Psikoloji

mrb..ben çok çabuk sinirlenen agrasif biriyim.sinirlerime artık hakim olamıyorum.1 yaşında kızım var.kaynanamdan nefret ettim resmen onu görmek değil aynı ortamda bulunmak,aynı havayı tenefüs etmek bile istemiyorum.okadarki nefret ediyorum.ne yapacığı bilemiyorum.yardımcı olurmusunuz

aranızda ne geçti ki o kadar nefret ettin?

ya evlendiğimde çok seviyodum ben oda beni kendi beğendi aldı.yaşlıda ama bilirsin beni kabullenmesi zor oldu.oğlundan ayırdımya bana düşman kesildi.bağırdı kızdı herşeyime karıştı kıyafetlerime falan onu giyme onu alma.alışveriş yapıp yanına uğrardım poşetlerime bakardı ve kızardı buna niye para verdin niye aldın falan.böyle şeyler.ozamanlar bişey demiyodum ama git gide beni değiştirdi.çocukta olunca bizden çıkmadı ben iyce bunalıma girdim.şimdi yüzünü görmek adının geçmesini istemiyorum.hiç tahammül edemiyorum.aynı ortamlarda bulunmamaya çalışıyorum.ne yapıcam bilmiyorm

ZeynepSuzan .!.:

ya evlendiğimde çok seviyodum ben oda beni kendi beğendi aldı.yaşlıda ama bilirsin beni kabullenmesi zor oldu.oğlundan ayırdımya bana düşman kesildi.bağırdı kızdı herşeyime karıştı kıyafetlerime falan onu giyme onu alma.alışveriş yapıp yanına uğrardım poşetlerime bakardı ve kızardı buna niye para verdin niye aldın falan.böyle şeyler.ozamanlar bişey demiyodum ama git gide beni değiştirdi.çocukta olunca bizden çıkmadı ben iyce bunalıma girdim.şimdi yüzünü görmek adının geçmesini istemiyorum.hiç tahammül edemiyorum.aynı ortamlarda bulunmamaya çalışıyorum.ne yapıcam bilmiyorm

Genişletmek için tıkla...

çok bunaldığın için böyle düşünmen gayet normal tabi.ama keşke en başından aldığını harcadığını pek belli edip göstermeseydin.kayınvaliden bile olmasa yaşlı insanlar parasal konulara biraz daha farklı bakabiliyorlar.bizim için güzel ve gerekli olan onlar için çok anlamsız oluyor.tabi bunda jenerasyon etkisi de çok büyük.onların yetiştiği zamanlarda yokluk varmış bu kadar mağaza yokmuş.yani bi bayram da yada özel zamanlarda kıyafet alınırmış.market kavramı bile yokmuş.ihtiyacın neyse bakkala gider sadece o alınırmış.tabi böyle ortamlarda bulunan yaşayan kişi senin kanından en yakının bile olsa yadırgaya biliyor.
bence sen yine de nefret etme.çünkü yaşanan her ne olursa olsun nefret etmek karşındaki kişiyi değil seni yiyip bitirir.hem ruh hem fiziksel sağlığını yok eder.onun yerine seni üzen insanı inadına sevmeye,sevemesen bile hoşgörüyle bakmaya gayret göster.bu sözlerim sanki sana alttan almakmış gibi gelebilir ama inan hiç öyle değil.asıl böyle davrandığında önce iç huzurunu sonra aile huzurunu en sonunda da sağlığını kazanırsın.diğer türlü Allah korusun kanser olur gidersin.Tabi bunları yaparken kendince küçük mesafeler ve kararlar uygula.Ama unutma kimseyi olduğu halden daha farklı yapamazsın....

çok teşekkürler.keske yapabilsem sinirlerime hakim olabilsem ama okadar ilerledikki artik geri adim atamiyorum
git gide kötü olduk.vicdanen rahat deilim bilemiyorumki

rica ederim :) hayatta herşey bizim için,hiç bişey kolay değil,olmıcakda.sadece ilgi alamızı yada bakış yönümüzü değiştirmek lazım bazen.içinde bulunduğumuz iç karatıcı durumdan uzaklaşmak için.haa bi de aklıma gelmişken nerde oturuyorsunuz bilmiyorum ama ist da büyükşehir belediyesinin ücretsiz psikolog destek merkezleri var.153 ü arayarak randevu alabiliyorsunuz.başka illerde de bu uygulama var mı bilmiyorum :)

evet ist.dayım denedimde randevu yoktu.gitmek istiyorum belki rahatlatır.psikiyatriye gittim ilaç verdi ama kullanamadım çocuk emziriyorum diye.

ZeynepSuzan .!.:

evet ist.dayım denedimde randevu yoktu.gitmek istiyorum belki rahatlatır.psikiyatriye gittim ilaç verdi ama kullanamadım çocuk emziriyorum diye.

Genişletmek için tıkla...

ilaçlar sadece insanı uyuştur başka hiç bir işe yaramaz.bunu zaten doktorların kendisi de söylüyor.randevu bulamamanızın nedeni yanlış saat ve günde arıyor olabilirsiniz.p.tesi günü saat ya 8 yada 8:30 da tam emin değilim hemen arayıp almanız gerekiyor aksi taktirde hemen doluyor.zaten bir kere aldınız mı sonra ki randevuları psikolg kendi veriyor.yılmayın ve mutlaka gidin.hiç bir çözüm olmasa bile sizin kimseye anlatamadığınız dertlerinizi hiç sıkılmadan ve başkasınına koz mu verdim acaba düşüncesi olmadan anlatmanızı ve rahatlamanızı sağlar.

ay sağol ya inş. giderim..pekde sevmiyorum doktora gitmeyi üşeniyorum :)

bu doktor değil korkma.psikolgla psikiyatr farklı, biri tıp okuyor biri sosyoloji mezunu.aslında psikologlar daha iyi çünkü seni dinler diğerleri hemen ilaç yazıp başından savma peşinde oluyorlar. :) gitmekte de hiç üşenme bence bir kere o zinciri kırdığın zaman sende çok rahatlıcaksın.ne güzel işte hiç para vermeden seni yargılamadan ve de tam aksine sana çözüm olmaya çalışan kişiye para da vermiyorsun.bundan iyisi şamda kayısı :)

tamam kesin gidicem :) kızım küçükya bırakamıyorum bana en yakında o cadoloz kadın.onada bırakmak istemiyorum.ama bi çare bulup gideceğiz artık.çünkü evliliğimde çok yıpranıyor.kadının adı geçse kavga ediyoruz eşimle bize bişeyler oluyo

herşey düzelir sadece zaman ve buna inanmak.prof.lar bile ne diyor " değişmeyen tek şey değişimin ta kendisi" inanmak ve istemek çok önemli.küçük çocuğunuzu da bence rahatlıkla götürebilirsiniz.koyun bebek arabasına yavaştan yavaştan gidersiniz.zaten size en yakın olan yerdeki kurumdan randevu veriliyor.hem böylece aklınız çocuğunuzda da kalmaz hem de istemediğiniz durumlarla karşılaşmak zorunda kalmazsınız.bu arada konu dışı ama bence eşinizin üzerine de çok gitmeyin.netice de dünyanın en kötü kayınvalidesi de olsa onun annesi ötesi yalan...

haklısın tabi herşeyin farkındayım ama gel görki sinirlerim tavan yapıyo.değişirmiyimki böyle yumuşak sakin bir insan olurmuyum acaba

olursunuz :) neden olmayasınız ki ? evlenirken böyle miyiniz de şimdide değişirmiyim diyorsunuz.bu hale geldiyseniz elbet bunun da bi çıkş kapısı bi anahtarı var.sadece biraz çaba zaman ve sabır :)

böyle iyi aslında istemediğimi belli ettim daha gelmiyo.ama başka yerde görüncede tahammül edemiyorum azcık okadarına bari sabretsem.hep iyiliğimi su istimal etti şimdi melek oldu ben şeytan oldum sayesinde