Merhaba Hanımlar,
ilk/ortaokulda öğretmen ve idareciyim. Okulum bir köy okulu ve rehberlik öğretmenimiz yok.
Psikolojik olarak sorun yaşayan öğrencileri aile vasıtasıyla doktora yönlendirsek de aile götürmediği için çözülebilecek problemler yumak gibi büyüyor bazen.
İnsan kendi çapında yardım etmeye çalışsa da işin o olmadığı için yetemiyorsun.
Mesela bir öğrencimin panik atak nöbetleri oluyor bazen, kendi yöntemlerimle sakinleştirmeye çalışıyorum ama bu suyla değirmen dönmüyor. Başka birine denk geldiğinde o , benim kadar bile ne yapacağını bilmiyor yani ben zaten bilmiyorum diğeri hiç bilmiyor, bu sefer durum daha kötüye gidebiliyor vs.
Ben belirteceğim şeyler için benim gibi işin uzmanı olmayan kişileri bilgilendirip çözüm önerileri sunan kitaplar arıyorum. Ne olur yardımcı olun.
1-Panik atak geçiren kişiye nasıl yaklaşılmalı, kişi bunu nasıl çözebilir
2 -Anne veya babasını kaybeden çocuk
3-Boşanma süresi ve sonrasında çocuğa yaklaşım
4-erken yaşta akranlarına cinsel-sözel yaklaşımlarda bulunan , sürekli şiddet eğilimi gösteren, çocuğa yaklaşım
bu bahsettiğim 4. maddedeki, 7 yaşında. Her gün farklı bir olayı var. Anne çok pasif, baba dayakçı sorunlu. Ona anlattıklarımızı aslında sorun olarak görmediğinden 1 arpa boyu yol alamıyoruz. Çocuk kahvede büyümüş. Al 1 lira git şuna küfür et, git kızlara laf at vs.
Okulda sürekli küfür ediyor, kızlar "bizi elledi" diye şikayete geliyor, gücü yetenleri dövüyor.
Dün bahçeye gelen köpeği sıkıştırmış, dudağını öpmeye çalışmış memelerini sıkmış falan. Köpek evcil bu arada.
Sene başından beri veliyi arıyoruz bazen geliyor, bazen gelmiyor.
hep benim çocuğumu görüyorsunuz kafasında.
Doktora yönlendiriyoruz götürmüyor.
Haftalık çizelge yaptım çocuğa 1 ay önce her sabah gel ben seni göreyim biraz sohbet edelim, çıkarken de buraya yazdıklarımıza uymuş olursan bu çıkartmaları yapıştıralım dedim.veliye de sistemi anlattım ona da bir çizelge verdim. ilk 3 gün çok güzeldi. sonra koptu. defalarca tekrar konuşmak için yanına gittim ama nafile.
bir suç işlediyse asla konuşmuyor kendini kapatıyor. bazen miyavlıyor.
Sevgiye aç ; ama sevgi gösterdiğinde de bir yere varamıyorsun.
Tatlı tatlı, suçlamadan, anlamaya çalışarak konuşup yaklaşıyorum ama yıldım, gerçekten onu düşünmekten başıma ağrılar giriyor, üzülüyorum.
Bir de mağdur ettiği çocuklar var tabi, onlara da ayrı yazık.
Aranızda uzmanlar varsa lütfen yardım etsin.
Sevgiler...
