Tabiki de insanlar iletişim içinde olunuyo her meslekte.ama benim demek istediğim, psikologluğun asıl temeli zaten insanlarla iletişim.başka alternatifin yok yani, işimiz oturup insanlarla konuşmak.güzel bir bölüm kesinlikle, ama benim karakterime uygun olmasıdığını düşünüyorumKeske ben de psikoloji okusaydim. Yerinde olsam aldigim egitimle kendimde eksik gordugum bazi ozellikleri gelistirmeye calisirdim. Hemen her meslekte zaten insanlarla iletisim icinde olacaksin.
Tabiki de insanlar iletişim içinde olunuyo her meslekte.ama benim demek istediğim, psikologluğun asıl temeli zaten insanlarla iletişim.başka alternatifin yok yani, işimiz oturup insanlarla konuşmak.güzel bir bölüm kesinlikle, ama benim karakterime uygun olmasıdığını düşünüyorum
Aslında kendimi ikna etmeye çalışıyorum bu işi yapabileceğime, bazen içime umut doluyor, evet tamam güzel meslek, kendimi geliştiricem diyorum.ama bazen de aynı şuan olduğu gibi, yapamam hiç bana uygun değil diyorum o kadar kararsız ve umutsuzum ki.. Konumda ilk yazdığım gibi benim de psikolojik sorunlarım var kabul ediyorum kendim.hayattan zevk alamıyorum çoğu zaman..Peki hic mi karakterinin uygun hale gelme ihtimali yok? Senin yaslarindayken ben de sana benzer ozellikler tasiyordum ama kisisel gelisim kitaplariyla ve biraz da hayat tecrubesiyle su an cok degistim mesela. Yapacagin isi dusununce en ufak bir heyecan duymuyor musun yoksa karakterine uygun olmadigi dusuncesine odaklandigindan aslinda bolumunu sevebilecegin ihtimalini kaciriyor olmayasin?
Aslında kendimi ikna etmeye çalışıyorum bu işi yapabileceğime, bazen içime umut doluyor, evet tamam güzel meslek, kendimi geliştiricem diyorum.ama bazen de aynı şuan olduğu gibi, yapamam hiç bana uygun değil diyorum o kadar kararsız ve umutsuzum ki.. Konumda ilk yazdığım gibi benim de psikolojik sorunlarım var kabul ediyorum kendim.hayattan zevk alamıyorum çoğu zaman..
Teşekkür ederim cevaplarınız için...Canim o zaman esas sorun oncelikle bu. Hayattan zevk alamazsan zaten iyi seyler bile gozune kotu gozukur. Imkanin varsa psikologa gidip bu durumu ortadan kaldirmani onerebilirim. Ancak ondan sonra daha umutlu, motivasyonlu olabilirsin, saglikli dusunebilirsin.
henüz geç değil. Hemen sınava gir istediğin bir bölüm seç.Ben bu yıl psikoloji bölümüne başladım.tmde hukuk ve psikolojiden başka doğru dürüst bölüm olmadığı için mecburen ikisi arasında kaldım ve psikolojinin bana uygun olduğunu düşündüm.ama şuan köpek gibi pişmanım.benim kendi psikolojik sorunlarım da var.utangaçm çekingenim.hayattan zevk alamıyorum çoğu zaman.insanlarla konuşmaktan iletişim kurmaktan kaçınıyorum.iki lafı bir araya getiremem konuşamam toplum önünde.gerçekten hangi kafayla psikoloji yazdım diyorum tercihlerime.benim daha kendime faydam yokken insanlara nasıl faydalı olucam.. Keşke hukuk okusaydım, belki masabaşı bir iş bulurdum..ama psikologluğun temeli zaten insanlarla konuşmak, başka bir alternatifi yok mesleğin.önceleri severim alışırım sanıyordum.ama umudumu kaybettim özellikle 1 haftadır hep bunu düşünüyorum.tekrar sınava giremem, bu sene girsem okul puanım kesiliyor diye biliyorum..2 sene sonra girsem çok uzun zaman, hayata 2 sene daha geç atılıp aileme yük olamam.lütfen bilen biri birşey söylesin, psikoloji okuyup da insanlarla çok içli dışlı olmayacağım bir meslek var mı?şuan aklımdaki düşünce çocuklarla çalışmak.çocuk psikologluğu dışında birşey yapamam sanırım.çocuklarla iletişimim iyi. Ama hangi kurumlarda ne sıfatla çalışıcam bilmiyorum.okullarda felan çalışıp "öğretmen" sıfatı almak da istemiyorum.akrabalarım çevrem bana "psikolog olacak" gözüyle bakıyor hep çünkü.kimse yanlış anlamasın, psikoloji de öğretmenlik de çok güzel bölümler kesinlikle, ama benim karakterime uygun değiller...lütfen bir çıkış yolu gösterin..
Teşekkürler ilgilenip cesaret verdiğiniz için..umarım herşey güzel olurYanlış denklem kuruyorsunuz.
Mesleği kendinize değil, kendinizi mesleğe uydurun derim.
Kendinizi aşmanıza, sosyalleşmenize büyük ölçüde katkı sağlayacaktır.
Bu arada hukuk okuyup avukat olacak olsaydınız daha büyük bir çıkmazda hissedebilirdiniz.
Avukat mesleğinin temeli zaten ağzın laf yapması...
Bol bol kitap okumanızı, hatta zaman zaman sesli okumalar yapmanızı tavsiye ederim.
Problemlerinizi aşmaya çalışın ve kabuğunuza çekilmeyin.
Teşekkür ederim yorumunuz için.çocuklarla ilgilenmeyi gerçekten seviyorum.biz kez çocuk esirgeme kurumuna ziyarete gitmiştim annemle ve çok etkilenmiştim.ordaki çocuklara yardım etmek onlarla ilgilenmek çok güzel bir şey gerçekten.aslında gönüllü olarak her hafta gidip onlarla ilgilensem mesela, benim için mesleğime bir ön hazırlık gibi olabilir.Canimin ici , kendine yuklenme. Binbir hevesle gidilen bolumunden mutsuz olanlar da var. Universite sinavi isi iyice kumar oldu, nasip diyip ata biniyorsun, bahtina ne cikarsa :) Kimin bolumu tahmin etigi gibi cikiyor ki zaten ?
Oncelikle yazdiklarindan danisman olamayacak kapasitede bir insan oldugunu goremedim. Hassas br insansin, cocuklara faydan cok dokunur. Kimsesiz cocuklara yardim edebilirsin mesela, onlarin senin gibi insanlarin dokunuslarina ihtiyaclari var.
Ben bu yıl psikoloji bölümüne başladım.tmde hukuk ve psikolojiden başka doğru dürüst bölüm olmadığı için mecburen ikisi arasında kaldım ve psikolojinin bana uygun olduğunu düşündüm.ama şuan köpek gibi pişmanım.benim kendi psikolojik sorunlarım da var.utangaçm çekingenim.hayattan zevk alamıyorum çoğu zaman.insanlarla konuşmaktan iletişim kurmaktan kaçınıyorum.iki lafı bir araya getiremem konuşamam toplum önünde.gerçekten hangi kafayla psikoloji yazdım diyorum tercihlerime.benim daha kendime faydam yokken insanlara nasıl faydalı olucam.. Keşke hukuk okusaydım, belki masabaşı bir iş bulurdum..ama psikologluğun temeli zaten insanlarla konuşmak, başka bir alternatifi yok mesleğin.önceleri severim alışırım sanıyordum.ama umudumu kaybettim özellikle 1 haftadır hep bunu düşünüyorum.tekrar sınava giremem, bu sene girsem okul puanım kesiliyor diye biliyorum..2 sene sonra girsem çok uzun zaman, hayata 2 sene daha geç atılıp aileme yük olamam.lütfen bilen biri birşey söylesin, psikoloji okuyup da insanlarla çok içli dışlı olmayacağım bir meslek var mı?şuan aklımdaki düşünce çocuklarla çalışmak.çocuk psikologluğu dışında birşey yapamam sanırım.çocuklarla iletişimim iyi. Ama hangi kurumlarda ne sıfatla çalışıcam bilmiyorum.okullarda felan çalışıp "öğretmen" sıfatı almak da istemiyorum.akrabalarım çevrem bana "psikolog olacak" gözüyle bakıyor hep çünkü.kimse yanlış anlamasın, psikoloji de öğretmenlik de çok güzel bölümler kesinlikle, ama benim karakterime uygun değiller...lütfen bir çıkış yolu gösterin..
Yazdığımı iyi okumadınız sanırım? Alanım eşit ağırlıktı, hukuk ve psikoloji dışında doğru düzgün bölüm yok.sizin saydığınız mühendislik vb bölümler sayısal bölümler.ailemin bir suçu yok bu konudaMimarlık teknik iş onu seçseydin
veya endüstri mühendisi yani mühendislik seçseydin keşke
matematiği iyi olan zaten teknik bilgide iyi beynide farklı çalışıyor kendine zıt bir alan seçmişsin kendini tam olarak tanıyamamışsın ya ailen o bölüm havalı diye mi ses çıkartmadı ben kendi kızımın özelliklerini bildiğimden onu karekterine ve sevdiklerine göre yönlerdirdim sonra kız kardeşimdende akıl aldım asla ben bilirim hesaplara hava cıvaya girmedim , ailemdede kabahat var neden pasif kalmış annen
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?