Evlenmeden once defalarca hayır dediğim halde mutsuz oluruz dedigim halde eşim peşimden çok koştu çok çabaladı nişanlaninca bende sevmeye basladim ve evlendim evlendikten sonra ben daha çok sevmeye basladim zaman gectikce kendinin bana tavrı degisti nisanliyken yememe icmeme beslenmeme olsun herseyime dikkat ederdi sorardı tabiri caize üzerime titrerdi , şimdi kendi kahvalti etmeyince sen yemezsen bende yemem diyorum bana sen bilirsin gibi cevaplar veriyor, bişe almak icin fikir danışırim bana ne yaparsan yap diyo,motora binsem arkasına, oha cüş motoru kircan gibi seyler soyluyo kiloluda değilim halbuki ne yapsam batiyor kendisine gibi hissediyorum,bana sarilmiyor ,sevgiye muhtaç kaldim mesela.normal biseyi konusurken bile sesinu yukselterek tersliyor başkalarının yanında yapmazdi artik onlarin yanindada yapıyor ayri fikirde olsam hemen ses yukseltir naparsan yap gibi cevaplar,kendisi Allaha kufur eder en ufak biseyde ,defalarca kizdim bu konuda bana yav kes ya diye bağırıyor,surat asık tv izler benle ilgilenme yok,2 senem çöp gibi hissediyorum ne bilim cok yalnızım ,artik sevilmiyorum sanırım ,sevdigim icin hepsini gormezden geldim belki iş geçim stresi dedim ama maddiyatimiz suan iyi yinede daha kotü bir insana dönüştü,hic bir zaman gönlümü almayi denemedi şuan aglayarak yaziyorum bunlari yanima gelmiyor telefonda oyun oynuyor,ben kendi aglasa can skintimdan duramazdim ben artik sevilmiyorm cok uzgunum
Sadece elde etmek istemiş o kadar, hırs yapmış yani 
Maddi manevi kendinizi toparlayıp boşanın derim.
