Saçlarımı kopardığımı sevgilime söylemeli miyim?

smileplease .!.:

Merhaba kızlar,
Kendimi gerçekten hiç iyi hissetmiyorum. İlkokul 4. Sınıftan beri saçlarımı koparıyorum ve şimdi üniversitede 5. yılıma giriyorum. Yani neredeyse 10 yıldan fazladır koparıyorum. Saçımı çokça kazıdığım oldu, psikologa düzenli olmasa da gittim, ilaç da kullandım zamanında. Fakat her seferinde tekrar nüksediyor. Artık kendimde bir sorun olduğunu düşünüyorum. Çünkü ailem bunun benim elimde olduğunu, internetten her türlü bilgiye erişebildiğimi istersem yenebileceğimi söylüyor. Bense bir türlü başaramıyorum. Artık kendime yabancılaşmaya, sevilmeye layık olmadığımı düşünmeye başladım. 8 aydır da görüştüğüm biri var. Evlilik için görüşüyorum ve normal olarak zamanla birbirimize bağlanıyoruz. Ben ona bu hastalığımdan bahsetmedim. Tesettürlüyüm çünkü. Ama kendimi artık sahtekar gibi hissetmeye başladım. Zaten saçlarımdan hiç konuşmadık yani yalan söylemedim ama yine de beni saçlı hayal ediyordur diye düşünüp üzülüyorum. İlişkimize de yansıyor bu durum bir yandan, saçlarımı kopardığım dönemlerde kendimle ilişkim de bozulduğu için daha alıngan, tripli, mutsuz, kaygılı oluyorum. Neden böyle olduğumu sorduğunda ne diyeceğimi bilemiyorum. Şuanda da pik dönemimdeyim ve hayata karşı umudum tükenmiş durumda. Sizce sevgilime söylemeli miyim bunu? Benden soğumasından ve beni bırakmasından korkuyorum. Belki evlenene kadar yenerim çıkar saçlarım diye düşünüyorum. 2-3 yıla evlenmeyi düşünüyoruz bu arada.

Genişletmek için tıkla...

smileplease .!.:

Merhaba kızlar,
Kendimi gerçekten hiç iyi hissetmiyorum. İlkokul 4. Sınıftan beri saçlarımı koparıyorum ve şimdi üniversitede 5. yılıma giriyorum. Yani neredeyse 10 yıldan fazladır koparıyorum. Saçımı çokça kazıdığım oldu, psikologa düzenli olmasa da gittim, ilaç da kullandım zamanında. Fakat her seferinde tekrar nüksediyor. Artık kendimde bir sorun olduğunu düşünüyorum. Çünkü ailem bunun benim elimde olduğunu, internetten her türlü bilgiye erişebildiğimi istersem yenebileceğimi söylüyor. Bense bir türlü başaramıyorum. Artık kendime yabancılaşmaya, sevilmeye layık olmadığımı düşünmeye başladım. 8 aydır da görüştüğüm biri var. Evlilik için görüşüyorum ve normal olarak zamanla birbirimize bağlanıyoruz. Ben ona bu hastalığımdan bahsetmedim. Tesettürlüyüm çünkü. Ama kendimi artık sahtekar gibi hissetmeye başladım. Zaten saçlarımdan hiç konuşmadık yani yalan söylemedim ama yine de beni saçlı hayal ediyordur diye düşünüp üzülüyorum. İlişkimize de yansıyor bu durum bir yandan, saçlarımı kopardığım dönemlerde kendimle ilişkim de bozulduğu için daha alıngan, tripli, mutsuz, kaygılı oluyorum. Neden böyle olduğumu sorduğunda ne diyeceğimi bilemiyorum. Şuanda da pik dönemimdeyim ve hayata karşı umudum tükenmiş durumda. Sizce sevgilime söylemeli miyim bunu? Benden soğumasından ve beni bırakmasından korkuyorum. Belki evlenene kadar yenerim çıkar saçlarım diye düşünüyorum. 2-3 yıla evlenmeyi düşünüyoruz bu arada.

Genişletmek için tıkla...

smileplease .!.:

Merhaba kızlar,
Kendimi gerçekten hiç iyi hissetmiyorum. İlkokul 4. Sınıftan beri saçlarımı koparıyorum ve şimdi üniversitede 5. yılıma giriyorum. Yani neredeyse 10 yıldan fazladır koparıyorum. Saçımı çokça kazıdığım oldu, psikologa düzenli olmasa da gittim, ilaç da kullandım zamanında. Fakat her seferinde tekrar nüksediyor. Artık kendimde bir sorun olduğunu düşünüyorum. Çünkü ailem bunun benim elimde olduğunu, internetten her türlü bilgiye erişebildiğimi istersem yenebileceğimi söylüyor. Bense bir türlü başaramıyorum. Artık kendime yabancılaşmaya, sevilmeye layık olmadığımı düşünmeye başladım. 8 aydır da görüştüğüm biri var. Evlilik için görüşüyorum ve normal olarak zamanla birbirimize bağlanıyoruz. Ben ona bu hastalığımdan bahsetmedim. Tesettürlüyüm çünkü. Ama kendimi artık sahtekar gibi hissetmeye başladım. Zaten saçlarımdan hiç konuşmadık yani yalan söylemedim ama yine de beni saçlı hayal ediyordur diye düşünüp üzülüyorum. İlişkimize de yansıyor bu durum bir yandan, saçlarımı kopardığım dönemlerde kendimle ilişkim de bozulduğu için daha alıngan, tripli, mutsuz, kaygılı oluyorum. Neden böyle olduğumu sorduğunda ne diyeceğimi bilemiyorum. Şuanda da pik dönemimdeyim ve hayata karşı umudum tükenmiş durumda. Sizce sevgilime söylemeli miyim bunu? Benden soğumasından ve beni bırakmasından korkuyorum. Belki evlenene kadar yenerim çıkar saçlarım diye düşünüyorum. 2-3 yıla evlenmeyi düşünüyoruz bu arada.

Genişletmek için tıkla...

smileplease .!.:

Merhaba kızlar,
Kendimi gerçekten hiç iyi hissetmiyorum. İlkokul 4. Sınıftan beri saçlarımı koparıyorum ve şimdi üniversitede 5. yılıma giriyorum. Yani neredeyse 10 yıldan fazladır koparıyorum. Saçımı çokça kazıdığım oldu, psikologa düzenli olmasa da gittim, ilaç da kullandım zamanında. Fakat her seferinde tekrar nüksediyor. Artık kendimde bir sorun olduğunu düşünüyorum. Çünkü ailem bunun benim elimde olduğunu, internetten her türlü bilgiye erişebildiğimi istersem yenebileceğimi söylüyor. Bense bir türlü başaramıyorum. Artık kendime yabancılaşmaya, sevilmeye layık olmadığımı düşünmeye başladım. 8 aydır da görüştüğüm biri var. Evlilik için görüşüyorum ve normal olarak zamanla birbirimize bağlanıyoruz. Ben ona bu hastalığımdan bahsetmedim. Tesettürlüyüm çünkü. Ama kendimi artık sahtekar gibi hissetmeye başladım. Zaten saçlarımdan hiç konuşmadık yani yalan söylemedim ama yine de beni saçlı hayal ediyordur diye düşünüp üzülüyorum. İlişkimize de yansıyor bu durum bir yandan, saçlarımı kopardığım dönemlerde kendimle ilişkim de bozulduğu için daha alıngan, tripli, mutsuz, kaygılı oluyorum. Neden böyle olduğumu sorduğunda ne diyeceğimi bilemiyorum. Şuanda da pik dönemimdeyim ve hayata karşı umudum tükenmiş durumda. Sizce sevgilime söylemeli miyim bunu? Benden soğumasından ve beni bırakmasından korkuyorum. Belki evlenene kadar yenerim çıkar saçlarım diye düşünüyorum. 2-3 yıla evlenmeyi düşünüyoruz bu arada.

Genişletmek için tıkla...

smileplease .!.:

Merhaba kızlar,
Kendimi gerçekten hiç iyi hissetmiyorum. İlkokul 4. Sınıftan beri saçlarımı koparıyorum ve şimdi üniversitede 5. yılıma giriyorum. Yani neredeyse 10 yıldan fazladır koparıyorum. Saçımı çokça kazıdığım oldu, psikologa düzenli olmasa da gittim, ilaç da kullandım zamanında. Fakat her seferinde tekrar nüksediyor. Artık kendimde bir sorun olduğunu düşünüyorum. Çünkü ailem bunun benim elimde olduğunu, internetten her türlü bilgiye erişebildiğimi istersem yenebileceğimi söylüyor. Bense bir türlü başaramıyorum. Artık kendime yabancılaşmaya, sevilmeye layık olmadığımı düşünmeye başladım. 8 aydır da görüştüğüm biri var. Evlilik için görüşüyorum ve normal olarak zamanla birbirimize bağlanıyoruz. Ben ona bu hastalığımdan bahsetmedim. Tesettürlüyüm çünkü. Ama kendimi artık sahtekar gibi hissetmeye başladım. Zaten saçlarımdan hiç konuşmadık yani yalan söylemedim ama yine de beni saçlı hayal ediyordur diye düşünüp üzülüyorum. İlişkimize de yansıyor bu durum bir yandan, saçlarımı kopardığım dönemlerde kendimle ilişkim de bozulduğu için daha alıngan, tripli, mutsuz, kaygılı oluyorum. Neden böyle olduğumu sorduğunda ne diyeceğimi bilemiyorum. Şuanda da pik dönemimdeyim ve hayata karşı umudum tükenmiş durumda. Sizce sevgilime söylemeli miyim bunu? Benden soğumasından ve beni bırakmasından korkuyorum. Belki evlenene kadar yenerim çıkar saçlarım diye düşünüyorum. 2-3 yıla evlenmeyi düşünüyoruz bu arada.

Genişletmek için tıkla...

smileplease .!.:

Merhaba kızlar,
Kendimi gerçekten hiç iyi hissetmiyorum. İlkokul 4. Sınıftan beri saçlarımı koparıyorum ve şimdi üniversitede 5. yılıma giriyorum. Yani neredeyse 10 yıldan fazladır koparıyorum. Saçımı çokça kazıdığım oldu, psikologa düzenli olmasa da gittim, ilaç da kullandım zamanında. Fakat her seferinde tekrar nüksediyor. Artık kendimde bir sorun olduğunu düşünüyorum. Çünkü ailem bunun benim elimde olduğunu, internetten her türlü bilgiye erişebildiğimi istersem yenebileceğimi söylüyor. Bense bir türlü başaramıyorum. Artık kendime yabancılaşmaya, sevilmeye layık olmadığımı düşünmeye başladım. 8 aydır da görüştüğüm biri var. Evlilik için görüşüyorum ve normal olarak zamanla birbirimize bağlanıyoruz. Ben ona bu hastalığımdan bahsetmedim. Tesettürlüyüm çünkü. Ama kendimi artık sahtekar gibi hissetmeye başladım. Zaten saçlarımdan hiç konuşmadık yani yalan söylemedim ama yine de beni saçlı hayal ediyordur diye düşünüp üzülüyorum. İlişkimize de yansıyor bu durum bir yandan, saçlarımı kopardığım dönemlerde kendimle ilişkim de bozulduğu için daha alıngan, tripli, mutsuz, kaygılı oluyorum. Neden böyle olduğumu sorduğunda ne diyeceğimi bilemiyorum. Şuanda da pik dönemimdeyim ve hayata karşı umudum tükenmiş durumda. Sizce sevgilime söylemeli miyim bunu? Benden soğumasından ve beni bırakmasından korkuyorum. Belki evlenene kadar yenerim çıkar saçlarım diye düşünüyorum. 2-3 yıla evlenmeyi düşünüyoruz bu arada.

Genişletmek için tıkla...