Canım,ben gercek anlamda sahiplenildim ya
Benim çocukluktaki bir köpek saldırısından kalan fobim vardı.Okul yolunda korkarak yürürdük onun yüzünden.Köpek görünce yolumu değiştirdim yıllarca.
Şu anki evimiz yapılırken,geliş gidişlerde bir köpek görüyordum,sanki şefkatle bakan.
Bir kaç kere ona yiyecek su borakıp öyle döndüm evime.
Daha sonraki gidişlerimde,evde calışan ustalar anlattılar ki,köpek artık hep orada duruyor,ustalara tepki vermezken,yabancı bildiği yeni ustalar eve girmesin diye kapının eşiğine adeta yapışarak yatıyormuş...
Nihayet evimize taşındık ama hala köpek sahibi olma düşüncem yoktu..
Ama bu köpek-hakaret gibi geliyor bu sözcükte bana ama neyse-beni sahiplendi,evlat edindi,köpek fobimi giderdi
.Gecen kış agır grip gecirdiğimde 2 3 gün cocuklarımı okula yolcu etmeye dışarı cıkamadım.Ama benim güzel,akıllı köpekçiğim beni görmeyince çocuklarımı sahipsiz bırakmamış,onları servise kadar götürüp,gelişlerinde karşılayıp eve getirmiş
...
Sonra öğrendim evde bakmaktan bıktıkları kopekleri bize yakın bir bölgeye atıp gidiyorlarmış.Zaten başıboş büyümüş köpek olmadıgını tahmin etmiştim,komutları anlıyor ve uyuyor.Sonuç,evimizin bahçesinde 4 yıldır köpeğimiz var,bizi sevgisiyle sarmalayan
...