin babasından kalan yerleri vardı , yarısı satılmış kalan yarısı satılacaktı... Dün akşam üzeri kuzenimle biraz laflamak için aradım. Gayet keyifli konuşurken , geçen hafta çocuğun çok hasta olduğundan bütün harcama dengemin bozulduğundan bahsettim. Kuzen sizinkiler biraz destek çıksınlar zaten yerleri sattılar , ev de aldılar neyi bekliyorlar ki dedi... Satış gerçekleşti mi , ne zaman dedim. En az 15-20 gün oluyor , senin haberin yok mu ? dedi... Yok dedim , olmasın da... O kadar şok oldum , şaşırdım ki neyse sonra konuşuruz diyerek telefonu kapatabildim sadece... Şu an ne kırgınlık , ne kızgınlık hissetmiyorum... İnanamıyorum gerçekten inanamıyorum... İnsan neden evladından böyle bir şeyi saklar ki... Her cuma gelip cumartesi günleri oğluma bakıyorlar bir şekilde ya teyze , ya da anneanne ile dede...
40 yaşımdayım , 17 yaşından beri çalışıyorum. Bugüne kadar onlardan hiç bir talebim olmamış , aylardır 4 yaşında ki çocukla bir başıma mücadele ediyorum , 10-tl bile istememişim , nedir ki bu , para mı isteyeceğimi düşündüler... Hiç ama hiç kimsem olmadığını bir kez daha anlamak koydu mu ? Evet koydu ama iyi geldi sanırım. Evladım için bundan sonra çok daha fazla çalışıp mücadele edeceğim. Umarım o mutlu olur. O mutlu olursa belki bir gün ben de mutlu olurum. Sadece paylaşmak istedim
40 yaşımdayım , 17 yaşından beri çalışıyorum. Bugüne kadar onlardan hiç bir talebim olmamış , aylardır 4 yaşında ki çocukla bir başıma mücadele ediyorum , 10-tl bile istememişim , nedir ki bu , para mı isteyeceğimi düşündüler... Hiç ama hiç kimsem olmadığını bir kez daha anlamak koydu mu ? Evet koydu ama iyi geldi sanırım. Evladım için bundan sonra çok daha fazla çalışıp mücadele edeceğim. Umarım o mutlu olur. O mutlu olursa belki bir gün ben de mutlu olurum. Sadece paylaşmak istedim
Son düzenleme:
Çok şükür dünyanın en büyük servetine sahibim.
