ya ben okurken -ki yüksek dereceli bir okulda okudum
o okulda okuyan çok çok muhafazakar çevre (anladınız işte şu darbe yapan tayfa filan) hariç kimse evlenme hayali kurmuyordu- onlar bile kurmuyordu aslında ablaları abileri eşleştiriyordu onları. 21 22 yaşında evlenmişse o zamanlar ya çok muhafazakardır ya da çok otoriter ailesi vardır, kaçmak içindir. genelde böyle.
o zamanlar üniversite her yerde yoktu, okumak idealist bir işti, kadınlar okumalı, meslek edinmeli, kariyer yapmalıydı. ben stajlarımı yurtdışında yaptım üniversiye kadar 2 yabancı dil biliyordum 3.yü öğrendim. biz çok koşuşturmalı bir üniversite hayatı geçirdik. zaten zor bölümdü bir de böyle ekstralarımız çoktu. hobi olarak japonca öğrenen ne biliyim türkiyede hiç olmayan bir sürü şeyi yapan insan doluydu etrafım. üstelik ailem taşralı ben köy çocuğuyum ben üniversiye gidene kadar koyun sağıp tarla çapaladım, öyle bir ortamdan geliyorum.
okuldan sonra, bir yandna deliler gibi kariyer kasarken, ben bir sağlık sorunu yaşadım belki tam evlenme yaşlarımı o sorunla geçirmesem hayatım farklı olabilirdi 3 sene teşhis alamadım 3 sene ilaç tedavisi gördüm...o zamanlar da o stresle geçti.
şimdiki nesle bakınca şunu görüyorum o kadar da okuyayım kariyer bilmem ne diye bizim kadar yırtınmıyorlar ki üniversite okumak için zaten yırtınmalık bir durum kalmadı üniversite dediğimiz şey ayağa düştü....
zaten okula gidene kadar da aileleri yırtınıyor
ödevine ailesi koşuyor, sınavını aile takip ediyor...ben liseyi bile yurtlarda okudum mesela annem sınav günümü bile bilmezdi. tercih listelerimi ben kendim yaptım, okul kayıtlarımı kendim yaptırdım...şimdi öyle okuyan (2. okulu filan değilse) yok gibi bir şey....ama bizim zamanımız öyleydi. böyle böyle hayatta birine ihtiyaç duyma ihtimalin de çok düşük oluyor zaten. anca aşık olacaksın.
e bu el bebek gül bebek çocukların herşey önüne gelmiş, hayatta bir evlenmesi eksik o da olsun...olmasın mı? yoksa aile düğün yapmasa, işsiz otursa kocasının da durumu olmasa nereye evlenecek? (ha yine evlenir gidip kaynanayla oturacak kadar kafayı yemişse olabilir, ama onları ben okumuş etmiş filan saymıyorum zaten.... onlar dağa taşa üniversite açılması sisteminin güya üniversite mezunları sadece)
ancak
tüm bunları da bir kenara koyarsak, evet, nihayetinde kader kısmet, o konuda katılıyorum size.