Betülcüm senin için haziran anneleri sayfasına da minik kızının doğum haberini yazdım. Ama yine buraya da yazmak istedim. Canım benim o minik bebişin daha gelmeden önceki msn yazışmalarımızı, telefon ile görüşmelerimizi hatırlıyorum. Ne kadar umutsuzdun.Gelmesin artık istemiyorum diye defalarca isyan ettin. Ben her seferinde gelecek sadece seninki biraz nazlı bir bebek diye teselli ettim seni. Sonra gecikince reglin başının etini yedim hadi test yap diye. Sana birşey olmuştu o zamanlar normalde bir saat gecikse regli test yapan hatun birden bire test yapmamak için direnir olmuştun. Ama 36.güne geldiğinde artık sende dayanamadım yaptın testi.Ve o dünyanın en güzel iki pembe çizgisini gördün. Telefondaki sesini dün gibi hatırlıyorum nasıl da mutluydun. Senin için asıl şimdi başlıyordu maraton.Bebek iyi mi? Ya keseyi göremezsem? Ya bebek düşerse? Ya dış gebelikse vs. Canıma okudun. Seni defalarca telkin edip bebişin iyi olduğunu ve kollarına alacağını söyledim. Hatta bu bebişin mucize olduğunu, Allahın hediyesi olduğunu söyleyip bebişinin adını Ecrin koymanı istedim. Sende beni kırmadın. Şimdi uzaklar da hiç görmediğim ama çok sevdiğim bir arkadaşım ve yeğenim var. Ben onun isim annesiyim. Ve hayatımın sonuna kadar o benim de kızım olacak. Hoşgeldin Şevval Ecrin. Hoşgeldin minik prenses. Betüşüm canım gözün aydın. Allah kızın ile bir ömür boyu mutluluk versin sana...