en çok da neye kızıyorum
kadının calısmasını, en cok ıstemeyen kesim bunlar ya... ama şimdi kadın istese de istemese de çalışmak zorunda. ne ailesi, ne bir erkeğin bakabilecek durumda olması yetmiyor çünkü.
en çok çocuk takıntısı bunlardaydı, ıthal gubreler, ıthal yıyecekler ıle kadınların da erkeklerın ureme sıstemlerı olumsuz etkılendı. yasanılan strese hıc gırmıyorum bıle. ureme sıstemlerımız bozuldu.
cok cocuk yapın dediler, ama cocuga kim bakacak, nerde bakılacak, kim bakabilecek , kadın evde durup nasıl bakacak, adam tek maas ile nasıl döndürecek geçimi demiyorlar, benim kayınpederim tek maaş ile 6 cocuk buyutmus, hatta esımı okutmus da, ve ev de yapmış hepsine birer tane. şimdi benim babam vefat etse, babamın kredi borcu kalır belki bize.
cocuk yaptık diyelim, bu guvensız ortamda nasıl buyutuyoruz soran yok, nasıl okutacagız, hangı abuk sabuk egıtım kurumunda nasıl egıtım alacak, hangı yanlıs tedavı sonucu hasta olacak ya da ölecek....
kucağımıza ve ruhumuza elli bin tane sorunu, pimi çekilmiş bomba olarak bıraktılar ve gel de yeni yıllardan umut bekle durumundayız