- 6 Mayıs 2019
- 857
- 569
-
- Konu Sahibi Bigjetplane
- #1
Yani gülüp geçebiliyorum, dalga geçebiliyorum, dışarıya öyle yansıtsam da içimden çok bozuluyorum tabiTek başınıza topluluk içinde olmadan da böyleseyseniz karakter denebilir ama insanlardan çekiniyorsanız bence özgüven konusunda geliştirmeniz gereken noktalar olabilir. Herkes her şeyi dosdoğru yapsaydı insan olamazdık. Herkes rezil olabilir dünyanın sonu değil. Gülüp geçmeyi bilmek lazım. Ayrıca isteklerinizi başka insanlar için değiştirmeniz gerekmiyor. Öyle etkinlikleri sevmiyorsanız yapmayın.
Yani belki bir arkadaşımla deneseydim bowlingi, böyle hissetmezdim tabi ki. Özellikle kalabalık gruptayken elim ayağıma dolanıyorHiç alakası yok yeni şeyler denemeyi başka alanlarda yapabilirsiniz yemek mesela yeni dünya mutfağı Yürüyüş turları değişik festivaller yani tedbirli sakin bir insansaniz ne olmuş.Adrenalin dolu ortamlara zorlanmak sizi geriyorsa girmezsiniz olur biter.Yalniz düşerim rezil olurum bunları geçin iki güldüler diye ne rezil olacaksınız siz kendinize daha çok güler siniz olur biter.Tehlikeli şeylere bende pek yanasmiyorum arada yaptığım çılgınlıklar olsada kendimce.Mesela lunaparkta beynimi sarsmaktan hoslanmiyorum diye dönen şeylere binmiyorum.Radar a biniyorum mesela uçma tehlikem olduğu halde yada daha az tehlikeli go kart i severim mesela.Su kaydiraginda belimi sakatladim vakti zamanındaBunun dışında paraşütle atlamak dalmak sizi geriyorsa yapmazsınız olur biter sizde kendi sevdiğiniz şeyleri bulursunuz onları yaparsınız bowling e yalnız gidin deneyin rezil olmazsınız ne olacak en fazla öğrenirsiniz o duygu iyi değil onu yenin sadece bı kere başlayın devamı gelir.Tehlikeli olmayan her seyide baştan elemeyin derim
Yaa çok tatlısınız, tabi biraz pozitif olmak gerek, ben de gülüyorum kendime. Sonra düşününce neden rezil oldum diye kızarken buluyorum, böyle mükemmel olma arzusu olabilir bu. Çünkü herkes her şeyi çok iyi yapıyor algısı var sanırım.Bisiklete binmeyi öğrenirken ve denizde dalmayı öğrenirken o kadar rezil olma ve gülme dediğiniz şeyleri yaşadım ki dalıyorum böyle kafam suda bitek gerisi su samuru gibi dışarda herkes gülüyor...Bisiklete biniyorum duran herşeye çarpıp düşüyorum .....Yine çevremde insanlar gülüyor....Hayır yaşımda küçük değildi bunları öğrenmeye çalışırken.Sanirim ben orada bu düşme gülünme hallerini o kadar çok yasadimki bende gülmeye başladım kendime.Onlar güldü ben güldüm ama öğrendim sonuçta.
Beni aslında rahatsız etmiyordu, kendimi böyle kabullenmiştim yapım bu yani ben bu hayata keyif yapmaya gelmişim hiiç strese sokamam kendimi diye de dalga geçerim hatta dışarıdan. Ama bakıyorum etrafta çoğu kişi cesaretli, korkusuz, yeni şeyler denemek istiyor biraz kendimi korkak hissediyorum onları görünce.Ben de sakinligi ve huzur dolu seyleri severim öyle adrenalin seven ya da heyecan arayan biri degilim. Bende de düşme korkusu vardır. O da daha once ayagimi bir cok kez burktugum ve kemiklerimde de hassasiyet olduğu için.
Siz de benim gibi sakin ve dingin yapidasiniz demek ki. Bu sizi sıkmıyor ya da rahatsiz etmiyorsa bir sorun olarak görmeyin. Her insan farklıdır. Esiniz de bu tur heyecan dolu seyleri yapmayi seviyor olabilir. Yani siz kendiniz boyle iyiyseniz sorun etmeyin derim
Küçüklükten beri kıyaslanarak buyutuluyoruz bu ulkede her konuda baskalariyla kiyaslanarak elestiriliyoruzBeni aslında rahatsız etmiyordu, kendimi böyle kabullenmiştim yapım bu yani ben bu hayata keyif yapmaya gelmişim hiiç strese sokamam kendimi diye de dalga geçerim hatta dışarıdan. Ama bakıyorum etrafta çoğu kişi cesaretli, korkusuz, yeni şeyler denemek istiyor biraz kendimi korkak hissediyorum onları görünce.
O kadar doğru söylediniz ki.. Ben kendimde yıllardan beri büyük değişimler görüyorum tabi ki, ama hep kıyaslama yaparım başkalarıyla ve bu beni üzerKüçüklükten beri kıyaslanarak buyutuluyoruz bu ulkede her konuda baskalariyla kiyaslanarak elestiriliyoruz
O yuzden kendinizi kıyaslamayın kimseyle
Kendi adima ben kendimi dünkü benle kiyaslarim yani dün nasildim bugun ondan bir adim öteye gidebildim mi diye. Kisisel gelisim denen seyin bu oldugunu düşünüyorum.
Mesela siz korkmadan ne yapıyorsunuz ya da ne yapmak isterdiniz? Mesela bisiklet biniyormussunuz, ben bisiklet binmeyi cok denedim hatta epey öğrenmiştim ama 2 teker uzerinde denge kuramadigimi farkettim. Onceden bunu korkaklik olarak görüyordum ama belki o denge kuramamak da benim eksigim olabilir ama ben bisiklet binemiyorum diye kendimi eksik gormuyorum.
Yani siz kendinizle mutluysaniz birakin baskasi ne yapiyorsa yapsin
Korkulariniz o denediklerinizden aldiginiz keyiften fazla demek ki...O kadar doğru söylediniz ki.. Ben kendimde yıllardan beri büyük değişimler görüyorum tabi ki, ama hep kıyaslama yaparım başkalarıyla ve bu beni üzerBen çoğu şeyi deneyimledim, ha sevdim mi sevdim ama korkularımdan devam ettiremedim. Mesela dalış denemiştim 2-3 kere ama köpekbalığı fobim var, derin sularda yüzmek istemem. Kayak denedim ama düşmekten korktuğum için onu da devam etmedim. Bunlara devam etmek isterdim, diğer insanlar gibi korkusuz olabilmek isterdim ama korkularım müsaade etmiyor. Sonra da aslında çok da korkak değilim diye telkin etmekle uğraşıyorum kendimi. Dediğiniz gibi korkaklık olarak görmemek gerek, her şeyi en iyi yapmak durumunda değiliz.
Konuma aşina olanlar yorum yapsın o zaman. Zira bu tarz sporlar son zamanlarda özellikle beyaz yakaya hitap ediyor çokça :) Ayrıca sadece ekstrem sporlar değil mesela bisikletten de bahsettim konu başında.Konunuzu okuyan da Türk toplumu hep doğa sporları/ ekstrem sporlar yapıyor da bir siz eksiksiniz zannedecek. Sevmiyor istemiyorsanız yapmazsınız. Korkmak da çok doğal bir duygu. Etraf bir etiket yapıştıracak diye olmadığımız gibi yaşayamayız.