Simdi bir konu anlatacagim. 1980 yilinda babamin yazmis oldugu günlüğünden bir satiri paylasiyorum.
Babam o zaman insaat iscisi:
"Alcilari geçiyorduk, birden ustumuze yuzlerce asker polis geldi, kafamizi yere yatirdilar terorist diye bagirmaya basladilar, evlatlarimi ailemi dusundum. Benim teroristlikle ne alakam olabilirdi?, aldilar vura vura nezarete goturduler. O zaman öğle vakti gecmek uzereydi, polislere bari birakin namazimi kilayim dedim, hepsi guluyordu zalimdi birakmadilar, bi tanesi mahcup bi sekilde "emir kuluyum amca" dedi. Hakliydi, emir kuluydu.
1 gün bizi tuttular nezarette, ne yaptigimizi bile bilmiyorduk. Su bile vermiyorlardi.
Ertesi gün yanlislik olmus diye saldilar ama dovmekten beter...."
Boyle yazmistir. Nedense aklima bu geldi. Ve cok uzuldum..Bu arada biz de Kürt'üz..
Keske kimse savasmasa, keske kimse olmese, keske kimse hayvanca muamelelere maruz kalmasa..
Böyle işte. Aradan geçen zaman 35 yıl ve hala ayniyiz ne yazikki..
