aa kuzum benim,kolay değil
sizin daha cicim aylarınız,şimdiye kadar iş derdi vardı yakınlarda bir yer olsaydıda sende eşinle gidip düzenini kursaydın herşey çok güzel olurdu ama kısmet
daha dur ben kızı azarladım diye kocanın moral sıfır yattı oda
kız ne bileyim tuhaflaştım
ay bazen kendi halime gülüyorum,sataşmak için yer arıyorum
koğuş agası gibi oldum sürekli dolanıp o niye orda,bu niye burda hesap soruyorum
köşe minderi gibi herkes koyduğum yerde kalsa mikemmel olurdu
bak herkes yattı diye neşem yerine gldi
galiba korkuyorum ben,korkularım gergin yapıyor beni
ay kız biz tuhafız o zaman
annen var yanında,gerçi onun söyledikleride batar şimdi sana
hiç bir yere ait hissetmezsin kendini
aileler karışmasa ölür
bence ayarlayın kendinizi,yanına git biran önce
zorlukta bir şeyleri beraber gögüsleyin
olmaz güüm her ikiniz birden yıpranırsınız
evini taşıma ihtiyacın kadar eşya al ordan düzenii kur
buda benim tavsiyem
iyi ama farrkındasın gerginliğinin nedeninide biliyosun sonuçta geçicibi dönem bu :)
belkide dediğin gibi biraz yalnızlığa da ihtiyacın olabilir
kız papatya çayımı sakinleştiriyodu insanı bi denesen nasıl olur
canım eşim yerleşti ki oraya
üniden arkadaşıyla yakın yere çıktı
ikisi ev tuttular orda
şimdi bi de benim burda devam etmem gerekiyoki 1,5 yıl sonra eş durumundan gelebilsin
bende gidersem en az 3-4 yılı buluyo gelebilmek :44:
kız papatya bahçesini yesem bana fayda etmiyor denlenince
ben düzeni seviyorum 4 kişi dağıtıyor toplayan yok
buda beni geriyor,yapabilsem sorun yok ama yapamıyorum
dün temizliçiyi bile delirttimama elimde değil
canııım ya güldüm ne diyim bilemedim ki
kız benimkileri düşün haline şükret
şuan benimle beraber yaşıyor olabilirdin
ben pohpohlamayı beceremem kiii hiiç :)
mehtap öyle tutmuşumki içimde
şimdi seninle konuşunca rahatladım bile
farkında değildiim kimseye anlatmaya anlatmaya içimde kalmış galiba
tşkr ederiiim çoook :)