- 20 Mayıs 2024
- 1.038
- 1.254
- 48
- 27
- Konu Sahibi annelik yolunda
- #1
Doğuma 2 hafta kala düğün
Merhaba önceki konumu inceleyebilirsiniz bunu daha Türkiye’ye dönmeden önce yazmıştım. Şu an Türkiyedeyim ve kardeşimle bütün sülalenin olduğu bir iftar yemeğinde tartışma yaşadık. Tartışma konusu anneannemin sağlık sorunu sebebiyle düğününe gitmek istememesi ve ben de onun burada kalarak bana sahip çıkacağını söylemem oldu. Hatta bana bakacak bir başka kişi belirleyip anneannemin düğüne gideceğini söyledi. Ailem her zaman ki gibi onu korudu ve eve döndüğümüzde ben çok üzgün olmama rağmen kimse konuşmadı hatta kardeşimin hatası için beni suçladılar. Ben de evi terk ettim niyetim geri dönmekti ama hemen yapamadım. 1 haftadır orda burda sefil oldum. Dün akşam annemler konuşmaya geldi dayımlarda biraz emri vaki yaptılar konuştuk tartıştık 3 4 gündür dayımda kaldığım için daha fazla yük olmamak ve şımarık görünmemek için eve dönmeyi kabul ettim ama hala yaşadığım ülkeye geri gitmeyi düşünüyorum. Annem dükkandan bir poşet kıyafet çıkarmış bebeğe diye ama ben bu kadar kırılıp üzüldükten sonra yapılması hiç bir anlam ifade etmedi açıkçası. Seni yalnız bırakmıycam diyor ama eminim şimdi 2 gün bu tavırları sonra yine beni unutup düğün telaşına dalacaklar ve ben de burda rahat edemiycem. Kocam vizeye başvuracak yanıma gelmek için 1 aylık bebekle yollarda dönmeye uğraşacağım. O kadar önemsiyorsanız düğünden sonra siz gelin o zaman dedim vizeye ihtiyaçları yok bilet alıp gelecekler bahaneleri sıraladılar. İnandırıcı gelmedi bana. Ben yapmam gerekenden fazla fedakarlık yaptığımı düşünüyorum. Siz ne düşünüyorsunuz?
Moral bozucu yorum yapmayınız.
Merhaba önceki konumu inceleyebilirsiniz bunu daha Türkiye’ye dönmeden önce yazmıştım. Şu an Türkiyedeyim ve kardeşimle bütün sülalenin olduğu bir iftar yemeğinde tartışma yaşadık. Tartışma konusu anneannemin sağlık sorunu sebebiyle düğününe gitmek istememesi ve ben de onun burada kalarak bana sahip çıkacağını söylemem oldu. Hatta bana bakacak bir başka kişi belirleyip anneannemin düğüne gideceğini söyledi. Ailem her zaman ki gibi onu korudu ve eve döndüğümüzde ben çok üzgün olmama rağmen kimse konuşmadı hatta kardeşimin hatası için beni suçladılar. Ben de evi terk ettim niyetim geri dönmekti ama hemen yapamadım. 1 haftadır orda burda sefil oldum. Dün akşam annemler konuşmaya geldi dayımlarda biraz emri vaki yaptılar konuştuk tartıştık 3 4 gündür dayımda kaldığım için daha fazla yük olmamak ve şımarık görünmemek için eve dönmeyi kabul ettim ama hala yaşadığım ülkeye geri gitmeyi düşünüyorum. Annem dükkandan bir poşet kıyafet çıkarmış bebeğe diye ama ben bu kadar kırılıp üzüldükten sonra yapılması hiç bir anlam ifade etmedi açıkçası. Seni yalnız bırakmıycam diyor ama eminim şimdi 2 gün bu tavırları sonra yine beni unutup düğün telaşına dalacaklar ve ben de burda rahat edemiycem. Kocam vizeye başvuracak yanıma gelmek için 1 aylık bebekle yollarda dönmeye uğraşacağım. O kadar önemsiyorsanız düğünden sonra siz gelin o zaman dedim vizeye ihtiyaçları yok bilet alıp gelecekler bahaneleri sıraladılar. İnandırıcı gelmedi bana. Ben yapmam gerekenden fazla fedakarlık yaptığımı düşünüyorum. Siz ne düşünüyorsunuz?
Moral bozucu yorum yapmayınız.