- 3 Ekim 2010
- 11.456
- 3.697
- 448
Merhaba,
Hatırlayan arkadaslar olabilir diye acıklama geregi duydum. Ben annemin vefatından sonra calısmıyordum cünkü bundan öncesinde kendi isyerimizde calısıyordum sonra babamın düsünceleri birden degismisti, cok ugrastım ama babamın düsüncelerini aksi degistiremedim pes ettim bende, sonra isyerimizde babamın o övgüler yagdırdıgı yaman kız, calıskan kız, sunu yapıyor, bunu yapıyor diye övgülerle bahsettigi kız,m bir anda isten cıkmaya karar verdi, babam cok dil dökmüs, hatta yalvardım dedi, ama yok ben kararımı verdim cıkmak istiyorum deyince diretmemis daha fazla. Bende bir is görüsmesine gitmeye hazırlanırken bir telefon geldi babamdan is görüsmesine gitme, xxxx cıkıyor ise sen geliceksin dedi. Kabul ettim hic itiraz etmeden, o günden bugüne de isyerindeyim.
Bu arada kısaca degineyim o bayanın isten ayrılma sebebi, annem daha hastanedeyken ustayla kafa kafaya verip ortak olup isyeri acmakmıs. O anda babam isyerini onlara emanet ederken onlar bu konu ilgili sürekli muhabbet halindeymisler. Kac ay önce baslamıslar hazırlamaya, calısanlarımızı bile ayartmak istemis o kadın, acık acık söylemis burası bundan sonra düzelmez, bizimle calısın diye Allaha sükür islerimiz iyi gidiyor.
Artık herseyleri hazır olunca da sıra isten cıkmaya gelmisti, o konuda da imdadına hala oglum yani onun da dayısının oglu yetisti. Birsey yüzünden tartısmıslar ve bu tartısma sebebiyle cıkmak istedigini söyledi. Halamın oglu özür dilemis, kabul etmemis ama abi asagı, abi yukarı espiriler hava da ucusuyordu. İsten cıkmak icin sadece bir bahaneydi dayısının oglu, yoksa kırgın oldugundan degil yani, babamın kulagına bunlar 2 ay kala gelmis inanmamıs, tıkamıs kulaklarını ta ki, dikkat edene kadar! İsten cıkıcak son haftası, sürekli ustayla fısır fısır konusuyorlar, hic ayrılmıyorlar hic, Bi is ahbabımız onları makina ve techizat bakarken görmüs, babam sordu artık cıkmasına bir kac gün kala ben böyle böyle birsey duydum diye ama inkar etti sanki babam ne yapıcaksa en dogal hakkı yani, babam da aynı seyi yaparak buralara gelmis ama bu isin kuralı ve bir insana yakısan bunları gizli kapaklı yapmamak, acık acık böyle bir düsüncemiz var diyerekten yapmaktı. Babam önemli olan helalllesip, el sıkısarak ayrılmak dedi. Suan bizim calısıtıgımız, malzeme aldıgımız firmaların bir kacıyla calısıyorlarmıs kendileri bizzat söylüyorlar zaten, acık acık görmeye gerek yok.
Onun yaptıklarını ben yapıyorum suan, Allaha sükür evde oldugumdan daha iyiyim, hos o kadın kendi istegiyle cıkmasa ben babamın umrumda bile olmayacaktım da, neyse.
Benim aslında en asıl derdim, bir müsterimizin yanında calısmakta olan bayan, kadının cok sert bir üslubu var sürekli yüksek ses, atarlı, giderli konusuyor. Nerdeyse dövecek beni, abartmıyorum vallahi öyle, isle ilgili bir sıkıntı oluyor karsısındakinin bir insan oldugunu unutuyor. Ya hepimizin basına geliyor, kim isinde aksilik yasamıyor ki, bizim de kimi zaman derimiz gelmiyor, yanlıs deri geliyor, deri defolu geliyor, cila kurumamıs oluyor, rengi tutmayabiliyor biz de mi karsı tarafı hakaret yagmuruna tutalım yani? Bugün bir konu yüzünden aradı yine o bayan ne selam, ne sabah direkt uzun ve lacka bir aloooooyla girdi lafa, is konusunda ufak bir pürüzden dolayı nasıll yaniiii yaa, nasıl yaniii yaaaa diye bagırmaya basladı ki, benim olayla hic bir ilgim yok dut yemin bülbüle döndüm bir anda.
Sadece is konusundaki cıkan aksilikler de böyle davransa tamam diyecegim ama her konusmada böyle bagırmasa atarlı, bir tuhaf konusuyor ve her seferinde o telefon yüzüme catt! Arıyor, alooo su ordamı, bu orda mıı? Ben gayet sakin ve naif bir ses tonuyla hayır suan burda degiller diyorum daha cümlemi tamamlamadan telefon suratıma cat!! Kac kez iyi günler, iyi aksamlar diye kapatmaya kalktım '' iyiiakk '' oldu caatt!! agzımdan cıkamadı laf bir türlü. Ben yeniyim daha, dogal olarak tanımıyor adımı sanımı bilmiyor ögrenme sekli bile tuhaf siz kimsiniz? demek yerine sen kimsin diyerek ögrenmisti adımı, sanımı..
Hic kimseden cekincesi de yok, biraz saygıdır yani, karsındaki de bir insan hepimiz is yapıyoruz ben günde bir cok kisiyle konusuyorum hic birinden böyle bir davranıs görmedim daha, gayet seviyeli ve saygılı bir bicimde yürütüyoruz görüsmelerimizi, kadın kabusum gibi oldu artık, telefonda onunla konustugum zaman cok gergin oluyorum. İnsanın durup dururken böyle bir duruma maruz kalması dogru degil, ama bir taraftan da diyorum ne yapılabilir ki, koskoca insana oturup saygı, usül ögretecek halim yok ya.. Ya da ben diyecegim de kendi hareketlerine mi dikkat edicek! Böyle geldik, böyle gidecegiz herhalde..
Baktım da kendimi nasıl kaptırdıysam destan olmus resmen, hic farketmedim..
)
Hatırlayan arkadaslar olabilir diye acıklama geregi duydum. Ben annemin vefatından sonra calısmıyordum cünkü bundan öncesinde kendi isyerimizde calısıyordum sonra babamın düsünceleri birden degismisti, cok ugrastım ama babamın düsüncelerini aksi degistiremedim pes ettim bende, sonra isyerimizde babamın o övgüler yagdırdıgı yaman kız, calıskan kız, sunu yapıyor, bunu yapıyor diye övgülerle bahsettigi kız,m bir anda isten cıkmaya karar verdi, babam cok dil dökmüs, hatta yalvardım dedi, ama yok ben kararımı verdim cıkmak istiyorum deyince diretmemis daha fazla. Bende bir is görüsmesine gitmeye hazırlanırken bir telefon geldi babamdan is görüsmesine gitme, xxxx cıkıyor ise sen geliceksin dedi. Kabul ettim hic itiraz etmeden, o günden bugüne de isyerindeyim.
Bu arada kısaca degineyim o bayanın isten ayrılma sebebi, annem daha hastanedeyken ustayla kafa kafaya verip ortak olup isyeri acmakmıs. O anda babam isyerini onlara emanet ederken onlar bu konu ilgili sürekli muhabbet halindeymisler. Kac ay önce baslamıslar hazırlamaya, calısanlarımızı bile ayartmak istemis o kadın, acık acık söylemis burası bundan sonra düzelmez, bizimle calısın diye Allaha sükür islerimiz iyi gidiyor.
Artık herseyleri hazır olunca da sıra isten cıkmaya gelmisti, o konuda da imdadına hala oglum yani onun da dayısının oglu yetisti. Birsey yüzünden tartısmıslar ve bu tartısma sebebiyle cıkmak istedigini söyledi. Halamın oglu özür dilemis, kabul etmemis ama abi asagı, abi yukarı espiriler hava da ucusuyordu. İsten cıkmak icin sadece bir bahaneydi dayısının oglu, yoksa kırgın oldugundan degil yani, babamın kulagına bunlar 2 ay kala gelmis inanmamıs, tıkamıs kulaklarını ta ki, dikkat edene kadar! İsten cıkıcak son haftası, sürekli ustayla fısır fısır konusuyorlar, hic ayrılmıyorlar hic, Bi is ahbabımız onları makina ve techizat bakarken görmüs, babam sordu artık cıkmasına bir kac gün kala ben böyle böyle birsey duydum diye ama inkar etti sanki babam ne yapıcaksa en dogal hakkı yani, babam da aynı seyi yaparak buralara gelmis ama bu isin kuralı ve bir insana yakısan bunları gizli kapaklı yapmamak, acık acık böyle bir düsüncemiz var diyerekten yapmaktı. Babam önemli olan helalllesip, el sıkısarak ayrılmak dedi. Suan bizim calısıtıgımız, malzeme aldıgımız firmaların bir kacıyla calısıyorlarmıs kendileri bizzat söylüyorlar zaten, acık acık görmeye gerek yok.
Onun yaptıklarını ben yapıyorum suan, Allaha sükür evde oldugumdan daha iyiyim, hos o kadın kendi istegiyle cıkmasa ben babamın umrumda bile olmayacaktım da, neyse.
Benim aslında en asıl derdim, bir müsterimizin yanında calısmakta olan bayan, kadının cok sert bir üslubu var sürekli yüksek ses, atarlı, giderli konusuyor. Nerdeyse dövecek beni, abartmıyorum vallahi öyle, isle ilgili bir sıkıntı oluyor karsısındakinin bir insan oldugunu unutuyor. Ya hepimizin basına geliyor, kim isinde aksilik yasamıyor ki, bizim de kimi zaman derimiz gelmiyor, yanlıs deri geliyor, deri defolu geliyor, cila kurumamıs oluyor, rengi tutmayabiliyor biz de mi karsı tarafı hakaret yagmuruna tutalım yani? Bugün bir konu yüzünden aradı yine o bayan ne selam, ne sabah direkt uzun ve lacka bir aloooooyla girdi lafa, is konusunda ufak bir pürüzden dolayı nasıll yaniiii yaa, nasıl yaniii yaaaa diye bagırmaya basladı ki, benim olayla hic bir ilgim yok dut yemin bülbüle döndüm bir anda.
Sadece is konusundaki cıkan aksilikler de böyle davransa tamam diyecegim ama her konusmada böyle bagırmasa atarlı, bir tuhaf konusuyor ve her seferinde o telefon yüzüme catt! Arıyor, alooo su ordamı, bu orda mıı? Ben gayet sakin ve naif bir ses tonuyla hayır suan burda degiller diyorum daha cümlemi tamamlamadan telefon suratıma cat!! Kac kez iyi günler, iyi aksamlar diye kapatmaya kalktım '' iyiiakk '' oldu caatt!! agzımdan cıkamadı laf bir türlü. Ben yeniyim daha, dogal olarak tanımıyor adımı sanımı bilmiyor ögrenme sekli bile tuhaf siz kimsiniz? demek yerine sen kimsin diyerek ögrenmisti adımı, sanımı..
Hic kimseden cekincesi de yok, biraz saygıdır yani, karsındaki de bir insan hepimiz is yapıyoruz ben günde bir cok kisiyle konusuyorum hic birinden böyle bir davranıs görmedim daha, gayet seviyeli ve saygılı bir bicimde yürütüyoruz görüsmelerimizi, kadın kabusum gibi oldu artık, telefonda onunla konustugum zaman cok gergin oluyorum. İnsanın durup dururken böyle bir duruma maruz kalması dogru degil, ama bir taraftan da diyorum ne yapılabilir ki, koskoca insana oturup saygı, usül ögretecek halim yok ya.. Ya da ben diyecegim de kendi hareketlerine mi dikkat edicek! Böyle geldik, böyle gidecegiz herhalde..
Baktım da kendimi nasıl kaptırdıysam destan olmus resmen, hic farketmedim..
)
Son düzenleme:
