- 26 Kasım 2015
- 1.005
- 802
Merhaba hanimlar. Ben esimden severek ayrilmak zorunda kaldim.Bu size sacma gelebilir ama sirf tarvir ve hareketleri yuzunden bu yola girdim.Bu yol benim icin karanlik gozukuyor.onu seviyorum.Artik olamayacagini dusunuyorum. Ilerde cocukla ortada kalmak ya da cocuk onunde benim yaranamazlik konumuna dusmemi istemiyorum. Bu benim icin cok uzun bir dusunme sonrasi oldu.Araniza yeni katildim normalde uyeliksiz bakiyodum. Benim gibi severek bosanan var mi? Yasim 30 lara yaklastikca aslinda birazda korkuyorum callismiyorum evdeyim.Aileme tasindim. Ailem destek oluyor bana.Ama yine kisitlamalar var ayri eve cikma durumu yok. Tarafima bir kufur gelmedi esimden siddet aldatma vs yok tarafima kadinligima hakaret var ilgisizlik var . Bir de ne yapsam yaranamamam var. Yani demledigim caya bile bu demlenmemis yine cay demini almadan bozmussun diye memnuniyetsizlik.Sevmek yetmiyormus boyle olacagini dusunmemistim. Ben burdaki kadinlarin severek bosanan var mi merak ediyorum. Yasim 30 a dogru gittigi icin icimde bir korku var.Bir de esim bana bir daha ayni cumleleri kullanmayacaginin ozrunu diledi ben kabul etmedim.Belki sirf bu sebeple duzelebilcek bir iliskk olabilsede belki ben onunu kestim.Ama yapisi geregi tahammulsuz.