allah sabır versin öncelikle bende ikiz annesiyim 24 haftalık doğum yaptım .
oğlumla kızım 700 gram doğdular.. ilk gebeliğimde değildi.
ilk gebeliğimde preeklemsi olmadı ..celeston iğneyle kendi kendilerine nefes alabildiler.
bir süre nazal cpap la nefes aldılar.. ilk deneyimimiz hastane enfeksiyonu aldılar kızım 1. evre beyin kanaması geçirdi.
ileri derecede trombositpenileri vardı.her bir yerlerinde kanama olabilirdi..
allahım yardım etti bunlarıda atlattık..
oğlum 1400
kızım 1280 gramken taburcu oldular..
meleklerim evlerine döndü.. dünyanın en mutllu insanıydım.
6 gün sonra rop muaynesinde damla damlatıltan sonra ikiside kötüleşmeye başladı..
oğlumun solumu durdu rop yapıcak dr suni teneffüsle geri döndürülde.
muaynede herşey normal çıktı..
oğlumu tekrar yarı ölü şekilde taburcu olduğu hastaneye geri götürdüm
ve bana söylenen herşeye hazırlıklı olun ,
nefes almak istemiyor ..
kızımda bu arada mama yemiyor solgun olduğunu söyledim iyi dediler ve gönderdiler..
bu arada oğluş 1700
meleğim 1680 gram olmustu 4 günde sağlık durumlarıda iyiyidi.
neyse eve geldim bir yandan oğluşa ağlarken
baktım kızımda kötüleşiyor.
üstünü değiştirip acil hastaneye götürdüm
kıyafetlerini çıkartıp bana verdiler ..
eve döndüm bitik bir şekilde ..
gece yarısı kızımın kan gazlarının düştüğü nefes almaya çalışıyor ama olmuyor diye aradılar
resmen yıkıldım ertesi gün entübe edilmiş ve en son derecede havalandırılıyordu..
bir süre sonra çoklu organ iflasından malesef 1- mayıs 2004 de kaybediyorumm.
çok direndi savaştı ama başaramadı ..
bir yandanda oğlum yaşam savaşı veriyor..
oğlum beni bırakmıyor..süper kahramanım benim ..
mayısın 16 sında tabuurcu oluyoruz..
sonra ayağında titreme farkediyorum ..
nöroloğuna söylüyorum ama yakalayamıyor..
böyle prematüre doğan bebeklerde çok dikkatli olmak lazım her hareket izlenmeli ve dikkate alınmalı
hatta hatırlarımbazı yakınlarım zayıf ondan titriyor takma dediler..
daha sonra beyin ulturosonu çekilerken ayak titremeye başladı..
hemen eeg çekildi . CP olduğunu söylediler .
fizik tedaviye başladık..bu arada hastalıklarımız ateşimiz yükseliyor bu zamanlarada verilen hareketleri yapamadık..
bir gece baktık adam yerde oynaraken desteksiz oturuyor ..
böyle böyle başladık..
en önemlesi sabır artı ınançtır..bu bebekler savaşcı ve süprizleri severler .
bu arada kenarlara tutuna tutuna yürümeye başladım.
değişik hiç görmediğim bir emekleme şekliyle evin içinde beni takip etmeye başladı..
bir yaşını geçtik fizik devam yaklaşık 14 aylık
desteksiz ayakta duramayan cocuk yazlıktayım bahçeye indirdim
çimlerde bir bıraktım yürümeyi bırakın koşmaya başladı..
yazlıkta herkes alkışlıyor.
bazıları sevinç gözyaşları döküyor benim gibi
şimdi çok akıllı bir çocuk nöromotor gelişimi ince motor hiçbirinden sorunumuz yok
sadece biraz ama çok değil minyatür bir çocuğuz şimdi 2. sınıfta
.. Özür dilerim biraz uzun oldu ..
diyeceğim şu ki bebeklerinize inanın ve güveninn
Çünkü onlar bizim küçük savaşçılarımız..
Allah hepinizin bebeklerine sağlıklı bir şekilde büyütmek nasip etsinn.. sevgiler..