Evet sadece yok olmak hatta hiç olmak istiyorum. Biraz uzun olabilir ama artık dayanamıyorum.
Ailemin cevremin herkesin sanki tek derdi benim.. Ben mutlu olsam batıyor. Ben küçüklüğümden beri mutsuz bir ailede yaşamış travmaları olan.. Sinir hastası hatta biraz gaddar olan anne ile büyümeye çalışmış sorsanız her istediğini aldık simariksin diyen bir ailede büyüdüm.
En büyük hasretligim bir ailem... Kızım geçer üzülme halledilir diyip başımı okşayan bir annedir.
Babam kendi halinde yaşayan melek gibi adam ama annem çok bastırdı babamı.
Teyzelerim içinde bile sevilsemde hissedeceğim sevgi hep baskalastirildim.
Ama ben kimim biliyor musunuz?
Ben ailesi için canını hiçe satan, varını yoğunu veren, eşine bile asla laf soyletmeyen kapı gibi ailemin arkadaşında dikilen aptalın tekiyim.
Yediğim onca darbelere nazaran. Kuzenlerim var hepsi erkek. Ben hep kardeş dedim. Onlara abi , kardeş dedim. Ama bazı şeyler gördüm ki bütün dünyam alt üst oldu. Daha doğrusu ele karışınca çok başka oldu.
Benim annem kızına kuyu kazan , kuzenimin eşi olan kıza annelik yapıyor resmen.
Her gün orda ben hastalandım bir kere nasılsın denmedi. Hiç bir allahin kulu beni nasılsın diye bir kere sormadı genelde de sormuyor. Hep ben kötüyüm.
Hep ben cazgirim. Çünkü benim çocukluğumu elimden çaldılar. Oda yetmedi karakterimi alıyorlardı. Hep beni bir kalıba soktular. Ben sesimi çıkarttıktan huysuz aksi oldum. Onların işine geldiği şey bu oldu.
Ama Allah biliyor. Ben 31 yaşındayım şu hayatımı oh diyerek yaşayamadım. Beni eşimin karşısında bile aciz düşürdüler. Eşim bile senin ailen seni takmıyor. Gibi çok fazla cümle kullanabildi. Beni el önünde bu hale savunmasız düşürdüler.
Kimse hiç bir şey anlamıyor. Sadece çektim kendimi gitmiyorum. Ama bir şey ihtiyaç olunca kızım bana bunu al diye Aranirim.almazsam nankör olurum. Böyle olursam mükemmelim ama öbür türlü nankörüm. Bir kere bana arka çıkan bir annem bile yok. Beni savunan aksine ben kötüyüm Hep ve defalarca yalan konuşan bir kere evladını cekipte yanına noluyor demedi.
Kızı her gece içinde yangınlar ile yastığa başını koydu bunu hissetmedi.
Varsa yoksa yeğenleri, gelinler vs çünkü onlar al gülüm ver gülüm oldu. Oynadı her zaman..
Ben bu kalabalık dünyada kimsesiz kaldım. Tutulacak bir dalım bir yerim yurdum yok. Ben sadece ayakta durmak zorundayım bunu biliyorum.
Ben bugün düşsem bana ilk tekmeyi vuran sığınacağım ailem olur. Paranın delisi bir anne..utanıyorum bunu yazarken konduramiyorum ama durum bu.
Bana sürekli haksizi savunan, arka dönen, merhametsiz , sürekli benimle aşık atan, laf sokan gülsem sen çok gülüyorsun başına gelcek var diyen. Herseyim ona batan bir anne..
Bir tane daha kız kardeşim var 17 yaşında onun bilr psikolojisini bozdu. Selectra kullaniyor kız doktor verdi.
Ben anlamıyorum. Beden böyle gidiyor. Benim bir anneye ihtiyacım var!!! Psikolojik yönden hiç iyi değilim benim annem var yok. Konuşsan anlamaz hemen kavga çıkar. 1 günden fazla duramayiz yanyana öyle bir pozisyon herkese yağdırır bana gelince yok. Kardeşim kılıf veriyim abla sana dedi gözünü patlattı. O kadar ağrıma gitti ki biz para verdik ona dedi. Verdirmedi. Olay kılıf değil davranış?.
Benim esiminde annesi var görüyorum canını verir. Hala bebek gibi bakar yüzüne ben niye bu haldeyim. Anlatamadığım çok şey var çok travmam olaylarım var.
Sadece rabbime dua ediyorum sadece .. Kabullendim artık ama canım acımasın bari diyorum. Orda mutluluklarini gördükçe benim hayatlarinda hayalet olduğumu gördükçe..... Çocuğum olmuyor bir sekilde ve dediği tek şey git doktora başka bul.
Ama kuzenimin eşi hamileyken onun ile 7 24 doktorlarda başını bekledi. Bana bunun acısını, yokluğunu, özlemenin hasretimin hesabını kim verecek. Nasıl olucak aklım almıyor.
Özür dilerim çok uzun oldu. Hep üşenirdim. Yazmak istedim... Atamıyorum içimden hiç bir acımı.. Allah kimseyi ailesi ile sınamasın.. benim bu dünyada 1 tane annem var. Başka öyle bir hakkım yok kaderimde böyle.. Dogurmayin böyle yapacaksanız. Dogurmayin...
Ailemin cevremin herkesin sanki tek derdi benim.. Ben mutlu olsam batıyor. Ben küçüklüğümden beri mutsuz bir ailede yaşamış travmaları olan.. Sinir hastası hatta biraz gaddar olan anne ile büyümeye çalışmış sorsanız her istediğini aldık simariksin diyen bir ailede büyüdüm.
En büyük hasretligim bir ailem... Kızım geçer üzülme halledilir diyip başımı okşayan bir annedir.
Babam kendi halinde yaşayan melek gibi adam ama annem çok bastırdı babamı.
Teyzelerim içinde bile sevilsemde hissedeceğim sevgi hep baskalastirildim.
Ama ben kimim biliyor musunuz?
Ben ailesi için canını hiçe satan, varını yoğunu veren, eşine bile asla laf soyletmeyen kapı gibi ailemin arkadaşında dikilen aptalın tekiyim.
Yediğim onca darbelere nazaran. Kuzenlerim var hepsi erkek. Ben hep kardeş dedim. Onlara abi , kardeş dedim. Ama bazı şeyler gördüm ki bütün dünyam alt üst oldu. Daha doğrusu ele karışınca çok başka oldu.
Benim annem kızına kuyu kazan , kuzenimin eşi olan kıza annelik yapıyor resmen.
Her gün orda ben hastalandım bir kere nasılsın denmedi. Hiç bir allahin kulu beni nasılsın diye bir kere sormadı genelde de sormuyor. Hep ben kötüyüm.
Hep ben cazgirim. Çünkü benim çocukluğumu elimden çaldılar. Oda yetmedi karakterimi alıyorlardı. Hep beni bir kalıba soktular. Ben sesimi çıkarttıktan huysuz aksi oldum. Onların işine geldiği şey bu oldu.
Ama Allah biliyor. Ben 31 yaşındayım şu hayatımı oh diyerek yaşayamadım. Beni eşimin karşısında bile aciz düşürdüler. Eşim bile senin ailen seni takmıyor. Gibi çok fazla cümle kullanabildi. Beni el önünde bu hale savunmasız düşürdüler.
Kimse hiç bir şey anlamıyor. Sadece çektim kendimi gitmiyorum. Ama bir şey ihtiyaç olunca kızım bana bunu al diye Aranirim.almazsam nankör olurum. Böyle olursam mükemmelim ama öbür türlü nankörüm. Bir kere bana arka çıkan bir annem bile yok. Beni savunan aksine ben kötüyüm Hep ve defalarca yalan konuşan bir kere evladını cekipte yanına noluyor demedi.
Kızı her gece içinde yangınlar ile yastığa başını koydu bunu hissetmedi.
Varsa yoksa yeğenleri, gelinler vs çünkü onlar al gülüm ver gülüm oldu. Oynadı her zaman..
Ben bu kalabalık dünyada kimsesiz kaldım. Tutulacak bir dalım bir yerim yurdum yok. Ben sadece ayakta durmak zorundayım bunu biliyorum.
Ben bugün düşsem bana ilk tekmeyi vuran sığınacağım ailem olur. Paranın delisi bir anne..utanıyorum bunu yazarken konduramiyorum ama durum bu.
Bana sürekli haksizi savunan, arka dönen, merhametsiz , sürekli benimle aşık atan, laf sokan gülsem sen çok gülüyorsun başına gelcek var diyen. Herseyim ona batan bir anne..
Bir tane daha kız kardeşim var 17 yaşında onun bilr psikolojisini bozdu. Selectra kullaniyor kız doktor verdi.
Ben anlamıyorum. Beden böyle gidiyor. Benim bir anneye ihtiyacım var!!! Psikolojik yönden hiç iyi değilim benim annem var yok. Konuşsan anlamaz hemen kavga çıkar. 1 günden fazla duramayiz yanyana öyle bir pozisyon herkese yağdırır bana gelince yok. Kardeşim kılıf veriyim abla sana dedi gözünü patlattı. O kadar ağrıma gitti ki biz para verdik ona dedi. Verdirmedi. Olay kılıf değil davranış?.
Benim esiminde annesi var görüyorum canını verir. Hala bebek gibi bakar yüzüne ben niye bu haldeyim. Anlatamadığım çok şey var çok travmam olaylarım var.
Sadece rabbime dua ediyorum sadece .. Kabullendim artık ama canım acımasın bari diyorum. Orda mutluluklarini gördükçe benim hayatlarinda hayalet olduğumu gördükçe..... Çocuğum olmuyor bir sekilde ve dediği tek şey git doktora başka bul.
Ama kuzenimin eşi hamileyken onun ile 7 24 doktorlarda başını bekledi. Bana bunun acısını, yokluğunu, özlemenin hasretimin hesabını kim verecek. Nasıl olucak aklım almıyor.
Özür dilerim çok uzun oldu. Hep üşenirdim. Yazmak istedim... Atamıyorum içimden hiç bir acımı.. Allah kimseyi ailesi ile sınamasın.. benim bu dünyada 1 tane annem var. Başka öyle bir hakkım yok kaderimde böyle.. Dogurmayin böyle yapacaksanız. Dogurmayin...
