- 13 Mart 2023
- 20
- -15
- 6
- 34
Merhabalar. Ben sizlerden bir fikir istediğim ve sizlerde paylaşırsam biraz rahatlayacagım için yazmak istiyorum. Eşimle 6 sene aydın didimde oturduk. Hamile kaldım ve hamileliğimin son ayına doğru benim zorlamam ile eşimin babasından kalan aydın çinedeki evine taşındık. Annesi oranın köyünde yaşıyor. Herkes için daha iyi olur diye düşündüm. Taşındık. Annesi yardım ediyor temizliğe bir baktım. Bir tek benim yastık kılıfım duruyor. Suçlu ya yüzüne bakınca hemen senin kılıfın temizmiş o yüzden yıkamadım gibi saçma bir savunma yaptı ki ondan yardım temizlik falanda bekleyen yok zaten. Neyse, aldırmadım ve bunun gibi saçma birkaç şey daha yaptı. Ben hala konduramıyorum tabi sorun çılarmaya çalıştığını farketmiyorum. Bu sürede bizde kalmıyor gelip gidiyor. Benimde sancılarım çoğalınca eşim gel başında dur bişe olursa diye. Geliyor gelmesiyle ya peşinden birini getiriyor yada Tel. Birilerini çağırıyor.çay keyfine. ben içerde sancı içinde yatıyorum(doğum öncesi 20gün sancı çektim) Üç kere aynı şeyi yaptı. Ve eşim iki keresinde güzelce uyarmıştı doğru değil diye. Üçüncü de akşam al götür anneni dedim götürdü.(duymuş).Kadın ben sancı içindeyken hiç tanımadığım insanları evime getiriyor keyif yapıyor. Baktım olmuyor kendi annemi hasta hasta getirdik. Annem akşam kayınvalideyi arıyor hal hatır sormak için. Ses hoparlörde. Hal hatır faslından sonra başlıyor anneme bağırmaya. "Senin kızın delirmiş doğurdun hemen kliniğe yatırın, oğlumun başını yaktınız, kızın benim ailemi hiç sevmedii (ki nasıl ailesi ile güzel geçindiğimide biliyor) görüyor. Annemde hala alttan alıyor. Ben çıldırdım tabi sakın bir daha buraya gelme diye. Neyse bundan doğuma kadar olan sürede eşimi her sabah arıyor. Senin başını yaktı ondan ayrıl gibi birsürü şeyler söylüyor. Eşimde yaptığın doğru değil kabul et özür dile diyor. Ölürüm de dilemem diyor. Ben gece dinliyorum kayıtları ve daha da şok oluyorum sürekli ağlıyorum bu şekilde bir muamele gördüğüm için beni değil bebeğiminde etkilendiğini bildiğim için çok üzülüyorum tabi. Eşimi zorla oraya getirdim ve ikimizde çok mutsuz olduk. Eşimden hep özür diliyorum ama o da kızamıyor bilemezdin diyor. Bebekten sonra yüzsüz gibi geldi hiçbirşey olmamış gibi bir ay hiç uyumadan bebeğimede banada baktı. Sonrasında arada gitti geldi kedi gibi hiç sesini çıkaramadı.Benim lohusalıktan onunla ugraşacak halim olmadığı için sustum. Bir sene rol yaptım çok zordu. Ve şimdi İzmir'e taşındık ondan uzaklaşmak için. Ben bir anda onunla konuşmamaya başladım Tel. açmıyorum taşındığımızdan beri. Geçenlerde geldi kalmaya ben yüzüne bile bakmadım odaya gittim oturdum. Birkaç kerede laf soktum çocuğun düzeni bozuldu ben bunu nasıl uyutucam böyle filan gibi. Bir gece kaldı eşim yastık yorgan verdi elimi bile kıpırdatmadım. Sabah kahvaltısını yapıp dayanamadı gitti burada bir tanıdığında kaldı birkaç gün. Bebeğide onlara götürdük o şekilde gördü. Yine gelmek istedimi istemiyorum onu evimde.Ama bu durum eşimi çok üzüyor onu üzmek istemiyorum ama hamileliğimin en sancılı zamanındada böyle bir köyülüğe maruz kalmayı affedemiyorum onun kalbinin siyahını gördüm birkere o kalbin iyileşmesi imkansızdır. Normal bir zamanımda böyle bir şey olsaydı belki afedebilirdim ama olmuyor. Siz olsanız ne yapardınız. Ne yapabilirim bu durum için? Okuyup vakit ayıranlara şimdiden teşekkürler.
