Severek boşanmak isteyenler

Dogakuzeyim

Yeni Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
3 Aralık 2019
61
46
3
31
Kızlar merhaba ben bir hafta önce 4 aylık bebeğimin kalbi durması sonucu kaybettim suni sancı verilerek aldılar eşimi çok seviyorum oda beni çok seviyor ailem başka şehirde ve ben de baska sehirdeyim ama bu olaydan sonra ailemin yanına gitmek istemeye başladım eşimi çok sevmeme ragmen eşimin ailesi buradaki çevrem herseyde nefret eder oldum orda güzel bir işim vardı ön büro şefliği yapıyordum otelde burda evli olduğum icin Ve pek te çevremiz olmadığı icin aynı tür işleri bulamadım artık garsonluğa kadar bakıyorum küçümsediğim icin değil ama artık yoruldum bir buçuk senedir burdayım ve olmuyor her elime attığım kuruyor tedavi ile hamile kaldım yavrum da kaydı gitti valizimi toplayıp gitmek istiyorum eşimi çok sevmeme rağmen ..
 
Bende ikizlerimi kaybettim Temmuz ayında ama eşimi bırakıp gitmedim. Şuan iyi hissetmediğiniz için bunları söylüyorsunuz, madem çok seviyorsunuz neden bırakıp gidiyorsunuz ? sorumlusu eşinizmiş gibi..

Yapmayın. İyi düşünün.
 
Ani karar verme psikologa git bence burda bu cozulmez belli ki travma oluşmuş sende canım keşke şehir değiştirince kafamızı da terkettigimiz şehirde bırakabilsek orda da keşke gelmeseydim dersin
 
Eşinizle 2-3 gün bir yerlere gidin, kafanızı dinleyin tatil yapın.. başka uğraşlar edinin. Emin olun alışacaksınız yokluğuna, zor ama imkansız değil. Alışıyor insan.
 
Ani karar verme psikologa git bence burda bu cozulmez belli ki travma oluşmuş sende canım keşke şehir değiştirince kafamızı da terkettigimiz şehirde bırakabilsek orda da keşke gelmeseydim dersin
Psikoloğu bende düşünüyorum ama çevrem deki herkes bebeğimi hatırlatıyor eşim iyi bir insandır ama dert ortağı olamıyor benimle hic konuşmuyor eskiden beri böyle sürekli elinde telefon oyun oynar su bir hafta da daha çok. İlgi istemiyorumdur belki ama asla yanımda olmuyor konuşmuyor burda yalnız olmaktan çok bıktım evimde küçük kardeşim var onu çok özlüyorum alışamıyorum
 
Haklısın sorumlusu değil tabi ki ama kendimi yalnız hissediyorum yanımda olduğunu göremiyorum
 
Seni anlıyorum bende ailemden farklı bir şehirdeyim erkekler genelde çocuk doğduktan sonra bebelik duygusuna giriyorlar kadınlar öyle değil karnına düştüğü günden annelik duygusu sana allah tarafından veriliyor ben çok kalabalık bir aileden çıktım biz kendi kardeş anne baba toplam 8 kişiydik şimdi eşimin ailesi 3 kişi ve cevreleride yok zamanla alıştım bence psikoloğu asla ihmal etme esin sana destek olabilirdi ama olmamış oda çocuğunu kaybetmiş ona da çok yüklenme derim ben ilk evlendiğimde yeğenimi çok özlerdim elimizde büyüdüğü için çocuğum oldu aklıma gelmiyor şimdi biraz sabır et dünyanın sonu değil yine bebeğin umudunu kaybetme tedavini geciktirme sakin rabbim sabır versin canimm
 

Öncellikle rabbim yardımcınız olsun. Yaşadığınız zor süreç sizi böyle düşünmeye itmiş olabilir diye düşünüyorum. Biraz zaman verin kendinize. Eminim bu düşünceler yok olacaktır.
 
Şuan sağlıklı düşünemiyorsunuz bence
Böyle bi kararı vermek için görünürde geçerli sebebiniz bile yok
 
Allah razı olsun canım ama su an gitmek daha ağır basıyor çünkü yoruldum
 
Öncellikle rabbim yardımcınız olsun. Yaşadığınız zor süreç sizi böyle düşünmeye itmiş olabilir diye düşünüyorum. Biraz zaman verin kendinize. Eminim bu düşünceler yok olacaktır.
Burda çok yalnızım çalışmak istiyorum iş de bulamıyorum eşim çok iyidir ama dediğim gibi işten akşam 10 gibi gelir telefon elinde sürekli oyun oynar biraz konuşalım desem çok konuşuyorsun yapar beni sevdiğini biliyorum ama yavrumunda gitmesi bütün olanlara tuz biber oldu
 

Madem çalışmıyorsunuz şu an, bi süre örneğin birkaç hafta ailenizin yanında kalsanız size de iyi gelir eşinize de.
 
Bunalim galiba senin durum.Psikolojik destek alip karar vermen iyi olacaktir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…