Psikolojik rahatsızlıklar

hayatınızda hic bir psikolog yada psikiyatra gittinizmi?


  • Ankete Katılan
    947

benim hayatımı ben anlatsam bu kadar güzel anlatamam valla
duygularıma tecüman olmak budur işte canım
 

Çok teşekkür ederim..
 

canım aynı sorun bende de var,bundan 5-6 sene öncesine kadar çok iyiydim herkesle konuşurdum.Ama sonra ne olduysa insanlara farklı bakmaya başladım.Sanki beni beğenmiyorlar,beni aralarına almayacaklar,sanki ben onlardan çok aşağıda bir insanmışım gibi hissediyorum.Sanırım bu biraz da kendine güvenle alakalı.Biraz kendimize güvenmeyi öğrenebilsek bu sorunu da çözeriz gibi geliyor bana....ama bu da çok zor
 
Yeni uye oldum ve sizlere danismak istedigim bir konu var.

Ben herseyi cok kafasina takan bir insanim, bunu yapmamam gerektigimi bildigim halde elimde olmadan yapiyorum.
Ornegin birini ariyorsam o geri beni aramiyor yada cevap vermiyorsa bunu cok kafama takiyorum ve hep huzursuz oluyorum. Birine deger veriyorsam ve karsiligini alamiyorsam cok usteliyorum. Herkes bana salla bosver desede ben birseyleri hic bir zaman bos veremiyorum.
Nasil biraz vurdum duymaz ve sabirli olabilirim.
Onerilerilerinizi bekliyorum:)
 
Yeni uye oldum ve sizlere danismak istedigim bir konu var.

Ben herseyi cok kafasina takan bir insanim, bunu yapmamam gerektigimi bildigim halde elimde olmadan yapiyorum.
Ornegin birini ariyorsam o geri beni aramiyor yada cevap vermiyorsa bunu cok kafama takiyorum ve hep huzursuz oluyorum. Birine deger veriyorsam ve karsiligini alamiyorsam cok usteliyorum. Herkes bana salla bosver desede ben birseyleri hic bir zaman bos veremiyorum.
Nasil biraz vurdum duymaz ve sabirli olabilirim.
Onerilerilerinizi bekliyorum:)
 
20 yasındayım su son 1 ayda cektıgım acıyı 20 yılda cekmedim psikolojim berbat durumda psikologa gitsemmi bilemiyorum sıkıntıdan saclarım dokulmeye basladı yemek yıyemez oldum yedıgımı de hemen cıkarıyorum 6 kılo verdım hem ruhum hem bedenım asırı yorgun bır ayrılık acısı ınsana bu kadar zarar verir mi normal birşey mi bu?
 
bana iyi bir psikolog önerebilir misinz acaba?
Önereceğim kişi psikolog değil, psikiyatrist yani doktor. Benim doktorumdu devlet hastanesinde. En son 4 ay önce orada çalıştığnı biliyorum, şimdi nerede çalışıyor bilmiyorum belki hala oradadır çünkü iyileştim diye kontrole gitme ihtiyacı duymadım. İnternet adresinden veya mail ile soruları yanıtlıyordu sağolsun; Hiç bir maddi beklentisi de olmadı, gayet bilgili ve düzgün bir insan kendisi. Benim okb rahatsızlığımda çok yardımcı oldu Allah bin razı olsun. Hakkını ödeyemem ve her fırsatta tavsiye ediyorum. Ayrıca babamı götürmüştüm; babamda huysuzluk başlamıştı ve inanılmaz asabiydi. Alzheimer teşhisini erken dönemde koymuştu sağolsun, tedaviye başladık. Sakin bir alzheimer dönemi geçirdik, kısmen unutkanlıkları başlamıştı ama kontrol altındaydı. (babamı 2 yıl önce zatürre nedeni ile kaybettik fakat tedavi olmasaydı bu kadar bile yaşamazdı sanırım, inanılmaz huysuzdu.
dr.'un ismi: Dr.Erhan Akıncı
Psikiyatrist Doktor Erhan Akıncı
e-mailinden yardımcı olur sanırım çok kişiyi yönlendirdim kendisine hiç geri çevirmeden sabırla cevapladı soruları inanın
İnşallah kısa sürede hastalığından kurtulursun...
 

bende aynı böleyim nasıl kurtulcam bilmiyorum bu huylarımdan
çaresini bulduğunda banada söle....
 
Arkadaslar ben size kendimle değil erkek arkadasım ile ilgili birşey danısacagım. kendisi müzik öğrencisi ve viyola eğitimi görmekte. ne zaman viyola calsa karsısında takım elbiseli bi adamın ona gözlerini hiç ayırmadan baktıgını görüğünü söylüyor.. Bazen olmayan tıkırtılarda duyuyor. onun için endişeleniyorum. bir kaç defa hastaneye gittiğimizde doktor hiperaktif dedi ( ki alakası yok.) bir çok ağır ilaç yazdı. bunlar onları görmesini engelledi fakat haplar hep uyuttu dersleriyle ilgilenemedi işleri altüst oldu. şimdi ilacı kesti hala görüyor mu sormuyorum ama elimden ne gelebilir ne yapmalıyım hiç bilmiyorum
 
artık insanlar neden senn bir ilişkin yok deyip duruyor güzelde biriyim ama olmayınca olmuyor ben napıyım. insanlara sans tanıyorum ama ya sapık çıkıyo yada baska bişey ...uzun süreli bi ilişkim olmadı. 3 sene biyerde çalıştım ve istifa ettim şimdide iş bulamıyorum... depresyona girdiğimi farkettim yada girmek üzere oldugumu.. parasal sıkıntılarım var.. geçmişimi düşünüp sürekli geçmişi özlüyorum.. kompleksli biriym artık kabul ettm... kabul etmekte birşey... tutarsızımm... bazen ben bile dediklerime şaşırıyorum. dediklerimde bir tutar yok... komplekslik var kıskançlık var... bazı insanları çekememe var.. kendime güvensizlik varr bazenn... bu kadar şey varken tabiki bir ilişkim olmaz. ve tabiki sağlılklı karar veripte fırsatları göremem.. napıcam bilmiyorum yasım oldu 27 benmde..... meğerse alışverişe çıkıp dertlerimi sürekli erteliyormuşumm.. megerse sürekli reddediyormuşum 4 senedir belkide 5.... sorunlarımı kabullenmem gerekli artık.. çocuk gibi oluyorum bazen büyüyemediğmi hissediyorum.. hayatıma giren sağılıklı bir erkeğide çıldırtırım ben bukadar şeyle... hayat benim için bittimi bilmiyorum.. kendimi değiştirebilirmyim bilmiyorumm.. napcam ya yardımmmmmm... bende ilgisizliğe katlanamıyorum.. çok büyük tepkiler veriyorumm.. tepkilerm çok büyükmüş...(
 


Merhaba.. Foruma yeni katıldım. tabi ki herkesde olduğu gibi bende de sıkıntılar var. kendimi senin gibi hissediyorum bağzen. Ama bunu böyle düşünüp kendine daha çok sıkıntıya düşme. Öncelikle kendin hakkında yani karekterin hakkında tespit etmen çok güzel. Kıskanç mevzusuna girelim: Kıskanç olabilirsin, bu çok normal. Fakat aşırısı, sağlıklı değildir.
Hani derler ya, Kıskanmayan sevmez diye. Ben hiç kıskanmam diyen de yalan söylemiş olur. Belkide hiç sevmemiştir. Nicin ilk bu konuya değindim, çünkü bende aşırı kıskançlık duygusunu tattım. Elim ayağım titrerdi. ne yapacağımı bilmezdim. Kalbim hızlı atmaya başlardı vs.
Ve şimdi geriye baktığım da ise, boşuna kıskançlıklar yaptığımın farkına vardım ve pişmanlık duymuyor değilim. Örnek vermek istiyorum, ilk Tecrübenle ileride tanıyacağın Arkadaşın arasında fark olabilir. Yeni tanıdığın şahısı aşırı kıskanmayacaksın belkide. Negatif düşünerek olumsuzluğu çekiyorsun. Fakat bu tarafınıda düşünmelisin: Ozamanki tanıdığın Arkadaşın belkide seni kıskandırmak için uğraşmıştır.
Güven problemi yaşıyorum diyorsun ya. Bu açıdan hiç düşündün mü? Sen okula veya işe giderken, senin habire onu düşünmeni sağlıyordur sana yeterince o güven hissini vermemiştir belkide. Önemli olan tanıdığın kişiye güvenmen. Güvenmek için sakın kendinide yıpratma. Doğru insan çıktımı karşına, güven problemin olduğunuda kıskanç olduğunuda unutuverirsin.
İlişkilerde partner diğerine o güveni huzuru sağlamak zorundadır ki gözü arkada kalmasın. Acaba neyapıyordur şimdi, gerçekten söylediği yere mi gidecek yoksa beni mi kandırdı?
Acaba arkadaşıylamı buluşacak yoksa bir kızlamı? gibi takıntılar işte. Bunlar anca beyni yorar, beden değilde ruh sağlığın bile bozulur bu durumlarda.
İlişki dediğin maalesef öyle basit birşey değildir. Şimdiki erkekler ise ciddi düşünmedikleri için, akılları bir karış havada oldukları için, ciddi düşünen bayanlarda bizim gibi, yoruluyorlar, güven problemi yaşıyorlar. Umarım az da olsa problemini anlamışımdır.. :)
 


aynı sorunlar uzun zamandır sevgilim yok üniversite sorunu var daha gidemedm stresliyim bir doktora görün konuş teşhis koyacaktır yalnız bipolar başlangıcı gördüm konuşmana tavırlarını da görmek lazım bende aynı dertten muzdarıbım hızlı konuşma birşeyleri hemen halletme duygu karmaşıklığı yoğunluğu sanırım sende var uyku enerjisi de önemli mesela ben saat 5 oluyor hala anamın karnından yeni çıkmış gibi enerjiğim değişken bir doktora git umarım yenebiliriz tüm bunları
 
hiçbirşeyi kafaya takmamak en güzeli ama hep lafta kalıo ne yazıkki..sonuçta insanın yaşadıklarından etkilenmesi bir noktada mümkün olmuo...........
 
Evde, işte, nerede olursa olsun işyükü altında eziliyor kadınlar. Ev hanımı ise günün tamamının birilerine(eşi,çocuğu..) bakarak geçiren kadın onca yorgunluğuna rağmen yaptığı işin pek bir kıymeti olmuyor! Ne sosyal ne de duygusal olarak kendini ifade edecek bir ortamı da olmayınca, psikolojik sorunları başlıyor.....
 
Son düzenleyen: Moderatör:
antidepresanlar anlık sorun çözmeye yönelik değildir. belli bir dönem kullanıldığında beyindeki tahrip olan sinirleri onarır ve belli hormonlar salgılar. o yüzden ömür boyu kullanılmasdı grektiğini düşünmüyorum. ben de kullandım. başladığımda yaşadıklarım yüzünden sinirlerim harap olmuştu ağlamamaı kesemiyordum,istemsiz ağlıyordum. 6 ay kullandım ve şuan çok iyiyim çok şükür. ancak unutulmaması gereken bişi var EN AZ 6 AY olmak koşuluyla doktorunuzun öngördüğü sürece kullanmak gerekiyor. zamansız kesimi beyinde tahribata yolaçıyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…